دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
ارزیابی ویژگیهای فیزیکوبیوشیمیایی میوهی ارقام جدید نارنگی نوشین و شاهین طی دوره انبارداری
751
764
FA
جواد
فتاحی مقدم
0000-0002-5213-804X
پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری
j.fattahi@areeo.ac.ir
سیده الهام
سیدقاسمی
آزاد تنکابن
seiedghasemi@yahoo.com
کاظم
نجفی
پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمه گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی کشور
knajafi47@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.61653
طی دورگگیری 20 ساله (1368 تا 1388) در پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمهگرمسیری، ارقام نوشین (نارنگی کلمانتین × پرتقال سالوستیانا) و شاهین (نارنگی کلمانتین × پرتقال هاملین) معرفی شدند. قابلیت این ارقام جهت نگهداری در انبارهای معمولی و سردخانه قبل از توصیه به کشت گسترده باید مورد بررسی قرار میگرفت. بدین منظور طی دو سال میوهها پس از برداشت، بر اساس طرح کاملا تصادفی در سه تکرار به مدت 60 روز در انبار معمولی (دمای 10-7 درجه سانتیگراد، رطوبت 70-60 درصد) و سردخانه (دمای 5 درجه سانتیگراد، رطوبت 85 درصد) قرار داده شدند. با نمونهبرداری در زمان برداشت و فواصل زمانی 20، 40 و 60 روز از انبار، ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و حسی میوهها بررسی شد. صفات مورد بررسی شامل درصد عصاره، کاهش وزن، سهولت پوستگیری، رنگ پوست (L*، a*،b*، زاویه رنگ، کروما و CCI)، TSS، TA، TI، pH، EC، میزان ضایعات، درصد لکه پوستی، شدت لکه پوستی، فنلکل، آسکوربیک اسید، ظرفیت آنتیاکسیدانی و ویژگیهای حسی بود. نتایج نشان داد کاهش وزن رقم نوشین بین 8-7 درصد و شاهین بین 11/5-45/3 درصد بود. پوست میوههای شاهین در پایان انبارداری آسانتر از ابتدای انبارداری جدا شد. در میان شاخصهای رنگ پوست، فقط CCI نوشین در شروع انبار معمولی کمتر از پایان بود. مقدار TSS:TA در انبار معمولی (نوشین با مقدار 64/39 و شاهین با مقدار 34/13) در سطح بالاتری از سردخانه (نوشین با مقدار 04/31 و شاهین با مقدار 62/13) قرار داشت. EC، TI، ترکیبات فنلی و ویتامین C و ظرفیت آنتیاکسیدانی طی نگهداری در سردخانه و انبار معمولی بهطور معنیداری (05/0p
انبار,شاهین,کیفیت,نارنگی,نوشین
https://jhs.um.ac.ir/article_36338.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36338_5a4d4963beff5a1a86635e83e257f32a.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
کاربرد پس از برداشت پلی آمین اسپرمیدین در شرایط غوطهوری بر کیفیت انبارمانی و عمر قفسهای میوه انبه (L. Mangifera indica)
765
777
FA
مرجان السادات
حسینی
دانشگاه هرمزگان
m.hosseini@ut.ac.ir
سید مرتضی
زاهدی
دانشگاه مراغه
s.m_zahedi@yahoo.com
مهدیه
کریمی
دانشگاه بوعلی سینا
mah.kara@yahoo.com
اصغر
ابراهیم زاده
دانشگاه مراغه
acebrahimzadeh@gmail.com
10.22067/jhorts4.v31i4.60625
این پژوهش به منظور تأثیر غلظتهای مختلف اسپرمیدین بر کیفیت و عمر پس از برداشت یک رقم انبه محلی میناب صورت گرفت. در این بررسی میوهها با پلی آمین اسپرمیدین در غلظتهای صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار به روش غوطهوری به مدت 30 دقیقه تیمار و سپس به مدت 24 روز در انبار با دمای 15 درجه سانتیگراد و رطوبت 90-85 درصد نگهداری شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون چند دامنهای دانکن انجام شد. اندازهگیری صفات در زمانهای صفر، 8 و 16 روز انجام گرفت و صفاتی از قبیل تغییرات وزن، سفتی، شاخص طعم، میزان فنل، ویتامین ث، ویژگیهای کیفی (پیاچ، اسیدیته قابل تتراسیون و مواد جامد محلول) و ارزیابی حسی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که میوههای شاهد، وزن، سفتی و کیفیت ظاهری و بیوشیمیایی کمتری در مقایسه با بقیه تیمارها نشان دادند. تیمار اسپرمیدین به ویژه غلظت 2 میلیمولار اسپرمیدین در طول دوره انبارمانی سبب حفظ ویتامین ث و کاهش از دست دادن آب میوه از طریق پوست و کند کردن روند تغییرات پیاچ، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل شد. همچنین میوههای این تیمارها میزان فنل، رنگ، مزه، شاخص طعم و عطر مطلوبتری داشتند.
انبه,انبارمانی,پلی آمین,غوطهوری,فنل
https://jhs.um.ac.ir/article_36346.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36346_6193801794e67c6e8c23c96b700bc2ff.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
بهینهسازی بستر کشت قارچ خوراکی شاه صدف با استفاده از ضایعات ارزان قیمت لیگنوسلولزی
778
788
FA
جواد
جانپور
جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
javadjanpoor@gmail.com
محمد
فارسی
0000-0002-1295-638X
دانشگاه فردوسی مشهد
farsi@um.ac.ir
فاطمه
قلی زاده
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
fatima.gholizadeh64@gmail.com
حمیدرضا
پوریانفر
جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
pourianfarh@gmail.com
شراره
رضائیان
جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
sharare.rezaeian@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.61538
قارچ خوراکی- دارویی شاه صدف (Pleurotus eryngii) یکی از مهمترین گونههای قارچهای صدفی است. با توجه به اهمیت اقتصادی این قارچ، تأثیر نوع بستر کشت بر خصوصیات آن بررسی گردید. هدف اصلی در این تحقیق بررسی اثر مقـادیر مختلـف مکمـلهـای غذایی و نوع بستر کشت بر شاخصهای عملکرد و بهرهوری بیولوژیکی قارچ شاهصدف بود. از بسترکشت خاک اره با مکملهای سبوس گندم، کنجالهسویا، سبوس برنج و تفاله چای و خاک اره به تنهایی برای این منظور استفاده شد. آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار جهت بررسی میزان بهرهوری بیولوژیکی، میانگین تعداد و وزن قارچ انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین بهرهوری بیولوژیکی قارچ شاه صدف (72%) در ترکیب بستر کشت خاک اره با مکملهای سبوس گندم و کمترین بهرهوری بیولوژیکی (30%) در بستر کشت خاک اره به تنهایی بدست آمد. همچنین بهترین بستر کشت برای داشتن بیشترین تعداد قارچ بسترکشت خاک اره با مکملهای سبوس گندم و بهترین ترکیب سوبسترا برای داشتن بیشترین وزن قارچ ترکیب بسترکشت خاک اره با مکمل تفاله چای توصیه میگردد. نتایج نشان داد ترکیب بستر کشت خاک اره با مکملهای سبوس گندم و 7pH= بیشترین سرعت رشد میسلیوم را در عصاره محیط کشتها در پتریدیش و همچنین در بستر کشت در داخل لولههای فالکون داشت.
بستر کشت,بهرهوری بیولوژیکی,ضایعات گیاهی لیگنوسلولزی,قارچ شاه صدف
https://jhs.um.ac.ir/article_36349.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36349_af4c43483313b63b214e2d18adfc71d5.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
ارزیابی ترکیبات فیتوشیمیایی میوه برخی از ارقام و ژنوتیپ های آلو و گوجه
789
802
FA
زهرا
فلاتی
دانشگاه تهران
zahra.falati@alumni.ut.ac.ir
محمدرضا
فتاحی مقدم نوقابی
کرج
fattahi@ut.ac.ir
علی
عبادی
تهران
aebadi@ut.ac.ir
10.22067/jhorts4.v31i4.61581
آلوها (Prunus spp.) به عنوان یکی از رایجترین میوههای هستهدار، دارای کالری پایین و ارزش غذایی نسبتاً بالایی هستند. تنوع زیاد در آلوها سبب ایجاد تفاوت در ترکیبات شیمیایی میوه نیز شده است. این آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در فاصله زمانی 1392-1394 اجرا شده است. خصوصیات کیفی میوه نظیر محتوای ویتامین ث، صفات مربوط به رنگ پوست و گوشت میوه، محتوای کارتنوئید، آنتوسیانین، فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی 16 رقم و ژنوتیپ آلو مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنیدار ارقام بررسی شده را از لحاظ تمام شاخصهای اندازهگیری شده نشان داد. ارقام ʼگوجه قرمزʽ و ʼژاپنیʽ بالاترین میزان ویتامین ث را با 5/18 میلیگرم ویتامین ث در 100 گرم وزن تازه ، رقم ʼقطره طلاʽ با 97/53 میلیگرم در 100 گرم وزن تازه بالاترین میزان کارتنوئید کل را داشتند. رقمʼگوجه قرمزʽ بالاترین میزان شاخص آنتوسیانین را با 521/0 جذب در طول موج 530 نانومتر دارا بود و رقم ʼازارکʽ بالاترین میزان فنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی را به ترتیب با 6/372 میلیگرم اسید گلیک در 100 گرم وزن میوه برای فنل کل و 34/96 درصد برای درصد فعالیت آنتیاکسیدانی در بین ارقام بررسی شده داشتند. ضرایب همبستگی بین صفات نشان داد که عمده ترکیبات فنلی میوههای آلو در پوست میوه تجمع دارند و همبستگی بالایی بین شدت رنگ پوست میوه و محتوای فنل کل در آلوها وجود دارد. از اینرو رقم ʼازارکʽ با دارا بودن بالاترین میزان شاخص رنگ a* پوست میوه، بیشترین میزان فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی را در بین ارقام بررسی شده دارا بود.
آنتوسیانین,ظرفیت آنتی اکسیدانی,کارتنوئید,فنل کل,ویتامین ث
https://jhs.um.ac.ir/article_36356.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36356_40b11bc0a30231f95818b6ce1d26d1ff.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
توسعه روش مؤثر باززایی و ترانسفورماسیون توتون از طریق بهینه سازی غلظت تنظیم کننده های رشد و ساکارز
803
814
FA
ماریا
بیهقی
دانشگاه فردوسی مشهد
maria_beihaghi@yahoo.com
عبدالرضا
باقری
دانشگاه فردوسی مشهد
abagheri@um.ac.ir
سید حسن
مرعشی
دانشگاه فردوسی مشهد
marashi@um.ac.ir
مجتبی
سنکیان
دانشگاه علوم پزشکی مشهد
sankianm@mums.ac.ir
افسانه
فرساد
دانشگاه بیرجند
farsadafsaneh@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.62194
گیاه توتون یک بیوراکتور بسیار کارا به منظور تولید پروتئینهای نوترکیب میباشد، لذا در این پروژه تحقیقاتی علاوه بر بهینهسازی سیستم کشت بافت این گیاه، فرآیند مناسب انتقال ژن به آن نیز مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور اثرات غلظتهای مختلف ساکارز و 4 ترکیب متفاوت هورمونی (BAP و NAA) روی القا کالوس، شاخهزایی مستقیم و ریشهزایی در قالب طرح کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و با سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. حساسیت ریزنمونههای توتون به آنتیبیوتیک کانامایسین با کشت ریزنمونهها روی محیط انتخابی دارای غلظتهای مختلف کانامایسین ارزیابی شد. برای انتقال ژن از اگروباکتریوم (Agrobacterium tumefacien) سویه GV3101 حاوی پلاسمید pBI121 استفاده شد و روش واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) جهت بررسی گیاهان تراریخته مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نشان داد که بالاترین میزان القا کالوس با استفاده از محیط کشت M1 (حاوی 1/0 میلیگرم در لیتر NAA و 1 میلیگرم در لیتر BAP) با غلظت 15 گرم در لیتر ساکارز حاصل شد. در صورتیکه تعداد بالای شاخهزایی مستقیم در محیط کشت M1 با غلظت 30 گرم در لیتر ساکارز بدست آمد. بیشترین فراوانی ریشهزایی نیز توسط 1/0 میلیگرم در لیتر NAA و 60 گرم در لیتر ساکارز حاصل شد. غلظت 50 میلیگرم در لیتر کانامایسین بطور کامل از باززایی نمونههای غیرتراریخته ممانعت کرد و بنابراین از این غلظت در محیط کشت انتخابگر استفاده شد. در نهایت، قطعهbp 798 مربوط به ژن nptII در ژنوم گیاهان تراریخته توتون تأیید شد و کارایی تراریختگی با استفاده از روش اگروباکتریوم بیش از 95 درصد محاسبه گردید. تکنیک باززایی مستقیم و انتقال ژن مطرح شده در این تحقیق جهت وارد کردن ژنهای خارجی مختلف به ژنوم گیاه توتون بسیار کارا و مؤثر میباشد.
تراریختگی,توتون,ژن انتخابگر nptII,شاخهزایی مستقیم,کشت بافت
https://jhs.um.ac.ir/article_36363.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36363_f03408ba043cd1b8bb785cfdcb05fb84.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
اثر ریزوباکترهای محرک رشد گیاه بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیر (Allium sativum L.) در شرایط استفاده از کودهای آلی و شیمیایی مختلف
722
738
FA
یاسر
اسماعیلیان
مجتمع آموزش عالی گناباد
y.esmaeilian@gmail.com
محمد بهزاد
امیری
مجتمع آموزش عالی گناباد
amiri@gonabad.ac.ir
صادق
عسکری نائینی
مجتمع آموزش عالی گناباد
sadegh.askari152@gmail.com
جلیل
مرادی صدر
مجتمع آموزش عالی گناباد
jalil.moradisadr@gmail.com
فرهاد
حیدری
مجتمع آموزش عالی گناباد
farhad.heydari000@gmail.com
10.22067/jhorts4.v31i4.60566
در سالهای اخیر، توجه به سلامت محصولات کشاورزی و بهویژه گیاهان دارویی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و از این رو کاربرد نهادههای بومسازگار در تولید این گیاهان امری اجتنابناپذیر است. بهمنظور بررسی اثر کاربرد همزمان کودهای زیستی و کودهای آلی و شیمیایی مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیر (Allium sativum L.)، آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مجتمع آموزش عالی گناباد به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایهی بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کودهای آلی و شیمیایی مختلف شامل 1- ورمیکمپوست، 2- کود گاوی، 3- کود شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم و 4- شاهد (عدم کاربرد کود) بهعنوان عامل اصلی و ریزوباکترهای محرک رشد گیاه شامل 1- نیتروکسین (حاوی باکتریهای Azotobacter spp. و Azospirillum spp.، با C/ml 108=CFU در زمان تولید کود)، 2- بیوفسفر (حاوی باکتریهای Bacillus sp. و Pseudomonas sp.، با C/ml 107=CFU در زمان تولید کود) و 3- شاهد (عدم کاربرد کود) بهعنوان عامل فرعی مدنظر قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد جداگانهی کود شیمیایی تأثیر چندانی در بهبود قطر سوخ نداشت، ولی استفادهی همزمان از کود شیمیایی و بیوفسفر منجر به افزایش 18 درصدی قطر سوخ نسبت به شاهد شد. کاربرد همزمان نیتروکسین و کود گاوی وزن سوخک در بوته را 41 درصد نسبت به کاربرد جداگانهی نیتروکسین افزایش داد. کاربرد بیوفسفر به همراه کودهای ورمیکمپوست، گاوی و شیمیایی بهترتیب افزایش 25، 18 و 15 درصدی عملکرد زیستی را نسبت به کاربرد جداگانهی این کود سبب شد. بیشترین عملکرد اقتصادی (5158 کیلوگرم در هکتار) در تیمار کاربرد همزمان نیتروکسین و کود گاوی حاصل شد. بهطور کلی با توجه به یافتههای این پژوهش، با کاربرد همزمان کودهای آلی و بیولوژیک میتوان ضمن تشدید اثرات مثبت کاربرد جداگانهی هر یک از این کودها، خسارات زیستمحیطی ناشی از مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد.
بومسازگار,بیوفسفر,سلامت محصول,عملکرد زیستی,نیتروکسین
https://jhs.um.ac.ir/article_36323.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36323_57b43e38cad753c703475445bd5e058a.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
اثر دمای پایین بر خصوصیات فیزیولوژی و بیوشیمیایی برخی ژنوتیپهای شبه پرتقال در شمال کشور
739
750
FA
صالح
محمدی
دانشگاه فردوسی مشهد
saleh.mohammadi92@yahoo.com
حمیدرضا
خزاعی
دانشگاه فردوسی مشهد
khazaie41@yahoo.com
احمد
نظامی
دانشگاه فردوسی مشهد
nezami@um.ac.ir
یحیی
تاجور
پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمهگرمسیری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
ytajvar@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.59361
پرتقال از محصولات باغی حساس به تنش دمای پایین بوده، لذا در این مطالعه میزان آسیبپذیری به تنش دمای پایین در شرایط محیطی کنترل شده نسبت به سطوح تیمار دمای (3، 0، 3- و 6- درجه سیلسیوس) در شش ژنوتیپ بومی شبه پرتقال (شماره 6-1) رقم حساس (پرشین لایم) و رقم مقاوم (انشو) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها بیانگر آن بود که تیمارهای دما، ژنوتیپ و اثر متقابل این دو در صفتهای پراکسیداسیون لیپید، پرولین، ظرفیت آنتیاکسیدانی، نشت یونی، آبگزیدگی، کلروفیل a و کلروفیل کل معنیدار بوده است. این در حالی است که کربوهیدرات محلول تنها تحت تأثیر عامل ساده ژنوتیپ معنیدار شد. بر صفات رنگدانههای کلروفیل b و کارتنوئید نیز هیچ یک از تیمارهای اعمال شده تأثیر معنیدار نداشت. بیشترین مقدار آبگزیدگی (33/99 درصد)، نشت یونی (63/91 درصد) و واکنش پراکسیداسیون لیپید (با میانگین 33/3 میکروگرم درگرم وزن تر برگ) در شاهد حساس پرشین لایم در دمای 6- درجه سیلسیوس ثبت گردید. در مقابل، بیشترین مقدار پرولین (01/32 میلیگرم در گرم وزنتر برگ) و ظرفیت آنتیاکسیدانی (36/73%) نیز در شاهد متحمل انشو در دمای 3- درجه سلسیوس ثبت گردید. در بین ژنوتیپهای بومی شبه پرتقال مورد بررسی در این پژوهش تحت شرایط تنش دمای پایین نیز واکنشهای متفاوتی مشاهد شد. بر این اساس بعد از شاهد متحمل انشو، ژنوتیپ بومی شبه پرتقال شماره یک در مقابل کاهش دما پایداری بهتر داشت. این در حالی بود که در بین ژنوتیپهای شبه پرتقال مورد مطالعه، در اغلب صفات تخریبی اندازهگیری شده، ژنوتیپ بومی شبه پرتقال شماره 6 در جایگاه آماری مشابه و یا نزدیک به شاهد حساس پرشینلایم قرار داشت. قرار گرفتن سرشاخه ژنوتیپها در معرض تنش سرما افزایش مالون دی آلدهید را به دنبال داشت. در این شرایط به دلیل افزایش فعالیتهای اکسیداتیو تجمع ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز افزایش یافت.
پراکسیداسیون لیپید,پرولین,رادیکال آزاد,ژنوتیپ مرکبات,کلروفیل
https://jhs.um.ac.ir/article_36332.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36332_3e228a85f281e80fb97f2f9e78bbd3a4.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
بررسی اثر فواصل آبیاری و مالچ بر ویژگیهای پومولوژیکی و عملکردی زیتون رقم سویلانا در شرایط مزرعه
815
824
FA
رحمت اله
غلامی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
gholami.rahmat@yahoo.com
محمد
گردکانه
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
mgerdakaneh@gmail.com
حجت اله
غلامی
فروشگاه توزیع نهادهای کشاورزی سرپلذهاب
gholami.hojahat@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.62347
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر فواصل آبیاری و مالچ بر ویژگیهای پومولوژیکی و عملکردی درختان 11 ساله زیتون رقم سویلانا در شرایط مزرعه در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو واقع در استان کرمانشاه در سال زراعی1394 اجرا گردید. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول آزمایش شامل فواصل آبیاری به صورت سه، شش (شاهد) و ده روزه بود و فاکتور دوم آزمایش شامل سه سطح مالچ پلی اتیلن، کاه و کلش و بدون مالچ (شاهد) بود. بهمنظور تعیین اثر فواصل آبیاری و مالچ بر زیتون رقم سویلانا در شرایط مزرعه برخی صفات پومولوژیکی و عملکردی از جمله وزن و ابعاد میوه و هسته، درصد رطوبت میوه، وزن تر و خشک گوشت، درصد ماده خشک، نسبت وزن خشک گوشت به هسته و عملکرد میوه در درخت و در هکتار ثبت گردید. سپس دادههای آماری با استفاده از نرم افزارSAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مقایسه میانگینها به روش دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که، بین تیمارهای مختلف دور آبیاری و مالچ از نظر صفات اندازهگیری شده تفاوت معنیداری وجود داشت. بهطوریکه بیشترین میزان وزن میوه، وزن تر و خشک گوشت، عملکرد میوه در درخت و هکتار مربوط به تیمار مالچ و دور آبیاری سه روزه بود. با افزایش فواصل آبیاری وزن میوه، وزن تر و خشک گوشت، عملکرد میوه در درخت و هکتار کاهش یافت ولی با کاربرد مالچ وزن میوه، وزن تر و خشک گوشت و نیز عملکرد میوه در درخت و هکتار در مقایسه با شرایط بدون مالچ افزایش یافت. بر این اساس میتوان با استفاده از مالچهای کاه و کلش و نیز پلیاتیلن دور آبیاری را بدون صدمه به درختان زیتون افزایش داد و از این طریق در مصرف آب آبیاری باغات زیتون صرفهجویی کرد.
دور آبیاری,زیتون,عملکرد,مالچ,وِیژگی های میوه
https://jhs.um.ac.ir/article_36367.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36367_c8478096166bbcc4a71addaaae093dee.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
ارزیابی کمی و کیفی اسانس دو اکوتایپ نعناع دشتی (Mentha spicata L.) در زمانهای مختلف برداشت
825
835
FA
محمد
محمودی سورستانی
دانشگاه شهید چمران اهواز
f_mahmoodi2000@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.63776
زمان برداشت گیاهان دارویی در ماههای مختلف سال باعث تغییر تولید ماده مؤثره گیاهان میشوند. در پژوهش حاضر، کمیت و کیفیت دو اکوتایپ نعناع کاشان و شوشتر در پنج زمان مختلف برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. اسانس نمونهها به کمک کلونجر و به مدت سه ساعت استخراج و با دستگاههای گازکروماتوگراف و گازکروماتوگراف متصل به طیفسنج جرمی مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که شرایط دمایی و رطوبتی حاکم بر منطقه در فواصل زمانی برداشت اثر معنیداری روی رشد گیاهان و نهایتا وزن خشک برگ گیاه، میزان و اجزای اسانس دارد. بیشترین وزن خشک برگ نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب در برداشتهای سوم و پنجم مشاهده شد ولی برداشت پنجم نعناع شوشتر با برداشت سوم اختلاف معنیداری نداشت. عملکرد تجمعی برگ خشک نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب 37/1066 و 79/1199 گرم در متر مربع بود. بیشترین میزان اسانس نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب در برداشتهای سوم و دوم ثبت گردید. عملکرد تجمعی اسانس نعناع کاشان و شوشتر به ترتیب 58/27 و 80/21 گرم در متر مربع بود. اجزای اصلی نعناع کاشان و شوشتر شامل کاروُن، لیمونن، سیس دی هیدروکاروُن و ترانس کاریوفیلن بودند. روند تغییرات کاروُن و سیس دی هیدروکاروُن عکس یکدیگر بودند. با این وجود، مقدار کاروُن در تمام برداشتها بیش از 50 درصد بود. در مجموع، با توجه به نتایج بازده و کیفیت اسانس، بهترین زمان برداشت دو اکوتایپ، برداشت دوم و سوم بود ولی با مقایسه بازده اسانس و مقدار کاروُن در اسانس پژوهش حاضر با پژوهشهای قبلی، برداشت دو اکوتایپ در زمانهای برداشت مورد مطالعه توصیه میگردد.
زمان برداشت,سیس دی هیدروکاروُن,کاروُن,لیمونن,نعناع
https://jhs.um.ac.ir/article_36373.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36373_65fa75c907dd262024f00c4925821e81.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر اجزای عملکرد و عناصر معدنی کلم بروکلی (Brassica oleracea var. italica) در شرایط کشت بدون خاک
694
704
FA
کامران
قاسمی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
k.ghasemi@sanru.ac.ir
سید مصطفی
عمادی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
mostafaemadi@gmail.com
یوسف
قاسمی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ghasemiyousef83@gmail.com
10.22067/jhorts4.v31i4.58860
کلم بروکلی یکی از پرارزشترین اعضای خانواده کلمهاست که به طور گسترده در دنیا مورد توجه بوده و به صورت کشت بدون خاک نیز تولید می-شود. در تحقیق حاضر ترکیبهای مختلف برای کشت بدون خاک کلم بروکلی در فضای باز مقایسه شده و عملکرد محصول و غلظت عناصر غذایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. ده نوع بستر کاشت شامل: کوکوپیت، پرلیت، ماسه، خاک اره، ترکیب ماسه و خاک اره، ترکیب ماسه و ورمیکمپوست، ترکیب کوکوپیت پرلیت، ترکیب کوکوپیت لیکا، ترکیب کوکوپیت پامیس، ترکیب کوکوپیت پرلیت ورمیکمپوست در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. براساس نتایج بدست آمده ارتفاع بوته، درصد ماده خشک و تعداد هد جانبی تحت تأثیر نوع بستر نبود ولی اثر نوع محیط کشت بر وزن و قطر هد اصلی در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. بیشترین قطر و وزن هد اصلی (به ترتیب 18/222 میلیمتر و 08/296 گرم) مربوط به بستر ترکیبی ماسه و ورمیکمپوست بود. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که به استثنای دو عنصر نیتروژن و روی، بستر کاشت اثر معنی-داری بر غلظت سایر عناصر معدنی مورد آزمایش در بخش خوراکی کلم بروکلی نداشته است. بیشترین غلظت نیتروژن در بخش خوراکی کلم بروکلی مربوط به دو بستر پرلیت خالص و خاک اره به ترتیب با 10/42 و 97/41 میلیگرم در گرم وزن خشک بوده است و بیشترین غلظت عنصر روی هم در بروکلیهای کاشته شده در بستر خاک اره با 68/62 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک دیده شد که به طور معنیداری از تمامی بسترهای دیگر بیشتر بوده است. با بررسی همبستگی صفات مختلف مورد بررسی در این آزمایش مشخص شد که سه صفت ارتفاع بوته، قطر هد و وزن هد وابستگی مثبت و معنیداری با هم داشتهاند. با توجه به نتایج حاصل از عملکرد میتوان استفاده از ورمیکمپوست را به عنوان یکی از اجزای بستر کاشت کلم بروکلی در سامانههای بدون خاک پیشنهاد نمود.
پرلیت,کوکوپیت,ماسه,محیط کشت,ورمیکمپوست
https://jhs.um.ac.ir/article_36312.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36312_b98fd6237b380a36659f91f24f87aebf.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
اثر پایههای رویشی و بذری گلابی بر خصوصیات رویشی و پتانسیل آب ارقام گلابی
705
721
FA
فریبرز
علی زاده زرمهری
دانشگاه فردوسی مشهد
fry1349@yahoo.com
غلامحسین
داوری نژاد
0000-0001-9931-1623
دانشگاه فردوسی مشهد
davarynej@um.ac.ir
رضا
خراسانی
دانشگاه فردوسی مشهد
khorasani@um.ac.ir
سید حسین
نعمتی
7278/2365/0003/0000
دانشگاه فردوسی مشهد
nemati@um.ac.ir
پیمان
کشاورز
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
pykeshavarz@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.60360
بهمنظور بررسی اثر پایههای رویشی گلابی (پیرودوارف، او.اچ.اف، کوینس c) و پایه دانهال گلابی از Pyrus communis بر خصوصیات رویشی و میزان پاکوتاهی ارقام گلابی نطنز، اسپادنا و سبری، آزمایش زیر بهصورت طرح فاکتوریل 3×4 در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار، به مدت سه سال (1393-95) در شهرستان چناران باغ شرکت امداد شرق اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که پایههای رویشی گلابی نسبت به دانهال گلابی از رشد رویشی کمتری برخوردار بودند و باعث پاکوتاهی درختان پیوندی در طول سه سال اجرای طرح شدند. پایه کوینس c پاکوتاهی بیشتری را در ارقام پیوندی نسبت به پایههای رویشی گلابی القاء نمود. تأثیر پایههای رویشی گلابی بر پاکوتاهی درختان پیوندی در سال سوم (5/24%) بیشتر از دو سال اول آزمایش بود. بررسی تغییرات پتانسیل آب ساقه و برگ در طول فصل رویش نشاندهنده تأثیر پایه بر روابط آبی گیاه بود. بهطوریکه پایههای رویشی گلابی نسبت به دانهال گلابی از پتانسیل آب کمینه ساقه کمتری برخوردار بودند. پتانسیل کمینه آب ساقه رابطه مستقیم مثبتی با سرعت رشد شاخههای جانبی داشت و در طول فصل رویش متأثر از میانگین درجه حرارت روزانه بود. پایه و پیوندک هر دو بر شاخص کلروفیل برگ اثر معنیداری داشتند. نتایج تحقیق نشان داد که اثر رقم پیوندی بر تعداد جوانه رویشی نوظهور معنیدار (5%p
اثر پاکوتاهی,او.اچ.اف,پیرودوارف,کوینس c
https://jhs.um.ac.ir/article_36314.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36314_e6fee26d166d39f84b5c158779823c1d.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
تأثیر پلیمرهای سوپرجاذب بر برخی از خصوصیات مورفولوژیکی ارقام باغملک و دزفول زیتون تحت شرایط کم آبی
671
682
FA
اسماعیل
خالقی
دانشگاه شهید چمران اهواز
khaleghi@scu.ac.ir
نوراله
معلمی
000-0002-9701-5238
دانشگاه شهید چمران اهواز
moalleminoor@gmail.com
10.22067/jhorts4.v31i4.57244
پژوهشی به منظور بررسی اثر پنج سطح مختلف پلیمر سوپرجاذب آ- 200 (0 ، 1 ،2 ، 3 ، 4 گرم پلیمر به ازاء هر کیلوگرم خاک( و سه سطح آبیاری ]100 درصد به عنوان شاهد، 65 درصد و 30 درصد تبخیر و تعرق گیاه (ETcrop)[ و دو رقم زیتون (باغملک و دزفول) بر روی شاخصهای مورفولوژیکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به اجراء در آمد. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که اثر متقابل آبیاری × پلیمر بر شاخصهای وزن تر بخش هوایی، وزن تر برگ، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک برگ، ارتفاع گیاه و نسبت سطح برگ در سطح 1 درصد و بر سطح برگ در سطح 5 درصد مؤثر بود در حالیکه اثر متقابل آبیاری × رقم فقط بر تعداد برگ در سطح 1 درصد مؤثر بود. همچنین اثر پلیمر × رقم بر سطح برگ و نسبت سطح برگ در سطح 5 درصد و بر ارتفاع گیاه در سطح 1 درصد مؤثر بود. اثر متقابل بین تیمارهای آبیاری × پلیمر × رقم بر وزن تر ریشه در سطح 5 درصد و بر ارتفاع گیاه در سطح 1 درصد مؤثر بود. نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل آبیاری × پلیمر نشان داد که کمترین مقدار وزن تر بخش هوایی (72/19 گرم)، وزن خشک بخش هوایی (94/12 گرم)، وزن تر و خشک برگ (6/15 و 12/10 گرم)، سطح برگ (55/210 سانتیمتر مربع) و نسبت سطح برگ (02/6) در گیاهان تیمار نشده با پلیمر و آبیاری شده با ETcrop 30 درصد گزارش شد. همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل آبیاری × رقم نشان داد که بیشترین تعداد برگ در رقم باغملک با آبیاری نرمال (465) و کمترین تعداد برگ مربوط به رقم دزفول با آبیاری ETcrop 30 درصد (13/328) بدست آمد. اثر متقابل آبیاری × پلیمر سوپرجاذب × رقم فقط بر وزن تر و خشک ریشه و ارتفاع گیاه مؤثر بود به طوریکه در هر دو رقم با کاهش میزان آب از مقادیر وزن تر و خشک ریشه و ارتفاع گیاه کاسته شده اما این میزان کاهش با اضافه شدن سطح بالاتری از پلیمر به خاک از مقدار کمتری در هر سطح آبیاری برخوردار بود. در رقم باغملک با کاهش 70 درصدی آب و افزایش 4 برابری پلیمر نسبت به حالت شاهد (آبیاری کامل، عدم پلیمر) مقدار کاهش در وزن تر و خشک ریشه و ارتفاع گیاه به ترتیب 36، 7/49 و 27 درصد و در رقم دزفول به ترتیب 21/23، 21/56 و 36 درصد گزارش گردید. با توجه به نتایج میتوان انتظار داشت که در مناطقی که با تنش خشکی و کمبود بارندگی مواجهه هستند از پلیمرهای سوپرجاذب به منظور تعدیل تنش خشکی استفاده نمود.
تبخیر و تعرق,تنش,خصوصیات رشدی
https://jhs.um.ac.ir/article_36297.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36297_4b9b31d7f925533edb600f2affb4cffb.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
بررسی اثر منابع مختلف نوری بر ریختشناسی و رشد گیاهچههای سیبزمینی در شرایط درون شیشه و تأثیر آن بر تولید ریزغده در گلخانه
683
693
FA
جعفر
نباتی
دانشگاه فردوسی مشهد
jafarnabati@ferdowsi.um.ac.ir
الهه
برومند رضا زاده
دانشگاه فردوسی مشهد
e_1095@yahoo.com
محمد
زارع مهرجردی
مجتمع آموزش عالی شیروان
mzarem1381@yahoo.com
محمد
کافی
دانشگاه فردوسی مشهد
m.kafi@um.ac.ir
10.22067/jhorts4.v31i4.57458
هدف این مطالعه استفاده از منابع نوری مختلف در راستای کاهش مصرف انرژی برای تولید گیاهچههای سیبزمینی در شرایط درون شیشه و اثر آن بر تولید ریزغده در گلخانه بود. مطالعه با استفاده از آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار در شرایط درون شیشه و چهار تکرار در گلخانه انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل ارقام سیبزمینی (آگریا و ساوالان) و طیفهای مختلف نور (قرمز، آبی، ترکیبی آبی- قرمز و نور سفید) با استفاده از دیودهای ساطع کننده نور و نور فلورسنت بود. نتایج نشان داد که طیف قرمز موجب افزایش ارتفاع گیاهچه در شرایط درون شیشه شد. طیف سفید و قرمز به ترتیب بیشترین و کمترین سطح برگ را در شرایط درون شیشه تولید کردند. کمترین تعداد گره در گیاهچه در طیف قرمز و بیشترین تعداد گره در طیف سفید مشاهده شد. بیشترین و کمترین فاصله میانگره به ترتیب مربوط به طیف قرمز و آبی بود. رقم آگریا نسبت به فونتانه از ارتفاع بوته بیشتری برخوردار بود از طرف دیگر رقم ساوالان سطح برگ بیشتری نسبت به آگریا تولید کرد. نتایج حاصل از بررسی گلخانهای نشان داد که شرایط رشدی گیاهچهها از نظر طیفهای مختلف نوری قبل از انتقال به گلخانه، تأثیری بر تعداد ریزغده تولیدی نداشت اما وزن ریزغده در گیاهچههای رشد یافته در طیف قرمز کمتر از سایر تیمارها بود. بهطور کلی استفاده از دیودهای ساطع کننده نور میتواند بهعنوان منبع نوری مناسب، با صرفهجویی در مصرف انرژی، گیاهچههایی قابل رقابت با نور فلورسنت در شرایط درون شیشه تولید کند.
آگریا,دیود,ساوالان,طیف نور,فلورسنت
https://jhs.um.ac.ir/article_36305.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36305_c006f28bd52d6e89b6a0181a54d65cfc.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
بررسی اثرات دمای انبار، اتمسفر و نوع پوشش بسته بندی بر برخی ویژگیهای کیفی بذور زنیان در طی نه ماه انبارداری
643
657
FA
گون آی
بغدادی
دانشگاه فردوسی مشهد واحد بین الملل
gonaibaghdadi@gmail.com
مجید
عزیزی
دانشگاه فردوسی مشهد
azizi@ferdowsi.um.ac.ir
ناصر
صداقت
0000-0002-9564-8410
دانشگاه فردوسی مشهد
sedaghat@ferdowsi.um.ac.ir
وحید
روشن
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
vahid.rowshan@gmail.com
حسین
آرویی
0000000254938200
دانشگاه فردوسی مشهد
aroiee@um.ac.ir
10.22067/jhorts4.v31i4.51654
مهمترین هدف از انبارداری گیاهان دارویی حفظ مواد مؤثره آن میباشد. مدیریت انبار و ایجاد شرایط مناسب کمیت و کیفیت ماده مؤثره، قوه نامیه و بنیه بذر را از طریق کاهش سرعت زوال بذر، بمدت طولانیتر حفظ میکند. به منظور بررسی اثرات شرایط انبار (بستهبندی و دما) و زمان انبارمانی بر کیفیت بذور انبار شده زنیان آزمایش اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در آزمایشگاه پژوهشی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1392-93، به اجرا درآمد. دما (در دو سطح: 3 ±20 و 3 ±30)، نوع بستهبندی (در شش سطح: کاغذی، پلی اتیلنی، فویل آلومینیومی در شرایط خلأ، پلی اتیلن/پلیآمیدی در شرایط خلأ و پلی اتیلن/پلیآمید با ترکیب گازی (N298 درصد O2+2 درصد) و (N290 درصد O2+10 درصد) و دوره انبار (در 4سطح: صفر، سه، شش و نه ماه) بعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تغییرات درصد اسانس، وزن و تغییرات گاز در درون بستههای با اتمسفر تغییر یافته و فاکتورهای مربوط به جوانهزنی بذرها (درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، متوسط زمان جوانهزنی، شاخص جوانهزنی) در طی 9 ماه انبارداری بررسی شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، درصد اسانس و درصد جوانهزنی با گذشت زمان انبارداری بطور معنیداری کاهش یافت. در مجموع بستههای پلی اتیلن/پلیآمید با ترکیب گازی (N298 درصد O2+2 درصد) و (N290 درصد O2+10 درصد) و دمای30 درجه طی نه ماه ویژگیهای کیفی را بهتر از سایر شرایط حفظ نمود، درحالیکه، برای 6 ماه انبارداری، دمای نگهداری20 درجه و بسته آلومینیوم تحت خلأ بهترین نتیجه را داشت.
اسانس,دمای انبار,زنیان,قوه نامیه,بسته بندی
https://jhs.um.ac.ir/article_36283.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36283_52819792b49eacddbe3c59cb4889b0fa.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
بررسی تأثیر بسترهای مختلف کاشت و محلولپاشی اسید هیومیک بر رشد و برخی ویژگی های کمی و کیفی نشاء گوجهفرنگی
658
670
FA
نسیبه
پورقاسمیان
0000-0002-0498-7311
دانشگاه باهنر کرمان
pourghasemian92@gmail.com
مهدی
نقی زاده
دانشگاه شهید باهنر کرمان
naghizadeh@uk.ac.ir
روح اله
مرادی
دانشگاه شهید باهنر کرمان
roholla18@gmail.com
محمد
سالاری
دانشگاه شهید باهنر کرمان
andishenovin8799@gmail.com
10.22067/jhorts4.v31i4.56542
به منظور مطالعه تأثیر بستر کاشت و اسید هیومیک بر برخی شاخصهای رشد و ویژگیهای بیوشیمیایی گیاهچه گوجهفرنگی، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در پایه طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار صورت گرفت. فاکتورهای مورد بررسی شامل بستر کاشت (پیت، کوکوپیت، خاکبرگ، کمپوست، ورمیکمپوست، کود گاوی و خاک رس) و اسید هیومیک (به دو صورت محلولپاشی و عدم محلولپاشی) بودند. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که بیشترین و کمترین درصد و سرعت جوانهزنی به ترتیب به بستر کاشت پیت و کود دامی تعلق داشت. همچنین، بیشترین وزن خشک اندام هوایی (17/1 گرم)، سطح برگ (9/125) تعداد میانگره (19/6)، ارتفاع گیاه (51/13 سانتیمتر) و میزان کلروفیل a (55/2) در بستر کشت پیت مشاهده شد. بستر کود دامی در صفات نامبرده کمترین میزان را نشان داد. بعنوان مثال کمترین میزان وزن خشک اندام هوایی (44/0 گرم) و ارتفاع بوته (67/16 سانتیمتر) مربوط به تیمار کود دامی بود. میزان کاروتنوئید در بسترهای کود دامی و رس بیش از بقیه بسترها بود. همچنین محلولپاشی نسبت به عدم محلولپاشی، ارتفاع گیاهچه، سطح برگ، تعداد میانگره، کلروفیل a و کاروتنوئید را افزایش معنیداری داد. نتایج نشان داد که وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع گیاهچه و تعداد میانگره تحت اثر متقابل بستر کاشت و اسید هیومیک قرار گرفتند. در کلیه صفات فوق بسترهای ضعیف مانند خاک رس و کود دامی نسبت به بقیه بسترها به مصرف اسید هیومیک پاسخ بهتری دادند. بعنوان مثال، کاربرد اسید هیومیک باعث افزایش حدود 62 و 3 درصدی وزن خشک اندام هوایی نسبت به عدم استفاده از اسید هیومیک به ترتیب در تیمارهای کود دامی و پیت شد. بطور کلی، به نظر میرسد استفاده از بستر پیت به همراه محلولپاشی با اسید هیومیک میتواند منجر به بهبود رشد نشاء گوجهفرنگی شود.
سبز شدن,سطح برگ,کلروفیل,میانگره,وزن خشک
https://jhs.um.ac.ir/article_36290.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36290_28ecae2830a53d873f6ccb3f4527b37f.pdf
دانشگاه فردوسی مشهد
علوم باغبانی
2008-4730
2423-3986
31
4
2018
02
20
بررسی پاسخ های رشدی بخش هوایی و زیرزمینی گل لیزیانتوس تحت افزایش گاز گلخانه ای دی اکسید کربن در کشت هیدروپونیک
634
642
FA
مهین
نیکو
دانشگاه فردوسی مشهد
mnikoo64@gmail.com
محمود
شور
0000-0002-7817-9464
دانشگاه فردوسی مشهد
shoor@um.ac.ir
علی
تهرانی فر
0000-0002-7103-0413
دانشگاه فردوسی مشهد
tehranifar@um.ac.ir
الهام
سعیدی پویا
e.s_pooya@yahoo.com
10.22067/jhorts4.v31i4.49233
افزایش دیاکسیدکربن اتمسفر به عنوان یکی از مشخصههای تغییر اقلیم به میزان زیادی بر بهرهدهی جهانی، بخش کشاورزی اثر می-گذارد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات افزایش گاز گلخانهای دیاکسیدکربن بر پاسخ رشدی اندامهای هوایی و زیرزمینی دو رقم گل لیزیانتوس در شرایط کشت هیدروپونیک است. این تحقیق در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، در قالب آزمایش کرتهای خرد شده بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل سه غلظت دیاکسیدکربن ۳۸۰ به عنوان شاهد، ۷5۰ و ۱۰۵۰ پیپیام و دو رقم گل شاخه بریده لیزیانتوس Yolde White و GCREC-Blu بود. با توجه به نتایج میتوان اینگونه بیان داشت که اثر تیمار دیاکسیدکربن بر ارتفاع، طول میانگره، وزن خشک ساقه و ریشه، سطح و حجم ریشه و نسبت ریشه به ساقه در سطح احتمال 1 درصد معنیدار شد و در بین دو رقم تنها از نظر وزن خشک ساقه، تفاوت معنیداری در سطح احتمال 5 درصد مشاهده شد. اثر متقابل دیاکسیدکربن و رقم بر روی هیچ یک از صفات مورد مطالعه تأثیر معنیداری نداشت. در یک نگاه کلی، افزایش دیاکسیدکربن موجب افزایش تمامی پارامترهای رشدی بخش هوایی و زیرزمینی گیاه لیزیانتوس شد و بیشترین و کمترین تأثیر در تمامی صفات به ترتیب مربوط به غلظت 1050 پیپیام و شاهد بود. در نتیجه تغییرات گاز دیاکسیدکربن در اتمسفر میتواند تأثیرات بسیار چشمگیری بر روی گیاه بگذارد که بدین ترتیب میتوان برخی اثرات تغییر اقلیم در آینده را بر روی کیفیت تولید تجاری گلهای شاخه بریده پیشبینی و بررسی نمود.
گاز گلخانه ای,میانگره,وزن,هیدروپونیک
https://jhs.um.ac.ir/article_36279.html
https://jhs.um.ac.ir/article_36279_668483b82089b0ce34c98c195980f650.pdf