یحیی سلاح ورزی؛ سمیه سرفراز؛ محسن ذبیحی؛ مریم کمالی
چکیده
خشکی به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در فضای سبز شهری شناخته شده است. از طرفی استفاده از تکنیک‌های جدید برای حفظ رطوبت خاک ضروری به نظر میرسد. از جمله این تکنیک‌ها جهت افزایش نگهداری آب در خاک استفاده از مواد جاذب رطوبت طبیعی مثل زئولیت است. بنابراین به منظور بررسی اثر زئولیت و بافت خاک بر صفات کمی و ...
بیشتر
خشکی به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در فضای سبز شهری شناخته شده است. از طرفی استفاده از تکنیک‌های جدید برای حفظ رطوبت خاک ضروری به نظر میرسد. از جمله این تکنیک‌ها جهت افزایش نگهداری آب در خاک استفاده از مواد جاذب رطوبت طبیعی مثل زئولیت است. بنابراین به منظور بررسی اثر زئولیت و بافت خاک بر صفات کمی و کیفی گیاه پوششی برگ نو تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، در سال 1397 طراحی و اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل چهار نوع بافت خاک (100 % خاک، 100 % شن، 80 % شن +20 % زئولیت، 80% خاک + 20% زئولیت) و سه سطح آبیاری (25 ،50 و 100 % ظرفیت زراعی) بود. با توجه به نتایج به دست آمده، کاهش سطوح آبیاری منجر به کاهش صفات رویشی از جمله وزن تر و خشک گیاه برگ نو، کاهش محتوای نسبی آب برگ و افزایش نشت یونی شد. در بین چهار بستر کشت استفاده شده در این آزمایش، بیشترین وزن تر ساقه (18 گرم)، وزن تر ریشه (29 گرم)، وزن تر کل (56 گرم) و وزن خشک کل (20 گرم) در تیمار خاک+زئولیت، و بیشترین وزن تر برگ، حجم ریشه و ارتفاع گیاه در دو تیمار خاک و خاک+زئولیت و کمترین حجم ریشه بدون اختلاف معنی دار در دو تیمار شن و شن+زئولیت بود. ضمن اینکه در تیمارهای حاوی زئولیت میزان نشت یونی نسبت به سایر بسترهای کشت کمتر بود. همچنین بیشترین مقدار عدد شاخص سبزینگی برگ (72) و کلروفیل b (5/31 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تیمار شن+زئولیت و 25 % ظرفیت زراعی مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده به نظر میرسد بستر کشت حاوی خاک و همچنین بستر کشت حاوی خاک و زئولیت در شرایط کم آبیاری، محیط مناسب تری برای رشد گیاه برگ نو بوده و بسترهای سبک شنی منجر به کاهش رشد گیاه در شرایط بدون تنش و همچنین تحت تنش خواهد شد.
زهرا خزائی؛ محمد سیاری؛ مهدی صیدی
چکیده
خشکی از جمله تنش‌های محیطی مهم است که بر رشد و نمو گیاهان اثر منفی می‌گذارد. جهت کاهش خسارت تنش خشکی و شناخت فیزیولوژی مقاومت به تنش گیاه فلفل دلمه‌ای قرمز (Capsicum annuum L.cv. Red Bell Pepper) در شرایط گلخانه، آزمایشی با اعمال تنش خشکی در سه سطح (آبیاری در حد 100، 60 و 30 درصد ظرفیت زراعی خاک) و کاربرد 5–آمینولوولونیک اسید در چهار غلظت (0، 25/0، 5/0 و 1 میلی‌مولار) ...
بیشتر
خشکی از جمله تنش‌های محیطی مهم است که بر رشد و نمو گیاهان اثر منفی می‌گذارد. جهت کاهش خسارت تنش خشکی و شناخت فیزیولوژی مقاومت به تنش گیاه فلفل دلمه‌ای قرمز (Capsicum annuum L.cv. Red Bell Pepper) در شرایط گلخانه، آزمایشی با اعمال تنش خشکی در سه سطح (آبیاری در حد 100، 60 و 30 درصد ظرفیت زراعی خاک) و کاربرد 5–آمینولوولونیک اسید در چهار غلظت (0، 25/0، 5/0 و 1 میلی‌مولار) با چهار تکرار در یک آزمایش فاکتوریل 3×4 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. در پایان آزمایش، پارامترهایی چون فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، محتوای مالون‌دی‌آلدئید، آسکوربیک اسید، محتوای نسبی آب، ارتفاع گیاه و تعداد جوانه جانبی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد با افزایش شدت تنش خشکی پارامترهای رشدی کاهش اما فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، محتوای مالون‌دی‌آلدئید و میزان آسکوربیک اسید افزایش یافت. درحالی‌که محلول‌پاشی برگی 5–آمینولوولونیک‌اسید باعث کاهش محتوای مالون‌دی‌آلدئید و بهبود سایر صفات مورد ارزیابی شد. کاربرد برگی 5–آمینولوولونیک اسید از طریق کاهش محتوای مالون دی آلدئید و پراکسیداسیون چربی‌ها از غشای سلولی محافظت می کند. همچنین با افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات‌پراکسیداز، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل و آسکوربیک اسید موجب بهبود صفات فیزیولوژیکی گیاهان گردید و مقاومت گیاهان را در شرایط تنش خشکی افزایش داد.
رسول جلیلی مرندی؛ عباس حسنی؛ حامد دولتی بانه؛ رامین حاجی تقی لو؛ حسین یوسف زاده
چکیده
در این پژوهش تحمل دو رقم انگور (قزل ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سطوح مختلف شوری (صفر، 50، 100، 150 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفت. تنش شوری بر روی نهال های یک ساله انگور با 4 جوانه انجام شد. سه ماه بعد از شروع تیمار تنش، نتایج داده ها جمع آوری گردید. براساس نتایج بدست ...
بیشتر
در این پژوهش تحمل دو رقم انگور (قزل ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سطوح مختلف شوری (صفر، 50، 100، 150 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفت. تنش شوری بر روی نهال های یک ساله انگور با 4 جوانه انجام شد. سه ماه بعد از شروع تیمار تنش، نتایج داده ها جمع آوری گردید. براساس نتایج بدست آمده تاثیر رقم و سطوح شوری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی معنی دار بود. اما سطوح مختلف شوری تاثیری بر طول ساقه نداشت. اثر متقابل رقم× سطوح شوری در طول ساقه، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه، شاخص کلروفیل، میزان قندهای محلول و دمای برگ معنی دار بود. با افزایش سطح شوری، تعداد برگ در هر بوته، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای نسبی آب برگ و شاخص کلروفیل به طور معنی دار کاهش یافت. اما میزان پرولین، قندهای محلول و دمای برگ افزایش یافت. تمامی صفات اندازه گیری شده در رقم قزل ازوم بیشتر بود. اما میزان دمای برگ آن نسبت به رقم قرمز بیدانه کمتر بود. براساس نتایج به دست آمده، قزل ازوم از لحاظ خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نسبت به رقم قرمز بیدانه، در مقابل سطوح مختلف شوری اعمال شده مقاوم بود.
