میوه کاری
مرضیه نظامی؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی؛ علی عبادی؛ ذبیح اله زمانی
چکیده
توتفرنگی یکی از میوههای مهم و مغذی است که قابلیت کشت در مزرعه و گلخانه را دارا میباشد. به‌منظور بررسی تأثیر هورمونها بر رشد توتفرنگی رقم ’گاویتا‘ دو آزمایش در یک واحد گلخانه تجاری طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول جیبرلین در غلظتهای 50، 100 و150 میلیگرم در لیتر و ایندول بوتیریک اسید در غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم ...
بیشتر
توتفرنگی یکی از میوههای مهم و مغذی است که قابلیت کشت در مزرعه و گلخانه را دارا میباشد. به‌منظور بررسی تأثیر هورمونها بر رشد توتفرنگی رقم ’گاویتا‘ دو آزمایش در یک واحد گلخانه تجاری طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول جیبرلین در غلظتهای 50، 100 و150 میلیگرم در لیتر و ایندول بوتیریک اسید در غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم در لیتر در مراحل رشدی (کدهای 55، 60 و 65) براساس دستورالعمل جهانی BBCH محلولپاشی شدند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. میوهها پس از رسیدن به مرحله قرمزی بهصورت دستی برداشت شدند و به‌منظور آزمایشهای تکمیلی به آزمایشگاههای گروه علوم باغبانی دانشکده مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران منتقل شدند. صفات رویشی و زایشی شامل سطح برگ، تعداد برگ، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته، تعداد گل و ابعاد میوه و صفات بیوشیمیایی میوه شامل: مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه، آنتوسیانین، فعالیت آنتیاکسیدانی، ترکیبات فنلی کل، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، ویتامینث و رنگ میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جیبرلین در غلظت 50 میلیگرم در لیتر ویژگیهای رویشی بوته نظیر: سطح برگ بوته، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته و تعداد گل را بهبود بخشید در حالیکه اکسین موجب کاهش بدشکلی میوه تا 40 درصد شد و همچنین موجب افزایش در میزان مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه و میزان فعالیت آنتیاکسیدانی میوه شد. در کل جیبرلین در غلظت 50 میلیگرم در لیتر به‌منظور افزایش ویژگیهای رویشی بوته و اکسین در غلظت 60 میلیگرم در لیتر موجب افزایش ویژگیهای میوه شدند. در آزمایش دوم میوهها در محلول نفتالین استیک اسید (NAA) با غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم در لیتر و جیبرلین با غلظتهای 25، 50 و 100 میلیگرم در لیتر در مراحل رشدی میوه براساس زمان کدهای 70 (تشکیل میوه) و 73 (میوه سبز کوچک) دستورالعمل جهانی BBCH غوطهور شدند. جیبرلین در غلظت 100 میلیگرم در لیتر موجب افزایش در اندازه میوه، وزن میوه، افزایش ویژگیهای بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوه تا 5/37 درصد شد. در حالیکه اکسین در غلظت 60 میلیگرم در لیتر موجب افزایش میزان آنتوسیانین میوه، ترکیبات فنلی کل میوه و ویتامینث شد. در کل جیبرلین با غلظت 100 میلیگرم در لیتر و اکسین با غلظت 60 میلیگرم در لیتر به‌منظور افزایش اندازه میوه، وزن میوه، ویژگیهای بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوهها توصیه میشوند.
میوه کاری
بهزاد کاویانی
چکیده
در سالهای اخیر، استفاده از اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای رویشی و زایشی گیاهان زراعی و باغی عمومی شده است. یک آزمایش گلدانی برای بررسی اثر کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی جذب و انباشت مواد مغذی در برگ و میوهی توتفرنگی رقم ’سلوا‘ (Fragaria ×ananassa Duch. cv. ‘Selva’) انجام شد. غلظتهای مختلف اسید هیومیک ...
بیشتر
در سالهای اخیر، استفاده از اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای رویشی و زایشی گیاهان زراعی و باغی عمومی شده است. یک آزمایش گلدانی برای بررسی اثر کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی جذب و انباشت مواد مغذی در برگ و میوهی توتفرنگی رقم ’سلوا‘ (Fragaria ×ananassa Duch. cv. ‘Selva’) انجام شد. غلظتهای مختلف اسید هیومیک (صفر، 300، 600 و 1000 میلیگرم بر لیتر) بهصورت اسپری برگی در دو زمان (اواخر فروردین و اواخر اردیبهشت) روی توتفرنگی کاشتهشده در بسترهای مختلف (خاک معمولی حاوی خاک باغچه، کود گاوی خشکشده و ماسه بادی بهنسبت مساوی و مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج، پرلیت و ضایعات چای) بهکار گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پتاسیم (518 میلیگرم بر لیتر) و فسفر (84/4 میلیگرم بر لیتر) میوه در گیاهان تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک کاشتهشده در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج بهدست آمد. بیشترین مقدار پتاسیم برگ (50/48 میلیگرم بر لیتر) در گیاهان تیمارشده با 600 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک کاشتهشده در بستر مخلوط خاک معمولی و بیشترین مقدار فسفر برگ (32/6 میلیگرم بر لیتر) در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج بهدست آمد. بیشترین مقدار ازت (35/5 درصد) میوه در گیاهان کاشتهشده در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با ضایعات چای بدون کاربرد برگی اسید هیومیک بهدست آمد. گیاهان رشدیافته در این بستر کشت همراه با تیمار 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بیشترین مقدار ازت برگ (47/5 درصد) را داشتند. از آنجایی که مهمترین عناصر برای افزایش کیفیت میوهی توتفرنگی بهترتیب پتاسیم، فسفر و ازت است، استفاده از 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک کاشتهشده در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج توصیه میشود.
میوه کاری
محمد رضا صفری مطلق؛ بهزاد کاویانی؛ ژاله عاشق
چکیده
در سالهای اخیر، اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای کمی و کیفی گیاهان زراعی و باغی استفاده میشود. یک آزمایش گلدانی برای ارزیابی کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی ویژگیهای مورفولوژیک، گلدهی و میوهدهی توتفرنگی (Fragaria ×ananassa) ارقام ’محلی‘ و ’سلوا‘ در شهرستان رشت انجام شد. غلظتهای مختلف اسید ...
بیشتر
در سالهای اخیر، اسید هیومیک برای ارتقای ویژگیهای کمی و کیفی گیاهان زراعی و باغی استفاده میشود. یک آزمایش گلدانی برای ارزیابی کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی ویژگیهای مورفولوژیک، گلدهی و میوهدهی توتفرنگی (Fragaria ×ananassa) ارقام ’محلی‘ و ’سلوا‘ در شهرستان رشت انجام شد. غلظتهای مختلف اسید هیومیک (صفر، 300، 600 و 1000 میلیگرم بر لیتر) بهصورت محلولپاشی برگی در دو مرحله (اواخر فروردین در مرحلهی سهبرگی و اواخر اردیبهشت در مرحلهی پنجبرگی) روی دو رقم ’محلی‘ و ’سلوا‘ کاشتهشده در بسترهای مختلف (خاک معمولی و مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج، پرلیت و ضایعات چای) بهکار گرفته شدند. این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایهی بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. کاربرد اسید هیومیک، رشد و بازدهی توتفرنگی را افزایش داد. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد شاخه یا استولون (82/14 عدد در بوته) در رقم ’سلوا‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با ضایعات چای تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. بالاترین وزن میوه (45/35 گرم) و بیشترین تعداد میوه (41/15 عدد در بوته) در رقم ’سلوا‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با پرلیت تیمارشده با 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. این وزن و تعداد میوه حدود چهار برابر وزن و تعداد میوه در شاهد بود. بیشترین تعداد برگ (03/16 عدد در بوته) در رقم ’محلی‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی همراه با سبوس برنج و تیمارشده با 300 گرم بر لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. کمترین تعداد (58/3) و وزن (23/8 گرم) میوه در رقم ’محلی‘ کاشتهشده در بستر خاک معمولی بدون تیمار با اسید هیومیک بهدست آمد. این نتایج نشان میدهد که کاربرد برگی اسید هیومیک میتواند برای افزایش ویژگیهای کمی و کیفی میوهی توتفرنگی مفید باشد. در مجموع، با توجه به اهمیت میوه در گیاه توتفرنگی، بهترین تیمار؛ 1000 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک در بستر کشت مخلوط خاک معمولی همراه با پرلیت برای رقم ’سلوا‘ معرفی میگردد.
حمیدرضا رحمانی؛ ابراهیم محمدی گل تپه
چکیده
کودهای زیستی، متشکل از ریزموجودات مفید، به عنوان جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی در تولید محصولات گلخانه‌ای در سامانه‌های کشاورزی پایدار محسوب می‌گردند. در تحقیق حاضر تاثیر غلظتهای 0(شاهد)، 80، 160، 250 و 330 اسپور در میلی‌لیتر قارچ اندوفیت P. indica بر میزان گلدهی و پارامترهای رشدی ریشه گیاه توتفرنگی (رقم گاویتا) تحت شرایط کشت هیدروپونیک ...
بیشتر
کودهای زیستی، متشکل از ریزموجودات مفید، به عنوان جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی در تولید محصولات گلخانه‌ای در سامانه‌های کشاورزی پایدار محسوب می‌گردند. در تحقیق حاضر تاثیر غلظتهای 0(شاهد)، 80، 160، 250 و 330 اسپور در میلی‌لیتر قارچ اندوفیت P. indica بر میزان گلدهی و پارامترهای رشدی ریشه گیاه توتفرنگی (رقم گاویتا) تحت شرایط کشت هیدروپونیک در قالب طرح کاملا تصادف در 28 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. قارچ P. indica در غلظتهای مختلف بصورت روش تزریق پای بوته به گیاهان توت فرنگی تلقیح شد. میزان گلدهی 8 ماه بعد از تلقیح برای تمام گلدان‌ها اندازه‌گیری شد. یک هفته پس از آخرین برداشت طول و وزن تر و خشک ریشه اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان گلدهی، طول و وزن تر وخشک ریشه مربوط به تیمار 330 اسپور در میلی‌لیتر و شاهد به ترتیب با 37، 72 ، 71/76 و 52/75 درصد افزایش نسبت به شاهد میباشد و همچنین بین تیمارهای شاهد، 80 و 160 اسپور در میلی لیتر در مورد صفات مذکور اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد در حالی که تیمارهای 330 و 250 اسپور در میلی‌لیتر با بقیه تیمارها در (01/0P≤) اختلاف معنی‌داری داشتند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که غلظتهای بالای قارچ P. indica میتواند باعث افزایش صفات مذکور و در نتیجه بر رشد و عملکرد گیاه تاثیر مثبت داشته باشد.
محمدرضا اصغری؛ فرهاد اصغری
چکیده
اثر اسیدسالیسیلیک در غلظتهای صفر، 1 و 2 میلی‌مولار و کیتوسان در غلظتهای صفر، 5/0 و 1 درصد بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوههای توت فرنگی رقم’سلوا‘ پس از 7 و 14 روز نگهداری در سردخانه با دمای 5/0±۲ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۸۵ تا ۹۵ درصد مورد مطالعه قرار گرفت. پوسیدگی میوهها، کیفیت ظاهری و بازارپسندی، مواد جامد محلول، میزان اسیدآسکوربیک ...
بیشتر
اثر اسیدسالیسیلیک در غلظتهای صفر، 1 و 2 میلی‌مولار و کیتوسان در غلظتهای صفر، 5/0 و 1 درصد بر عمر پس از برداشت و کیفیت میوههای توت فرنگی رقم’سلوا‘ پس از 7 و 14 روز نگهداری در سردخانه با دمای 5/0±۲ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۸۵ تا ۹۵ درصد مورد مطالعه قرار گرفت. پوسیدگی میوهها، کیفیت ظاهری و بازارپسندی، مواد جامد محلول، میزان اسیدآسکوربیک و فعالیت آنتیاکسیدانی کل عصاره میوه پس از 7 و 14 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. کیتوسان 1 درصد باعث کاهش پوسیدگی و حفظ کیفیت ظاهری و بازارپسندی میوهها نسبت به میوههای شاهد گردید. اسیدسالیسیلیک در غلظت 1 میلی‌مولار در ترکیب با کیتوسان 1 درصد به صورت معنی‌داری باعث حفظ میزان مواد جامد محلول، میزان ویتامین C و فعالیت آنتیاکسیدانی کل گردید و تأثیر آن بر میزان فعالیت آنتیاکسیدانی در هفته اول نگهداری مؤثرتر بود. کاربرد اسیدسالیسیلیک در هر دو غلظت 1 و 2 میلی‌مولار باعث حفظ اسیدیته کل گردید.
