گیاهان زینتی و فضای سبز
بهزاد کاویانی؛ ناصر نگهدار
چکیده
استفاده مناسب از مواد مغذی و تنظیمکنندههای رشد گیاهی، نقش مهمی در افزایش کمیت و کیفیت گیاهان زراعی و باغی دارد. کودهای نانو می‌توانند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی مرسوم باشند. کاهش رشد در برخی گیاهان زینتی توسط کاهندههای رشد مانند سایکوسل کیفیت کلی آن‌ها را افزایش میدهد. در این پژوهش، بهمنظور ارزیابی اثر مقادیر ...
بیشتر
استفاده مناسب از مواد مغذی و تنظیمکنندههای رشد گیاهی، نقش مهمی در افزایش کمیت و کیفیت گیاهان زراعی و باغی دارد. کودهای نانو می‌توانند جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی مرسوم باشند. کاهش رشد در برخی گیاهان زینتی توسط کاهندههای رشد مانند سایکوسل کیفیت کلی آن‌ها را افزایش میدهد. در این پژوهش، بهمنظور ارزیابی اثر مقادیر مختلف نانو کلات آهن و سایکوسل بر شاخصهای رشدی گیاه زینتی بنت قنسول (Euphorbia pulcherrima Willd.)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل نانو کلات آهن در پنج غلظت (صفر، 9/0، 8/1، 6/3 و 5/4 گرم در لیتر) و سایکوسل نیز در پنج غلظت (صفر، 500، 1000، 1500 و 3000 میلیگرم در لیتر) بودند. در پژوهش حاضر، صفات ارتفاع ساقه، طول میانگره، تعداد گره، طول، تعداد و حجم ریشه، تعداد برگ، سطح برگ، میزان کلروفیل کل، میزان آهن برگ و تعداد و طول عمر براکتههای رنگی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که کمترین ارتفاع ساقه و بیشترین تعداد برگ، سطح برگ، طول ریشه، حجم ریشه، تعداد و ماندگاری براکتههای رنگی، در تیمار 8/1 گرم در لیتر نانو کلات آهن بدون یا با غلظت 1000 میلیگرم در لیتر سایکوسل به‌دست آمد. کمترین حجم ریشه و کمترین مقدار کلروفیل کل، در تیمار حاوی 5/4 گرم در لیتر نانو کلات آهن همراه با 3000 میلیگرم در لیتر سایکوسل (بالاترین غلظت نانو کلات آهن و سایکوسل استفاده‌‌شده) مشاهده شد. رشد ریشه در غلظت 3000 میلیگرم در لیتر سایکوسل کاهش یافت. در مجموع، مناسبترین تیمار به‌ویژه برای کاهش ارتفاع ساقه و افزایش برخی صفات رویشی (مانند تعداد برگ) و گل‌دهی (مانند ماندگاری براکته)، تیمار 8/1 گرم در لیتر نانو کلات آهن همراه با 1000 میلیگرم در لیتر سایکوسل بود.
گیاهان زینتی و فضای سبز
علی سحری مقدم؛ بهزاد کاویانی؛ علی محمدی ترکاشوند؛ وحید عبدوسی؛ علیرضا اسلامی
چکیده
سرخدار یا سرخدار انگلیسی (Taxus baccata L.) از خانواده سرخداریان (Taxaceae)، یک درختچه زینتی است که در صنایع مختلف کاربرد دارد. ریشهزایی قلمه‌های ساقه و رشد گیاه سرخدار کند است، از این‌رو، خطر انقراض، این گیاه را تهدید میکند. تحریک ریشهزایی در قلمهها، باعث ازدیاد سریعتر این گیاه می‌شود. پلی‌آمین‌ها گروهی از تنظیمکنندههای رشد ...
بیشتر
سرخدار یا سرخدار انگلیسی (Taxus baccata L.) از خانواده سرخداریان (Taxaceae)، یک درختچه زینتی است که در صنایع مختلف کاربرد دارد. ریشهزایی قلمه‌های ساقه و رشد گیاه سرخدار کند است، از این‌رو، خطر انقراض، این گیاه را تهدید میکند. تحریک ریشهزایی در قلمهها، باعث ازدیاد سریعتر این گیاه می‌شود. پلی‌آمین‌ها گروهی از تنظیمکنندههای رشد گیاهی هستند که نقش‌های مختلفی از جمله تمایز سلولی، نمو و تحریک تولید ریشه نابجا دارند. بهمنظور بررسی اثر غلظتهای مختلف پوتریسین، آزمایشی بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل غلظت صفر (به‌عنوان شاهد)، 500، 1000، 2000، 3000، 4000 و 5000 میلیگرم در لیتر از پوتریسین بودند. در آبان ماه، حدود 25 سانتی‌متری انتهای شاخه گیاهان مادری 5 ساله بریده شد و به‌عنوان قلمه برگدار چوبسخت ساقه مورد استفاده قرار گرفت. انتهای تحتانی قلمه‌های سرشاخه به‌مدت 10 ثانیه در غلظتهای مختلف پوتریسین نگهداری شدند و سپس در بستر کاشت قرار گرفتند. در این تحقیق درصد ریشهزایی، تعداد ریشه، طول ریشه، طول ساقه، تعداد شاخه و تعداد برگ قلمهها اندازهگیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که غلظتهای مختلف پوتریسین روی همه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بودند. بیشترین تعداد ریشه (50/6 عدد در گیاهچه) و بالاترین طول ریشه (70/7 سانتی‌متر در گیاهچه)، در قلمه‌های تیمارشده با 500 میلیگرم در لیتر پوتریسین مشاهده شد. بیشترین تعداد شاخه (50/5 عدد در گیاهچه) و بالاترین درصد ریشهزایی (50/97 درصد) در قلمه‌های تیمارشده با 2000 میلیگرم در لیتر پوتریسین به دست آمد. بیشترین تعداد برگ (25/41 عدد در گیاهچه) در قلمه‌های تیمارشده با 3000 میلیگرم در لیتر پوتریسین شمارش شد. در مجموع، غلظت 500 میلیگرم در لیتر پوتریسین برای ریشهزایی قلمه برگدار ساقه سرخدار مناسب‌تر از بقیه غلظت‌ها بود که اهمیت اقتصادی نیز دارد.
میوه کاری
بهزاد کاویانی؛ مریم جمالی؛ محمد رضا صفری مطلق؛ علیرضا اسلامی
چکیده
گلابی یک درخت چوب سخت است که اغلب از بذر رشد میکند. تکثیر از طریق بذر زمانبر است و احتمال تغییرات ژنتیکی را افزایش میدهد. مناسبترین روش تکثیر گلابی، استفاده از قلمه ساقه می باشد که سخت ریشهزا است. در این پژوهش از غلظتهای 1000، 2000 و 4000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) و نفتالین استیک اسید (NAA) برای تسهیل ریشهزایی ...
بیشتر
گلابی یک درخت چوب سخت است که اغلب از بذر رشد میکند. تکثیر از طریق بذر زمانبر است و احتمال تغییرات ژنتیکی را افزایش میدهد. مناسبترین روش تکثیر گلابی، استفاده از قلمه ساقه می باشد که سخت ریشهزا است. در این پژوهش از غلظتهای 1000، 2000 و 4000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) و نفتالین استیک اسید (NAA) برای تسهیل ریشهزایی قلمه ساقه گلابی رقم ’بارتلت‘ استفاده شد. نتایج نشان داد که کمترین زمان (59 روز) تا شروع ریشهزایی قلمهها و بیشترین تعداد ریشه (16) در قلمه‌های تیمارشده با 1000 میلیگرم در لیتر NAA همراه با 2000 میلیگرم در لیتر IBA به‌دست آمد. این تیمار به عنوان بهترین تیمار برای ریشهزایی قلمه ساقه گلابی پیشنهاد می‌شود. بالاترین درصد ریشهزایی (66/57 درصد) در قلمه‌های تیمارشده با 4000 میلیگرم در لیتر IBA به‌دست آمد. بیشترین تعداد برگ (93/9) در قلمه‌های تیمارشده با 2000 میلیگرم NAA همراه با 4000 میلیگرم IBA مشاهده شد. در این پژوهش؛ حجم ریشه، طول ریشه، ارتفاع قلمه و وزن تر و وزن خشک قلمهها نیز اندازهگیری شد.
احمد شریفی؛ آزاده خادم؛ مریم مرادیان؛ سیده مهدیه خرازی
چکیده
گلابی (Pyrus sativus) به عنوان یکی از مهم‌ترین میوه‌های دانه‌دار شناخته شده است. کشت پایه رویشی پیرودوارف (pyrodwarf) بدلیل عملکرد مناسب در شرایط تنش، مقاومت در مقابل سرمای زمستانه و قابلیت رشد در محیط خاک‌های قلیایی به عنوان راهکاری موثر به منظور افزایش بازدهی باغات گلابی شناخته شده است. از این‌رو این تحقیق با هدف بهینه‌سازی شرایط ریزازدیادی ...
بیشتر
گلابی (Pyrus sativus) به عنوان یکی از مهم‌ترین میوه‌های دانه‌دار شناخته شده است. کشت پایه رویشی پیرودوارف (pyrodwarf) بدلیل عملکرد مناسب در شرایط تنش، مقاومت در مقابل سرمای زمستانه و قابلیت رشد در محیط خاک‌های قلیایی به عنوان راهکاری موثر به منظور افزایش بازدهی باغات گلابی شناخته شده است. از این‌رو این تحقیق با هدف بهینه‌سازی شرایط ریزازدیادی پایه پیرودوارف در شرایط درون‌شیشه‌ای انجام شد. به منظور پرآوری، ریزنمونه‌های گره از گیاهچه‌های استریل و یکنواخت تهیه و در محیط کشت‌های پایه مختلف شامل محیط کشت‌های MS، WPM، QL و QL تغییریافته در ترکیب با 5/0 میلیگرم در لیتر هورمون BA و 05/0 میلیگرم در لیتر هورمون IAA و یا IBA کشت شدند. به منظور بهینه‌سازی ریشهزایی نیز در مرحله اول از محیط کشت‌های حاوی عناصر معدنی مختلف استفاده شده و در مرحله دوم اثر کاربرد هورمون اکسین و زغال فعال بر صفات ریشهزایی گیاهچه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که تعادل عناصر معدنی پرمصرف بر میزان باززایی گیاهچه‌ها موثر است اما بر رشد گیاهچه‌ها اثر معنی‌داری نداشت. طبق این نتایج، محیط کشت MS حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر BA به همراه 05/0 میلیگرم در لیتر IBA به عنوان محیط کشت مناسب به منظور پرآوری گیاهچه‌ها تعیین شد. علاوه بر این در بین تیمارهای ریشهزایی، کاربرد هورمون IAA با غلظت 1 میلیگرم در لیتر و یا زغال فعال به میزان 1 گرم در لیتر در محیط کشت ½ MS از لحاظ صفات مورد بررسی به عنوان محیط کشت مناسب ریشهزایی مشخص شد. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که عناصر پرمصرف و حضور هورمون اکسین بیشترین تاثیر را به ترتیب در طی مراحل پرآوری و ریشهزایی گیاهچه‌های پیردوارف در شرایط درون شیشه‌ای داشتند.
