فیزیولوژی پس از برداشت
محمدرضا زندی؛ عبدالحسین ابوطالبی جهرمی؛ بهنام بهروزنام؛ عبدالرسول ذاکرین
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تیمار هورمونی جیبرلیک اسید و میدان مغناطیسی بر صفات مرتبط با ماندگاری توت فرنگی رقم’سلوا‘، در شرایط تنش دمایی، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای تحقیق شامل جیبرلیک اسید در سه سطح شاهد (صفر)، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر، میدان مغناطیسی در 3 سطح شاهد،10 و 20 میلی‌تسلا و تنش ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی تیمار هورمونی جیبرلیک اسید و میدان مغناطیسی بر صفات مرتبط با ماندگاری توت فرنگی رقم’سلوا‘، در شرایط تنش دمایی، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای تحقیق شامل جیبرلیک اسید در سه سطح شاهد (صفر)، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر، میدان مغناطیسی در 3 سطح شاهد،10 و 20 میلی‌تسلا و تنش دمایی در سه سطح 2، 8 و 20 درجه سانتی‌گراد بودند. میوه‌های توت فرنگی رقم ‘سلوا‘ تحت تأثیر تیمارهای مغناطیسی قرار داده شد و سپس به مدت 2 دقیقه در محلول هورمونی جیبرلیک اسید غوطه‌ور و پس از خشک کردن، به مدت 8 روز در یخچال‌های مختلف با دماهای مطابق با تیمارهای پژوهش نگهداری شدند. صفات مورد بررسی شامل وزن میوه، قطر میوه، طول میوه، درصد رطوبت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH آب‌میوه و ویتامین C بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثرات ساده و متقابل سه‌گانه تیمارها بر تمام صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. مقایسه میانگین اثر متقابل سه‌گانه تیمار جیبرلیک اسید × میدان مغناطیسی × دما نشان داد که بیشترین مقدار وزن میوه (49/19 گرم)، بیشترین مقدار قطر میوه (7/33 میلیمتر)، بیشترین طول میوه (62/48 میلیمتر)، بیشترین مقدار رطوبت میوه (65/34 درصد)، در تیمار 50 میلی‌گرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی 10 میلی‌تسلا و دمای 8 درجه سانتی‌گراد حاصل گردید. کمترین مقدار وزن میوه (65/10 گرم) در تیمار بدون جیبرلیک اسید، عدم استفاده از میدان مغناطیسی و دمای 20 درجه سانتی‌گراد بدست آمد. کمترین مقدار کاهش وزن میوه (74/3 درصد) در تیمار 50 میلی‌گرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی 20 میلی‌تسلا و دمای 2 درجه سانتی‌گراد بدست آمد. کمترین مقدار قطر میوه (52/21 میلیمتر)، کمترین مقدار طول میوه (63/25 میلیمتر) در تیمار عدم مصرف جیبرلیک اسید، عدم وجود میدان مغناطیسی و دمای 20 درجه سانتی‌گراد بدست آمد. کمترین مقدار اسیدیته قابل تیتراسیون (31/0 درصد)، کمترین مقدار pH آب میوه (68/4) و بیشترین مقدار ویتامین C (92/34 میلی‌گرم در 100 میلی‌لیتر) در تیمار عدم مصرف جیبرلیک اسید، عدم استفاده از میدان مغناطیسی و دمای 20 درجه سانتی‌گراد و کمترین مقدار ویتامین C نیز معادل 20/5 میلی‌گرم در 100 میلی‌لیتر در تیمار عدم مصرف جیبرلیک اسید، عدم استفاده از میدان مغناطیسی و دمای 20 درجه سانتی‌گراد بدست آمد. از لحاظ اثر متقابل سه‌گانه تیمارهای پژوهش، بهترین تیمار مؤثر بر افزایش مدت زمان نگهداری توت فرنگی، تیمار ترکیبی مصرف 50 میلی‌گرم در لیتر جیبرلیک اسید و میدان مغناطیسی 10 میلی‌تسلا و دمای 8 درجه سانتی‌گراد بود.
معصومه عباسی؛ عبدالرسول ذاکرین؛ مختار حیدری
چکیده
چکیده
انبه یکی از میوه‌های مهم گرمسیری ایران است و شوری یک مشکل مهم در تولید انبه در استان هرمزگان و سایر مناطق تولید انبه در ایران می‌باشد. در آزمایش حاضر اثر شوری آب آبیاری با غلظت‌های مختلف کلرید سدیم بر رشد رویشی و غلظت یون ها در انبه مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل دو رقم ( سندری و چارک) و سطح شوری آب آبیاری (5/1، 3، 5/4 و 6 دسی زیمنس ...
بیشتر
چکیده
انبه یکی از میوه‌های مهم گرمسیری ایران است و شوری یک مشکل مهم در تولید انبه در استان هرمزگان و سایر مناطق تولید انبه در ایران می‌باشد. در آزمایش حاضر اثر شوری آب آبیاری با غلظت‌های مختلف کلرید سدیم بر رشد رویشی و غلظت یون ها در انبه مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل دو رقم ( سندری و چارک) و سطح شوری آب آبیاری (5/1، 3، 5/4 و 6 دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد شوری بطور معنی داری موجب کاهش وزن خشک شاخساره و ریشه و میزان آب بافت گردید ولی نسبت ریشه به شاخساره را افزایش داد. هم چنین شوری بطور معنی داری موجب افزایش غلظت سدیم و کلر در بخش هوایی و ریشه ها و کاهش غلظت پتاسیم ریشه ها گردید. هم چنین شوری نسبت پتاسیم به سدیم را در ریشه و شاخساره کاهش داد. نتایج نشان دادند رقم سندری تحمل به شوری بیشتری نسبت به رقم چارک دارد.
واژه های کلیدی: انبه(Mangifera indica L.)، دانهال، شوری، رشد رویشی، غلظت یون
