میوه کاری
جواد صمیمی رباط؛ یحیی سلاح ورزی؛ علی تهرانی فر؛ ناصر بیک زاده
چکیده
باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) یکی از بزرگترین چالشها در تولید میوه گلابی است و فقدان روشهای کنترل مؤثر، بر نیاز به ارقام مقاوم به این بیماری تأکید میکند. بنابراین، آزمایشات تعیین سطوح حساسیت برای ایجاد برنامههای اصلاح نژادی که مقاومت در برابر این بیماری را تضمین کند، ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر پایه بر ...
بیشتر
باکتری عامل بیماری آتشک (Erwinia amylovora) یکی از بزرگترین چالشها در تولید میوه گلابی است و فقدان روشهای کنترل مؤثر، بر نیاز به ارقام مقاوم به این بیماری تأکید میکند. بنابراین، آزمایشات تعیین سطوح حساسیت برای ایجاد برنامههای اصلاح نژادی که مقاومت در برابر این بیماری را تضمین کند، ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر پایه بر میزان مقاومت ارقام گلابی پیوندی به بیماری آتشک و بررسی اثر انتقال مقاومت یا حساسیت به بیماری از پایههای مقاوم به ارقام گلابی با سنجش سیستم USDA در باغات گلابی آستان قدس رضوی و باغات نیشابور با دو رقم گلابی (̓درگزی̒ و ̓کوشیا̒) پیوند شده بر روی دو پایه (̓درگزی̒ و ̓پیردوارف̒) اجرا شد، و مقیاس گاردنر نیز بر روی نهالهای یکساله در گلخانه بررسی شد، همچنین مجموع قندهای سوربیتول، ساکارز و pH عصاره برگی در روزهای صفر تا 18 پس از آلودگی طی چهار مرحله اندازهگیری شد. با القا باکتری مقدار قندها از روز 6 تا 12 پس از آلودگی در رقم و پایه ̓کوشیا̒/ ̓پیردوارف̒ از 30 به 20 میلیگرم (33 درصد کاهش قندها) ولی در رقم و پایه ̓کوشیا̒/̓درگزی̒ از 35 به 25 میلیگرم (29 درصد کاهش قندها) و در دو رقم و پایه ̓درگزی̒/̓درگزی̒ و ̓درگزی̒/̓پیردوارف̒ ثابت ماند. در مورد pH هم، در نهالها با رقم ̓کوشیا̒ پیوند شده روی پایه ̓درگزی̒ نیز این روند مشاهده شد. به این ترتیب pH در روزهای صفر، 3، 6 و 12 بهترتیب برابر 5/5، 6/5، 5/3 و 5/2 اندازهگیری شد. این در حالی است که در بافت برگهای ارقام و پایههای ̓درگزی̒/̓پیردوارف̒ و ̓درگزی̒/̓درگزی̒ این مقدار بهترتیب 5/5 و 5/6 و این روند طی روزهای مختلف تقریبا ثابت بود. نتایج نشان داد که پایه ̓درگزی̒ تا حدودی اثر مقاومت خود را بر روی رقم حساس ̓کوشیا̒ گذاشت، بهطوریکه میزان مقاومت رقم و پایه ̓کوشیا̒/̓درگزی̒ بیشتر از میزان مقاومت رقم و پایه ̓کوشیا̒/̓پیردوارف̒ بود. بطور کلی طبق نتایج بدست آمده احتمال میرود که پایه مقاوم، مقاومت به بیماری آتشک را تا حدودی به ارقام حساس منتقل نموده است. بنابراین در برنامـه بـهزراعی گلابـی بـهمنظور مقاومت به بیماری آتشک میتوان از پایه مقاوم به بیماری آتشک استفاده کرد.
فیزیولوژی پس از برداشت
فاطمه احمدی؛ محمد مهدی شریفانی؛ امیر موسوی؛ نگین اخلاقی امیری؛ مصطفی خوشحال سرمست؛ خلیل زینلی نژاد
چکیده
کیفیت بیرونی و درونی مرکبات از قبیل رنگ، شکل و طعم موجب افزایش سود اقتصادی میگردد. قدرت رشدی پایه نیز سبب تغییرات کمی و کیفی و عامل مؤثر بر زمان بلوغ تجاری میوه میباشد که برای باغداران و تولیدکنندگان حائز اهمیت است. با توجه به ویژگیهای میوه در درختان پیوندی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات سه پایه مختلف مرکبات بر برخی صفات ریختشناسی، ...
بیشتر
کیفیت بیرونی و درونی مرکبات از قبیل رنگ، شکل و طعم موجب افزایش سود اقتصادی میگردد. قدرت رشدی پایه نیز سبب تغییرات کمی و کیفی و عامل مؤثر بر زمان بلوغ تجاری میوه میباشد که برای باغداران و تولیدکنندگان حائز اهمیت است. با توجه به ویژگیهای میوه در درختان پیوندی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات سه پایه مختلف مرکبات بر برخی صفات ریختشناسی، فیتوشیمیایی و مولکولی میوه پرتقال ’تامسونناول‘ صورت گرفت. این تحقیق در سال 1398 در ایستگاه تحقیقات باغبانی قائمشهر، مازندران در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با درختان یکنواخت و 10 ساله پرتقال ’تامسونناول‘ پیوند شده روی سه پایه ’پونسیروس‘، ’سیترنج‘ و ’سیتروملو‘ در چهار تکرار انجام شد. نمونهها در اواخر مهرماه جمعآوری شده و بهمنظور ادامه تحقیقات به آزمایشگاه تحقیقاتی گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان منتقل گردیدند. اندازهگیری روی صفات ریختشناسی، ویژگیهای کیفی و ترکیبات فنلی میوه و نیز بیان نسبی ژن ساکارزفسفاتسنتاز صورت گرفت. نتایج نشان داد که صفات طول، قطر، نسبت طول به قطر، وزن و چگالی میوه پرتقال ’تامسونناول‘ در زمان بلوغ تجاری روی پایه ’پونسیروس‘ نسبت به دو پایه دیگر میزان بیشتری داشت. در حالیکه میزان ویتامین ث در پایه ’سیتروملو‘ بالاتر بود. بیشترین میزان اسیدیته و EC متعلق به پایه ’پونسیروس‘ و کمترین میزان آن متعلق به پایه ’سیترنج‘ بود. میزان قندکل و مواد جامد محلول در پایه پاکوتاه ’پونسیروس‘ بالاتر از سایر پایهها مشاهده شد در حالیکه کمترین میزان آنها در پایه پابلند ’سیتروملو‘ ثبت گردید. اسیدیته قابل تیتراسیون و بیان نسبی ژن CitSPS1 در پایه ’سیترنج‘ نسبت به دو پایه دیگر بالاترین مقدار بود. بیشترین میزان فنلکل، فلاونوئیدکل و درصد فعالیت آنتیاکسیدانی در پایه ’پونسیروس‘ وجود داشت. قدرت رشدی پایههای مختلف مرکبات سبب شد که درختان پاکوتاه نسبت به درختان پابلند، میزان انباشت شاخصهای فیتوشیمیایی بالاتری داشته باشند. بهطور کلی پایه ’پونسیروس‘ بهدلیل بلوغ تجاری زودرس میوه از توان مناسبی برای تازهخوری برخوردار گردید.
علی تاج آبادی پور؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی؛ ذبیح اله زمانی؛ فاطمه نصیبی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر ژنوتیپ پایه بر واکنش پسته رقم احمدآقایی نسبت به تنش یخزدگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها در دو سطح: ژنوتیپ پایه (چهار ژنوتیپ متحمل و چهار ژنوتیپ حساس به سرما) و دما (2- و 4- درجه سانتیگراد) اجرا شد. در مرحله تمام گل، از شاخههای انتهایی رقم احمد آقایی پیوند شده ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر ژنوتیپ پایه بر واکنش پسته رقم احمدآقایی نسبت به تنش یخزدگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها در دو سطح: ژنوتیپ پایه (چهار ژنوتیپ متحمل و چهار ژنوتیپ حساس به سرما) و دما (2- و 4- درجه سانتیگراد) اجرا شد. در مرحله تمام گل، از شاخههای انتهایی رقم احمد آقایی پیوند شده روی این ژنوتیپها نمونهگیری شد. شاخهها در گلدانهای حاوی آب مقطر در دمای 2- و 4- درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت قرار گرفتند. پس از اعمال تیمارها، شاخص سرمازدگی تعیین شد، ازخوشههای گل تیمارها جهت اندازهگیری پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی استفاده گردید. نتایج نشان داد شدت سرمازدگی در ژنوتیپهای پایه متحمل به سرما بهطور معنیداری کمتر از ژنوتیپهای پایه حساس در دو دمای 2- و 4- درجه سانتیگراد میباشد. میزان نشت یونی، پراکسیدهیدروژن، مالوندآلدهید در ژنوتیپهای پایه متحمل به سرما بهطور معنیداری پایینتر از ژنوتیپهای حساس به سرما بود. میزان قندهای محلول، پروتئین کل، پرولین و فعالیت آنزیمهایکاتالاز، آسکورباتپراکسیداز و گایاکولپراکسیداز در ژنوتیپهای پایه متحمل به سرما بهطور معنیداری بیشتر از ژنوتیپهای پایه حساس به سرما بوده است. نتایج مربوط به اثر متقابل دما و ژنوتیپ نشان داد که دمای 4- درجه سانتیگراد باعث افزایش معنیدار نشت یونی، پرولین، پراکسیدهیدروژن و مالوندآلدهید و کاهش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکورباتپراکسیداز و گایاکولپراکسیداز نسبت به دمای 2- درجه سانتیگراد مخصوصا در پایههای حساس به سرما شد. با توجه به صفات مورد مطالعه، متحملترین ژنوتیپ پایه به سرما TR1 بود.
محمود قاسم نژاد؛ علی مومن پور؛ علیرضا عبداله پور؛ علیرضا شیخ اشکوری
چکیده
در این پژوهش، اثر دور آبیاری بر خصوصیات رشدی پرتقال تامسون ناول پیوند شده روی سه پایه بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در زمان با سه تکرار در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر، ارزیابی گردید. فاکتورها شامل نوع پایه در سه سطح (پونسیروس (Poncitus trifoliata)، ترویرسیترنج (Citrus sinensis Poncitus trifoliata) و نارنج Citrus aurantium)) و دور ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر دور آبیاری بر خصوصیات رشدی پرتقال تامسون ناول پیوند شده روی سه پایه بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در زمان با سه تکرار در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر، ارزیابی گردید. فاکتورها شامل نوع پایه در سه سطح (پونسیروس (Poncitus trifoliata)، ترویرسیترنج (Citrus sinensis Poncitus trifoliata) و نارنج Citrus aurantium)) و دور آبیاری در چهار سطح ( 2، 4، 6 و 8 روز یک بار) و شش زمان نمونهبرداری با فاصلة هر 16 روز یکبار شامل T1 (22/3/89)، T2(8/4/89)، T3(24/4/89)، T4(9/5/89)، T5(25/5/89) و T6 (10/6/89) بودند. در طی دوره تیمار آبیاری صفات رویشی از قبیل ارتفاع پیوندک، تعداد برگ، قطر پایه و پیوندک، درصد رطوبت برگ و میزان کلروفیل برگ اندازهگیری شدند. همچنین پس از اتمام دوره آزمایش، میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم مخلوط خاکی نیز اندازهگیری گردیدند. نتایج نشان داد که زمان نمونه برداری، نوع پایه و دور آبیاری بر خصوصیات رشدی مطالعه شده پیوندک و پایه تاثیر میگذارد. ارتفاع پیوندک، تعداد برگ، قطر پایه و پیوندک با گذشت زمان افزایش یافتند، به طوریکه میزان افزایش در تمام صفات تا زمان T3 معنیدار بود، ولی از زمان T3 تا T6 میزان افزایش معنیدار نبود. تفاوت بین پایههای مختلف در جذب عناصر غذایی در فواصل آبیاری کوتاه (دو روز) بیشتر دیده شد. پایه پونسیروس نسبت به دو پایه دیگر از نظر جذب عناصر غذایی در شرایط تنش خشکی کارآتر بود و با افزایش فواصل آبیاری میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم باقی مانده در ترکیب خاکی که پایههای پونسیروس در آن قرار داشتند، کمتر بود. در مجموع، پایههای استفاده شده در این پژوهش که از پایههای رایج مرکبات در شمال ایران هستند، در شرایط تنش خشکی، برتری چندانی از لحاظ صفات رویشی نسبت به یکدیگر نشان ندادند.