فیزیولوژی پس از برداشت
وحید انیسی؛ یحیی سلاح ورزی؛ مریم کمالی؛ بهرام عابدی
چکیده
به دلیل عمر کوتاه پس از برداشت خیار و سرعت بالای کاهش کیفیت آن از روش‌های مختلفی جهت حفظ مرغوبیت خیار مانند پوشش‌های خوراکی استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر دو عامل برهموم به عنوان یک پوشش خوراکی و هیدروکولینگ بر ماندگاری خیار، این پژوهش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح عصاره ...
بیشتر
به دلیل عمر کوتاه پس از برداشت خیار و سرعت بالای کاهش کیفیت آن از روش‌های مختلفی جهت حفظ مرغوبیت خیار مانند پوشش‌های خوراکی استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر دو عامل برهموم به عنوان یک پوشش خوراکی و هیدروکولینگ بر ماندگاری خیار، این پژوهش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح عصاره الکلی برهموم (صفر، 4 و 8 درصد) و دو سطح غوطهوری در آب در دمای 4 و 24 درجه سلسیوس، در چهار تکرار بود. پس از اعمال تیمارها، میوهها به مدت 21 روز در دمای 10 درجهسلسیوس نگهداری شدند. نتایج نشان داد برهمکنش دو تیمار فوق بر درصد کاهش وزن میوه، سفتی، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، محتوای کلروفیل و مواد جامد محلول اثرگذار بود. بیشترین کاهش وزن میوه در تیمار شاهد (عدم محلول‌پاشی با برهموم) در هیدروکولینگ 4 درجه سلسیوس با میانگین 025/5 درصد مشاهده شد. محلول‌پاشی میوهها با برهموم در دو غلظت 4 و 8 درصد منجر به افزایش سفتی بافت میوه نسبت به نمونه‌های شاهد در هر دو تیمار دمایی شد. بیشترین میزان کلروفیل کل بدون اختلاف معنیدار در تیمارهای بره موم 8 درصد + دمای 24 درجه سانتی‌گراد (میانگین 96/8 میلی‌گرم بر گرم) و تیمار 8 درصد برهموم + دمای 4 درجه سلسیوس (با میانگین 68/8 میلی‌گرم بر گرم) و تیمار 4 درصد برهموم+ دمای 4 درجه سلسیوس (با میانگین 93/7 میلی‌گرم بر گرم) بود. همچنین در دمای 4 درجه سانتی‌گراد محلول‌پاشی با بره موم 4 و 8 درصد منجر به افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی شد. به طورکلی اگرچه میوه‌های تیمار شده با دمای 24 درجه سانتی‌گراد کاهش وزن بیشتری نسبت به دمای 4 درجه سلسیوس نشان دادند ولی کاربرد هر دو غلظت برهموم منجر به بهبود صفات مربوط به ماندگاری پس از برداشت شد، مقدار فنول میوه را کاهش داد و بر سفتی بافت و سایر صفات بیوشیمیایی اندازه‌گیری شده اثر گذاشت.
