میوه کاری
شیما سروری؛ احمد اصغرزاده؛ علی مرجانی؛ ملیحه صمدی کاظمی
چکیده
تنش خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای غیر زیستی محدود کننده رشد و نمو و تولید محصول در گیاهان باغی است. به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ارقام مختلف انگور، آزمایشی دو ساله طی سالهای 1397 تا 1399، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد ...
بیشتر
تنش خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای غیر زیستی محدود کننده رشد و نمو و تولید محصول در گیاهان باغی است. به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ارقام مختلف انگور، آزمایشی دو ساله طی سالهای 1397 تا 1399، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد اجرا شد. فاکتور اول شامل تیمار آبیاری در دو سطح (ظرفیت مزرعهای و تنش خشکی 15 روزه) و فاکتور دوم شامل 18 رقم انگور (’کلاهداری‘،’کج انگور‘،’ فخری ‘،’ سفید بریان ‘،’دیوانه‘، ’صاحبی‘، ’لعل‘،’سیاه شیره‘،’شیرگی‘،’گرمه‘،’خلیلی‘،’کجانگور سنجری‘،’کشمشی‘،’قرهقات‘،’مسکه‘،’عسگری‘’ فلیم سیدلس ‘و ’بیدانه سفید‘) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث افزایش معنی دار مقدار نشت الکترولیت (29/62)، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز (056/0کاتال در میلیلیتر) و کاتالاز (92/0کاتال در میلیلیتر) و کاهش غلظت محتوای نسبی آب برگ (95/61 درصد)، میزان نسبی کلروفیل (85/16)، کلروفیل a (45/3 میلیگرم بر گرم وزن تر برگ)، کلروفیل b (12/1 میلیگرم بر گرم وزن تر برگ) و کارتنوئید (84/2 میلیگرم بر گرم وزن تر برگ) گردید. ارقام مورد مطالعه بر اساس صفات مورد بررسی به سه گروه متحمل (بیدانه سفید، گرمه، مسکه، فلیم سیدلس، فخری، خلیلی و دیوانه)، نیمه مقاوم (کلاهداری، سفید بریان، صاحبی، لعل، شیرگی، کج انگور سنجری و عسگری) و حساس به خشکی (سیاه، قره قات، کج انگور و کشمشی) تقسیمبندی شدند. رقم بیدانه سفید در بین ارقام مورد مطالعه، با داشتن بالاترین میزان محتوای نسبی آب برگ (81/77 درصد)، میزان نسبی کلروفیل (62/28)، کارتنوئید (81/4 میلیگرم برگرم وزن تر برگ) و کمترین میزان نشت الکترولیت (5/31)، و رقم گرمه با بالاترین میزان کلروفیل a (64/6 میلیگرم بر گرم وزن تر برگ)، کلروفیل b (12/2 میلیگرم بر گرم وزن تر برگ) و آنزیمهای پراکسیداز (0618/0 کاتال در میلیلیتر) و کاتالاز ( 959/0کاتال در میلیلیتر) جزء متحملترین ارقام بودند. با توجه به نتایج این مطالعه بهنظر میرسد که رقم بیدانه سفید مقاومت بیشتری نسبت به تنش خشکی دارد.
علی اکبر شکوهیان؛ فرزاد لطافتی؛ بهرام فتحی آچاچلوئی؛ علی اصغری؛ رباب الفتی
چکیده
این پژوهش، به منظور بررسی اثرات پوششهای حاوی گلوتن و زئین (صفر، 2، 4 و 6 درصد)، بر کیفیت پس از برداشت میوهی انگور رقم رسمی مشکین(Vitis vinifera cv.Rasmi Meshki) بهصورت فاکتوریل بر پایهی طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. بدین منظور شاخصهای اسیدیته، مواد جامد محلول، اسید کل، نشاسته، آنتوسیانین، مزه، حفظ ظاهر میوه، نسبت مواد جامد محلول به اسید کل، ...
بیشتر
این پژوهش، به منظور بررسی اثرات پوششهای حاوی گلوتن و زئین (صفر، 2، 4 و 6 درصد)، بر کیفیت پس از برداشت میوهی انگور رقم رسمی مشکین(Vitis vinifera cv.Rasmi Meshki) بهصورت فاکتوریل بر پایهی طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. بدین منظور شاخصهای اسیدیته، مواد جامد محلول، اسید کل، نشاسته، آنتوسیانین، مزه، حفظ ظاهر میوه، نسبت مواد جامد محلول به اسید کل، درصد کاهش وزن، ویتامین ث و سفتی میوه در 30 روز بعد از اعمال تیمارها و نگهداری انگور در دمای صفر درجهی سانتیگراد و میزان رطوبت نسبی 90 تا 95 درصد اندازهگیری شدند. نتایج نشان دادند که کاربرد زئین، بر روی صفات مواد جامد محلول، حفظ ظاهر میوه، ویتامین ث و کاهش وزن در سطح احتمال یک درصد و بر روی شاخص رسیدن (نسبت مواد جامد محلول به اسید کل) در سطح احتمال پنج درصد، اثر معنیداری داشت. کاربرد گلوتن بر روی صفات مواد جامد محلول، آنتوسیانین، حفظ ظاهر میوه، درصد کاهش وزن و ویتامین ث میوه در سطح احتمال یک درصد و بر روی نشاستهی میوه در سطح احتمال پنج درصد، اثر معنیداری داشت. اثرات متقابل تیمارهای گلوتن و زئین، بر روی صفات مواد جامد محلول، حفظ ظاهر میوه و ویتامین ث در سطح احتمال یک درصد و بر روی درصد کاهش وزن میوه، در سطح احتمال پنج درصد از نظر آماری، معنیدار بودند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، مقدار بیشتری از آنتوسیانین (45/2 میلیگرم در صد گرم) در تیمار 6 درصد گلوتن حفظ شده بود، در شاخص رسیدن میوه بهترین نتیجه (41) از تیمار 6 درصد زئین حاصل شد. مزه میوه در ترکیب تیماری زئین 6 درصد بدون مصرف گلوتن با امتیاز 5/8 جذابیت بیشتری داشت. همچنین بهترین نتایج در حفظ مقدار ویتامین ث (9/17 میلیگرم در صد گرم وزن تازه)، مواد جامد محلول (24 بریکس)، ظاهر میوه (امتیاز 5/9) و کمترین کاهش وزن میوه (5/6 درصد) از ترکیب تیماری گلوتن و زئین 6 درصد حاصل شد. بطور کلی سطوح گلوتن و زئین در تمام سطوح مورد آزمایش (از 2 تا 6 درصد) نسبت به تیمارهای شاهد، توانستهاند، کیفیت پس از برداشت میوه انگور را در طول مدت انبارمانی حفظ نمایند. با این وجود بهترین نتیجه در اغلب صفات مورد بررسی از ترکیب تیماری 6 درصد گلوتن و زئین بدست آمد.
اسماء عباسی کاشانی؛ علی عبادی؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی؛ مجید شکرپور
چکیده
انگور یکی از میوههای مناطق معتدله است که اغلب در اثر سرمازدگی بهاره دچار صدمه میشود. پژوهش حاضر بمنظور بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر کاهش صدمه ناشی از سرمازدگی بهاره در ارقام انگور بیدانه سفید، پرلت و گونه ریپاریا، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر (شاهد)، 5/0 و 1 میلیمولار ...
بیشتر
انگور یکی از میوههای مناطق معتدله است که اغلب در اثر سرمازدگی بهاره دچار صدمه میشود. پژوهش حاضر بمنظور بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر کاهش صدمه ناشی از سرمازدگی بهاره در ارقام انگور بیدانه سفید، پرلت و گونه ریپاریا، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر (شاهد)، 5/0 و 1 میلیمولار در دو مرتبه در مرحله 5-4 برگی و با فاصله زمانی 24 ساعت روی نهالهای دوساله گلدانی محلولپاشی گردید. پس از 24 ساعت، عامل دما در سه سطح شامل عدم سرما (گلخانه با دمای طبیعی)، دماهای صفر و 2- درجه سانتیگراد به مدت 8 ساعت اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش سرما تا 2- درجه سانتی گراد درصد سوختگی شاخه افزایش و درصد زندهمانی جوانه های باقی مانده کاهش یافت، همچنین تحت این شرایط صدمه به غشاء سلولی و در نتیجه نشت یونی و تولید مالون دی آلدهید افزایش نشان داد. کاربرد اسیدسالیسیلیک با غلظت 1 میلیمولار باعث کاهش صدمه به شاخه و افزایش قدرت بازیابی نهالها گردید و کمترین میزان نشت الکترولیتی (18 درصد) و مالون دی آلدهید (15/0 نانومول بر گرم وزن تر) نیز در این غلظت مشاهده شد. همچنین افزایش غلظت پرولین (6/193 میکرومول بر گرم وزن تر) و ترکیبات فنولی (6/26 میلی گرم بر گرم وزن تر) و حداکثر تجمع کربوهیدراتهای محلول (3/12 میلی گرم بر گرم وزن تر) در تیمار یک میلیمولار اسیدسالیسیلیک اتفاق افتاد. بنظر میرسد اسیدسالیسیلیک توانسته است منجر به کاهش صدمات ناشی از تنش سرما به غشای سلولها شده و با افزایش قدرت بازیابی نهالهای تحت تنش، اثرات منفی سرمازدگی را بهبود بخشد.
مریم کریمی علویجه؛ علی عبادی؛ امیر موسوی؛ علیرضا سلامی
چکیده
سرمازدگی یکی از مهمترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده میکنند. یکی از این سیستمها، سیستم آنزیمی میباشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی ...
بیشتر
سرمازدگی یکی از مهمترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده میکنند. یکی از این سیستمها، سیستم آنزیمی میباشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی در طی زمانهای مختلف بعد از تنش سرما به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. نمونههای برگی گرفته شده ازگیاهان انگور تحت تنش سرما، برای تهیه عصاره آنزیمی در دمای منهای 80 نگهداری شدند. کاهش دما تا مرز چهار درجه سانتیگراد برای انگیزش و القا ژنهای سنتز کننده پروتئینهای سازگاری به سرما کافی است. نتایج این آزمایش نشان داد که با کاهش دما فعالیت آنزیمی بین شش رقم انگور ایرانی (اتابکی، خلیلی دانهدار، شاهرودی، رجبی سیاه، عسکری و بیدانه سفید) و همچنین انگور آمریکایی ریپاریا تغییر یافت. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز مربوط به انگور خلیلی دانه دار و گونه ریپاریا و کمترین فعالیت مربوط به ارقام رجبی سیاه، بیدانه سفید و شاهرودی بود. فعالیت آنزیم گوئیکولپراکسیداز، در تمامی ارقام در محدوده زمانی 12 ساعت پس از اعمال تنش سرما به حداکثر رسید و پس از آن تقریبا ثابت ماند، در حالیکه حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز در بین ارقام مورد آزمایش در محدوده زمانی هشت ساعت مشاهده شد. همچنین شرایط تنش باعث افزایش محتوی پروتئین کل در نمونههایمورد آزمایش شد که در این سنجش، رقم خلیلی دانهدار بیشترین میزان پروتئین کل را دارا بود و بیشترین تجمع پروتئین در محدوده زمانی 12 ساعت مشاهده شد.
سید مهدی حسینی فرهی؛ کرم اله گودرزی
چکیده
به منظور بررسی اثر روش های کاربرد سولفات روی بر بهبود ویژگی های کمی، کیفی و رفع کمبود روی در تاکستان های سی سخت، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ده تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای کاربرد سولفات روی شامل تزریق در تنه (5/1، 3 و 5 گرم در لیتر)، محلول پاشی (5/1، 3 و 5 گرم در لیتر) و چالکود ( 75، 150 و 200 گرم در هر بوته) بود. نتایج نشان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر روش های کاربرد سولفات روی بر بهبود ویژگی های کمی، کیفی و رفع کمبود روی در تاکستان های سی سخت، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ده تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای کاربرد سولفات روی شامل تزریق در تنه (5/1، 3 و 5 گرم در لیتر)، محلول پاشی (5/1، 3 و 5 گرم در لیتر) و چالکود ( 75، 150 و 200 گرم در هر بوته) بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد در تیمارهای کاربرد 200 گرم سولفات روی به صورت چالکود و تزریق 5/1 گرم در لیتر سولفات روی به ترتیب به مقدار 81/17 و 39/16 کیلوگرم در بوته در مقایسه با شاهد به میزان 27/7 کیلوگرم در بوته به دست آمد. تزریق سولفات روی در غلظت 3 در هزار باعث افزایش حجم حبه به میزان 62/3 سانتی متر مکعب در مقایسه با سایر تیمار ها گردید. تیمارهای تزریق 3 و 5 گرم در لیتر، محلول پاشی 5/1، 3 و 5 گرم در لیتر و کاربرد 75 ، 150 و 200 گرم سولفات روی به صورت چالکود شاخص سبزینگی برگ را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین بیشترین میزان غلظت روی در برگ انگور در تیمار محلول پاشی سولفات روی در غلطت 5 گرم در لیتر ( 43/127 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) در مقایسه با شاهد ( 5/17 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) مشاهده گردید. به طورکلی در هر سه روش کاربرد روی، غلظت های پایین به طور معنی داری بیشترین عملکرد را نسبت به شاهد تولید کردند، اما غلظت بهینه روی در برگ با محلول پاشی 5/1 درصد سولفات روی به دست آمد.
لیلا احدی
چکیده
امروزه، به دلیل تاثیر مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد در تکنولوژی نگهداری محصولات کشاورزی با محدودیت هایی روبرو است .از این رو یافتن مواد سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزی ها ضروری می باشد. در این پژوهش اثر اسید سالیسیلیک و ژل آلوئه ورا بر ویژگی های کیفی و عمر نگهداری انگور رقم ...
بیشتر
امروزه، به دلیل تاثیر مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد در تکنولوژی نگهداری محصولات کشاورزی با محدودیت هایی روبرو است .از این رو یافتن مواد سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزی ها ضروری می باشد. در این پژوهش اثر اسید سالیسیلیک و ژل آلوئه ورا بر ویژگی های کیفی و عمر نگهداری انگور رقم قرل ازوم بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 6 تکرار انجام شد میوه ها با اسید سالیسیلیک در غلظت های 0، 1 و 2 میلی مولار و ژل آلوئه ورا در غلظت های 0، 25% و 33% ‘تیمار شدند و پس از 45روز نگهداری در دمای 5/0±0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۸۵ تا ۹۵ درصد مورد مطالعه قرار گرفت. صفاتی شامل pH، اسیدیته کل (TA)، فنول کل، فعالیت آنتی اکسیدانی کل و مقدار ویتامین ث و مواد جامد محلول(TSS) ارزیابی شدند. اسید سالیسیلیک در غلظت 2 میلی مولار نسبت به سایر تیمار ها از افزایش pH و کاهش مواد جامد محلول جلوگیری کرد و باعث حفظ pH میوه گردید، همچنین تاثیر تیمارهای اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و ژل آلوئه ورا 33% بر میزان TSS و TA معنی دار بود و موجب حفظ بیشتر مواد جامد محلول شد و از کاهش اسیدهای قابل تیتراسیون و تجزیه آن به قندها جلوگیری کرد. در این مطالعه بالاترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی کل، فنول کل و مقدار ویتامین ث مربوط به اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و ژل آلوئه ورا 33% و تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک 2 میلی مولار و ژل آلوئه ورا 33% بود. کاربرد تیمارهای اسید سالیسیلیک و ژل آلوئه ورا می تواند جایگزین مناسبی برای مواد شیمیایی در تکنولوژی پس از برداشت انگورهای رومیزی باشد.
مهدی گاراژیان؛ سعید عشقی
چکیده
تعیین نیاز سرمایی رقمهای موجود جهت تولید رقمهای با نیاز سرمایی کم با استفاده از برنامههای بهنژادی به دلیل پدیده گرم شدن جهانی کره زمین و تمایل به پرورش درختان میوه معتدله در مناطق گرم، امری ضروری است. در این مطالعه مقدار نیاز سرمایی رقمهای عسگری، رطبی، یاقوتی، ریش بابا و منقا مورد بررسی قرار گرفتند. قلمههای یکنواخت از رقمهای ...
بیشتر
تعیین نیاز سرمایی رقمهای موجود جهت تولید رقمهای با نیاز سرمایی کم با استفاده از برنامههای بهنژادی به دلیل پدیده گرم شدن جهانی کره زمین و تمایل به پرورش درختان میوه معتدله در مناطق گرم، امری ضروری است. در این مطالعه مقدار نیاز سرمایی رقمهای عسگری، رطبی، یاقوتی، ریش بابا و منقا مورد بررسی قرار گرفتند. قلمههای یکنواخت از رقمهای یاد شده در پاییز هنگام ریزش برگها جمع آوری شد و سپس در یخچال و در دمای 2 درجه سلسیوس قرار گرفتند. قلمهها به مدت زمانهای صفر (شاهد بدون تیمار سرمایی)، 100، 200، 300، 400 و500 ساعت در معرض سرمادهی قرار گرفتند. سپس قلمهها از یخچال خارج و در دمای اتاق، شرایط نوری مداوم و در آب مقطر قرار گرفتند. تعداد جوانههای شکفته شده، مدت زمان تا شکفتن اولین جوانه و همچنین شکفتن آخرین جوانه یادداشت شدند. کمترین میزان شکفتن جوانه (25 درصد) را ارقام عسگری و رطبی در تیمار شاهد (بدون تیمار سرمایی) داشتند و بالاترین میزان شکفتن جوانه در رقمهای عسگری، رطبی و یاقوتی به ترتیب در تیمار 500 ساعت سرمادهی (100 درصد)، 400 و500 ساعت سرمادهی (100 درصد) و 400 ,500 ساعت سرمادهی مشاهده شد (100درصد). بین تیمارهای 200، 300 و 500 ساعت سرمادهی در رقم منقا تفاوت معنیداری وجود نداشت و همگی 100 درصد شکفتن جوانه را نشان دادند. بالاترین میزان شکفتن جوانه در رقم ریش بابا درتیمار 400 و500 ساعت سرمادهی بود. کمترین مدت زمان جهت شکفتن نیمی از جوانهها در رقم عسگری در تیمار 400 ساعت سرمادهی (23 روز)، رقم رطبی 500 ساعت (23 روز)، یاقوتی 400 ساعت سرمادهی (13 روز)، رقم ریش بابا در تیمار400 ساعت سرمادهی (18 روز) و در رقم منقا در تیمار 200 ساعت سرمادهی (16 روز) بود. بنابراین نیاز سرمایی رقم های منقا200 ساعت، رقم رطبی300 ساعت، عسگری 300 ساعت، ریش بابا و یاقوتی 400 ساعت سرمادهی گزارش میشود.
رسول جلیلی مرندی؛ حامد دولتی بانه؛ محسن اسمعیلی؛ رامین حاجی تقی لو؛ ربابه ابراهیمی تازه کندی
چکیده
کاربرد اتفن روش موثر در افزایش کیفیت میوه های انگور معرفی شده است. در این پژوهش اثر کاربرد قبل از برداشت غلظت های اتفن در 4 سطح (صفر، 150، 250 و 300 میلی گرم در لیتر) و زمان تیمار اتفن در 2 سطح (10 الی 20 درصد از تغییر رنگ حبه ها و 50 الی 70 درصد از تغییر رنگ حبه ها) بر شاخص های مختلف کیفی در زمان برداشت میوه انگور رقم قزل اوزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. ...
بیشتر
کاربرد اتفن روش موثر در افزایش کیفیت میوه های انگور معرفی شده است. در این پژوهش اثر کاربرد قبل از برداشت غلظت های اتفن در 4 سطح (صفر، 150، 250 و 300 میلی گرم در لیتر) و زمان تیمار اتفن در 2 سطح (10 الی 20 درصد از تغییر رنگ حبه ها و 50 الی 70 درصد از تغییر رنگ حبه ها) بر شاخص های مختلف کیفی در زمان برداشت میوه انگور رقم قزل اوزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات کیفی مور بررسی شامل مواد جامد محلول، اسیدهای قابل تیتراسیون، ضریب رسیدگی، ترکیبات فنولی کل، سفتی بافت و رنگ میوه بود. غلظت های مختلف اتفن بر تمامی خواص کیفی حبه ها معنی دار بود. اما زمان های محلول پاشی اتفن بر اسیدهای قابل تیتراسیون، ضریب رسیدگی، ترکیبات فنولی کل و سفتی میوه تاثیر داشت. نتایج نشان داد که غلظت 250 میلی گرم در لیتر اتفن و زمان تیمار اتفن در مرحله 50 الی 70 درصد از تغییر رنگ حبه ها، بیشترین اثر را بر روی کیفیت حبه ها داشت. بر اساس نتایج بدست آمده استفاده از اتفن با غلظت بهینه و در زمان مناسب می تواند به عنوان راهبرد مؤثری در تکنولوژی قبل از برداشت انگور از لحاظ رنگ و کیفیت مطلوب حبه ها باشد.
رسول جلیلی مرندی؛ عباس حسنی؛ حامد دولتی بانه؛ رامین حاجی تقی لو؛ حسین یوسف زاده
چکیده
در این پژوهش تحمل دو رقم انگور (قزل ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سطوح مختلف شوری (صفر، 50، 100، 150 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفت. تنش شوری بر روی نهال های یک ساله انگور با 4 جوانه انجام شد. سه ماه بعد از شروع تیمار تنش، نتایج داده ها جمع آوری گردید. براساس نتایج بدست ...
بیشتر
در این پژوهش تحمل دو رقم انگور (قزل ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سطوح مختلف شوری (صفر، 50، 100، 150 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفت. تنش شوری بر روی نهال های یک ساله انگور با 4 جوانه انجام شد. سه ماه بعد از شروع تیمار تنش، نتایج داده ها جمع آوری گردید. براساس نتایج بدست آمده تاثیر رقم و سطوح شوری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی معنی دار بود. اما سطوح مختلف شوری تاثیری بر طول ساقه نداشت. اثر متقابل رقم× سطوح شوری در طول ساقه، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه، شاخص کلروفیل، میزان قندهای محلول و دمای برگ معنی دار بود. با افزایش سطح شوری، تعداد برگ در هر بوته، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای نسبی آب برگ و شاخص کلروفیل به طور معنی دار کاهش یافت. اما میزان پرولین، قندهای محلول و دمای برگ افزایش یافت. تمامی صفات اندازه گیری شده در رقم قزل ازوم بیشتر بود. اما میزان دمای برگ آن نسبت به رقم قرمز بیدانه کمتر بود. براساس نتایج به دست آمده، قزل ازوم از لحاظ خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نسبت به رقم قرمز بیدانه، در مقابل سطوح مختلف شوری اعمال شده مقاوم بود.