%0 Journal Article %T مقایسه خصوصیات فنولوژیکی، مورفولوژیکی و پومولوژیکی شش ژنوتیپ امیدبخش زردآلو در شرایط استان خراسان رضوی %J علوم باغبانی %I دانشگاه فردوسی مشهد %Z 2008-4730 %A گنجی مقدم, ابراهیم %A رهنمون, حمید %A زمانی پور, محبوبه %D 2020 %\ 11/21/2020 %V 34 %N 3 %P 505-520 %! مقایسه خصوصیات فنولوژیکی، مورفولوژیکی و پومولوژیکی شش ژنوتیپ امیدبخش زردآلو در شرایط استان خراسان رضوی %K تنوع ژنتیکی %K زردآلو %K ویژگی‌های گل و میوه %R 10.22067/jhorts4.v34i3.85484 %X حدود 25 درصد سطح زیر کشت باغ‌های درختان میوه هسته‌دار کشور به کشت زردآلو اختصاص دارد. با این حال، محصول تولیدی این باغ‌ها به‌دلیل استفاده از ژنوتیپ‌ها، همسانه‌ها و ارقام محلی کم‌بازده غالباً غیریکنواخت و فاقد کیفیت لازم برای عرضه در بازارهای جهانی است. برای رفع تدریجی این مشکل و افزایش نفوذ ارقام و ژنوتیپ‌های پربازده به عرصه تولید، ویژگی‌ شش ژنوتیپ انتخابی (190، 269، 414، 464، 390 و 177) در مقایسه با رقم اردوباد-90 (به عنوان شاهد) با هدف ارزیابی سازگاری آن‌ها با شرایط اقلیمی استان خراسان رضوی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال‌های 1396-1398 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گلمکان مطالعه گردید. این ژنوتیپ‌ها از حدود 15 سال قبل به روش به‌گزینی از داخل جمعیت زردآلوی آذربایجان انتخاب و مراحل مطالعاتی مقدماتی را در رویش­گاه اصلی و باغ‌های کلکسیون و آزمایشی طی کرده بودند. نتایج نشان داد که از لحاظ تاریخ‌های گلدهی و رسیدن میوه بین ژنوتیپ‌ها اختلاف معنی‌داری وجود دارد. به‌طوری‌که ژنوتیپ 269 زودگلده‌ترین (29 اسفند) و ژنوتیپ 190 دیرگلده‌ترین (8 فروردین) و از لحاظ زمان رسیدن، ژنوتیپ 177 زودرس‌ترین (دهه سوم اردیبهشت) و ژنوتیپ 190 دیررس‌ترین (دهه دوم تیرماه) بودند. هم‌چنین، ژنوتیپ 414 دارای بیشترین ارتفاع (57/302 سانتی‌متر)، عرض تاج (03/278 سانتی‌متر)، سطح مقطع تنه (75/42 سانتی‌متر مربع)، رشد رویشی سالیانه (98/58 سانتی‌متر) و شاخص اندازه (76/8 متر) بود. رابطه مستقیمی بین اندازه میوه، اندازه هسته و اندازه مغز وجود داشت، به‌طوری‌که بیشترین وزن میوه (65 گرم)، وزن هسته (49/3 گرم) و وزن مغز (93/1 گرم) مربوط به ژنوتیپ 414 بود. بیشترین میزان اسیدهای آلی کل (67/0 درصد) مربوط به ژنوتیپ 177، بیشترین میزان pH (97/4) در ژنوتیپ 390 و بیشترین عملکرد (66/20 کیلوگرم) در ژنوتیپ 190 بود. به‌طور کلی، ژنوتیپ 177، به‌دلیل زودرسی و تازه‌خوری، ژنوتیپ 414 به­دلیل اندازه بزرگ میوه و ژنوتیپ 190 به‌دلیل دیررسی و عملکرد بالا در مقایسه با رقم اردوباد-90 (شاهد) قابل توصیه می‌باشند. %U https://jhs.um.ac.ir/article_39209_557230c53ebc5598dc8a592973a45dfe.pdf