گیاهان زینتی و فضای سبز
سحر میرزایی؛ مهرانگیز چهرازی
چکیده
نرگس (Daffodil) با نام علمی Narcissus tazetta، متعلق به خانواده Amaryllidaceae و گیاهی دائمی و سوخدار میباشد که به‌عنوان گل بریدنی و گیاه گلدانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کشور ایران دارای سرمایه عظیمی از نرگسهای بومی بوده، لذا حفظ و نگهداری از آن جهت جلوگیری از انقراض یکی از وظایف دستاندرکاران میباشد. بنابراین، این پژوهش با هدف جمعآوری ...
بیشتر
نرگس (Daffodil) با نام علمی Narcissus tazetta، متعلق به خانواده Amaryllidaceae و گیاهی دائمی و سوخدار میباشد که به‌عنوان گل بریدنی و گیاه گلدانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کشور ایران دارای سرمایه عظیمی از نرگسهای بومی بوده، لذا حفظ و نگهداری از آن جهت جلوگیری از انقراض یکی از وظایف دستاندرکاران میباشد. بنابراین، این پژوهش با هدف جمعآوری و ارزیابی ژنوتیپهای بومی نرگس و معرفی ژنوتیپهای برتر انجام شد. در این پژوهش، سوخ ژنوتیپهای بومی گل نرگس از نرگسزارهای طبیعی مناطق مختلف کشور جمعآوری گردید. پس از جمعآوری سوخها از عرصه (دو نوع شهلا و پرپر، از پنج منطقه)، اقدام به کشت آن‌‌ها در سه تکرار در مزرعه پژوهشی پژوهشکده گل و گیاهان زینتی گردید. ارزیابی صفات ریخت‌شناختی و فیزیولوژیکی گلهای نرگس در مزرعه از جمله ارتفاع شاخه گلدهنده، تعداد برگ، تعداد گلچه در هر شاخه، دوره گل‌دهی و میزان کلروفیل و فلاونوئید، اندازه، تعداد و وزن تر و خشک سوخهای دختری یادداشت و بررسی شد. طبق نتایج این پژوهش، ژنوتیپهای مازندران و ایلام بالاترین مقادیر شاخصهای ریخت‌شناختی را نشان دادند. با مقایسه جمعیتهای مختلف گل نرگس شهلا مشاهده شد که جمعیت مازندران دارای بیشترین ارتفاع ساقه گلدار (38/16 سانتی‌متر)، تعداد گل (9/11)، تعداد برگ (34/55)، دوره گل‌دهی (33/47 روز)، تعداد سوخ دختری (53/8)، اندازه سوخ دختری (39/48 میلی‌متر)، وزن تر سوخ دختری (88/15 گرم) و وزن خشک سوخ دختری (68/10 گرم) را داشت. همچنین ژنوتیپهای ̓خوزستان̒ و ̓مازندران̒ بیشترین مقادیر را برای شاخصهای فیزیولوژیکی نشان دادند، بهگونهای که جمعیت خوزستان بیشترین میزان کلروفیل (229/2 میلی‌گرم بر گرم)، کاروتنوئید (594/1 میلی‌گرم در گرم) و فلاونوئیدها (525/1 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) را داشتند. بنابراین، میتوان نرگس بومی مناطق مازندران، ایلام و خوزستان را به‌عنوان برترین ژنوتیپها معرفی نمود.
سید موسی موسوی؛ مهرانگیز چهرازی؛ اسماعیل خالقی
چکیده
با عنایت به کاهش نزولات جوی و پراکنش نامناسب بارندگی در طول سال، پدیده خشکی، یکی از معضلات فضای سبز شهری به شمار می‌رود. در واقع تنش خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی میباشد که در مراحل مختلف رشد و نمو گیاه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کم‌آبی بر سیستم آنتی‌اکسیدان و پراکسیداسیون چربی در گل جعفری، ...
بیشتر
با عنایت به کاهش نزولات جوی و پراکنش نامناسب بارندگی در طول سال، پدیده خشکی، یکی از معضلات فضای سبز شهری به شمار می‌رود. در واقع تنش خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی میباشد که در مراحل مختلف رشد و نمو گیاه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کم‌آبی بر سیستم آنتی‌اکسیدان و پراکسیداسیون چربی در گل جعفری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1393 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در 3 سطح ETcrop 100 درصد (بدون تنش)، ETc75 درصد (تنش متوسط) و ETc50 درصد (تنش شدید) و ارقام گل جعفری آفریقایی و فرانسوی بود؛ در این پژوهش فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی (کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز ) ، غلظت مالون دی آلدهید و رنگیزه های فتوسنتزی، 63 روز پس از اعمال تیمار اندازه‌گیری شدند؛ که طبق نتایج: تیمار آبیاری تاثیر معناداری بر کلروفیل a، b ، کل، شاخص محتوی کلروفیل ، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و غلظت مالون دی آلدهید داشت. در حالیکه تفاوت معناداری بین دو گونه از گل جعفری بر هر یک از شاخص های اندازه گیری شده وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد میزان کلروفیل aو کلروفیل کل با افزایش تنش خشکی کاهش یافت، نتایج فعالیت آنزیمی نیز مشابه رنگیزه های فتوسنتزی و شاخص محتوی کلروفیل تحت تاثیر تنش خشکی، کاهش نشان داد. در کل طبق این پژوهش بین سطوح مختلف تیمار آبیاری از نظر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، غلظت مالون دی آلدهید، کلروفیل a، کلروفیل کل و غلظت کلروفیل تفاوت معنادار آماری وجود داشت بهگونهای که با کاهش مقدار آبیاری بر فعالیت آنزیم کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و غلظت مالون دی آلدهید افزوده شد و میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی کاهش یافت. هرچند که تفاوتی بین دو گونه گل جعفری و اثر متقابل بین گونه و سطوح آبیاری از نظر شاخصهای اندازه‌گیری شده به‌جز کلروفیل کل و کلروفیل b وجود نداشت.
سید موسی موسوی؛ مهرانگیز چهرازی؛ اسماعیل خالقی
چکیده
تنش خشکی ﯾﮑﯽ از مهم‌ترین تنش‌های محیطی در بخش کشاورزی و مدیریت فضای سبز شهری به شمار میآید. تحقیقات گذشته در زمینه تنش آبی بیانگر اثرات منفی آن بر خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان میباشد. بر این اساس، پژوهشی به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کم‌آبی )100 به‌عنوان شاهد، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق (ETcrop)( بر روند ...
بیشتر
تنش خشکی ﯾﮑﯽ از مهم‌ترین تنش‌های محیطی در بخش کشاورزی و مدیریت فضای سبز شهری به شمار میآید. تحقیقات گذشته در زمینه تنش آبی بیانگر اثرات منفی آن بر خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان میباشد. بر این اساس، پژوهشی به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کم‌آبی )100 به‌عنوان شاهد، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق (ETcrop)( بر روند تغییرات پرولین، قندهای محلول کل، محتوای آب نسبی و میزان پروتئین‌های محلول برگ در دو گونه گل جعفری (فرانسوی و آفریقایی) به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد با افزایش سطوح کم‌آبی بر میزان پرولین و قندهای محلول کل برگ افزوده و روند تغییرات این صفات باگذشت زمان افزایش یافت، به‌طوری‌که در 43 روز پس از اعمال تیمار خشکی میزان پرولین برگ در تیمار آبیاری 50 درصد ETc ، در مقایسه با تیمارهای شاهد و تیمار آبیاری 75 درصد ETc به ترتیب 64/2 و 35/1 برابر افزایش یافت و بیشترین میزان پرولین برگ و قندهای محلول کل برگ مربوط به تیمار 50 درصدETc بود. همچنین نتایج نشان داد میزان پروتئین‌های محلول برگ و میزان محتوای نسبی آب برگ نیز با کم شدن سطح آبیاری کاهش یافت، بهگونهای که کمترین میزان محتوای نسبی آب برگ و میزان پروتئین‌های محلول برگ در تیمار 50 درصدETc مشاهده شد. به طور کلی به دلیل عدم معنادار بودن شاخصهای اندازه گیری شده بین تیمار شاهد و 75 درصد ETc، می توان انتظار داشت که با کاهش 25 درصدی نیاز آبی گل جعفری در جهت مدیریت بهینه آب در فضای سبز گام برداشت.
