گیاهان دارویی
فائزه سلیمانی؛ داود صمصام پور؛ عبدالنبی باقری
چکیده
شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب میشود. کاربرد قارچها به عنوان یک کود بیولوژیک میتواند در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنشهای محیطی بر گیاهان مفید باشد. گیاهان دارویی دارای مخازن غنی از مواد مؤثره اساسی بسیاری از داروها میباشند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی بهویژه در صنعت داروسازی ...
بیشتر
شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب میشود. کاربرد قارچها به عنوان یک کود بیولوژیک میتواند در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنشهای محیطی بر گیاهان مفید باشد. گیاهان دارویی دارای مخازن غنی از مواد مؤثره اساسی بسیاری از داروها میباشند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی بهویژه در صنعت داروسازی و کمبود آنها در طبیعت، بررسی جنبههای مختلف زراعی این گیاهان از اهمیت بسزایی برخوردار است، با توجه به گسترش روز افزون خاکهای شور، دستیابی به راهحلهایی که بتوان از تنشهای محیطی زنده و غیرزنده جلوگیری و یا حداقل نسبت به کاهش آنها اقدام نمود، ضروری بهنظرمیرسد. یکی از این روشها استفاده از روابط همزیستی قارچهای میکوریزا با گیاهان میزبان میباشد که به کاهش تنش ناشی از شوری منجر میشود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر قارچ آربوسکولار بر صفات رویشی و بیوشیمیایی گیاه علف لیمو در شرایط تنش شوری انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل شوری (صفر، 5، 10 و 15 دسیزیمنس بر متر کلرید کلسیم) و قارچ (عدم تلقیح و تلقیح با قارچ) انجام شد. صفات ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنلاکسیداز اندازهگیری شد. نتایج نشان داد تحت شرایط تنش شوری 15 دسیزیمنس بر متر ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در گیاه علف لیمو تلقیح شده به قارچ آربوسکولار در مقایسه با شاهد (عدم تلقیح) افزایش معنیداری یافت. بهطور کلی براساس نتایج این تحقیق، میتوان نتیجه گرفت که با به کارگیری قارچ آربوسکولار میتوان تحمل شوری گیاه علف لیمو را افزایش داد و اقدام به کشت آن در آب و خاک شور نمود.
گیاهان دارویی
اسماء نجارزاده؛ حسن فرحبخش؛ مهدی ناصر علوی؛ روح اله مرادی؛ مهدی نقی زاده
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از بیوچار توجه زیادی را به عنوان یک راهبرد قابل قبول برای افزایش بهرهوری گیاهان به خود جلب کرده است. در این مطالعه، تاثیر سه نوع بیوچار کود گاوی (75/0، 25/1، 5/2 و 5 درصد وزنی)، پوست سبز گردو (75/0، 25/1، 5/2 و 5 درصد وزنی) و تفاله گل محمدی (75/0، 25/1، 5/2 و 5 درصد وزنی) به همراه عدم کاربرد بیوچار در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار ...
بیشتر
در سالهای اخیر استفاده از بیوچار توجه زیادی را به عنوان یک راهبرد قابل قبول برای افزایش بهرهوری گیاهان به خود جلب کرده است. در این مطالعه، تاثیر سه نوع بیوچار کود گاوی (75/0، 25/1، 5/2 و 5 درصد وزنی)، پوست سبز گردو (75/0، 25/1، 5/2 و 5 درصد وزنی) و تفاله گل محمدی (75/0، 25/1، 5/2 و 5 درصد وزنی) به همراه عدم کاربرد بیوچار در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار بر خصوصیات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و عملکرد گیاه گاوزبان اروپایی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1400 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیوچار تفاله گل محمدی و پوست سبز گردو بهترتیب بیشترین و کمترین میزان کربن آلی پایدار را دارا بودند. تیمارهای مورد بررسی بطور معنیداری (p ≤0.01) صفات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و عملکرد گاوزبان اروپایی را تحت تاثیر قرار دادند. استفاده از بیوچار تفاله گل محمدی و کود گاوی موجب افزایش معنیدار (p ≤0.01) عملکرد و رنگیزههای فتوسنتزی نسبت به شاهد شدند. استفاده از بیوچار گل محمدی به میزان 5/2 درصد وزنی باعث افزایش 119 درصدی وزن اندام هوایی نسبت به تیمار عدم کاربرد بیوچار شد. تیمار 25/1 درصد وزنی از کود گاوی نیز 7/29 درصد وزن تر اندام هوایی را افزایش داد. بیوچار گردو نه تنها تاثیر مثبتی بر رشد و عملکرد گیاه نداشت، بلکه باعث کاهش رشد و عدم تولید گل در گاوزبان اروپایی شد. فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار 5/2 درصد بیوچار تفاله گل محمدی (47/0 واحد بر گرم پروتئین) و 25/1 درصد بیوچار کود گاوی (64/ 0 واحد بر گرم پروتئین) حداکثر بود، میزان پرولین نیز در تیمار75/0 درصد بیوچار پوست گردو (6/10 میکرومول بر گرم وزن تر) بهطور معنیداری افزایش یافت. بطور کلی، نتایج نشان داد از بین بیوچارهای مورد بررسی، بیوچار تفاله گل محمدی با نسبت 5/2 درصد وزنی مناسب ترین تیمار از نظر بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی و رشدی گاوزبان اروپایی بود.
اکبر انگوتی؛ جعفر حاجی لو؛ فرهنگ رضوی
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تغییرات آنزیمهای آنتی اکسیدانی و پرولین در طی رکود جوانه گل گیلاس ارقام زودرس، سیاه شبستر، زرد مشهد و یک ژنوتیپ محلی از آلبالو در آزمایشگاه بیولوژی گلدهی و فیزیولوژی رشد و نمو گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال زراعی 95-1394 انجام شد. نمونهبرداری از جوانههای درختان موجود در ایستگاه تحقیقاتی ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تغییرات آنزیمهای آنتی اکسیدانی و پرولین در طی رکود جوانه گل گیلاس ارقام زودرس، سیاه شبستر، زرد مشهد و یک ژنوتیپ محلی از آلبالو در آزمایشگاه بیولوژی گلدهی و فیزیولوژی رشد و نمو گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال زراعی 95-1394 انجام شد. نمونهبرداری از جوانههای درختان موجود در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان بصورت ماهانه انجام پذیرفت. وضعیت جوانهها از نظر تغییرات آنزیمهای آنتیاکسیدانی (کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکساید دیسموتاز) در هر مرحله نمونهبرداری مورد بررسی قرار گرفت. سرماهای تجمعی در هر یک از این تاریخهای نمونهبرداری بر طبق مدل یوتا محاسبه گردید. همچنین تغییرات وزن تر جوانهها در طول دوره رکود بصورت هفتگی ارزیابی و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تکرار تجزیه شد. نتایج نشان داد از نظر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در طی رکود جوانه گل، اختلاف آماری در سطح احتمال 1 درصد دیده شد. در سه آنزیم مذکور آلبالو دارای بیشترین و گیلاس رقم سیاه شبستر کمترین میزان را دارا بود بطوری که بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیمی به ترتیب در 360 و 820 واحد سرمایی میزان دیده شد. از نظر میزان پرولین بین مراحل مختلف نمونهبرداری و بین ارقام مورد مطالعه اختلاف آماری در سطح احتمال 1 درصد مشاهده شد. نتایج بیانگر آن است که رقم گیلاس زودرس دارای بیشترین میزان پرولین و آلبالو کمترین میزان این اسید آمینه را داشته است.
مریم کریمی علویجه؛ علی عبادی؛ امیر موسوی؛ علیرضا سلامی
چکیده
سرمازدگی یکی از مهمترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده میکنند. یکی از این سیستمها، سیستم آنزیمی میباشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی ...
بیشتر
سرمازدگی یکی از مهمترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده میکنند. یکی از این سیستمها، سیستم آنزیمی میباشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی در طی زمانهای مختلف بعد از تنش سرما به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. نمونههای برگی گرفته شده ازگیاهان انگور تحت تنش سرما، برای تهیه عصاره آنزیمی در دمای منهای 80 نگهداری شدند. کاهش دما تا مرز چهار درجه سانتیگراد برای انگیزش و القا ژنهای سنتز کننده پروتئینهای سازگاری به سرما کافی است. نتایج این آزمایش نشان داد که با کاهش دما فعالیت آنزیمی بین شش رقم انگور ایرانی (اتابکی، خلیلی دانهدار، شاهرودی، رجبی سیاه، عسکری و بیدانه سفید) و همچنین انگور آمریکایی ریپاریا تغییر یافت. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز مربوط به انگور خلیلی دانه دار و گونه ریپاریا و کمترین فعالیت مربوط به ارقام رجبی سیاه، بیدانه سفید و شاهرودی بود. فعالیت آنزیم گوئیکولپراکسیداز، در تمامی ارقام در محدوده زمانی 12 ساعت پس از اعمال تنش سرما به حداکثر رسید و پس از آن تقریبا ثابت ماند، در حالیکه حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز در بین ارقام مورد آزمایش در محدوده زمانی هشت ساعت مشاهده شد. همچنین شرایط تنش باعث افزایش محتوی پروتئین کل در نمونههایمورد آزمایش شد که در این سنجش، رقم خلیلی دانهدار بیشترین میزان پروتئین کل را دارا بود و بیشترین تجمع پروتئین در محدوده زمانی 12 ساعت مشاهده شد.
میثم منصوری؛ محمود شور؛ علی تهرانی فر؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در ...
بیشتر
ژربرا یکی از ده گل مهم شاخه بریده در جهان و ایران از نظر تولید و مصرف محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر محلول-پاشی سالیسیلیک اسید و تیامین بر خصوصیات بیوشیمیایی گل ژربرا، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در گلخانه تجاری شرکت گل آذین مقصود انجام شد. تیمار های آزمایش شامل صفر (آب شهری؛ شاهد)، سالیسیلیک اسید در غلظت های 75 و 150 میکرومولار و تیامین در غلظت های 250 و 500 میکرومولار بودند. محلول پاشی در دو مرحله و به فاصله دو هفته انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تیمار های مورد استفاده تاثیر معنی داری بر خصوصیات بیوشیمیایی داشتند. تیامین در غلظت 250 میکرومولار سبب افزایش میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل، به ترتیب با میانگین 6/36، 2/17 و 1/61 میکروگرم بر گرم وزن تر شد، در حالیکه بیشترین میزان کاروتنوئید 8/7 میکروگرم بر گرم وزن تر مربوط به تیامین 500 میکرومولار میباشد. از سوی دیگر بیشترین میزان قندهای قابل احیا 5/181 میلی گرم بر گرم وزن تر در تیمار 75 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. در این آزمایش، بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز 5/94 و پراکسیداز 7/70 واحد آنزیم بر دقیقه در گرم وزن تر به ترتیب مربوط به تیمار 75 و 150 میکرومولار سالیسیلیک اسید بودند. از اینرو به نظر می رسد سالیسیلیک اسید و تیامین می توانند سبب افزایش رنگیزه های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گل ژربرا شوند.
زیبا بیراوند؛ ناصر عالم زاده انصاری؛ موسی موسوی؛ عباس کوهپایگانی
چکیده
بهمنظور بررسی آنتی اکسیدانهای غیر آنزیمی، میزان کارتنوئیدها و اسید اسکوربیک موجود در برگهای بیست و یک توده جعفری طی دو چین اول و دوم با هم مقایسه گردید. همچنین جهت بررسی آنتیاکسیدانهای آنزیمی، فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز موجود در برگهای این تودهها پس از رشد رویشی نهایی اندازهگیری شدند. بدینمنظور پس از ...
بیشتر
بهمنظور بررسی آنتی اکسیدانهای غیر آنزیمی، میزان کارتنوئیدها و اسید اسکوربیک موجود در برگهای بیست و یک توده جعفری طی دو چین اول و دوم با هم مقایسه گردید. همچنین جهت بررسی آنتیاکسیدانهای آنزیمی، فعالیت دو آنزیم کاتالاز و پراکسیداز موجود در برگهای این تودهها پس از رشد رویشی نهایی اندازهگیری شدند. بدینمنظور پس از جداسازی، برگها باهم مخلوط گشته و برای هر تکرار یک گرم از بافت تازه ی برگ را وزن کرده و با استفاده از روشهای استاندارد مواد فوق اندازهگیری شدند. این طرح در قالب طرح کامل تصادفی اجزا شد و اطلاعات آن با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان کارتنوئید در زمان چین اول بهترتیب مقدار 75/6 و 39/2 میلیگرم در 100گرم مربوط به تودههای همدان 49 و بوشهر 149 می باشد. بیشترین و کمترین میزان ویتامین "ث" در زمان چین اول بهترتیب مقدار 77/0 و 04/0 میلی گرم در 100گرم مربوط به تودههای لرستان 153 و آذربایجان غربی51 بود. همچنین بیشترین و کمترین میزان فعالیت پراکسیداز به ترتیب مقدار 25/3 و 11/0 میکرو مول پراکسید هیدروژن در دقیقه در میلی گرم پروتئین مربوط به توده مرکزی 46 و شاهد منطقه بود. بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز به ترتیب مقدار 645/0 و 006/0 میکرو مول پراکسید هیدروژن در دقیقه در میلیگرم پروتئین مربوط به تودههای آذربایجان شرقی 62 و مرکزی 45 میباشد. تودههای لرستان 153 و همدان 49 و لرستان 69 را میتوان به عنوان توده های برتر معرفی نمود.