غلامحسین داوری نژاد؛ مینا نورزاده نامقی؛ علی مومن
چکیده
کاهش عملکرد پسته ارتباط نزدیکی با اختلالات میوه و تنشهای مختلف محیطی دارد. پلیآمینها گروهی از تنظیمکنندههای رشد گیاهی هستند که تاثیر مثبتی بر رشد و توسعه گل و میوه در برابر تنشها دارند. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پلیآمینها در شرایط کمآبی محل آزمایش بر صفات رویشی، ویژگیهای میوه و عملکرد درختان ...
بیشتر
کاهش عملکرد پسته ارتباط نزدیکی با اختلالات میوه و تنشهای مختلف محیطی دارد. پلیآمینها گروهی از تنظیمکنندههای رشد گیاهی هستند که تاثیر مثبتی بر رشد و توسعه گل و میوه در برابر تنشها دارند. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پلیآمینها در شرایط کمآبی محل آزمایش بر صفات رویشی، ویژگیهای میوه و عملکرد درختان پرمحصول و کم محصول پسته رقم ̕اکبری̔ بود. برای این منظور، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در زمان بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار شامل محلولپاشی پلیآمینهای پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در غلظتهای صفر (شاهد)، 1/0 و 1 میلیمولار در دو مرحله زمانی تمام گل و دو هفته بعد از تمام گل در منطقه فیضآباد مهولات استان خراسان رضوی در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که محلولپاشی پلیآمینها در درختان کم محصول با وجود کاهش درصد پوکی تأثیر معنیداری بر عملکرد پسته نداشت. با اینوجود در درختان پرمحصول، کاربرد این تنظیمکنندهها بهویژه پوترسین سبب کاهش ریزش میوه و افزایش شاخص سبزینگی، تعداد دانه در خوشه و عملکرد در مقایسه با شاهد شد. با توجه به نتایج همبستگی، تاثیر مثبت پلیآمینها بر بهبود عملکرد در درختان پرمحصول عمدتاً به دلیل جلوگیری از ریزش میوه و افزایش تعداد دانه در خوشه بود. بهطوریکه میزان تولید در شاخه در تیمارهای پوترسین، اسپرمین و اسپرمیدین در غلظت 1/0 میلیمولار به ترتیب 2/46، 6/14 و 2/15 درصد و در غلظت 1 میلیمولار به ترتیب 7/38، 7/24 و 9/19 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داشت. همچنین محلولپاشی پلیآمین پوترسین دو هفته بعد از تمام گل نتایج بهتری در افزایش طول شاخه در درختان پرمحصول نشان داد. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان میدهد که محلولپاشی پوترسین در مقایسه با اسپرمین و اسپرمیدین در شرایط کمآبی میتواند بر بهبود صفات رویشی و زایشی و در نتیجه عملکرد درختان پسته رقم ̕اکبری̔ مؤثرتر باشد.
حسن فرهادی؛ محمد مهدی شریفانی
چکیده
درختان پسته دوپایه هستند و گردهافشانی به منظور پر کردن مغز میوه ضروری است. به منظور بررسی اثر گردهافشانی مصنوعی گرده اینتگریما با استفاده از دو روش اسپری و قلم مو بر برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه پسته رقم فندقی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در یکی از باغهای پسته آستان قدس رضوی واقع ...
بیشتر
درختان پسته دوپایه هستند و گردهافشانی به منظور پر کردن مغز میوه ضروری است. به منظور بررسی اثر گردهافشانی مصنوعی گرده اینتگریما با استفاده از دو روش اسپری و قلم مو بر برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه پسته رقم فندقی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در یکی از باغهای پسته آستان قدس رضوی واقع در شهرستان بردسکن در سال 97-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو روش گردهافشان اسپری و استفاده از قلم مو با پنج ترکیب آرد- گرده و سه تکرار بودند. نتایج تجزیههای آماری نشان داد که استفاده از گرده آزاد گونه اهلی اثرات مثبت معنیداری بر اکثر صفات نسبت به سایر تیمارهای گرده گونه اینتگریما دارد و به میزان زیادی تعیین کننده تشکیل میوه در پسته است. البته تیمار IF4 (5/0 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد) در صفت ریزش نهایی میوه با میانگین 50/7 درصد افزایش کمتری از لحاظ این صفت را در بین سایر تیمارهای آرد- گرده نسبت به شاهد نشان داد. همچنین در ارتباط با صفت خندانی در تیمار IF4 به میزان 39/9 درصد نسبت به شاهد افزایش مشاهده شد در حالیکه در تیمارهای IF1(2 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد)، IF2 (5/1 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد)، IF3 (1 گرم گرده اینتگریما+ 25/0 گرم آرد) به ترتیب 21/42، 63/36، 49/17 درصد کاهش خندانی نسبت به شاهد مشاهده شد. در ارتباط با صفت پوکی تیمار IF4 با میانگین 29/5 درصد کاهش کمتری از لحاظ این صفت را نسبت به شاهد نشان داد در حالیکه در تیمارهای IF1، IF2، IF3 به ترتیب 38/47، 08/38، 65/27 درصد افزایش پوکی نسبت به شاهد مشاهده شد. طبق نتایج روش گردهافشان اسپری نسبت به روش گردهافشان قلم مو در صفات مرحله دوم تشکیل میوه، مرحله نهایی تشکیل میوه، وزن تازه میوه، وزن تازه مغز و خندانی به ترتیب 45/1، 08/11، 15/1، 66/6، 93/7 درصد افزایش و در ارتباط با صفات ریزش میوه و پوکی به ترتیب 04/1 و 83/11 درصد کاهش نشان داد. در بررسی اثر متقابل روش گردهافشان × ترکیب آرد- گرده، روش گردهافشان اسپری در تیمار IF4 در صفات مرحله دوم و مرحله نهایی تشکیل میوه به ترتیب با میانگین 97/28، 41/63، 13/41 درصد نسبت به سایر تیمارها کاهش کمتری نسبت به شاهد نشان داد. همچنین در ارتباط با صفت پوکی در تیمار IF4 در روش گردهافشان اسپری 13/41 درصد نسبت به شاهد کاهش مشاهده شد در حالیکه سایر تیمارها نسبت به شاهد از لحاظ این صفت افزایش نشان دادند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر میرسد بتوان با استفاده از تیمار IF4 در روش گردهافشان اسپری تا حدودی باعث افزایش برخی صفات مانند خندانی و کاهش پوکی در باغهای پسته شد.
نسرین قرائی مسجدی؛ محمدحسین شمشیری؛ محمدرضا دهقانی
چکیده
این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر دفعات کاربرد برگی کود اوره بر پارامترهای فتوسنتزی درختان پسته رقم کله‌قوچی انجام گرفت. در این آزمایش محلولپاشی کود اوره به غلظت 5/0 درصد در سه مرحله مختلف رشد میوه انجام شد و اندازهگیری پارامترهای فتوسنتزی، فلورسانس کلروفیل و همچنین رنگیزههای کلروفیل و مجموع کارتنوئید‌ها در دو نوبت، یک روز پس ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر دفعات کاربرد برگی کود اوره بر پارامترهای فتوسنتزی درختان پسته رقم کله‌قوچی انجام گرفت. در این آزمایش محلولپاشی کود اوره به غلظت 5/0 درصد در سه مرحله مختلف رشد میوه انجام شد و اندازهگیری پارامترهای فتوسنتزی، فلورسانس کلروفیل و همچنین رنگیزههای کلروفیل و مجموع کارتنوئید‌ها در دو نوبت، یک روز پس از آخرین محلولپاشی و 10 روز پس از مرحله اول اندازهگیری، انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش دفعات محلولپاشی اوره، شدت فتوسنتز، تعرق و هدایت روزنهای نسبت به شاهد در هر دو زمان نمونهگیری افزایش یافت، درحالی‌که غلظت دی‌اکسید کربن زیر روزنهای کاهش پیدا کرد. کاربرد سه بار محلولپاشی اوره سبب افزایش 20 درصدی شدت فتوسنتز نسبت به درختان شاهد گردید. با افزایش دفعات محلولپاشی اوره مقدار نیتروژن برگ در هر دو زمان اندازهگیری افزایش پیدا کرد، به طوری‌که کاربرد سه بار محلولپاشی اوره سبب افزایش 65 درصدی غلظت نیتروژن برگ نسبت به درختان شاهد گردید، ولی کارایی استفاده از نیتروژن فتوسنتزی کاهش یافت. شاخصهای Fv/Fm و PI نیز با افزایش دفعات محلولپاشی اوره در هر دو زمان اندازهگیری افزایش یافت. رنگیزههای کلروفیل نیز تحت تأثیر محلولپاشی اوره قرار گرفت، به‌طوری که محلولپاشی اوره در سه مرحله به ترتیب سبب افزایش 11، 14 و 30 درصدی کلروفیل a، b و کل نسبت به تیمار شاهد گردید. به‌طور کلی نتایج نشان داد بیش‌ترین میزان فتوسنتز و پارامترهای مرتبط به آن در زمان دوم نمونه‌برداری و در تیمار سه بار محلولپاشی اوره دیده شد.
علی تاج آبادی پور؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی؛ ذبیح اله زمانی؛ فاطمه نصیبی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر ژنوتیپ پایه بر واکنش پسته رقم احمدآقایی نسبت به تنش یخ‌زدگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها در دو سطح: ژنوتیپ پایه (چهار ژنوتیپ متحمل و چهار ژنوتیپ حساس به سرما) و دما (2- و 4- درجه سانتی‌گراد) اجرا شد. در مرحله تمام گل، از شاخه‌های انتهایی رقم احمد آقایی پیوند شده ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر ژنوتیپ پایه بر واکنش پسته رقم احمدآقایی نسبت به تنش یخ‌زدگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها در دو سطح: ژنوتیپ پایه (چهار ژنوتیپ متحمل و چهار ژنوتیپ حساس به سرما) و دما (2- و 4- درجه سانتی‌گراد) اجرا شد. در مرحله تمام گل، از شاخه‌های انتهایی رقم احمد آقایی پیوند شده روی این ژنوتیپ‌ها نمونهگیری شد. شاخه‌ها در گلدان‌های حاوی آب مقطر در دمای 2- و 4- درجه سانتی‌گراد به مدت دو ساعت قرار گرفتند. پس از اعمال تیمارها، شاخص سرمازدگی تعیین شد، ازخوشه‌های گل تیمارها جهت اندازهگیری پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی استفاده گردید. نتایج نشان داد شدت سرمازدگی در ژنوتیپ‌های پایه متحمل به سرما به‌طور معنیداری کمتر از ژنوتیپ‌های پایه حساس در دو دمای 2- و 4- درجه سانتی‌گراد می‌باشد. میزان نشت یونی، پراکسید‌هیدروژن، مالون‌دآلدهید در ژنوتیپ‌های پایه متحمل به سرما به‌طور معنیداری پایین‌تر از ژنوتیپ‌های حساس به سرما بود. میزان قندهای محلول، پروتئین کل، پرولین و فعالیت آنزیم‌های‌کاتالاز، آسکوربات‌پراکسیداز و گایاکول‌پراکسیداز در ژنوتیپ‌های پایه متحمل به سرما به‌طور معنیداری بیشتر از ژنوتیپ‌های پایه حساس به سرما بوده است. نتایج مربوط به اثر متقابل دما و ژنوتیپ نشان داد که دمای 4- درجه سانتی‌گراد باعث افزایش معنی‌دار نشت یونی، پرولین، پراکسید‌هیدروژن و مالون‌دآلدهید و کاهش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، آسکوربات‌پراکسیداز و گایاکول‌پراکسیداز نسبت به دمای 2- درجه سانتی‌گراد مخصوصا در پایه‌های حساس به سرما شد. با توجه به صفات مورد مطالعه، متحمل‌ترین ژنوتیپ پایه به سرما TR1 بود.
