گیاهان دارویی
خدیجه احمدی؛ حشمت امیدی؛ مجید امینی؛ الیاس سلطانی
چکیده
کرفس کوهی (Kelussia odoratissma Mozaff) گونه بومی ایران است که از گونههای کمیاب و در معرض انقراض محسوب میشود. به‌صورت خودرو در زیست اقلیمهای سرد و کوهستانی رشد میکند و در طب سنتی برای درمان بیماریهای مختلف مانند بیماریهای قلبی-عروقی، درمان زخم معده، تنفسی و التهاب روده کاربرد دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ترکیبی دما، آبشویی ...
بیشتر
کرفس کوهی (Kelussia odoratissma Mozaff) گونه بومی ایران است که از گونههای کمیاب و در معرض انقراض محسوب میشود. به‌صورت خودرو در زیست اقلیمهای سرد و کوهستانی رشد میکند و در طب سنتی برای درمان بیماریهای مختلف مانند بیماریهای قلبی-عروقی، درمان زخم معده، تنفسی و التهاب روده کاربرد دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ترکیبی دما، آبشویی و پیش تیمار بر روی جوانهزنی بذر گیاه دارویی کرفس کوهی است. فاکتورهای این مطالعه دما (1، 5، 10 و 15 درجه سانتیگراد)، آبشویی (24، 48 و 72 ساعت) و غلظت‌های مختلف پیشتیمار جیبرلین (صفر، 250 و 500 پیپیام) بودند. نتایج نشان داد که دمای جوانهزنی بهینه یک درجه سانتیگراد بود و نزدیک به 54 درصد بذرها بدون استفاده از هیچ گونه پیش تیماری در این دما قادر به جوانهزدن هستند. با این وجود، پیش تیمار بذرها با جیبرلین 250 پیپیام و آبشویی به مدت 72 ساعت، درصد جوانهزنی را در دمای یک درجهی سانتیگراد به 65 درصد افزایش داد. همچنین نتایج مقایسه میانگین نشان داد که پیشتیمار جیبرلین 250 پیپیام طول گیاهچه و پیشتیمار جیبرلین 500 پیپیام وزن تر و خشک گیاهچه را در سه سطح آبشویی در دمای 10 درجه سانتیگراد بهبود بخشید. بیشترین محتوای کلروفیل و کارتنوئید گیاهچه در ترکیب تیماری آبشویی 24 ساعت، دمای پنج درجه سانتیگراد و اعمال پیشتیمار جیبرلین 500 پیپیام مشاهده شد. برای کاهش زمان جوانهزنی بذور کرفس کوهی اعمال دمای مناسب جوانهزنی همراه با آبشویی و غلظت پایین پیشتیمار جیبرلین میتواند بهترین شرایط را برای بالاترین درصد جوانهزنی بذور فراهم کند. این مطالعه میتواند راهنمای اساسی برای برنامه‌های کشت و حفاظت از گیاه دارویی کرفس کوهی، گیاه بومی و در معرض انقراض ایران باشد.
حامد دولتی بانه؛ حکمت جعفری؛ رسول جلیلی مرندی؛ رحیم عبدالهی
چکیده
به منظور مطالعه اثرات اسید جیبرلیک در دو زمان 7 و 14 روز قبل از شروع گلدهی بر القاء بی‌دانگی و بعضی صفات کمی و کیفی خوشه و حبه سه رقم انگور دانه‌دار ایرانی شامل قزل اوزوم، ریش بابا قرمز و خلیلی قرمز، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در پنج تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد بوته‌های تیمار شده با جیبرلین در مقایسه ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات اسید جیبرلیک در دو زمان 7 و 14 روز قبل از شروع گلدهی بر القاء بی‌دانگی و بعضی صفات کمی و کیفی خوشه و حبه سه رقم انگور دانه‌دار ایرانی شامل قزل اوزوم، ریش بابا قرمز و خلیلی قرمز، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در پنج تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد بوته‌های تیمار شده با جیبرلین در مقایسه با شاهد از لحاظ درصد جوانهزنی دانه گرده، درصد تشکیل میوه، طول و وزن تر چوب خوشه، تعداد شات بری و حبه‌های بیدانه در خوشه، وزن حبه‌های بیدانه، طول دم حبه و TSS اختلاف معنی دار نشان دادند. جیبرلین باعث کاهش جوانهزنی دانه گرده ارقام مورد بررسی شد. تیمار جیبرلین درصد تشکیل میوه را افزایش داد اما واکنش ارقام متفاوت بود. اسید جیبرلیک موجب افزایش طول محور خوشه انگور شد و این افزایش در رقم ریش بابا و قزل اوزوم بیشتر از خلیلی بود. نتایج نشان داد که هورمون جیبرلین باعث ایجاد بی‌دانگی در حبه‌ها شد و اثر آن روی رقم ریش بابا قرمز بیشتر از قزل اوزوم و خلیلی قرمز بود. در انگور قزل اوزوم تیمار شده با جیبرلین در مرحله 7 روز قبل از گلدهی وزین‌ترین حبه‌های بیدانه بدست آمد، گرچه تعداد حبه‌های بیدانه این رقم کمتر از ارقام دیگر بود. جیبرلین موجب افزایش طول دم حبه‌ها شد. بیشترین طول دم حبه مربوط به رقم قزل اوزوم بود که در 14 روز قبل از گلدهی با جیبرلین تیمار شده بود. درصد مواد جامد محلول (TSS) در تیمارهای غوطه ورسازی شده با جیبرلین بیشتر از تیمارهای شاهد بود. مصرف قبل از شروع گلدهی هورمون جیبرلین با غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر در هر سه رقم مورد بررسی باعث تولید حبه‌های بیدانه ریز شد که در صورت تکرار مصرف هورمون جیبرلین با غلظت 20 تا 40 پیپیام در مرحله بعد از تشکیل میوه می‌توان حبه‌های بیدانه با اندازه قابل قبول تولید نمود.
وحید روحی؛ بهروز شیران؛ عبدالرحمان محمدخانی
چکیده
گل آهار در فضای سبز کاربرد زیادی دارد، اما مناسب نبودن شرایط تولید و تغذیه در برخی موارد باعث کاهش کمیت و کیفیت گل ها می شود. کنترل شرایط رشد از لحاظ تغذیه و کاربرد تنظیم کننده‌های بررسی اثرات کلریدکلسیم، هورمون های جیبرلین و بنزیل آدنین برخصوصیات کمی، کیفی و طول عمر گل آهار رشد به منظور بهبود کمیت و کیفیت گل، از اهمیت زیادی برخوردار ...
بیشتر
گل آهار در فضای سبز کاربرد زیادی دارد، اما مناسب نبودن شرایط تولید و تغذیه در برخی موارد باعث کاهش کمیت و کیفیت گل ها می شود. کنترل شرایط رشد از لحاظ تغذیه و کاربرد تنظیم کننده‌های بررسی اثرات کلریدکلسیم، هورمون های جیبرلین و بنزیل آدنین برخصوصیات کمی، کیفی و طول عمر گل آهار رشد به منظور بهبود کمیت و کیفیت گل، از اهمیت زیادی برخوردار است. مورفولوژی گیاه و طول عمر گل ها از جمله شاخص‌هایی است که برای ارزیابی کیفیت گل استفاده می شود. کاربرد روش هایی که بتواند عمر گل را افزایش دهد، حائز اهمیت است. به منظور بررسی اثرات کلریدکلسیم، جیبرلین و بنزیل‌آدنین بر روی خصوصیات کمی و کیفی گل آهار پژوهشی در سال 1389 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل کلرید کلسیم (0، 5/0 و 1 گرم در لیتر)، اسید جیبرلیک (0، 75 و 150 میلی گرم در لیتر) و بنزیل آدنین (0، 75 و 150 میلی گرم در لیتر) در دو مرحله به فواصل ده روز به صورت محلول‌پاشی روی اندام هوایی گیاه اعمال شد. نتایج نشان داد که کلریدکلسیم باعث افزایش قطر ساقه، تعداد ساقه جانبی، تعداد گل و عمر گل در انبار گردید. جیبرلین در این آزمایش باعث کاهش قطر گل، قطر ساقه، تعداد ساقه جانبی و تعداد گل شد. همچنین جیبرلین فاصله زمانی بین انتقال نشاء تا آغاز گل دهی را کاهش داد و باعث افزایش عمر گل روی بوته و شرایط انبار گردید. در این آزمایش بنزیل آدنین باعث بالا بردن کیفیت گیاه شد و بر تمامی صفات به جز طول دوره گل دهی اثر معنی داری داشت.
