میوه کاری
سید محمود غلامی؛ مهدی حدادی نژاد؛ حسین مرادی؛ حسین صادقی
چکیده
رقم تاراکو یکی از محبوب‌ترین ارقام پرتقال خونی به شمار می‌آید که ازدیاد آن از طریق پیوند روی پایه پر رشد سیتروملو صورت می‌گیرد ولی در پیوند بهاره دچار رکود می‌شود. با توجه به نقش سایتوکینین ها در بیدار شدن و رشد و نمو جوانه ها، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر زمان (13، 15 و 17 روز پس از پیوند) و غلظت ترکیبات سایتوکینینی (5000 میلی‌گرم در لیتر ...
بیشتر
رقم تاراکو یکی از محبوب‌ترین ارقام پرتقال خونی به شمار می‌آید که ازدیاد آن از طریق پیوند روی پایه پر رشد سیتروملو صورت می‌گیرد ولی در پیوند بهاره دچار رکود می‌شود. با توجه به نقش سایتوکینین ها در بیدار شدن و رشد و نمو جوانه ها، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر زمان (13، 15 و 17 روز پس از پیوند) و غلظت ترکیبات سایتوکینینی (5000 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین، 1000 میلی‌گرم در لیتر کینتین و 50 میلی‌گرم در لیتر تی‌دیازورون) بر رفع رکود و برخی صفات پیوندک بهاره تاراکو روی پایه پر رشد سیتروملو در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. نتایج نشان داد زمان و نوع هورمون اثر معنا داری روی رفع رکود و رشد پیوندک بهاره تاراکو دارند. به طوریکه اعمال تیمار هورمونی تی دیازورون 13 روز پس از پیوندزنی منجر به رفع رکود در بیش از 90درصد پیوندک ها گردید. همچنین مشخص شد که تیمارهای تی‌دیازورون و بنزیل آدنین نتیجه بهتری در مقایسه با تیمار کینتین بر روی بیدار شدن جوانه و رشد اولیه پیوندک بهاره تاراکو داشتند. تیمار 50 میلی‌گرم در لیتر تی‌دیازورون بیشترین تعداد جوانه شکفته شده (67/91)، سطح برگ (04/118 سانتی‌متر مربع) و تعداد برگ (50/16) را به ویژه در زمان اعمال 13 روز پس از پیوندزنی دارا بود. بطورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از 50 میلی‌گرم در لیتر تی‌دیازورون در 13 روز پس از پیوندزنی را می‌توان به عنوان یک راهکار عملی و مؤثر به منظور افزایش بیدار شدن جوانه و رشد و نمو پیوندک بهاره تاراکو روی سیتروملو برای تولید کنندگان نهال این رقم توصیه نمود.
سپیده تقی‌زاده؛ حسین صادقی؛ مهدی حدادی نژاد
چکیده
نفوذ توده هوای سرد سیبری به مناطق شمالی ایران، هر چند سال یکبار، باعث کاهش شدید دما، بارش سنگین برف و یخ‌زدگی مرکبات می‌شود. بسته به میزان کاهش دما، در برخی از سال‌ها فقط میوه‌ها و در برخی از سال‌ها درختان مرکبات نیز دچار آسیب‌های مهلک شده‌اند. برای کنترل خسارات یخ‌زدگی روش‌های زیادی پیشنهاد شده‌اند، اما محلول‌پاشی با ترکیباتی ...
بیشتر
نفوذ توده هوای سرد سیبری به مناطق شمالی ایران، هر چند سال یکبار، باعث کاهش شدید دما، بارش سنگین برف و یخ‌زدگی مرکبات می‌شود. بسته به میزان کاهش دما، در برخی از سال‌ها فقط میوه‌ها و در برخی از سال‌ها درختان مرکبات نیز دچار آسیب‌های مهلک شده‌اند. برای کنترل خسارات یخ‌زدگی روش‌های زیادی پیشنهاد شده‌اند، اما محلول‌پاشی با ترکیباتی که محافظت فیزیکی درختان را در مقابل یخ‌زدگی ممکن سازند و یا پاشیدن مواد شیمیایی که با تغییر غلظت شیره سلولی موجب کاهش نقطه انجماد مایع درون سلولی شوند، در زمانهای نزدیک به یخبندان مورد توجه بیشتری هستند. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در پاییز و زمستان 1396 در سردخانه با دمای کنترل شده انجام شد. نهال‌های گلدانی یک ساله پرتقال تامسون ناول در معرض سه سطح دمایی (5-، 8- و 11- درجه سانتی‌گراد) قرار داده شدند. این نهال‌ها با موم کارنوبا در دو سطح (صفر و 4 درصد) و گلایکول پتاس در دو سطح (صفر و 10 درصد) محلول‌پاشی شدند. کمترین درصد نشت الکترولیت در دمای 5- درجه سانتی‌گراد و بیشترین درصد نشت الکترولیت در دمای 8- درجه سانتی‌گراد مشاهده شد. غلظت پرولین با کاهش دما افزایش یافت اما با کاهش بیشتر دما از 8- درجه سانتی‌گراد دوباره روند کاهشی به خود گرفت. کاربرد موم کارنوبا در دمای 5- درجه سانتی‌گراد سبب کاهش غلظت قندهای کل محلول شده است اما تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد و دمای 11- درجه سانتی‌گراد نداشت. کاربرد توأم کارنوبا + گلایکول پتاس در دمای 5- درجه سانتی‌گراد سبب کاهش غلظت کلروفیل کل شده است که تفاوت معنی‌داری نسبت به شاهد نداشته است. آثار یخ‌زدگی به‌صورت ریزش برگ و خشکیدگی سرشاخه‌ها در دمای 8- درجه سانتی‌گراد قابل مشاهده است. نتایج این آزمایش نشان داد محلول‌پاشی نهال‌ها با موم کارنوبا در غلظت به کار رفته در این آزمایش تا دمای 8- درجه سانتی‌گراد باعث کاهش آسیب تنش سرمایی شده است اما کاربرد گلایکول پتاس باعث افزایش تنش سرمایی شده است.
آرا علی‌نژاد اله‌شاه؛ حسین مرادی؛ حسین صادقی
چکیده
تامین غلظت مناسب عناصر مورد نیاز گیاه سبب تولید محصول اقتصادی و بهبود خواص کیفی میوه‌ها می‌شود. به منظور بررسی اثر عناصر غذایی روی و بور بر صفات کمی و کیفی میوه توت‌فرنگی رقم اروماس در کشت هیدروپونیک آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 9 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سولفات‌روی در سه سطح (0، ...
بیشتر
تامین غلظت مناسب عناصر مورد نیاز گیاه سبب تولید محصول اقتصادی و بهبود خواص کیفی میوه‌ها می‌شود. به منظور بررسی اثر عناصر غذایی روی و بور بر صفات کمی و کیفی میوه توت‌فرنگی رقم اروماس در کشت هیدروپونیک آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 9 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سولفات‌روی در سه سطح (0، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر) و اسید‌بوریک نیز در سه سطح (0، 500 و 1000 میلی‌گرم در لیتر) به تنهایی و ترکیب با هم بودند که به صورت محلول‌پاشی در سه مرحله بعد از پیش تیمار سرمادهی بوته‌ها اعمال گردیدند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف عناصر غذایی بر روی ویتامین ث ، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، مواد جامد محلول ((TSS، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، شاخص طعم (TSS/TA)، pHآب میوه، کلروفیل a، کلروفیل b، کارتنوئید، وزن میوه، طول و قطر میوه، ﺗﻌﺪاد برگ و ارﺗﻔﺎع ﮔﻴﺎه اثر معنی‌داری داشت. اما طول دمبرگ تحت تاثیر مصرف عناصر غذایی قرار نگرفت. در مجموع کاربرد منفرد سولفات‌روی با غلظت 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر، تیمار اسید‌بوریک با غلظت 500 میلی‌گرم در لیتر و مصرف توام 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر سولفات‌روی با 500 میلی‌گرم در لیتر اسید‌بوریک نقش چشم‌گیری در افزایش صفات مورد بررسی به غیر از میزان اسیدیته قابل تیتراسیون داشتند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که محلول‌پاشی برگی عناصر کم‌‌مصرف روی و بور و کاربرد تلفیقی آن‌ها سبب افزایش ویژگی‌های کمی و کیفی توت فرنگی رقم اروماس در کشت هیدروپونیک می‌گردند.
کامبیز مشایخی؛ حسین صادقی؛ وحید اکبرپور؛ صادق آتشی؛ یوسف قاسمی؛ سید جواد موسوی زاده
چکیده
چرخش کربوهیدرات بین بخش‌های رویشی و زایشی درختان میوه از عوامل تعیین کننده عملکرد و کیفیت میوه می باشد. به طوری که در زمانهای مختلف فصل رشد دچار تغییرات می شود. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر نیز بررسی نحوه تغییر کربوهیدرات در طول یک فصل رشد بین برگ و میوه شلیل است. بدین منظور ابتدا 8 درخت شلیل رقم رد گولد بصورت تصادفی در باغ انتخاب گردید ...
بیشتر
چرخش کربوهیدرات بین بخش‌های رویشی و زایشی درختان میوه از عوامل تعیین کننده عملکرد و کیفیت میوه می باشد. به طوری که در زمانهای مختلف فصل رشد دچار تغییرات می شود. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر نیز بررسی نحوه تغییر کربوهیدرات در طول یک فصل رشد بین برگ و میوه شلیل است. بدین منظور ابتدا 8 درخت شلیل رقم رد گولد بصورت تصادفی در باغ انتخاب گردید و پس از اتیکت گذاری، دو درخت دو به دو با هم ترکیب گردید تا نمونه‌برداری جهت انجام آزمایش‌ها با چهار تکرار انجام شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بیشترین وزن تر و خشک برگ به ترتیب با 3/9 و 3/3 گرم در آخرین مرحله برداشت حاصل گردید. نسبت وزن تر به خشک برگ روند نزولی را طی می کند که می-تواند بیانگر این مطلب باشد که میزان بیوماس برگ در مراحل ابتدایی برداشت کم بوده و به تدریج افزایش می یابد. میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل ab در آخرین مرحله برداشت در حداکثر مقدار خود قرار داشت. میزان قند کل برگ در مرحله دوم و سوم برداشت روندی صعودی داشت و در مرحله پایانی مجدداً روند نزولی را نشان داد . مقدار کلروفیل میوه نیز همگام با بلوغ و رسیدن میوه کاهش یافته است و آنتوسیانین میوه نیز روند صعودی را نشان داد. قند کل میوه در مرحله سوم یا همان دو هفته بعد از سخت شدن هسته نسبت به مراحل قبل کاهش یافت اما مجددا در مرحله پایانی مقدار آن افزایش یافت. تغییرات میزان ساکارز نشان می دهد که در اوائل رشد میوه مقدار آن نسبت به مراحل بعدی بیشتر است و با نزدیک شدن به مراحل پایانی مقدار آن کاهش می یابد در حالی که میزان قند کل در مرحله چهارم نسبت به مرحله سوم برداشت افزایش یافته است.
کامبیز مشایخی؛ حسین صادقی؛ وحید اکبرپور؛ صادق آتشی؛ سید جواد موسوی زاده؛ ملیحه آبشایی؛ زهره نظری
چکیده
مرکبات دارای مواد غذایی و متابولیت های متعددی شامل انواع قندها، ویتامین C، فلاونوئید و ترکیبات فنلی با ارزش غذایی و آنتی اکسیدانی بالا هستند. عواملی مانند رقم، نوع پایه و نوع اندام در میزان این ترکیبات مؤثرند. از اینرو در تحقیق حاضر میزان ساکارز، گلوکز، قند کل، ویتامین C، فلاونوئید و فنل در گوشت میوه، آلبدو و پوست دو رقم پرتقال پارسون ...
بیشتر
مرکبات دارای مواد غذایی و متابولیت های متعددی شامل انواع قندها، ویتامین C، فلاونوئید و ترکیبات فنلی با ارزش غذایی و آنتی اکسیدانی بالا هستند. عواملی مانند رقم، نوع پایه و نوع اندام در میزان این ترکیبات مؤثرند. از اینرو در تحقیق حاضر میزان ساکارز، گلوکز، قند کل، ویتامین C، فلاونوئید و فنل در گوشت میوه، آلبدو و پوست دو رقم پرتقال پارسون براون و مارس پیوند شده روی پایه های نارنج، سیترنج، کلئوپاترا و رافلمون اندازه‌گیری شد. طبق نتایج به دست آمده، بیشترین میزان ویتامین C در رقم پارسون براون روی پایه سیترنج و کلئوپاترا به دست آمد. بیشترین میزان قند کل در ارقام پارسون براون و مارس روی پایه رافلمون بدست آمد (01/0>P). همچنین بیشترین میزان گلوکز در پرتقال مارس روی پایه رافلمون ثبت شد (01/0>P). در میان پایه ها، رقم پارسون براون بر رافلمون از میزان ساکارز بالاتری برخوردار بود. کمترین مقدار گلوکز و ساکارز نیز در پرتقال پارسون براون روی پایه کلئوپاترا بدست آمد (01/0>P). بر اساس نتایج این تحقیق، بیشترین میزان فنل (84/28 میلی‌گرم در گرم) و فلاونوئید (57/22 میلی‌گرم در گرم) در پوست رقم مارس روی پایه رافلمون به دست آمد. طبق نتایج ضرایب همبستگی، بین میزان فنل با فلاونوئید همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد (01/0>P).
