مریم حقیقی؛ آتنا شیبانی راد
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی پیوند در القا مقاومت به تنش خشکی در خیار در شرایط گلخانهای انجام گرفت. آزمایش فاکتوریل شامل فاکتورهای (گیاهان پیوندی و غیرپیوندی و سطح خشکی بر اساس پتانسیل اسمزی: شاهد، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. بذور خیار بومی اصفهان بهعنوان پیوندک ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی پیوند در القا مقاومت به تنش خشکی در خیار در شرایط گلخانهای انجام گرفت. آزمایش فاکتوریل شامل فاکتورهای (گیاهان پیوندی و غیرپیوندی و سطح خشکی بر اساس پتانسیل اسمزی: شاهد، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. بذور خیار بومی اصفهان بهعنوان پیوندک بر روی پایه فرو پیوند حفرهای انجام گرفت. نتایج افزایش مقاومت به تنش و تولید توده زنده بیشتر با افزایش جذب و توسعه ریشهها در خیارهای پیوند شده را نشان داد. همچنین محتوای پتاسیم در گیاهان پیوندی نسبت به گیاهان غیرپیوندی کاهش یافت. طیف وسیعی از خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی تحت تأثیر پیوند و اثرات متقابل پایه × پیوندک قرار گرفتند. برخی از این ویژگیها سبب بهبود روابط آبی و رشد و نمو گیاه در شرایط تنش گشت. شاخصهای تبادلات گازی همانند فتوسنتز، تعرق و هدایت روزنهای در گیاهان غیرپیوندی از گیاهان پیوندی پایینتر بود. با افزایش معنیدار پرولین در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی و همچنین افزایش بیشتر پتاسیم در خشکی 8/0- مگاپاسکال در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی به نظر میرسد که مکانیسم تحمل به خشکی اعمالشده پایه از طریق حفظ تعادل اسمزی و برقراری هموستازی پتاسیم میباشد. درنهایت میتوان پیوند را بهعنوان یک روش کارآمد جهت القا تحمل به تنش خشکی و افزایش عملکرد خیار توصیه کرد.
مینا نورزاده نامقی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ حسین انصاری؛ سید حسین نعمتی؛ احمد زارع فیض آبادی
چکیده
کاربرد انواع مالچ به عنوان یکی از روشهای مدیریت خاک میتواند به طور قابل توجهی میزان تولید محصولات کشاورزی را در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت منابع آب مواجه هستند تحت تأثیر قرار دهد. به همین منظور آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو سال 1393 و 1394 در غرب شهر فیضآباد، استان خراسان رضوی بر روی دما، رطوبت خاک، هدایت روزنهای ...
بیشتر
کاربرد انواع مالچ به عنوان یکی از روشهای مدیریت خاک میتواند به طور قابل توجهی میزان تولید محصولات کشاورزی را در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت منابع آب مواجه هستند تحت تأثیر قرار دهد. به همین منظور آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو سال 1393 و 1394 در غرب شهر فیضآباد، استان خراسان رضوی بر روی دما، رطوبت خاک، هدایت روزنهای و دمای برگ درختان پسته انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: M1 (پوشش پلیاتیلن سفید زیر خاک با برش عرضی)، M2 (پوشش پلیاتیلن سفید زیر خاک با برش دایرهای)، M3 (پوشش پلیاتیلن UV دار بر روی سطح خاک)، M4 (چیپس چوب)، M5(بقایای جو) و CK(شاهد) بود. نتایج نشان داد که میانگین درصد رطوبت خاک در طول دو سال آزمایش در کلیه مالچها بهویژه مالچهای پلاستیکی در مقایسه با شاهد بیشتر بود. در دو سال آزمایش در لایه 30-20 سانتیمتری خاک، مالچ-های M1، M2 و M3 با 2/35، 35 و 9/38 درجهسانتیگراد بیشترین و مالچهای M4، M5 و CK با 8/28، 6/29 و 8/32 درجهسانتیگراد کمترین میانگین دمای خاک را نشان دادند و در لایه 60-50 سانتیمتری خاک نیز نتایج مشابهی مشاهده گردید. همبستگی صفات نشان داد که هدایت روزنهای و دمای برگ به طور قابل توجهی تحت تأثیر دمای خاک قرار میگیرند، بهطوریکه افزایش دمای خاک تا 40 درجه سانتیگراد، در صورتی که سایر فاکتورهای خاکی و آب و هوایی محدودکننده نباشند، باعث بهبود این صفات میشود. همچنین نتایج نشان داد که تیمار M3 با وجود حفظ ذخیره رطوبت بالاتر به علت ایجاد دمای بالا در خاک و همچنین تقاضای بالای درختان برای جذب آب و عناصر غذایی در سال پرمحصول (1394) میتواند منجر به ایجاد تنش رطوبتی در خاک شود. از اینرو میتوان نتیجه گرفت که تیمارهای پلیاتیلن سفید بهویژه مالچ با برش دایرهای (M2) و مالچهای چیپس چوب و کاه و کلش جو به علت ایجاد دمای مطلوب برای رشد ریشه، حفظ ذخیره آب و هزینه کمتر گزینههای بهتری برای مدیریت آب در مناطق خشک و نیمه خشک با آبیاری سنتی و غرقابی میباشند.