سبزیکاری
محمد حسین امینی فرد؛ سجاد ندافان؛ حسن بیات؛ مهدی جهانی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کود مرغی و سولفات پتاسیم بر میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد گیاه شنبلیه، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال زراعی 1401-1400 انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل کود پلیت مرغی در سه سطح (صفر، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) بهصورت کاربرد خاکی و سولفات پتاسیم (سولوپتاس) در چهار سطح (صفر، 1/5، 3 و 5 در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کود مرغی و سولفات پتاسیم بر میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد گیاه شنبلیه، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال زراعی 1401-1400 انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل کود پلیت مرغی در سه سطح (صفر، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) بهصورت کاربرد خاکی و سولفات پتاسیم (سولوپتاس) در چهار سطح (صفر، 1/5، 3 و 5 در هزار) بهصورت محلول پاشی بودند. نتایج نشان داد که کود مرغی در همه صفات به‌جز میزان قند محلول و فعالیت آنتیاکسیدانی، سبب افزایش معنیدار صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه شنبلیله شد، به‌طوری‌که تیمار 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی، بالاترین میزان فنل (10/793 میلیگرم بر گرم وزن خشک)، میزان فلاونوئید (4/475 میلیگرم بر گرم وزن خشک)، کلروفیل a (2/591 میلیگرم بر گرم وزن تر) و کلروفیل b (055/3 میلیگرم بر گرم وزن تر) و عملکرد دانه (1185/8 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. در تأثیر سولفات پتاسیم (سولوپتاس) بر صفات بیوشیمیایی شنبلیله مشاهده شد که همه صفات به‌جز میزان فنل و فعالیت آنتیاکسیدانی، همگی در سطح سه در هزار، دارای بالاترین میزان بودند که با سطح پنج در هزار اختلاف معنی‌داری نداشتند. نتایج اثر متقابل تیمارها نشان داد که در تمام صفات به‌جز صفت فعالیت آنتیاکسیدانی، بالاترین میزان مصرف هر دو کود، بیشترین میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند، به‌طوری‌که، بیشترین سطوح هر دو تیمار (2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و سولوپتاس 5 در هزار) سبب افزایش عملکرد دانه، میزان فنل و کلروفیل b نسبت به سطح شاهد شد. بیشترین میزان کلروفیل a نیز مربوط به برهم‌کنش 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و سولوپتاس 3 در هزار به‌میزان 3/11 میلیگرم بر گرم وزن‌تر بود. در مجموع، در بین سطوح مورد بررسی در دو تیمار، سطح 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و 3 در هزار سولوپتاس برای دستیابی به افزایش عملکرد دانه و بهبود صفات بیوشیمیایی برای گیاه شنبلیله پیشنهاد می‌گردد.
میوه کاری
محمد علی احمدی؛ سعید دقیقی؛ فرهاد آذرمی آتاجان؛ حسن بیات
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم بر خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب دو آزمایش جداگانه (در دو منطقه سیوجان و ماژان) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان خوسف استان خراسان جنوبی در سال 1401 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کلرید کلسیم (صفر، 5/0 و 1 درصد) و سولفات ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم بر خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب دو آزمایش جداگانه (در دو منطقه سیوجان و ماژان) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان خوسف استان خراسان جنوبی در سال 1401 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کلرید کلسیم (صفر، 5/0 و 1 درصد) و سولفات پتاسیم (صفر، 1/0 و 3/0 درصد) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم در باغ سیوجان و ماژان بر خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی میوه عناب معنیدار بود. در باغ سیوجان بیشترین وزن تر (07/4 گرم) و خشک میوه (89/1 گرم)، طول (11/29 میلیمتر) و قطر (52/21 میلیمتر) میوه و سفتی بافت (81/18 نیوتون بر سانتیمتر مربع) در سطح 5/0 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. همچنین تیمار محلولپاشی 5/0 درصد کلرید کلسیم در باغ سیوجان دارای بالاترین میزان کارتنوئید (473/0 میلیگرم در 100 گرم وزن تر) و فنول کل (66/10 میلیگرم اسیدگالیک در 100 گرم وزن تر) میوه بود. در باغ سیوجان بیشترین میزان کلسیم و پتاسیم میوه در سطح 1 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. در باغ ماژان بیشترین وزن تر (9/3 گرم) و خشک میوه (37/1 گرم)، طول و قطر میوه و سفتی بافت از محلولپاشی 5/0 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. بالاترین میزان کارتنوئید (443/0 میلیگرم در 100 گرم وزن تر) و فنول میوه (53/9 میلیگرم اسید گالیک در 100 گرم وزن تر) در باغ ماژان در سطح 5/0 درصد کلرید کلسیم بهدست آمد. بیشترین محتوی کلسیم و پتاسیم میوه باغ ماژان در تیمار 1 درصد کلرید کلسیم حاصل شد. در باغ سیوجان بالاترین وزن تر (63/3 گرم) و خشک میوه (89/1 گرم)، طول (41/28 میلیمتر) و قطر (91/20 میلیمتر) میوه و سفتی بافت (61/18 نیوتون بر سانتیمتر مربع) در سطح 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهدست آمد. بالاترین میزان شاخصهای بیوشیمیایی میوه عناب در باغ سیوجان از سطح 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهدست آمد. اثر متقابل محلولپاشی کلرید کلسیم و سولفات پتاسیم بر وزن تر و خشک میوه، طول میوه و کارتنوئید میوه باغ سیوجان معنیدار بود. در باغ ماژان نیز صفات وزن تر و خشک میوه، میزان کارتنوئید و فنول کل میوه تحت تأثیر اثر متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت و بیشترین میزان این صفات در سطح 5/0 درصد کلرید کلسیم و 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق، محلولپاشی 5/0 درصد کلرید کلسیم و 3/0 درصد سولفات پتاسیم بهعنوان مؤثرترین تیمارها در این آزمایش، میتواند نقش مؤثری در افزایش کمیت و کیفیت میوه عناب داشته باشند.
علی ناصری مقدم؛ حسن بیات؛ محمد حسین امینی فرد؛ فرید مرادی نژاد
چکیده
در بین تنش‌های محیطی، خشکی و شوری جزء مهم‌ترین تنش‌ها هستند که رشد و نمو گیاهان را در مناطق خشک و نیمه خشک محدود می‌کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تنش‌های خشکی و شوری بر صفت‌های رویشی، زایشی و بیوشیمیایی گل نرگس شهلا (Narcissus tazetta L.) بود. این آزمایش گلدانی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه ...
بیشتر
در بین تنش‌های محیطی، خشکی و شوری جزء مهم‌ترین تنش‌ها هستند که رشد و نمو گیاهان را در مناطق خشک و نیمه خشک محدود می‌کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تنش‌های خشکی و شوری بر صفت‌های رویشی، زایشی و بیوشیمیایی گل نرگس شهلا (Narcissus tazetta L.) بود. این آزمایش گلدانی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1396 انجام شد. تیمارها شامل کلرید‌سدیم در چهار سطح صفر (شاهد)، 20، 40 و 60 میلی‌مولار و تنش خشکی در چهار سطح 70،50،30 و 90 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج اثرهای ساده نشان داد که تنش‌های خشکی و شوری باعث کاهش مقدار قطر ساقه گل‌دهنده، قطر گل، طول ریشه، حجم ریشه، وزن تر ریشه، طول و وزن تر سوخ، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک کل و تعداد روز از گلدهی تا پیری گل شدند. در مقابل صفت‌های تعداد روز از کاشت تا گلدهی، میزان قندهای محلول کل برگ و ریشه، فعالیت آنتیاکسیدانی و محتوای فنول کل تحت تأثیر این دو تنش افزایش یافتند. نتایج اثرهای متقابل نشان داد که اثر مخرب تنش‌های شوری و خشکی در شرایط کاربرد توأم دو تنش، تشدید شد به طوری که کمترین مقدار صفت‌های رشدی و زایشی در شدیدترین سطح تنش (30 درصد ظرفیت زراعی × شوری 60 میلی‌مولار) مشاهده شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که در محدوده تیمارهای اعمال شده، اثر مخرب تنش شوری بر صفت‌های رشدی، زینتی و فیزیولوژیکی گل نرگس بیشتر از تنش خشکی بود.
محمدصادق صادقی؛ سیدجلال طباطبایی؛ حسن بیات
چکیده
اسفناج (Spinacia oleracea L.) گیاهی است که نیتروژن به فرم نیترات را به مقدار زیاد در بافت های خود تجمع می دهد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت بر صفات رشدی و میزان تجمع نیترات، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تکرار انجام شد. فاکتور اول در 2 سطح شامل حذف (حذف محلول غذایی ...
بیشتر
اسفناج (Spinacia oleracea L.) گیاهی است که نیتروژن به فرم نیترات را به مقدار زیاد در بافت های خود تجمع می دهد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت بر صفات رشدی و میزان تجمع نیترات، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تکرار انجام شد. فاکتور اول در 2 سطح شامل حذف (حذف محلول غذایی 1 هفته قبل از برداشت) یا عدم حذف محلول غذایی و فاکتور دوم شامل غلظتهای مختلف نیتروژن در 4 سطح (25، 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) بودند. گیاهان بصورت آبکشت پرورش داده شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که با افزایش غلظت نیتروژن از 25 به 200 میلی گرم در لیتر مقادیر وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد برگ و سطح برگ به ترتیب 00/22، 26/7، 97/4 و 00/14 برابر افزایش یافت. همچنین کاربرد نیتروژن باعث افزایش میزان شاخص کلروفیل و حداکثر کارایی فتوسیستم II (Fv/Fm) شد. حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت تاثیر معنی داری در کاهش مقادیر صفات وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، تعداد و سطح برگ، شاخص کلروفیل و حداکثر کارایی فتوسیستم II نداشت. افزایش غلظت نیتروژن سبب افزایش نیترات و نیتروژن کل دمبرگ گیاه شد در حالی که با حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت مقادیر صفات فوق الذکر به طور معنی داری کاهش یافت. حذف محلول غذایی یکی از راهکارهای مناسب برای کاهش تجمع نیترات در گیاه اسفناج می باشد که تاثیری در کاهش عملکرد محصول ندارد.
حسن بیات؛ سید حسین نعمتی؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
سیلیسیم عنصری غیر ضروری است که اثرات مفید آن در گیاهان مختلف گزارش شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سیلیسیم بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیکی اطلسی ایرانی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح سیلیسیم (0، 50، 100 و 150mg L-1) طی دو مرحله رشد (6-4 و 10-8 برگی) با چهار تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. ...
بیشتر
سیلیسیم عنصری غیر ضروری است که اثرات مفید آن در گیاهان مختلف گزارش شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سیلیسیم بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیکی اطلسی ایرانی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح سیلیسیم (0، 50، 100 و 150mg L-1) طی دو مرحله رشد (6-4 و 10-8 برگی) با چهار تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. روش کاربرد سیلیسیم به صورت اسپری برگی و هر دو هفته یکبار تا قبل از مرحله گلدهی بود. استفاده از سیلیسیم قطر گل، طول دمگل و سطح برگ را به ترتیب 35، 24 و 52 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین کاربرد سیلیسیم در غلظتهای mg L-1 50 و 100 سرعت گلدهی را به ترتیب 14 و 9 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. میزان فتوسنتز و حداکثر کارآیی فتوسیستمII (Fv/Fm) با کاربرد سیلیسیم به طور معنی داری افزایش پیدا کردند. سرعت گلدهی و سطح برگ گیاهان مورد آزمایش در مرحله 10-8 برگی به ترتیب 9 و 14 درصد از گیاهان مرحله 6-4 برگی بیشتر بود. اثر متقابل سیلیسیم و مرحله رشد بر صفات اندازه گیری شده قطر گل، سرعت گلدهی، طول دمگل، سطح برگ، فتوسنتز، نسبت Fv/Fm، هدایت روزنه ای و شاخص کلروفیل در هیچ یک از سطوح آماری معنی دار نشد. به طور کلی می‌توان اظهار کرد که استفاده از سیلیسیم توانست خصوصیات رشدی و فیزیولوژیکی اطلسی را بهبود ببخشد.
حسن بیات؛ مجید عزیزی؛ محمود شور؛ نوید وحدتی مشهدیان
چکیده
چکیده
با هدف بررسی تاثیر اتانول و اسانس گیاهان دارویی بر افزایش عمر گلجایی گل شاخه بریده میخک سه آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی طراحی و اجرا گردید. در آزمایش اول تاثیر اتانول با غلظت 4 درصد به دو صورت موقت5 و دائمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از اتانول 4 درصد به صورت دائمی و موقت باعث افزایش عمرگلجایی6 و بازارپسندی ...
بیشتر
چکیده
با هدف بررسی تاثیر اتانول و اسانس گیاهان دارویی بر افزایش عمر گلجایی گل شاخه بریده میخک سه آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی طراحی و اجرا گردید. در آزمایش اول تاثیر اتانول با غلظت 4 درصد به دو صورت موقت5 و دائمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از اتانول 4 درصد به صورت دائمی و موقت باعث افزایش عمرگلجایی6 و بازارپسندی گل‌ها شد. در آزمایش دوم تاثیر اسانس‌های آویشن Thymus vulgaris، زنیان Carum copticum و مرزه Satureja hortensis (با غلظتهای 50، 100 و 150 ppm) مورد بررسی قرار گرفت. اسانس‌ها در تمامی غلظت‌ها عمر گلجایی میخک را افزایش دادند. در این بین اسانس مرزه (100 ppm) بیشترین تاثیر را در افزایش عمر گلجایی (4/4 روز) نسبت به شاهد داشت. در آزمایش سوم اثر متقابل اتانول و اسانس‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای حاوی اسانس و تیمارهای ترکیبی اتانول و اسانس تفاوت معنی داری در عمر گلجایی و بازارپسندی وجود نداشت. بیشترین وزن تر نسبی در روز ششم آزمایش و در تیمار اسانس مرزه (100 ppm) مشاهده شد که 2 برابر بیشتر از شاهد بود. بر طبق نتایج بدست آمده از این آزمایش، می‌توان اظهار نمود که اسانس‌های گیاهی ترکیبات طبیعی و ایمن بوده و جایگزین مناسبی برای مواد شیمیایی مورد استفاده جهت افزایش عمر گلجایی گل‌های شاخه بریده می‌باشند و تجاری نمودن این ترکیبات نیاز به آزمایش‌های تکمیلی دارد.
واژه‌های کلیدی: اسانس‌های گیاهی، انسداد آوندی، گل شاخه بریده میخک، عمر گلجایی
مرتضی علیرضایی نغندر؛ حسین آرویی؛ شمسعلی رضازاده؛ محمود شور؛ حسن بیات
چکیده
چکیده
Colchicum kotschyi Boiss (از خانواده Colchicaceae) یکی از 16 گونه ی گل حسرت بومی ایران است که حاوی مقادیر قابل توجهی کلشی سین می‌باشد. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف عناصر غذایی در کشت بدون خاک در فضای آزاد، بر عملکرد بنه و میزان کلشی سین گیاه دارویی Colchicum kotschyi Boiss آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار محلول غذایی (Ι : 100، 60، 150، 105. ΙΙ: 150، 67، ...
بیشتر
چکیده
Colchicum kotschyi Boiss (از خانواده Colchicaceae) یکی از 16 گونه ی گل حسرت بومی ایران است که حاوی مقادیر قابل توجهی کلشی سین می‌باشد. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف عناصر غذایی در کشت بدون خاک در فضای آزاد، بر عملکرد بنه و میزان کلشی سین گیاه دارویی Colchicum kotschyi Boiss آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار محلول غذایی (Ι : 100، 60، 150، 105. ΙΙ: 150، 67، 200، 158. ΙΙΙ: 200، 75، 260 و 250 میلی گرم در لیتر به ترتیب برای عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلسیم) در سه تکرار (5 مشاهده در هر تکرار) در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 89-1388 انجام شد. بنه‌های یکنواخت در مرداد ماه از عرصه جمع آوری شدند و در گلدانهایی که با نسبت مساوی از کوکوپیت و پرلایت پر شده بودند، در فضای باز کشت شدند و با محلولهای غذایی Ι، ΙΙ و ΙΙΙ تغذیه شدند. بیشترین و کمترین عملکرد تر و خشک بنه به ترتیب در تیمار محلول غذایی ΙΙΙ و Ι مشاهده شد. بیشترین و کمترین درصد وزن خشک کورم، میزان کلشی سین در یک گرم وزن خشک و عملکرد کلشی سین به ترتیب در تیمار محلول غذایی ΙΙ و Ι به ترتیب با مقادیر 4/28 درصد، mg/g553/0 وزن خشک، mg 04/7 و 23 درصد، mg/g 264/0 ماده ی خشک و mg 407/2 بدست آمد. بطور کلی نتایج نشان داد که محلول غذایی ΙΙ با سطوح 150، 67، 200 و 158 میلی گرم در لیتر به ترتیب از عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلسیم، بهترین عملکرد کلشی سین را نسبت به تیمارهای دیگر بدنبال داشته است.
واژه‌های کلیدی: کلشی سین،Colchicum kotschyi Boiss ، عملکرد کورم، محلول غذایی، کشت بدون خاک
حسین مردانی؛ حسن بیات؛ مجید عزیزی
چکیده
چکیده
امروزه کاربرد سالیسیلیک اسید به عنوان یکی از هورمون های گیاهی در افزایش مقاومت گیاهان به تنش هایی همچون خشکی افزایش یافته است. هدف از این آزمایش بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دانهال های خیار تحت شرایط تنش خشکی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی شامل پنج سطح سالیسیلیک ...
بیشتر
چکیده
امروزه کاربرد سالیسیلیک اسید به عنوان یکی از هورمون های گیاهی در افزایش مقاومت گیاهان به تنش هایی همچون خشکی افزایش یافته است. هدف از این آزمایش بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دانهال های خیار تحت شرایط تنش خشکی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی شامل پنج سطح سالیسیلیک اسید با غلظتهای صفر (شاهد)، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 میلی مولار و سه سطح آبیاری، آبیاری روزانه (شاهد) و قطع آبیاری به مدت 6 روز با 3 تکرار در شرایط کنترل شده گلخانه انجام شد. روش کاربرد سالیسیلیک اسید به صورت اسپری برگی و در مرحله 4-3 برگی انجام شد. تنش خشکی نیز در مرحله 4-3 برگی روی گیاهان اعمال شد. نتایج این آزمایش نشان داد که سالیسیلیک اسید میزان سطح برگ و شاخص کلروفیل را به ترتیب60 و 15درصد افزایش داد، در مقابل هدایت روزنه ای با کاربرد 1میلی مولار سالیسیلیک اسید 96 درصد کاهش یافت. قطر ساقه، ارتفاع، تعداد برگ، وزن خشک شاخساره و ریشه و بیوماس با کاربرد سالیسیلیک اسید نسبت به شاهد افزایش پیدا کرد. ارتفاع گیاهچه، وزن خشک شاخساره و سطح برگ با افزایش خشکی کاهش و با کاربرد سالیسیلیک اسید افزایش یافت. اثر متقابل سالیسیلیک اسید و تنش خشکی بر صفات ، هدایت روزنه ای، قطر ساقه، وزن خشک ریشه و بیوماس در هیچ یک از سطوح آماری معنی دار نشد. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از سالیسیلیک اسید سبب افزایش شاخص های رشدی و فیزیولوژیک اندازه گیری شده در گیاهچه های خیار شد.
واژه های کلیدی: بیوماس، سطح برگ، مقاومت، هورمون، هدایت روزنه ای
