محمد رحمنپورآذر؛ سیدجلال طباطبایی؛ صاحبعلی بلندنظر
چکیده
نیترات یکی از ترکیبات اساسی برای گیاهان است و سبزی ها منبع بسیار مهم نیترات برای انسان هستند. تخمین زده می شود که سبزی ها 92 درصد نیترات انسان را تأمین کنند. اثرات مثبت و منفی بالا رفتن غلظت دی اکسیدکربن (CO2) محیط ریشه روی رشد و عملکرد گیاهان گزارش شده است. بنابراین برای بررسی تأثیر دی اکسیدکربن محیط ریشه روی رشد و میزان تجمع نیترات در ...
بیشتر
نیترات یکی از ترکیبات اساسی برای گیاهان است و سبزی ها منبع بسیار مهم نیترات برای انسان هستند. تخمین زده می شود که سبزی ها 92 درصد نیترات انسان را تأمین کنند. اثرات مثبت و منفی بالا رفتن غلظت دی اکسیدکربن (CO2) محیط ریشه روی رشد و عملکرد گیاهان گزارش شده است. بنابراین برای بررسی تأثیر دی اکسیدکربن محیط ریشه روی رشد و میزان تجمع نیترات در کاهو این مطالعه انجام شده است. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار سطح CO2 (0، 200، 400، 600 میلیلیتر در دقیقه) و با پنج تکرار روی دو رقم کاهو به نام کاهوی پیچ سبز کنیا و کاهوی فر قرمز ورسای اجرا شد. این آزمایش در سیستم فلوتینگ اجرا شد که در این آزمایش اکسیژن محیط ریشه توسط پمپ هوا تامین می-شود. نتایج حاصل از آزمایش نشان می دهد که تزریق دی اکسیدکربن به محیط ریشه کاهو اثر معنی داری بر وزن تر و وزن خشک برگ، ریشه و ساقه گیاهان تیمار شده نسبت به گیاهان شاهد دارد. با افزایش میزان CO2 ورودی به محیط ریشه وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه در هر دو رقم افزایش یافت. کارآیی فتوسنتز هر دو رقم پیچ سبز کنیا و فر قرمز ورسای در تیمار400 میلی لیتر بر دقیقه دی اکسیدکربن محیط ریشه بیشترین مقدار خود را نشان داد. نیترات موجود در برگ های دو رقم کاهو تحت تأثیر دی اکسیدکربن محیط ریشه بهطور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. غلظت نیترات در رقم پیچ سبز در تیمار سوم بیشترین کاهش معادل 27 درصد و رقم فر قرمز در تیمار چهارم بیشترین کاهش معادل6/47 درصد نشان داد. نتایج نشان داد که با افزایش میزان دی اکسیدکربن ورودی به محیط ریشه کاهو میزان فعالیت آنزیم نیترات ردکتاز در هر دو رقم پیچ سبز و فر قرمز افزایش یافت که در تیمار 400 میلی لیتر بر دقیقه دی اکسیدکربن بیشترین مقدار را نشان داد.
مریم حقیقی؛ محسن کافی
چکیده
اطلاعات در مورد اثر سمیت فلزات سنگین بر تغییرات فیزیولوژی و بیوتکنولوژی کاهو محدود است. به این منظور آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 7 تکرار جهت بررسی اثرات کادمیم بر تغییرات فیزیولوژی کاهو انجام شد. کادمیم با 3 غلظت صفر، 2 و 4 میلیگرم در لیتر به محلول غذایی در کشت هیدروپونیک اضافه شد. نتایج این آزمایش نشان داد که ایجاد تنش کادمیم ...
بیشتر
اطلاعات در مورد اثر سمیت فلزات سنگین بر تغییرات فیزیولوژی و بیوتکنولوژی کاهو محدود است. به این منظور آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 7 تکرار جهت بررسی اثرات کادمیم بر تغییرات فیزیولوژی کاهو انجام شد. کادمیم با 3 غلظت صفر، 2 و 4 میلیگرم در لیتر به محلول غذایی در کشت هیدروپونیک اضافه شد. نتایج این آزمایش نشان داد که ایجاد تنش کادمیم و افزایش غلظت آن با افزایش فعالیت آنتی-اکسیدانها (پرکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز) و پرولین همراه است. کادمیم در بافت گیاه تجمع یافته و وزن تر و اسید ارگانیک گیاه را کاهش میدهد. به طور متوسط غلظتهای 2 و 4 میلیگرم در لیتر کادمیم به ترتیب پرکسیداز را 8 و53 درصد افزایش داد و فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز را 66 و 106 درصد و غلظت پرولین را 39 و 119 درصد بالا برد در صورتی که پروتئین کل گیاه را 25 و 5 درصد نسبت به شاهد کاهش میدهد. اثرات سمی افزایش کادمیم با گذشت زمان بر روی کلروفیل و فتوسنتز متفاوت بود و فتوسنتز بیشتر از کلروفیل با گذشت زمان تحت تنش کادمیم کاهش یافت.
محمدحسن باقری؛ حمیدرضا روستا
چکیده
در این پژوهش اثر نوع نیتروژن و سطوح مختلف اکسیژن بر برخی پارامترهای رشد و غلظت برخی عناصر غذایی پرمصرف در کاهو بررسی شد. این بررسی نشان داد که کاربرد آمونیوم (5 میلی مولار) به تنهائی، موجب کاهش وزن تر و خشک بخش هوائی و ریشه کاهو گردید. اما سطوح مختلف اکسیژن (1، 2، 3 و 4 میلیگرم بر لیتر) تاثیر معنی داری بر آنها نداشت. غلظت نیتروژن بخش هوایی ...
بیشتر
در این پژوهش اثر نوع نیتروژن و سطوح مختلف اکسیژن بر برخی پارامترهای رشد و غلظت برخی عناصر غذایی پرمصرف در کاهو بررسی شد. این بررسی نشان داد که کاربرد آمونیوم (5 میلی مولار) به تنهائی، موجب کاهش وزن تر و خشک بخش هوائی و ریشه کاهو گردید. اما سطوح مختلف اکسیژن (1، 2، 3 و 4 میلیگرم بر لیتر) تاثیر معنی داری بر آنها نداشت. غلظت نیتروژن بخش هوایی گیاه در تیمار آمونیوم نسبت به نیترات بیشتر بود و با افزایش میزان اکسیژن محلول در محیط حاوی آمونیوم مقدار نیتروژن بخش هوایی نیز افزایش یافت، اگرچه در محیط کشت حاوی نیترات این گونه نبود. غلظت فسفر در بخش هوائی گیاه و ریشه تحت تاثیر هیچ یک از تیمارها و اثر متقابل آنها قرار نگرفت. آمونیوم باعث کاهش غلظت پتاسیم در گیاه گردید، اما سطوح مختلف اکسیژن و برهمکنش آن با نوع نیتروژن اثر معنیداری بر آن نداشت. مقدار منیزیوم بخش هوایی نیز در محیط آمونیوم کاهش یافت اگرچه در ریشه این گونه نبود. با افزایش مقدار اکسیژن محلول مقدار منیزیوم در بخش هوایی در محیط کشت حاوی آمونیوم افزایش یافت اما در محیط حاوی نیترات غلظت این عنصر تحت تاثیر سطوح اکسیژن قرار نگرفت. از این آزمایش نتیجهگیری شد که احتمالا کاهش پتاسیم و منیزیوم در گیاهان تغذیه شده با آمونیوم در کاهش رشد گیاه نقش داشته است، و همچنین مشاهده شد که علی رغم افزایش غلظت نیتروژن اندام هوایی و منیزیوم ریشه با افزایش مقدار اکسیژن محلول در تیمار آمونیوم رشد کاهو تحت تاثیر میزان اکسیژن قرار نگرفت.
