سبزیکاری
آلاله رضوان؛ سیدعبدالله افتخاری؛ رضا صالحی؛ فریده صدیقی دهکردی
چکیده
این پژوهش به منظور مقایسه عملکرد، کیفیت میوه و برخی صفات بیوشیمیایی چهار رقم گوجهفرنگی گیلاسی (Cherry Belle، Belize، Baby Tom و Sogno) در سیستم کشت بدون خاک در گلخانههای تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز در سه تکرار و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام گردید. مطابق نتایج این پژوهش، رقم Cherry Belle بیشترین (2/92 کیلوگرم در ...
بیشتر
این پژوهش به منظور مقایسه عملکرد، کیفیت میوه و برخی صفات بیوشیمیایی چهار رقم گوجهفرنگی گیلاسی (Cherry Belle، Belize، Baby Tom و Sogno) در سیستم کشت بدون خاک در گلخانههای تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز در سه تکرار و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام گردید. مطابق نتایج این پژوهش، رقم Cherry Belle بیشترین (2/92 کیلوگرم در بوته) و رقم Belize کمترین (1/63 کیلوگرم در بوته) عملکرد در بوته را نشان دادند. بیشترین وزن تک میوه در رقم Cherry Belle (11/13 گرم) و بیشترین تعداد میوه در بوته در رقم Sogno (295 عدد) مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار مواد جامد محلول در رقم Baby Tom (4/86 درجه بریکس) و بیشترین مقدار ویتامین ث در رقم Cherry Belle (28/24 میلیگرم در 100گرم وزن تر میوه) مشاهده گردید. صفات بیوشیمیایی مورد بررسی در این آزمایش شامل لیکوپن، نیترات و نیتریت میوه و رنگیزههای فتوسنتزی بودند. در بین ارقام از نظر میزان لیکوپن تفاوت معنیدار در سطح یک درصد وجود داشت و بیشترین میزان آن در رقم Cherry Belle مشاهده گردید. موقعیت خوشه بر مقدار نیترات و نیتریت میوه اثر معنیدار در سطح یک درصد نشان داد. بیشترین میزان نیترات میوه در خوشه چهارم (0/67 میلیگرم بر گرم وزن خشک) و کمترین میزان آن در خوشه دهم (0/198 میلیگرم بر گرم وزن خشک) مشاهده شد. بیشترین میزان نیتریت در خوشه اول (0/547 میلیگرم بر گرم وزن خشک) و کمترین میزان آن در خوشه دهم (0/143 میلیگرم بر گرم وزن خشک) وجود داشت. در مجموع، رقم Cherry Belle بهترین نتیجه را برای عملکرد، شاخص برداشت و ویتامین ث و بیشترین میزان لیکوپن و کمترین میزان تجمع نیترات و نیتریت میوه را دارا بود، لذا این رقم جهت کشت در گلخانههای اهواز توصیه میشود.
سبزیکاری
محبوبه زمانی پور
چکیده
ویتامینها از مواد طبیعی ساخته شدهاند و بهمنظور رشد، عملکرد و بهبود سطح تغذیه گیاهان مناسب هستند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف پیرودکسین (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر)، تیامین (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، اسید فولیک (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، و ترکیب این ویتامینها بر روی رشد، عملکرد و ویژگیهای شیمیایی گیاه گوجه ...
بیشتر
ویتامینها از مواد طبیعی ساخته شدهاند و بهمنظور رشد، عملکرد و بهبود سطح تغذیه گیاهان مناسب هستند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف پیرودکسین (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر)، تیامین (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، اسید فولیک (50، 100 و 150 میلیگرم بر لیتر)، و ترکیب این ویتامینها بر روی رشد، عملکرد و ویژگیهای شیمیایی گیاه گوجه فرنگی . این پژوهش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه ولایت ایرانشهر طی سالهای 1398 تا 1399 اجرا شد. نتایج نشان دادند که تمامی غلظتهای پیرودکسین، تیامین و اسید فولیک به کار برده شده سبب افزایش پارامترهای رشدی نسبت به شاهد شدند، و بیشترین ارتفاع گیاه (271 سانتیمتر)، قطر ساقه (7 سانتیمتر)، تعداد برگ (31 عدد)، وزن تر (502 گرم) و خشک گیاه (66/341 گرم) در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر پیرودکسین+ 100 میلی گرم بر لیتر تیامین+ 100 میلی گرم بر لیتر اسید فولیک ایجاد شد. روابط متقابل سطوح ویتامینهای B در سطوح کم، متوسط و زیاد اثر معنیداری بر پارامترهای زایشی گیاه گوجه فرنگی داشت، بهطوریکه بیشترین تعداد گل (33/41)، تعداد میوه (55/29)، تعداد خوشه (77/9)، قطر میوه (44/22 میلیمتر)، وزن تر میوه (158 گرم)، وزن خشک میوه (81/10 گرم) و عملکرد (9667/5688 گرم در بوته) در غلظت 100 میلیگرم بر لیتر پیرودکسین، 100 میلیگرم بر لیتر تیامین و 100 میلیگرم بر لیتر اسید فولیک مشاهده شد. همچنین، تمامی غلظتهای به کار برده شده پیرودکسین، تیامین و اسید فولیک سبب افزایش پارامترهای بیوشیمیایی نسبت به شاهد شدند. بیشترین میزان pH (78/4)، اسیدیته (28/0 درصد)، مواد جامد محلول (93/3 درصد)، لیکوپن (64/2 میلیگرم در 100 گرم وزن تر)، محتوای فنول کل (66/66 میلیگرم در 100 گرم وزن تر)، ویتامین ث (36/13 میلی گرم بر 100 گرم وزن تر)، کلروفیل a (98/1 میلیگرم بر گرم وزن تر)، کلروفیل b (98/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) و کارتنوئید (33/3 میلی گرم بر گرم وزن تر) با کاربرد ترکیب 100 میلیگرم بر لیتر پیرودکسین، 100 میلیگرم بر لیتر تیامین و 100 میلیگرم بر لیتر اسید فولیک بهدست آمد.
محسن مرادی؛ فرهنگ رضوی؛ ولی ربیعی؛ مرتضی سلیمانی اقدم؛ لیلا صالحی
چکیده
در این پژوهش تاثیر تیمار پس از برداشت گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) (صفر، 1/0، 1 و 5 میلیمولار به صورت غوطهوری به مدت 10 دقیقه) بر سرمازدگی میوه گوجهفرنگی در طول نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 28 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان سرمازدگی در میوههای گوجهفرنگی در پاسخ به تیمار GABA در طول نگهداری در دمای ...
بیشتر
در این پژوهش تاثیر تیمار پس از برداشت گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) (صفر، 1/0، 1 و 5 میلیمولار به صورت غوطهوری به مدت 10 دقیقه) بر سرمازدگی میوه گوجهفرنگی در طول نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 28 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان سرمازدگی در میوههای گوجهفرنگی در پاسخ به تیمار GABA در طول نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 28 روز نسبت به شاهد کمتر میباشد که با کاهش نشت یونی و تجمع مالون دیآلدئید (MDA) همراه میباشد. علاوه بر این، میوههای گوجهفرنگی در پاسخ به تیمار GABA در طول نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 28 روز دارای فعالیت بالای آنزیمهای آنتیاکسیدانی از قبیل کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POX) و سوپراکسید دیسموتاز (SOD) میباشند که منجر به تجمع بالای اسید آسکوربیک میگردد. علاوه بر این، تجمع بالای فنل و فلاونوئید کل در میوههای گوجهفرنگی در پاسخ به تیمار GABA میتواند در اثر فعالیت بالای آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) در طول نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 28 روز باشد. نتایج حاصله نشان میدهد که تیمار GABA، سرمازدگی پس از برداشت میوه گوجهفرنگی را در طول نگهداری از طریق افزایش فعالیت مسیر فنیل پروپانوئید و تحریک فعالیت سیستم آنتیاکسیدانی کاهش میدهد که در حفظ انسجام غشای سلولی موثر میباشند.
بهرام بهزادی؛ علی راحمی کاریزکی
چکیده
بهمنظور تعیین مناسبترین تاریخ انتقال نشاء و رقم گوجهفرنگی، آزمایشی به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات برازجان در سالهای زراعی 89-1388 و 90-1389 بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای تاریخ انتقال نشاء در چهار سطح (15 شهریور، 5 مهر، 25 مهر و 15 آبان) در کرت اصلی و تیمار رقم در چهار سطح شامل ارقام پتوپراید2، پتوارلی ...
بیشتر
بهمنظور تعیین مناسبترین تاریخ انتقال نشاء و رقم گوجهفرنگی، آزمایشی به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات برازجان در سالهای زراعی 89-1388 و 90-1389 بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای تاریخ انتقال نشاء در چهار سطح (15 شهریور، 5 مهر، 25 مهر و 15 آبان) در کرت اصلی و تیمار رقم در چهار سطح شامل ارقام پتوپراید2، پتوارلی سی اچ، کالجیN3 و کیمیا در کرت فرعی درچهار تکرار اجرا شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد کل، تعداد میوه در بوته، وزن میوه، عملکرد تک بوته، طول و قطر میوه، اسیدیته و درصد مواد جامد محلول بودند. پس از برداشت میوه در هر چین، صفات عملکرد میوه، تعـداد میـوه در بوتــه، وزن میــوه، عملکــرد تــک بوتــه اندازهگیری شد. برای تعیـین طـول و قطـر میـوه، اسـیدیته و مـواد جامد محلول از هر کرت آزمایش، 10 میـوه بهطور تـصادفی انتخـاب شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر متقابل تاریخ انتقال نشاء با رقم بر صفات عملکرد میوه، عملکرد تک بوته، تعداد میوه در بوته، وزن میوه و قطر میوه در سطح یک درصد معنی دار بود. اثر سال بر عملکرد و اجزاء عملکرد معنیدار بود. در سال اول بیشترین مقدار عملکرد کل و عملکرد تک بوته ازتاریخ کاشت 15 شهریور و رقم پتوپراید2 و کمترین عملکرد از تاریخ کاشت آخر (15 آبان) و رقم کیمیا به دست آمد. در سال دوم بیشترین مقدار عملکرد کل و تک بوته از تاریخ کاشت دوم (5 مهر) و رقم کیمیا و کمترین مقدار از تاریخ کاشت 15 آبان و رقم پتوارلی سی اچ بهدست آمد.
پروانه ابریشم چی؛ علی گنجعلی؛ عبداله بیک خورمیزی؛ امیر آوان
چکیده
دو آزمایش جداگانه، با هدف بررسی تاثیر ورمی کمپوست و عصاره آبی حاصل از آن بر صفات مربوط به جوانهزنی و رشد رویشی ارقام موبیل و سوپراوربینای گوجه فرنگی انجام شد. در آزمایش اول عصاره ورمی کمپوست با غلظت های 5/0، 1، 5/1، 2، 5/2، 5، 5/7، 10 و100 درصد (حجمی-حجمی) به همراه شاهد (آب مقطر) بر جوانه زنی دو رقم گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد بذرهای ...
بیشتر
دو آزمایش جداگانه، با هدف بررسی تاثیر ورمی کمپوست و عصاره آبی حاصل از آن بر صفات مربوط به جوانهزنی و رشد رویشی ارقام موبیل و سوپراوربینای گوجه فرنگی انجام شد. در آزمایش اول عصاره ورمی کمپوست با غلظت های 5/0، 1، 5/1، 2، 5/2، 5، 5/7، 10 و100 درصد (حجمی-حجمی) به همراه شاهد (آب مقطر) بر جوانه زنی دو رقم گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد بذرهای جوانه زده در هر روز شمارش شد و برداشت از نمونهها پس از یک هفته صورت گرفت. سپس درصد و سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک ساقهچه و ریشهچه تعیین شدند. در آزمایش دوم نسبتهای حجمی مختلف ورمی کمپوست: ماسه (شامل: 100:0؛ 90:10؛ 80:20؛ 60:40؛ 40:60؛ 20:80 و 100: 0)، بر رشد گیاهچه ای ارقام گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. بذرها در گلدانهای پلاستیکی کاشته و نمونه برداری از گیاهچهها 22 روز پس از کاشت انجام شد. هر دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج حاصل از آزمایشها نشان داد که عصاره ورمی کمپوست نتوانست رشد رویشی ارقام موبیل و سوپراوربینای گوجه فرنگی را بهبود بخشد، اما کاربرد نسبتهای حجمی ورمی کمپوست، تاثیر معنیداری بر ارتفاع گیاه، سطح و وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، سطح، قطر و وزن خشک ریشهها و میزان عناصر پتاسیم، کلسیم و فسفر برگ گوجه فرنگی داشت. نتایج مؤید این بود که کاربرد نسبتهای پایین ورمی کمپوست، اثرات بیشتری بر رشد گیاهچههای گوجهفرنگی دارد، به طوری که بیشترین تاثیر ورمی کمپوست در نسبتهای 20 و 40 درصد ورمی کمپوست به ترتیب برای ارقام سوپراوربینا و موبیل ثبت شد. در این آزمایش نسبتهای بالای ورمی کمپوست تاثیر منفی بر رشد گیاچههای گوجه فرنگی داشت.
سهیلا کمری؛ غلامعلی پیوست؛ محمود قاسم نژاد
چکیده
چکیده
اسید هومیک دارای فعالیت شبه هورمونی است و نه تنها رشد گیاه و جذب عناصر غذایی را افزایش می دهد بلکه مقاومت گیاه به تنش ها را نیز بهبود می بخشد. به منظور بررسی تأثیر اسید هومیک بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی رقم Isabela آزمایشی در سال 1387 در گلخانه پلاستیکی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
چکیده
اسید هومیک دارای فعالیت شبه هورمونی است و نه تنها رشد گیاه و جذب عناصر غذایی را افزایش می دهد بلکه مقاومت گیاه به تنش ها را نیز بهبود می بخشد. به منظور بررسی تأثیر اسید هومیک بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی رقم Isabela آزمایشی در سال 1387 در گلخانه پلاستیکی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل اسید هومیک در چهار سطح (صفر، 1، 2 و 3 میلی گرم در لیتر)، بود که به صورت محلول پاشی برگی، سه هفته پس از کاشت در چهار زمان در طول دوره رویشی به فاصله ده روز از یکدیگر اعمال گردید. نتایج آزمایش نشان داد که بین تیمارهای مختلف اسید هومیک از نظر ارتفاع، قطر طوقه، شاخص کلروفیل برگ و تعداد میوه اختلاف معنی داری در سطح 5% وجود دارد. بیشترین ارتفاع (37/2 متر) و شاخص کلروفیل برگ (38/60ُSpad ) با تیمار سه میلی گرم بر لیتر و کمترین آن به ترتیب با 99/1 متر و 2/53 Spad در تیمار شاهد به دست آمد، اما اسید هومیک بر روی تعداد برگ و وزن خشک ریشه گیاه تأثیری نداشت. از نظر تعداد میوه (133) و میزان عملکرد در بوته (990/8 کیلوگرم) نیز تیمار سه میلی گرم بر لیتر اسید هومیک نسبت به سایر تیمارها برتری داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که محلول پاشی اسید هومیک مخصوصا در غلظت سه میلی گرم بر لیتر موجب افزایش عملکرد، تعداد میوه، ارتفاع و شاخص کلروفیل برگ گردید.
محسن محمودنیا میمند؛ محمد فارسی؛ سید حسن مرعشی؛ پرویز عبادی
چکیده
مطالعه پاسخ فیزیولوژیکی گوجه فرنگی زراعی به عنوان یک گیاه مدل مطلوب، همراه با گونه های وحشی مقاوم به خشکی آن در شرایط تنش کم آبی، میتواند به درک بهتر مکانیسم های مقاومت به خشکی و همچنین اصلاح گوجه فرنگی زراعی کمک کند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی محتوای آب نسبی برگ، میزان نشت الکترولیت و پارامترهای فتوسنتزی در چهار گونه گوجه ...
بیشتر
مطالعه پاسخ فیزیولوژیکی گوجه فرنگی زراعی به عنوان یک گیاه مدل مطلوب، همراه با گونه های وحشی مقاوم به خشکی آن در شرایط تنش کم آبی، میتواند به درک بهتر مکانیسم های مقاومت به خشکی و همچنین اصلاح گوجه فرنگی زراعی کمک کند. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روی محتوای آب نسبی برگ، میزان نشت الکترولیت و پارامترهای فتوسنتزی در چهار گونه گوجه فرنگی (یک گونه زراعی و سه گونه وحشی) در دو سطح آبیاری (ظرفیت زراعی و 40 درصد ظرفیت زراعی) و چهار دوره زمانی (قبل از تنش، 10 روز بعد از تنش، 20 روز بعد از تنش و بازیابی) آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در اتاقک رشد انجام شد. نتایج نشان داد که محتوای آب برگ گیاهان گوجه-فرنگی در حین تنش به طور معنی داری کاهش می یابد، اما بعد از بازیابی دوباره به حالت اولیه باز می گردد. در بین گونه های مورد آزمایش گونه زراعی بیشترین کاهش محتوای نسبی آب برگ را نشان داد. میزان نشت الکترولیت در شرایط تنش نسبت به عدم تنش افزایش معنی داری داشت. گونه زراعی و گونه وحشی مقاوم pennellii کمترین تغییر نشت الکترولیت را نشان دادند. میزان نشت الکترولیت گونه pennellii بعد ازآبیاری مجدد کاهش یافت و به شرایط طبیعی بازگشت که این نشان دهنده قدرت بالای این گونه در حفظ و بازیابی غشای سلولی است. میزان فتوسنتز و عملکرد کلروفیل فلورسانس در دو گونه وحشی مقاوم به خشکی بر خلاف گونه زراعی در تنش افزایش یافت. نتایج نشان داد که هر یک از گونه مورد بررسی با توجه به مکانیسمی که جهت مقابله با تنش خشکی استفاده می کند در یک یا چند خصوصیت نسبت به سایر گونه ها برتری دارند. بنابراین پشنهاد می شود جهت بررسی های آتی (مولکولی) برای خصوصیات مختلف از گونه های متفاوت استفاده شود.
مهسا اقحوانی شجری؛ سید حسین نعمتی؛ محمد مهدی مهربخش؛ جبار فلاحی؛ فاطمه حقیقی تاجور
چکیده
به منظور مطالعه اثرات بستر کاشت و رژیم آبیاری بر شاخص های رشد گیاهچه ای تعدای از ارقام هیبرید و استاندارد گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل بستر کاشت (پیت، کوکوپیت و خاک باغچه)، رژیم آبیاری (48 و 72 ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات بستر کاشت و رژیم آبیاری بر شاخص های رشد گیاهچه ای تعدای از ارقام هیبرید و استاندارد گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل بستر کاشت (پیت، کوکوپیت و خاک باغچه)، رژیم آبیاری (48 و 72 ساعت) و رقم (جی اس 12، آر اف تی و زمرد به عنوان ارقام هیبرید؛ سوپرمجار، سوپر سی اچ و کویین به عنوان ارقام استاندارد) بودند. بر اساس نتایج آزمایش، حداکثر سرعت سبز شدن (04/6 درصد روز1-)، وزن خشک برگ (61/0 گرم)، سطح برگ (3/172 سانتیمتر مربع) و ارتفاع ساقه (15/6 سانتیمتر) در بستر کاشت پیت و حداکثر تعداد میانگره (11) در بستر کوکوپیت مشاهده شد. همچنین بیشترین مقادیر وزن خشک برگ (60/0 گرم)، وزن خشک ساقه (29/0گرم)، سطح برگ (18/149 سانتیمتر مربع) و ارتفاع ساقه (60/5 سانتیمتر) در رژیم آبیاری 48 ساعت، و بیشترین درصد سبز شدن (8/80 درصد)، سرعت سبز شدن (13/6 درصد روز1-) و قطر ساقه (63/2 میلیمتر) در رژیم آبیاری 72 ساعت بدست آمد. در بین ارقام مورد مطالعه بیشترین درصد سبز شدن (8/98 درصد) و تعداد میانگره (10 عدد) در رقم جی اس 12 و بیشترین مقدار وزن خشک برگ (61/0 گرم) و ارتفاع ساقه (33/5 سانتیمتر) در رقم زمرد بدست آمد. نتایج نشان داد که اثرات متقابل دوگانه و سه گانه برای اکثر صفات معنی دار گردید و بیشترین مقادیر وزن ریشه و سطح برگ در تیمار دور آبیاری 48 ساعت با بستر پیت و همچنین 48 ساعت با رقم زمرد بدست آمد. همچنین بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمار دور آبیاری 72 ساعت و بستر پیت (87/6 درصد روز1-) مشاهده شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که بعضی از بسترهای کاشت بدون خاک بسته به نوع ارقام شاخص های رشد گیاهچه ای گوجه فرنگی را بهبود می دهند.