فرید مرادی نژاد؛ سارا حسن پور؛ محمد حسن سیاری زهان
چکیده
زرشک بی دانه با نام علمیvar. Asperma Berberis vulgaris L. یکی از مهمترین محصولات باغی و دارویی خراسان جنوبی است. میوه تازه زرشک دارای آب فراوان و پوستی نازک در مرحله رسیدگی بوده و از اینرو حساس به ترکیدگی و فساد در طی مراحل مختلف برداشت، انبارداری و فرآوری می باشد. از اینرو آزمایش حاضر به صورت کرتهای خرد شده در زمان و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی ...
بیشتر
زرشک بی دانه با نام علمیvar. Asperma Berberis vulgaris L. یکی از مهمترین محصولات باغی و دارویی خراسان جنوبی است. میوه تازه زرشک دارای آب فراوان و پوستی نازک در مرحله رسیدگی بوده و از اینرو حساس به ترکیدگی و فساد در طی مراحل مختلف برداشت، انبارداری و فرآوری می باشد. از اینرو آزمایش حاضر به صورت کرتهای خرد شده در زمان و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در باغ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند، در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل محلول پاشی پیش از برداشت با اسید سالیسیلیک (1 و 3 میلی‌مولار)، کلریدکلسیم (1 و 2 درصد) و آب مقطر (شاهد) بود. ارزیابی های مختلف در زمان برداشت و در 30، 60 و90 روز پس از نگهداری در انبار سرد با دمای 5/0±4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5 ± 85 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک 1 میلی‌مولار باعث افزایش وزن تر، حجم، pH، مواد جامد محلول، اسیدآسکوربیک و اسیدیته قابل تیتر میوه زرشک بی‌دانه نسبت به سایر تیمارها شد. همچنین تیمار اسید سالیسیلیک 3 میلی‌مولار باعث کاهش نشت یونی میوه زرشک شد که می‌توان از آن به عنوان یک تیمار مناسب برای کاهش آسیب سرمایی استفاده کرد. تیمار کلرید کلسیم 2 درصد نیز بیشترین تاثیر را بر کاهش افت وزن نسبت به سایر تیمارها داشت. تیمارهای شیمیایی کلرید کلسیم 2 درصد و اسید سالیسیلیک 1 میلی‌مولار بیشترین تاثیر را در بهبود ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی میوه زرشک بی‌دانه داشتند. بطورکلی محلول پاشی قبل از برداشت زرشک بی‌دانه با اسید سالیسیلیک و کلرید کلسیم موجب بهبود کیفیت و کاهش ضایعات در طی دوره انبارمانی میوه تازه شد.
محمدرضا اصغری؛ محمد توحیدیان
چکیده
هلو به‌عنوان میوهای فرازگرا سرعت و شدت تنفس بالایی داشته و عمر نگهداری بسیار پایینی دارد، به همین خاطر استفاده از تکنولوژی مناسب پس از برداشت برای افزایش عمر محصول ضروریست. امروزه استفاده از فناوری نانو به‌عنوان گزینه‌ای مناسب برای افزایش عمر نگهداری میوه‌ها مطرح می‌باشد. به‌منظور بررسی تأثیر بسته‌بندی نانو بر ماندگاری و ...
بیشتر
هلو به‌عنوان میوهای فرازگرا سرعت و شدت تنفس بالایی داشته و عمر نگهداری بسیار پایینی دارد، به همین خاطر استفاده از تکنولوژی مناسب پس از برداشت برای افزایش عمر محصول ضروریست. امروزه استفاده از فناوری نانو به‌عنوان گزینه‌ای مناسب برای افزایش عمر نگهداری میوه‌ها مطرح می‌باشد. به‌منظور بررسی تأثیر بسته‌بندی نانو بر ماندگاری و خواص کیفی میوه هلو رقم آلبرتا از بسته‌بندی نانو نقره، نانو کامپوزیت نقره و سیلیکا و بسته‌بندی پلی‌پروپیلن استفاده شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در چهار تکرار انجام پذیرفت و خواص کیفی میوه پس از ١٥، ٣٠ و ٤٥ روز نگهداری در سردخانه با دمای صفر تا ٥/٠ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ٨٥ تا ٩٥ درصد اندازه‌گیری شد. خواص کیفی از جمله سفتی، کاهش وزن، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، اسید آسکوربیک، آنتیاکسیدان کل و فنل کل اندازه‌گیری شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که در پایان دوره نگهداری، میوه‌های هلو بسته‌بندی شده در ظروف نانو نقره، بیشترین میزان سفتی بافت، کاهش وزن، مواد جامد محلول و آنتیاکسیدان کل را داشتند. بسته‌بندی نانو نقره از افزایش میزان فنل کل میوه هلو جلوگیری کرد. همچنین در بسته‌بندی‌های نانو، اسیدیته قابل تیتراسیون در طی دوره نگهداری نسبت به بسته‌بندی پلی‌پروپیلن بسیار پایینتر بود. نتایج نشان داد که بسته‌بندی‌های نانو نقره و نانو کامپوزیت نقره و سیلیکا باعث حفظ بهتر میزان اسید آسکوربیک در مقایسه با بسته‌بندی پلی‌پروپیلن شدند.
غلامحسین داوری نژاد؛ سکینه عارفخانی؛ مجید عزیزی؛ مهدی زارعی
چکیده
در این پژوهش اثر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک و کلریدکلسیم بر قابلیت ماندگاری، ویژگی‌های کیفی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوه هلو رقم ’آمسدن‘ مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. میوه‌ها در مرحله بلوغ تجاری برداشت، و در غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک (1 و 2 میلی‌مولار)، کلریدکلسیم ...
بیشتر
در این پژوهش اثر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک و کلریدکلسیم بر قابلیت ماندگاری، ویژگی‌های کیفی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوه هلو رقم ’آمسدن‘ مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. میوه‌ها در مرحله بلوغ تجاری برداشت، و در غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک (1 و 2 میلی‌مولار)، کلریدکلسیم (5/1 و 3 درصد)، ترکیب اسید سالیسیلیک و کلرید کلسیم (1-5/1، 1-3، 2-5/1 و 2-3) و همچنین آب مقطر (شاهد) به‌مدت 5 دقیقه غوطه‌ور شدند. پس از خشک شدن در هوای آزاد در بسته‌های پلی‌اتیلنی بسته‌بندی و در دمای 4 درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی 85-80 درصد به‌مدت 35 روز انبار گردیدند. طی روزهای اول و آخر انبارداری تغییرات وزن میوه، سفتی بافت میوه، درصد پوسیدگی، pH، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌ها اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که در انتهای دوره انبارداری میزان کاهش وزن میوه، درصد پوسیدگی، pH، مواد جامد محلول افزایش معنی‌داری داشتند، درحالی‌که سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کاهش معنی‌داری نشان دادند. تیمارهای اسیدسالیسیلیک و کلریدکلسیم به‌طور معنی‌داری از کاهش وزن میوه جلوگیری نموده و باعث حفظ سفتی بافت میوه‌ها شدند. در این شرایط، بیشترین میزان اسید قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی و کمترین مواد جامد محلول و درصد پوسیدگی در تیمارهای اسید سالیسیلیک و کلرید کلسیم نسبت به تیمار شاهد مشاهده شد. تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک و کلریدکلسیم تأثیر بیش‌تری نسبت به هر کدام از تیمارها به‌طور جداگانه داشت. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که استفاده از اسیدسالیسیلیک و کلریدکلسیم می‌تواند به‌عنوان راه‌کار مؤثری در تکنولوژی پس از برداشت میوهای هلو معرفی گردد.
الهام اردکانی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ مجید عزیزی
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثر تیمارهای اسید سالیسیلیک و دما بر روی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌های زردآلو رقم "لاسگردی"، اجرا شد. میوه‌ها در مرحله بلوغ تجاری برداشت، و در غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک و همچنین در آب مقطر (شاهد) به مدت 5 دقیقه غوطه‌ور شدند. سپس میوه‌ها در بسته‌های پلی‌اتیلنی بسته‌بندی و انبار ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثر تیمارهای اسید سالیسیلیک و دما بر روی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌های زردآلو رقم "لاسگردی"، اجرا شد. میوه‌ها در مرحله بلوغ تجاری برداشت، و در غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک و همچنین در آب مقطر (شاهد) به مدت 5 دقیقه غوطه‌ور شدند. سپس میوه‌ها در بسته‌های پلی‌اتیلنی بسته‌بندی و انبار (با دمای °c 4 و رطوبت 95%) شدند. طی دوره انبارداری، تغییرات وزن میوه، سفتی بافت میوه، درجه اسیدی، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌ها اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که، طی دوره انبارداری در هر دو دمای 4 و 20 درجه سانتیگراد وزن میوه، سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کاهش معنی‌داری، در حالی که درجه اسیدی و مواد جامد محلول افزایش معنی‌داری داشته است. طی دوره انبارداری تفاوت معنی‌داری بین تیمارها (شاهد و غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک) و دماهای مختلف انبارداری در تمام فاکتورهای اندازه‌گیری شده، مشاهده شد. تیمارهای اسید سالیسیلیک به طور معنی‌داری مانع از کاهش وزن و همچنین باعث حفظ سفتی بافت میوه‌ها شدند. در این شرایط، به ترتیب بیشترین وکمترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی در تیمارهای 4 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک و شاهد مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که، دمای 4 درجه سانتیگراد تاثیر مثبتی در حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری میوه‌ها در طی دوره انبارداری داشت است. براساس نتایج بدست آمده، می‌توان از اسید سالیسیلیک به عنوان یک ترکیب طبیعی و دمای 4 درجه به طور تجاری جهت افزایش ماندگاری میوه‌های زردآلود استفاده نمود.
الهام اردکانی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ مجید عزیزی
چکیده
به دلیل عمر پایین پس از برداشت زردآلو، این تحقیق با هدف ارائه راه حلی برای بهبود عمر پس از برداشت رقم مورد مطالعه زردآلو صورت گرفته است. در این تحقیق اثر کاربرد غلظتهای مختلف محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر روی خصوصیات کیفی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی زردآلو در طی دوره انبارداری مورد بررسی قرار گرفته است. زردآلو رقم "نوری" سه هفته قبل از ...
بیشتر
به دلیل عمر پایین پس از برداشت زردآلو، این تحقیق با هدف ارائه راه حلی برای بهبود عمر پس از برداشت رقم مورد مطالعه زردآلو صورت گرفته است. در این تحقیق اثر کاربرد غلظتهای مختلف محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر روی خصوصیات کیفی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی زردآلو در طی دوره انبارداری مورد بررسی قرار گرفته است. زردآلو رقم "نوری" سه هفته قبل از بلوغ تجاری با غلظتهای 1، 2، 3 و 4 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک و همچنین آب مقطر (شاهد) محلول پاشی شدند. در زمان بلوغ تجاری میوه ها برداشت و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شدند. سپس میوه‌ها در جعبه‌های پلی‌اتیلنی بسته‌بندی، و در دمای 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95 درصد برای مدت 20 روز انبار شدند. میزان تغییرات کاهش وزن، سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، شاخص طعم، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی در روزهای صفر، 5، 10، 15 و 20 اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که طی دوره انبارداری، میزان کاهش وزن، مواد جامد محلول، pH و شاخص طعم افزایش معنی‌داری، در حالی که سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کاهش معنی‌داری داشته است. در طی دوره انبارداری تفاوت معنی‌داری بین تیمار شاهد و اسید سالیسیلیک در تمام فاکتورهای اندازه‌گیری شده، مشاهده شد. تیمار اسید سالیسیلیک به طور معنی‌داری مانع از کاهش وزن و همچنین باعث حفظ سفتی بافت میوه‌ها گردیده است. در این شرایط، بیشترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فعالیت آنتی‌اکسیدانی در تیمارهای 4 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک و کمترین آن ها در تیمار شاهد مشاهده شد. نتایج نشان داد که کیفیت میوه‌های زردآلو با استفاده از تیمار اسید سالیسیلیک به دلیل تاخیر انداختن فرآیند رسیدگی، بهبود یافته است.
محمد حسینی؛ مصطفی مصطفوی؛ ابراهیم هادوی؛ مهدی رضائی
چکیده
در اکثر مناطق در کشور ما برای تولید برگه زردآلو از گاز گوگرد جهت نگهداری و حفظ رنگ استفاده می‌شود که آلرژی زا و سرطان زا است. هدف اصلی این پژوهش استفاده از مواد جایگزین گوگرد در تولید برگه زردآلو بود. در این راستا میوه‌های زردآلو رقم جهانگیری قبل از خشک شدن در مقابل آفتاب تحت سه تیمار (اسیدسیتریک، اسیداسکوربیک و متابی سولفیت) هر کدام ...
بیشتر
در اکثر مناطق در کشور ما برای تولید برگه زردآلو از گاز گوگرد جهت نگهداری و حفظ رنگ استفاده می‌شود که آلرژی زا و سرطان زا است. هدف اصلی این پژوهش استفاده از مواد جایگزین گوگرد در تولید برگه زردآلو بود. در این راستا میوه‌های زردآلو رقم جهانگیری قبل از خشک شدن در مقابل آفتاب تحت سه تیمار (اسیدسیتریک، اسیداسکوربیک و متابی سولفیت) هر کدام در دو سطح (5/0 و 7/0 درصد) قرارگرفتند و با یک نمونه‌ی شاهد مقایسه شدند. صفات کیفی برگه زردآلو از قبیل بریکس، pH، مقدار رطوبت برگه، شاخص قهوه‌ای شدن، اسیدیته و صفات ارگانولپتیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر تیمارهای مختلف اعمال شده روی صفات مورد ارزیابی، معنی‌دار است و کلیه‌ی تیمارهای اعمال شده اختلاف معنی‌داری با نمونه‌ی شاهد دارند. تیمار متابی سولفیت سدیم 7/0 درصد کمترین مقدار قهوه ای شدن را داشت ولی باعث سفتی بافت برگه گردید. تیمارهای اسیدسیتریک و اسیدآسکوربیک نیز اثر معنی داری بر میزان قهوه ای شدن نسبت به شاهد دارند، برگه های حاصل از تیمار اسید سیتریک 7/0 کمترین میزان pH و اسیدیته را داشتند. از لحاظ صفات ارگانولپتیک برگه های حاصل از تیمار اسیدسیتریک 7/0 درصد نسبت به بقیه تیمارها نرم تر وخوش طعم تر ارزیابی شدند این برگه ها همچنین رنگ و شکل ظاهری نسبتاً خوبی داشتند.
