مژگان پروندی؛ محمد فارسی؛ محسن اشرفی
چکیده
قارچ دکمه‌ای سفید یکی از مهم‌ترین محصولات باغبانی در دنیا به شمار می‌رود که در برداشت سوم محصول قابل قبولی تولید نمی‌کند. دلیل این امر کاهش مواد غذایی و ناتوانی این قارچ در استفاده بهینه از کمپوست ذکر شده است. تغییر بیان یا نوع آنزیم‌های موثر در تجزیه ترکیبات لیگنینی نظیر منگنزپراکسیداز راه‌حل‌های احتمالی حل این مشکل می‌باشند، ...
بیشتر
قارچ دکمه‌ای سفید یکی از مهم‌ترین محصولات باغبانی در دنیا به شمار می‌رود که در برداشت سوم محصول قابل قبولی تولید نمی‌کند. دلیل این امر کاهش مواد غذایی و ناتوانی این قارچ در استفاده بهینه از کمپوست ذکر شده است. تغییر بیان یا نوع آنزیم‌های موثر در تجزیه ترکیبات لیگنینی نظیر منگنزپراکسیداز راه‌حل‌های احتمالی حل این مشکل می‌باشند، که به نظر می رسد بتوان با بهره‌گیری از روش انتقال ژن از طریق آگروباکتریوم به این هدف دست یافت. در این پژوهش از قارچ خوراکی صدفی واریته فلوریدا به‌عنوان منبع ژن منگنزپراکسیداز و بافت‌های تیغه و کلاهک قارچ دکمه‌ای سفید نژاد 737 به‌عنوان گیرنده ژن استفاده شدند. باکتری آگروباکتریوم سویه‌ی LBA4404 دارای پلاسمید p13H88-FM نیز به‌عنوان ناقل به کار رفت. محیط کشت گزینشگر حاوی 30 میکروگرم بر میلی‌لیتر آنتی‌بیوتیک هیگرومایسین برای انتخاب ریزنمونه‌های تراریخت مورد استفاده قرار گرفت. ریزنمونه‌های تیغه که نرخ تراریزش آن‌ها پنج درصد بود، بهتر از ریزنمونه‌های کلاهک که نرخ تراریزش آن‌ها صفر درصد بود، به روش تراریزش مورد استفاده پاسخ دادند. علاوه بر توانایی رشد بر روی محیط کشت انتخابی، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با آغازگرهای اختصاصی ژن‌های hph و mnp به‌عنوان یکی از روش‌های تأیید تراریختگی، سبب تکثیر قطعات به ترتیب 1049 و 1086 نوکلئوتیدی شد و تراریختگی کلنی‌های قارچی را تأیید کرد.
مهدی قبولی؛ احمدرضا بهرامی؛ فرج اله شهریاری؛ جعفر ذوالعلی؛ علی محمدی
چکیده
در روش‌های کلاسیک انتقال ژن به گیاهان، عموما از تکنیک‌های مختلف کشت بافت گیاهی استفاده می‌شود. استفاده از فنون کشت بافت، فرایند انتقال ژن به گیاهان را با مشکلات متعددی همچون صرف زمان و هزینه زیاد، نیاز به مهارت، تخصص و تجربه، و بروز تغییرات ژنتیکی ناشی از تنوع سوماتیکی، مواجه ساخته است. از این رو، در سال‌های اخیر، محققان به ابداع ...
بیشتر
در روش‌های کلاسیک انتقال ژن به گیاهان، عموما از تکنیک‌های مختلف کشت بافت گیاهی استفاده می‌شود. استفاده از فنون کشت بافت، فرایند انتقال ژن به گیاهان را با مشکلات متعددی همچون صرف زمان و هزینه زیاد، نیاز به مهارت، تخصص و تجربه، و بروز تغییرات ژنتیکی ناشی از تنوع سوماتیکی، مواجه ساخته است. از این رو، در سال‌های اخیر، محققان به ابداع روش‌های تسهیل شده انتقال ژن اهتمام ورزیده‌اند که بی نیاز از فرایند کشت بافت بوده و پاسخگوی نیازهای تحقیقات نوین بیولوژی مولکولی باشند. در این بین، روش غوطه‌وری گل در سوسپانسیون آگروباکتریوم، توجه زیادی را به خود معطوف داشته است. در این تحقیق با هدف بررسی امکان انتقال ژن به گیاهان خانواده چتریان از طریق روش غوطه‌وری گل، گیاهان یکساله (شوید، رازیانه و گشنیز) و گیاهان دوساله (جعفری، هویج و کرفس) مورد آزمایش قرار گرفتند. گیاه آرابیدوپسیس نیز به عنوان گیاه مدل برای کنترل روش آزمایشی استفاده شد. گل‌های گیاهان موردنظر در مراحل مختلف نمو گل‌آذین در سوسپانسیون باکتری آگروباکتریوم حامل پلاسمید ناقل دوگانه PBI121 حاوی ژن گزارشگر گیاهی uidA (gus) و نشانگر گزینشگر گیاهی nptII غوطه‌ور شدند. اگرچه تولید گیاهچه‌های آرابیدوپسیس تراریخته و حصول نرخ تراریزش بسیار مطلوب برای این گیاه مبین صحت روش آزمایشی بود، ولی موفقیت چندانی در گیاهان خانواده چتریان حاصل نشد. پس از گزینش و آنالیز بیش از 10000 بذر از شش گونه گیاهی مورد آزمایش، تنها یک گیاهچه کرفس تراریخته شناسایی گردید. با استفاده از واکنش PCR، حضور ژن nptII در تنها گیاهچه کرفس تراریخته حاصل مشخص گردید، اما فعالیت ژن گزارشگر gus در آن تائید نشد. گیاهچه‌های تراریخته آرابیدوپسیس بیان کننده ژن گزارشگر gus با استفاده از تست هیستوشیمیایی X-Gluc و واکنش PCR تائید شدند.
