نوع مقاله : مقالات پژوهشی
نویسندگان
1 موسسه تحقیقات علوم باغبانی کشور
2 پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری گروه به نژادی ژنتیک موسسه تحقیقات علوم باغبانی
چکیده
چکیده
گردو یکی از مهمترین محصولات خشکباری کشور است. در حال حاضر اکثر باغات موجود بذری بوده و از تنوع بالایی برخوردار هستند. به منظور ایجاد باغات یکنواخت و افزایش کمی و کیفی محصول، پیوند جوانه بعنوان مناسبترین روش تکثیر غیر جنسی در کشور هنوز با مشکلات فنی و اجرایی مواجه می باشد. با وجود درصد قابل توجه گیرایی اولیه پیوند وصله ای، درصد موفقیت تولید نهال بسیار پایین است. در این پژوهش اثر هورمونهای آکسین و جیبرلین در چهار رقم و یک ژنوتیپ گردو در افزایش باز شدن جوانه ها و کاهش جوانه های خشک و راکد مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج اختلاف معنی داری را در افزایش درصد گیرایی کل، جوانه های سبز شده و کاهش جوانه های خشک و راکد در تیمارهای هورمونی نشان داد. اختلاف بین ارقام نیز از این نظر معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که ایندول استیک اسید50 ppm) ) با 56% درمقایسه با شاهد با 26% بیشترین اثر را در درصد جوانه های باز شده داشته است. سایر تیمارهای هورمونی نیز حداقل 20% جوانه های باز شده را افزایش دادند. در بین ارقام نیز، بیشترین درصد پیوند های رشد کرده مربوط به چندلر (58%) و کمترین مقدار مربوط Z63 (26% ) بود. اثر متقابل تیمار هورمونی در رقم نیز در درصد جوانه های راکد، درصد سبز شدن جوانه ها و قطر شاخه معنی دار گردید. اثر متقابل تیمار در رقم برای درصد جوانه سبز شده نشان داد که در رقم چندلر بهترین تیمار هورمونی GA100 وIBA 50 بوده است در حالیکه در رقم پدرو تیمار هورمونی IBA 50 و در ژنوتیپ Z63 تیمار هورمونی IBA 100 بهترین نتیجه را داده است. این آزمایش نشان داد که کاربرد اکسین و اسید جیبرلیک میتواند بخشی از مشکلات مربوط به تولید نهال گردو پیوندی در کشور را مرتفع نماید.
واژه های کلیدی: Juglans regia L. ، تکثیر رویشی، تیمار هورمونی، پیوند وصله ای، ارقام گردو
عنوان مقاله [English]
Effects of IBA and GA3 on Increasing the Efficiency of Patch Budding in Some Persian Walnut Cultivars
نویسندگان [English]
- Moheyddin Pirkhezri 1
- Darab Hassani 2
- Asghar Soleimani
1
2 Temperate Fruits Research Center Horticultural Sciences Research Institute
چکیده [English]
Abstract
Persian walnut is one of the most important nut crops in Iran. Now the majority of orchards are seedling with a great diversity. For establishing uniform orchards and increasing the quantity and quality of yield, patch budding as the most suitable propagation methods, have still technical and practical problems in the country. In spite of high percent of primary success in patch budding but the final success is very low. In this study, the effects of Indole-3- butryic acid (IBA) and gibberellic acid (GA3) were evaluated on four cultivars and one genotype of walnut to increase bud growth and graft success. The results showed that there were significant differences among the different levels of both the hormone on increasing total success of budding, bud growth and decreasing dried and dormant buds. Mean comparisons showed that IBA 50 ppm with %56 in comparison with control with %26 had the highest effect on bud growth. Meanwhile the other hormone treatments increased the bud growth at least %20 comparing with control. Among the cultivars, the highest and lowest bud growth belonged to ‘Chandler’ (%58) and ‘Z63’ (26). The interaction between hormone treatments and cultivars on bud growth showed that ‘Chandler’ had the highest response to GA3 100ppm and IBA 50 ppm, ‘Pedro’ to IBA50, while for ‘Z63’ IBA 100 had the best effect. This study showed that suitable hormone treatment could overcome a part of problems relating to low level of graft success in walnut.
Keywords: Cultivars, Hormone, Juglans regia L., Patch budding, Vegetative propagation
)
ارسال نظر در مورد این مقاله