سبزیکاری
محبوبه زمانی پور
چکیده
ویتامینها از مواد طبیعی ساخته شدهاند و بهمنظور رشد، عملکرد و بهبود سطح تغذیه گیاهان مناسب هستند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف پیرودکسین (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر)، تیامین (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، اسید فولیک (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، و ترکیب این ویتامینها بر روی رشد، عملکرد و ویژگیهای شیمیایی گیاه گوجه ...
بیشتر
ویتامینها از مواد طبیعی ساخته شدهاند و بهمنظور رشد، عملکرد و بهبود سطح تغذیه گیاهان مناسب هستند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف پیرودکسین (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر)، تیامین (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، اسید فولیک (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، و ترکیب این ویتامینها بر روی رشد، عملکرد و ویژگیهای شیمیایی گیاه گوجه فرنگی . این پژوهش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه ولایت ایرانشهر طی سالهای 1398 تا 1399 اجرا شد. نتایج نشان دادند که تمامی غلظتهای پیرودکسین، تیامین و اسید فولیک به کار برده شده سبب افزایش پارامترهای رشدی نسبت به شاهد شدند، و بیشترین ارتفاع گیاه (271 سانتیمتر)، قطر ساقه (7 سانتیمتر)، تعداد برگ (31 عدد)، وزن تر (502 گرم) و خشک گیاه (66/341 گرم) در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر پیرودکسین+ 100 میلی گرم بر لیتر تیامین+ 100 میلی گرم بر لیتر اسید فولیک ایجاد شد. روابط متقابل سطوح ویتامینهای B در سطوح کم، متوسط و زیاد اثر معنیداری بر پارامترهای زایشی گیاه گوجه فرنگی داشت، بهطوریکه بیشترین تعداد گل (33/41)، تعداد میوه (55/29)، تعداد خوشه (77/9)، قطر میوه (44/22 میلیمتر)، وزن تر میوه (158 گرم)، وزن خشک میوه (81/10 گرم) و عملکرد (9667/5688 گرم در بوته) در غلظت 100 میلیگرم بر لیتر پیرودکسین، 100 میلیگرم بر لیتر تیامین و 100 میلیگرم بر لیتر اسید فولیک مشاهده شد. همچنین، تمامی غلظتهای به کار برده شده پیرودکسین، تیامین و اسید فولیک سبب افزایش پارامترهای بیوشیمیایی نسبت به شاهد شدند. بیشترین میزان pH (78/4)، اسیدیته (28/0 درصد)، مواد جامد محلول (93/3 درصد)، لیکوپن (64/2 میلیگرم در 100 گرم وزن تر)، محتوای فنول کل (66/66 میلیگرم در 100 گرم وزن تر)، ویتامین ث (36/13 میلی گرم بر 100 گرم وزن تر)، کلروفیل a (98/1 میلیگرم بر گرم وزن تر)، کلروفیل b (98/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) و کارتنوئید (33/3 میلی گرم بر گرم وزن تر) با کاربرد ترکیب 100 میلیگرم بر لیتر پیرودکسین، 100 میلیگرم بر لیتر تیامین و 100 میلیگرم بر لیتر اسید فولیک بهدست آمد.
ریحانه مسگری؛ طاهر برزگر؛ زهرا قهرمانی
چکیده
به منظور بررسی اثر پایه های مختلف کدوئیان بر عملکرد و کیفیت میوه خیار، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1392 در گلخانه و مزرعه پژوهشی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل چهار پایه کدو حلوایی (L. Cucurbita moschata)، کدو قلیانی (Lagenaria siceraria L.)، خربزه توده زرد ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پایه های مختلف کدوئیان بر عملکرد و کیفیت میوه خیار، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1392 در گلخانه و مزرعه پژوهشی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل چهار پایه کدو حلوایی (L. Cucurbita moschata)، کدو قلیانی (Lagenaria siceraria L.)، خربزه توده زرد جلالی (Cucumis melo L.) و خیار به عنوان شاهد و روش پیوند (حفره ای، نیمانیم و شاهد) بود که اثر آن ها بر عملکرد، رشد و کیفیت میوه خیار مزرعه ای رقم Super Dominus مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نوع پایه تاثیر معنی داری بر شاخصهای رشد داشت. خیار پیوندی روی پایه کدو حلوایی دارای بالاترین عملکرد بود. گیاهان پیوند شده روی پایه خربزه با 38/1 کیلوگرم در بوته، پایینترین میزان عملکرد را دارا بودند. شاخص های رشدی نظیر طول ساقه اصلی (94/77 سانتیمتر)، تعداد برگ (66/67) و تعداد میوه (81/22) در پایه کدو حلوایی بیشتر از سایر پایه ها و شاهد بود. صفات کیفی میوه همچون سفتی بافت میوه و مقدار مواد جامد محلول تحت تاثیر پایه قرار نگرفت. پایه خربزه باعث کاهش عملکرد و رشد رویشی گیاهان خیار شد. روش پیوند تاثیر معنیداری بر رشد و عملکرد و کیفیت میوه نداشت. با توجه به نتایج میتوان پیوند خیار روی پایههای کدو را جهت بهبود رشد و عملکرد خیار مزرعهای پیشنهاد نمود.
فاطمه ظفری؛ محمد اسماعیل امیری؛ علی وطن پور ازغندی
چکیده
به منظور بررسی اثرات شوری بر طول شاخه، تعداد برگ، تعداد جوانه جدید، کلروز، نکروز و غلظت عناصر سدیم، کلر، پتاسیم، نیتروژن و فسفر بر ریزنمونه های تهیه شده از کشت نوک شاخساره گلابی رقم درگزی ( Pyrus Communis cv. Dargazi) آزمایشی شامل تیمارهای سطوح مختلف شوری؛ صفر (شاهد)، 40، 80، 120، 160 میلی مولار کلرید سدیم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات شوری بر طول شاخه، تعداد برگ، تعداد جوانه جدید، کلروز، نکروز و غلظت عناصر سدیم، کلر، پتاسیم، نیتروژن و فسفر بر ریزنمونه های تهیه شده از کشت نوک شاخساره گلابی رقم درگزی ( Pyrus Communis cv. Dargazi) آزمایشی شامل تیمارهای سطوح مختلف شوری؛ صفر (شاهد)، 40، 80، 120، 160 میلی مولار کلرید سدیم در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1391 در دانشگاه زنجان انجام شد. بعد از 6 هفته دوره کشت درون شیشه ای تحت تنش شوری، صفات ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. طول شاخه و تعداد برگ با افزایش سطح شوری کاهش و تعداد برگ کلروزه و نکروزه تحت تأثیر شوری بطور معنی داری افزایش یافتند. بعلاوه با افزایش سطح شوری غلظت نیتروژن و پتاسیم بافت گیاه کاهش و میزان سدیم و کلر بافت افزایش یافت. غلظت فسفر بافت گیاهی تحت تأثیر تنش شوری قرار نگرفت.
مهدی اورعی؛ سیدجلال طباطبایی؛ اسماعیل فلاحی؛ علی ایمانی؛ لیلا سیدلر فاطمی
چکیده
سمیت بور یک عارضه مهم است که می تواند رشد گیاهان را در محیطهای خشک و نیمه خشک محدود نماید. استفاده از پایه های متحمل که مانع از جذب یا انتقال بور به قسمت های هوایی گیاهان می شوند، سمیت بور در پیوندک را کاهش داده و به تبع آن تحمل مقادﻳر بیش از حد بور در منطقه ریشه افزایش می ﻳابد. بدین منظور، جهت ارزیابی اثرات سمیت بور بر رشد رویشی، خصوصیات ...
بیشتر
سمیت بور یک عارضه مهم است که می تواند رشد گیاهان را در محیطهای خشک و نیمه خشک محدود نماید. استفاده از پایه های متحمل که مانع از جذب یا انتقال بور به قسمت های هوایی گیاهان می شوند، سمیت بور در پیوندک را کاهش داده و به تبع آن تحمل مقادﻳر بیش از حد بور در منطقه ریشه افزایش می ﻳابد. بدین منظور، جهت ارزیابی اثرات سمیت بور بر رشد رویشی، خصوصیات فیزیولوژیکی و توزیع بور درخت بادام رقم فراگنس، آزمایشی با سه سطح بور (mg/L 20، 10، 25/0) از اسید بوریک و دو پایه بادام (GF677، Tuono) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاًً تصادفی با چهار تکرار در محیط کنترل شده به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که سمیت بور اثرات معنی داری بر رشد رویشی، خصوصیات فیزیولوژیکی و توزیع بور در درخت بادام داشت. با افزایش سطوح بور در محلول غذایی، صفات رویشی شامل درصد تولید برگ و رشد طولی شاخه اصلی به صورت معنی داری کاهش یافت. هر چند، ترکیب Fr/Tuono نسبت به Fr/GF677 کمتر تحت تأثیر قرار گرفت. همچنین، خصوصیات فیزیولوژیکی نظیر درصد نشت الکترولیت، محتوای پرولین و درصد نکروز برگ به صورت معنی داری در هر دو ترکیب پایه- پیوندک افزایش یافت. بر اساس نتایج حاصله، پایه GF677 به دلیل عدم کاهش جذب و یا انتقال مقادیر بیش از حد بور از سیستم ریشه به قسمتهای هوایی پیوندک، حساسیت بالایی به سمیت بور داشته، در حالی که پایه Tuono از طریق مکانیسم توزیع ترجیحی بور در ریشه ها، مانع افزایش تجمع بور در برگهای جوان و بافت مریستمی شده و تا حدودی این اندامهای حساس را در مقابل صدمات ناشی از سمیت بور حفظ کرده است. در نهایت، به نظر میرسد که در شرایط مقادیر بیش از حد بور پایه Tuono تحمل بالاتری نسبت به پایه GF677 دارد.