فیزیولوژی پس از برداشت
بهزاد کاویانی؛ محمد رضا صفری مطلق؛ سارا حاتمی نژاد
چکیده
گل داوودی یکی از مهم‌ترین گلهای شاخه‌بریده در جهان است که در حال حاضر از نظر تجاری و کشت، بعد از رز در رتبه دوم قرار دارد. گلهای بریده عمر کوتاهی دارند، بنابراین بهبود ماندگاری آنها یکی از اهداف اصلی صنعت گل‌کاری میباشد. انسداد انتهای ساقه و تنش آبی دو مشکل در کاهش عمر گلجای گلهای شاخه‌بریده داوودی هستند. ...
بیشتر
گل داوودی یکی از مهم‌ترین گلهای شاخه‌بریده در جهان است که در حال حاضر از نظر تجاری و کشت، بعد از رز در رتبه دوم قرار دارد. گلهای بریده عمر کوتاهی دارند، بنابراین بهبود ماندگاری آنها یکی از اهداف اصلی صنعت گل‌کاری میباشد. انسداد انتهای ساقه و تنش آبی دو مشکل در کاهش عمر گلجای گلهای شاخه‌بریده داوودی هستند. در پژوهش حاضر، اثرات اسید فولویک (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، عصاره بهار نارنج (10، 30 و 50 درصد) و نانوذرات مس (5، 10 و 20 میلیگرم بر لیتر) در مقایسه با شاهد روی شاخصهای پس از برداشت گلهای داوودی ارزیابی شدند. آزمایش به‌صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، اثر تیمارها روی بهبود ویژگیهای کیفی گلهای شاخه‌بریده داوودی بعد از برداشت معنیدار بود. نتایج نشان داد که عمر گلجای بالا (33/16 تا 17 روز) با هر سه غلظت نانوذرات مس به دست آمد. بالاترین عمر گلجای گلهای شاخه‌بریده داوودی توسط افزودن 20 میلیگرم بر لیتر نانوذرات مس در محلول نگهدارنده به‌دست آمد که در مقایسه با شاهد 3 روز عمر گلجای را افزایش داد. کمترین تعداد کلونی‌های باکتریایی انتهای ساقه طی استفاده از 10 و 30 درصد عصاره بهار نارنج و 5 میلیگرم بر لیتر نانوذرات مس و کمترین تعداد این کلونی‌ها در محلول طی استفاده از 5 میلیگرم بر لیتر نانوذرات مس به‌دست آمد. همچنین، جذب محلول در تیمارهای 10 و 30 درصد عصاره بهار نارنج و 5 میلیگرم بر لیتر نانوذرات مس بالا بود. در مجموع، استفاده از غلظتهای مناسب نانوذرات مس و عصاره بهار نارنج باعث بهبود عمر گلجای، برخی صفات فیزیولوژیک و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی شد.
فیزیولوژی پس از برداشت
حمید سلیمانی؛ میترا اعلائی؛ مسعود ارغوانی
چکیده
گل رز از جمله گلهای مهم شاخه بریده میباشد که به دلیل عدم شرایط مناسب نگهداری در زمان پس از برداشت راندمان تولید این گل به شدت کاهش مییابد. در این تحقیق، اثر کاربرد نانو ذرات کلسیم قبل از برداشت همراه با کاربرد نانو ذرات نقره پس از برداشت بر ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی گلهای شاخه بریده رز رقم ‘Classic Cezanne’ مورد بررسی قرار ...
بیشتر
گل رز از جمله گلهای مهم شاخه بریده میباشد که به دلیل عدم شرایط مناسب نگهداری در زمان پس از برداشت راندمان تولید این گل به شدت کاهش مییابد. در این تحقیق، اثر کاربرد نانو ذرات کلسیم قبل از برداشت همراه با کاربرد نانو ذرات نقره پس از برداشت بر ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی گلهای شاخه بریده رز رقم ‘Classic Cezanne’ مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر در سال 1400 در گلخانه تجاری تولید گل رز در شهرستان نظرآباد استان البرز و موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی انجام شد. نانو ذرات کلسیم با غلظتهای (صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر) هر ده روز (از دو ماه قبل از برداشت) روی بوته‌های گل رز اسپری شدند. پس از برداشت گلها و انتقال آنها به آزمایشگاه، نانو ذرات نقره در غلظتهای صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر به آب مقطر حاوی ساکارز سه درصد گل اضافه شد. پس از برداشت گلها در بازه زمانی صفر، 4، 8 و 12 روز صفات عمرگلجای، قطر گل، وزن تر نسبی شاخه گلها، میزان نسبی محلول جذب شده، پروتئین کل، مالون دی آلدئید و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز مورد ارزیابی قرار گرفتند. عمرگلجایی تحت تاثیر تیمار با نانو ذرات کلسیم و نانو ذرات نقره (10 میلیگرم بر لیتر) نسبت به شاهد 4 روز افزایش یافت. براساس نتایج، در روز دوازدهم اندازهگیری تیمار نانو ذرات کلسیم و نقره (غلظت 10 میلیگرم در لیتر) در مقایسه با شاهد (صفر میلیگرم در لیتر) باعث افزایش (14 درصد) قطر گل، وزن تر (12 درصد)، مقدار نسبی محلول جذب شده (46 درصد)، سوپراکسید دیسموتاز (21 درصد) و همچنین کاهش مالون دی آلدئید (37 دردصد) گردید. تیمارها باعث کاهش مقدار مالون دی آلدئید و همچنین افزایش میزان نسبی محلول جذب شده، پروتئین کل و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز شدند. از طرفی نانو ذرات مورد استفاده در این آزمایش باعث فعال شدن سیستم آنتیاکسیدانی آنزیمی در تیمارها شد. تیمار نانو ذرات کلسیم قبل از برداشت و نانو ذرات نقره پس از برداشت با فعال کردن سیستم آنزیم آنتیاکسیدانی و حفظ توانایی جذب محلول باعث افزایش عمر گلهای شاخه بریده رز شد. بهطور کلی تیمار با نانو ذرات کلسیم با غلظت 10 میلیگرم در لیتر قبل از برداشت و تیمار با نانو ذرات نقره با غلظت 10 میلیگرم در لیتر پس از برداشت، در روز دوازدهم موثرترین تیمار در اکثر صفات بودند. با توجه به نتایج به‌دست آمده از تحقیق حاضر، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از نانو ذرات کلسیم با نانو ذرات نقره در مقایسه با تیمار شاهد بر اکثر صفات تأثیر بسزایی داشته است. استفاده از نانو ذرات کلسیم با نانو ذرات نقره با افزایش جذب آب و در نتیجه افزایش وزن تازه نسبی، شرایط عمرگلجای را بهبود میبخشد.
گیاهان زینتی و فضای سبز
رقیه عبدی؛ زهره جبارزاده
چکیده
گل رز (Rosa hybrida ‘Avalanche’) یکی از گلهای بریدنی مهم دنیاست. بهمنظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی سدیم نیتروپروساید (بهعنوان منبع نیتریکاکسید) و پوترسین بر گل رز رقم ’آوالانچ‘ پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کشت هیدروپونیک به صورت گلدانی در گلخانه اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار ...
بیشتر
گل رز (Rosa hybrida ‘Avalanche’) یکی از گلهای بریدنی مهم دنیاست. بهمنظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی سدیم نیتروپروساید (بهعنوان منبع نیتریکاکسید) و پوترسین بر گل رز رقم ’آوالانچ‘ پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کشت هیدروپونیک به صورت گلدانی در گلخانه اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار غلظت سدیم نیتروپروساید (صفر، 50، 100 و 200 میکرومولار) و چهار غلظت پوترسین (صفر، 1، 2 و 4 میلیمولار) بود. شاخصهای اندازهگیری شده شامل وزن تر و خشک ساقه گلدهنده، کلروفیل b ,aو کلروفیل کل، کاروتنوئید و در مرحله پس از برداشت آنزیمهای گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز و خمیدگی ساقه بودند. سدیم نیتروپروساید در غلظت 50 میکرومولار همراه با پوترسین 4 میلیمولار، وزن تر و خشک ساقه گلدهنده را نسبت به شاهد افزایش داد. غلظت 100 میکرو مولار سدیم نیتروپروساید همراه با کاربرد ۴ میلیمولار پوترسین باعث افزایش معنیدار میزان کلروفیل b ,aو کلروفیل کل و کاروتنوئید نسبت به شاهد شد. لازم به ذکر است که کاربرد قبل از برداشت سدیمنیتروپروساید و پوترسین در بهبود ویژگیهای پس از برداشت گل رز نیز تاثیر مثبت داشت، بهطوری که بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی (آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز) و کمترین خمیدگی ساقه در غلظتهای 100 و 200 میکرومولار سدیم نیتروپروساید به تنهایی و یا همراه با کاربرد پوترسین مشاهده شد. بهطور کلی، سدیمنیتروپروساید و پوترسین تاثیر مثبت و مطلوبی در بهبود شاخصهای رشدی و پس از برداشتی گل رز داشتند ولی غلظت موثر بسته به نوع شاخص متفاوت بود.
مریم حقیقی؛ آتنا شیبانی راد
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی پیوند در القا مقاومت به تنش خشکی در خیار در شرایط گلخانهای انجام گرفت. آزمایش فاکتوریل شامل فاکتورهای (گیاهان پیوندی و غیرپیوندی و سطح خشکی بر اساس پتانسیل اسمزی: شاهد، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. بذور خیار بومی اصفهان بهعنوان پیوندک ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی پیوند در القا مقاومت به تنش خشکی در خیار در شرایط گلخانهای انجام گرفت. آزمایش فاکتوریل شامل فاکتورهای (گیاهان پیوندی و غیرپیوندی و سطح خشکی بر اساس پتانسیل اسمزی: شاهد، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. بذور خیار بومی اصفهان بهعنوان پیوندک بر روی پایه فرو پیوند حفرهای انجام گرفت. نتایج افزایش مقاومت به تنش و تولید توده زنده بیشتر با افزایش جذب و توسعه ریشهها در خیارهای پیوند شده را نشان داد. همچنین محتوای پتاسیم در گیاهان پیوندی نسبت به گیاهان غیرپیوندی کاهش یافت. طیف وسیعی از خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی تحت تأثیر پیوند و اثرات متقابل پایه × پیوندک قرار گرفتند. برخی از این ویژگیها سبب بهبود روابط آبی و رشد و نمو گیاه در شرایط تنش گشت. شاخصهای تبادلات گازی همانند فتوسنتز، تعرق و هدایت روزنهای در گیاهان غیرپیوندی از گیاهان پیوندی پایینتر بود. با افزایش معنیدار پرولین در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی و همچنین افزایش بیشتر پتاسیم در خشکی 8/0- مگاپاسکال در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی به نظر میرسد که مکانیسم تحمل به خشکی اعمال‌شده پایه از طریق حفظ تعادل اسمزی و برقراری هموستازی پتاسیم میباشد. درنهایت میتوان پیوند را بهعنوان یک روش کارآمد جهت القا تحمل به تنش خشکی و افزایش عملکرد خیار توصیه کرد.
رعنا قلی نژاد؛ علیرضا سیروس مهر؛ براتعلی فاخری
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات تنش خشکی و کودهای آلی (کمپوست و ورمی کمپوست) بر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گاوزبان آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارها شامل سطوح تنش خشکی به‌صورت شاهد یا 100درصد ظرفیت زراعی، 80 درصد ظرفیت زراعی (تنش ملایم) و 60 درصد ظرفیت زراعی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات تنش خشکی و کودهای آلی (کمپوست و ورمی کمپوست) بر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گاوزبان آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارها شامل سطوح تنش خشکی به‌صورت شاهد یا 100درصد ظرفیت زراعی، 80 درصد ظرفیت زراعی (تنش ملایم) و 60 درصد ظرفیت زراعی (تنش شدید) بهعنوان عامل اصلی و مصرف کود آلی شامل شاهد (بدون مصرف کود)، 40 تن کمپوست در هکتار و 4 تن ورمی کمپوست در هکتار بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت کم‌آبی از شاخص کلروفیل (SPAD) کاسته و بر میزان فلورسانس کلروفیل افزوده شد. بیشترین میزان کلروفیل a (383/11 میلیگرم برگرم) در شرایط عدم تنش و کاربرد کمپوست به‌دست آمد و با افزایش شدت تنش از میزان آن کاسته شد و کمترین آن (763/5) در تنش شدید و عدم کاربرد کود به‌دست آمد. همین روند برای میزان کلروفیل کل نیز مشاهده شد. بیشترین مقدار آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پلی‌فنل اکسیداز در شرایط تنش شدید و عدم کاربرد کود و کمترین آنها در 100 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد کمپوست به‌دست آمد. بیشترین مقدار پرولین در تنش شدید و عدم کاربرد کود (213/20 میکرومول بر گرم وزن تر) بود که اختلاف معنی‌داری با سایر ترکیبات تیماری داشت. تنش خشکی وزن خشک در گیاه گاوزبان را متأثر کرده و آن را کاهش داد و بیشترین میزان عملکرد خشک (6/13482کیلوگرم در هکتار) در سطح آبیاری شاهد به‌دست آمد که اختلاف معنی‌داری با سطح تنش ملایم (80 درصد ظرفیت زراعی) نداشت. به‌طورکلی در شرایط تنش خشکی، تولید و میزان پرولین و آنزیمهای پاک کننده پراکسید هیدروژن و رادیکال‌ها افزایش مییابد و با توجه به نتایج به‌دست آمده، جهت داشتن عملکرد خشک قابل قبول از گاو زبان، آبیاری تا 80 درصد ظرفیت زراعی مناسب به‌نظر میرسد.
