سبزیکاری
فهیمه قائمی زاده؛ فرشاد دشتی
چکیده
استفاده از حجم مناسب سلول سینی نشا و کیفیت نور میتواند منجر به بهبود کیفت نشا پیاز شود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل شامل دو سطح حجم سلول (28 و 18 سیسی) و 3 سطح ترکیب نوری (75 درصد قرمز: 25 درصد آبی، 50 درصد قرمز: 50 درصد آبی، 75 درصد آبی: 25 درصد قرمز) و در سه تکرار روی پیاز رقم قرمز آذر شهر اجرا شد. پس خروج اولین برگ حقیقی (طول برگلپهای ...
بیشتر
استفاده از حجم مناسب سلول سینی نشا و کیفیت نور میتواند منجر به بهبود کیفت نشا پیاز شود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل شامل دو سطح حجم سلول (28 و 18 سیسی) و 3 سطح ترکیب نوری (75 درصد قرمز: 25 درصد آبی، 50 درصد قرمز: 50 درصد آبی، 75 درصد آبی: 25 درصد قرمز) و در سه تکرار روی پیاز رقم قرمز آذر شهر اجرا شد. پس خروج اولین برگ حقیقی (طول برگلپهای حدود 5 سانتیمتر) گیاهان به اتاقک رشد مجهز به لامپهای الایدی منتقل و برای 45 روز تحت تیمار نوری قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدسـت آمده در سلول 18 سیسی در مقایسه با 28 سیسی و در تمامی سطوح نوری، طول نشا، طول پهنک بلندترین برگ و طول ساقه مجازی افزایش و طول ریشه، وزن تر و وزن خشک کاهش یافت. اما در سلول 18 سیسی استفاده از تیمار نوری 75 درصد قرمز:25 درصد آبی بالاترین کیفیت نشا با طول 5/25 سانتیمتر، قطر ساقه مجازی 13/2 میلیمتر، طول ساقه مجازی 4/3 میلیمتر و وزن خشک 34 میلیگرم را منجر شد. اگرچه در تمام سطوح نوری کاهش حجم سلول منجر به کاهش رنگیزههای فوتوسنتزی، FV/FM، کاهش دی اکسیدکربن زیر روزنه، نرخ فوتوسنتز، کربوهیدرات محلول و میزان فنول شد. اما بالاترین میزان این پارامترها در سلول کوچک، در تیمار نوری 75 درصد قرمز:25 درصد آبی مشاهده شد. در مجموع به نظر میرسد در سلول کوچکتر با تراکم کاشت بالا استفاده از ترکیب نوری 75درصد قرمز:25 درصد آبی میتواند منجر به بهبود رشد و افزایش کیفیت نشا گردد.
سبزیکاری
فهیمه قائمیزاده؛ فرشاد دشتی
چکیده
درک الگوی بیان ژنهای مسیر بهارش در همگروههای (کلونهای) مختلف سیر (Allium sativum L.) جهت نیل به گلدهی و بهبود برنامههای اصلاحی این گیاه حائز اهمیت است. بدین منظور، الگوی بیان ژنهای AsFLC (بازدارنده گلدهی)، AsSOC1، AsAP1 و AsAP2 (محرکهای گلدهی) در سیر گلده، نیمهگلده و غیرگلده ایرانی با استفاده از Real-Time PCR ارزیابی شد. بر ای این منظور، استخراج ...
بیشتر
درک الگوی بیان ژنهای مسیر بهارش در همگروههای (کلونهای) مختلف سیر (Allium sativum L.) جهت نیل به گلدهی و بهبود برنامههای اصلاحی این گیاه حائز اهمیت است. بدین منظور، الگوی بیان ژنهای AsFLC (بازدارنده گلدهی)، AsSOC1، AsAP1 و AsAP2 (محرکهای گلدهی) در سیر گلده، نیمهگلده و غیرگلده ایرانی با استفاده از Real-Time PCR ارزیابی شد. بر ای این منظور، استخراج RNA و سپس ساخت CDNA از مریستم انتهایی هر سه همگروه (ماهیانه پس از کشت) و گلآذین سیر گلده و نیمهگلده صورت گرفت. بیشترین بیان AsFLC در هر سه همگروه در چهار هفته پس از کاشت (قبل از بهارش) مشاهده شد و در سیر غیرگلده در مقایسه با سیر گلده و نیمهگلده بهترتیب 03/2 و 13/1 برابر بیشتر بود. پس از بهارش، بیان AsFLC در هر سه همگروه کاهش و بیان AsSOC1، AsAP1 در مرحله تبدیل مریستم رویشی به زایشی افزایش یافت. بیشترین میزان بیان AsSOC1 و AsAP1 در 12 هفته پس از کاشت در سیر گلده مشاهده شد که بهترتیب 41/18 و 21/2 برابر بیشتر از سیر غیرگلده بود. بیان AsAP2 با کمی تأخیر و در 16 هفته پس از کاشت در سیر گلده و نیمهگلده به بیشترین میزان خود رسید و در سیر گلده 33/2 برابر سیر نیمهگلده بود. در مجموع، این احتمال وجود دارد که کاهش بیان AsFLC طی بهارش و افزایش بیان AsSOC1 و AsAP1 طی انتقال مریستم به فاز زایشی در سیر گلده منجر به تشکیل ساقه گلدهنده شود. امّا بیان بالای AsFLC و سپس بیان پایین AsSOC1 و AsAP1 ممکن است به عدم تشکیل ساقه گلدهنده در سیر غیرگلده و ساقه کوتاه و غیرطبیعی در سیر نیمهگلده منجر شود. همچنین به نظر میرسد که بیان پایین AsAP1 و عدم بیان AsAP2 درگلآذین سیر نیمهگلده از دلایل تشکیل گلآذین ناقص در این همگروه باشد.
