مقالات پژوهشی
ابراهیم عابدی قشلاقی؛ ولی ربیعی؛ مالک قاسمی؛ جواد فتاحی مقدم؛ فرهنگ رضوی
چکیده
هدف این پژوهش مستندسازی زمان تمایزیابی گلها و درک بهتر از تغییرات ریخت‌شناختی در جوانه‌های کیوی رقم‌های هایوارد و توموری بود. این آزمایش در پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری کشور (رامسر) رویتاک‌های هایوارد و توموری به‌مدت دو سال انجام شد. از اواسط اسفند تا اوایل خرداد ماه، جوانه‌هاییکسان و هم قطر از جوانه ششم تا بیستم ...
بیشتر
هدف این پژوهش مستندسازی زمان تمایزیابی گلها و درک بهتر از تغییرات ریخت‌شناختی در جوانه‌های کیوی رقم‌های هایوارد و توموری بود. این آزمایش در پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری کشور (رامسر) رویتاک‌های هایوارد و توموری به‌مدت دو سال انجام شد. از اواسط اسفند تا اوایل خرداد ماه، جوانه‌هاییکسان و هم قطر از جوانه ششم تا بیستم شاخه‌هاییک‌ساله با فاصله زمانی5 تا 7 روز انتخاب شدند. بررسی تمایزیابی جوانه‌ها با استفاده از میکروسکوپ استریوزوم انجام شد و مراحل مختلف تمایزیابی جوانه با مرحله 5 رشد اصلی در مقیاسʼبی‌بی‌سی‌اچʽتوصیف شد. نتایج نشان داد که در سال اول آزمایش اولین علائم سرآغازه‌های گل در رقم توموری دو روز قبل از مرحله تورم جوانه، حدود یک ماه قبل از شکفتن جوانه مشاهده شد. درحالیکه در رقم هایوارد اولین سرآغازه‌های گل 9 روز بعد از آن مشاهده شد. روند تمایزیابی جوانه‌ها و سرآغازه‌های مختلف اندام‌های زایشی در سال دوم نیز همانند سال اول بود با این تفاوت که تمایزیابی آنها نسبت به سال قبل در هر دو رقم زودتر شروع شد. تمایزیابی سرآغازه‌ها در حدود دو ماه قبل از گلدهی و نزدیک مرحله شکفتن جوانه آغاز شد که با مشاهده ظاهری جوانه‌ها تا حدودی می‌توانمرحله نمو اندام‌های مختلف گل را برآورد کرد. شروع گل‌آغازی و دوره تمایزیابی گلها با توجه به رقم و شرایط اقلیمی در سال‌های آزمایش متفاوت بود.
مقالات پژوهشی
مهدی یعقوبی؛ مهدی پارسا؛ علی گزانچیان؛ حمیدرضا خزاعی
چکیده
از مهم ترین مشکلات در جهت توسعه فضای سبز و چمن کاری، کمبود منابع آبی می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی عملکرد و مقاومت چمن‌های بومی در برابر تنش رطوبتی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سال 1392 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان به اجرا در آمد. گونه‌های مختلف چمن بومی اگروپیرون شامل A. elongatum ، A. desertorum، A. cristatum ...
بیشتر
از مهم ترین مشکلات در جهت توسعه فضای سبز و چمن کاری، کمبود منابع آبی می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی عملکرد و مقاومت چمن‌های بومی در برابر تنش رطوبتی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سال 1392 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان به اجرا در آمد. گونه‌های مختلف چمن بومی اگروپیرون شامل A. elongatum ، A. desertorum، A. cristatum و چمن وارداتی Super sport و 3 سطح تنش شامل تنش شدید (45 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (65 درصد ظرفیت زراعی) و شاهد (85 درصد ظرفیت زراعی) تیمارهای آزمایش را تشکیل میدادند. نتایج آزمایش نشان داد که تحت شرایط تنش رطوبتی گونه بومی A. elongatum بیشترین طول برگ، میزان کلروفیل a و b، کلروفیل کل، پرولین و محتوای آب نسبی برگ (RWC) را با 12/82 درصد و کمترین میزان را چمن سوپر اسپورت به خود اختصاص داد. کمترین نشت یونی با 91/17 درصد نیز در گونه A. elongatum مشاهده شد. می‌توان گفت گونه‌های چمن بومی مقاومت بیشتری نسبت به چمن وارداتی تحت شرایط خشکی داشتند و بهترین کیفیت ظاهری در 2 گونه بومی A. elongatum و A. desertorum تحت تنش 65 درصد ظرفیت زراعی رویت شد.
مقالات پژوهشی
مژگان پروندی؛ محمد فارسی؛ محسن اشرفی
چکیده
قارچ دکمه‌ای سفید یکی از مهم‌ترین محصولات باغبانی در دنیا به شمار می‌رود که در برداشت سوم محصول قابل قبولی تولید نمی‌کند. دلیل این امر کاهش مواد غذایی و ناتوانی این قارچ در استفاده بهینه از کمپوست ذکر شده است. تغییر بیان یا نوع آنزیم‌های موثر در تجزیه ترکیبات لیگنینی نظیر منگنزپراکسیداز راه‌حل‌های احتمالی حل این مشکل می‌باشند، ...
بیشتر
قارچ دکمه‌ای سفید یکی از مهم‌ترین محصولات باغبانی در دنیا به شمار می‌رود که در برداشت سوم محصول قابل قبولی تولید نمی‌کند. دلیل این امر کاهش مواد غذایی و ناتوانی این قارچ در استفاده بهینه از کمپوست ذکر شده است. تغییر بیان یا نوع آنزیم‌های موثر در تجزیه ترکیبات لیگنینی نظیر منگنزپراکسیداز راه‌حل‌های احتمالی حل این مشکل می‌باشند، که به نظر می رسد بتوان با بهره‌گیری از روش انتقال ژن از طریق آگروباکتریوم به این هدف دست یافت. در این پژوهش از قارچ خوراکی صدفی واریته فلوریدا به‌عنوان منبع ژن منگنزپراکسیداز و بافت‌های تیغه و کلاهک قارچ دکمه‌ای سفید نژاد 737 به‌عنوان گیرنده ژن استفاده شدند. باکتری آگروباکتریوم سویه‌ی LBA4404 دارای پلاسمید p13H88-FM نیز به‌عنوان ناقل به کار رفت. محیط کشت گزینشگر حاوی 30 میکروگرم بر میلی‌لیتر آنتی‌بیوتیک هیگرومایسین برای انتخاب ریزنمونههای تراریخت مورد استفاده قرار گرفت. ریزنمونههای تیغه که نرخ تراریزش آنها پنج درصد بود، بهتر از ریزنمونههای کلاهک که نرخ تراریزش آنها صفر درصد بود، به روش تراریزش مورد استفاده پاسخ دادند. علاوه بر توانایی رشد بر روی محیط کشت انتخابی، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با آغازگرهای اختصاصی ژن‌های hph و mnp به‌عنوان یکی از روشهای تأیید تراریختگی، سبب تکثیر قطعات به ترتیب 1049 و 1086 نوکلئوتیدی شد و تراریختگی کلنی‌های قارچی را تأیید کرد.
مقالات پژوهشی
سید موسی موسوی؛ مهرانگیز چهرازی؛ اسماعیل خالقی
چکیده
تنش خشکی ﯾﮑﯽ از مهم‌ترین تنشهای محیطی در بخش کشاورزی و مدیریت فضای سبز شهری به شمار میآید. تحقیقات گذشته در زمینه تنش آبی بیانگر اثرات منفی آن بر خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان می‌باشد. بر این اساس، پژوهشی به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کم‌آبی )100 به‌عنوان شاهد، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق (ETcrop)( بر روند ...
بیشتر
تنش خشکی ﯾﮑﯽ از مهم‌ترین تنشهای محیطی در بخش کشاورزی و مدیریت فضای سبز شهری به شمار میآید. تحقیقات گذشته در زمینه تنش آبی بیانگر اثرات منفی آن بر خصوصیات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان می‌باشد. بر این اساس، پژوهشی به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کم‌آبی )100 به‌عنوان شاهد، 75 و 50 درصد پتانسیل تبخیر و تعرق (ETcrop)( بر روند تغییرات پرولین، قندهای محلول کل، محتوای آب نسبی و میزان پروتئین‌های محلول برگ در دو گونه گل جعفری (فرانسوی و آفریقایی) به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد با افزایش سطوح کم‌آبی بر میزان پرولین و قندهای محلول کل برگ افزوده و روند تغییرات این صفات باگذشت زمان افزایش یافت، به‌طوری‌که در 43 روز پس از اعمال تیمار خشکی میزان پرولین برگ در تیمار آبیاری 50 درصد ETc ، در مقایسه با تیمارهای شاهد و تیمار آبیاری 75 درصد ETc به ترتیب 64/2 و 35/1 برابر افزایش یافت و بیشترین میزان پرولین برگ و قندهای محلول کل برگ مربوط به تیمار 50 درصدETc بود. همچنین نتایج نشان داد میزان پروتئین‌های محلول برگ و میزان محتوای نسبی آب برگ نیز با کم شدن سطح آبیاری کاهش یافت، به‌گونه‌ای که کمترین میزان محتوای نسبی آب برگ و میزان پروتئین‌های محلول برگ در تیمار 50 درصدETc مشاهده شد. به طور کلی به دلیل عدم معنادار بودن شاخص‌های اندازه گیری شده بین تیمار شاهد و 75 درصد ETc، می توان انتظار داشت که با کاهش 25 درصدی نیاز آبی گل جعفری در جهت مدیریت بهینه آب در فضای سبز گام برداشت.
مقالات پژوهشی
احمد شریفی؛ سیده مهدیه خرازی؛ فاطمه کیخا آخر؛ عبدالرضا باقری؛ الهه ثمری؛ مریم مرادیان
چکیده
ژربرا یکی از مهم‌ترین گیاهان زینتی دنیا می‌باشد که هم به جهت زیبایی و گوناگونی و هم از نظر اقتصادی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. تکنیک‌های کشت بافت روش مناسبی را برای ریزازدیادی این گیاه زینتی فراهم کرده است. در این پژوهش تاثیر عوامل مختلف بر القاء باززایی، پرآوری، ریشهزایی و سازگاری ریزنمونههای کاپیتول ژربرا، بصورت چهار ...
بیشتر
ژربرا یکی از مهم‌ترین گیاهان زینتی دنیا می‌باشد که هم به جهت زیبایی و گوناگونی و هم از نظر اقتصادی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. تکنیک‌های کشت بافت روش مناسبی را برای ریزازدیادی این گیاه زینتی فراهم کرده است. در این پژوهش تاثیر عوامل مختلف بر القاء باززایی، پرآوری، ریشهزایی و سازگاری ریزنمونههای کاپیتول ژربرا، بصورت چهار آزمایش جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت القاء باززایی، ریزنمونههای کاپیتول هشت رقم مختلف ژربرا در محیط‌کشت جامد MS حاوی ترکیب‌های هورمونی BA،TDZ ، 2IP و یا KIN (4 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با IAA (2/0 میلیگرم در لیتر) کشت گردیدند. نتایج نشان داد که محیط کشت حاوی 4 میلی گرم در لیتر هورمون BA و 2/0 میلی گرم در لیترهورمون IAA در تمامی ژنوتیپ‌ها، بیشترین درصد باززایی را القا نمود. در مرحله پرآوری، اثر سطوح مختلف هورمون BA بر میزان پرآوری گیاهچه‌های باززایی شده ژربرا ژنوتیپ Sunway مورد ارزیابی قرار گرفت. بیشترین تعداد گیاهچه باززایی شده در غلظت 2 میلی گرم در لیتر هورمون BA با میانگین 6 عدد گیاهچه باززایی شده و کمترین میزان آن در محیط کشت MS فاقد هورمون با میانگین 1 عدد گیاهچه باززایی شده، مشاهده گردید. در مرحله ریشهزایی، ریزنمونههای رشد یافته ژربرا ژنوتیپ Sunway در محیط کشت جامد ½ MS حاوی ترکیب‌های هورمونی NAA،IBA ، IAA (1 میلی گرم در لیتر) و یا محیط کشت جامد ½ MS فاقد هورمون کشت گردیدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان ریشهزایی در محیط کشت½ MS فاقد هورمون و محیط کشت½ MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر هورمون IAA و یا IBA با میانگین 100 درصد ریشهزایی مشاهده گردید. نتایج مرحله سازگاری نیز نشان داد که بیشترین درصد سازگاری در بستر کشت پیت ماوس، کوکوپیت و قارچکش (با میانگین 42/90) و کمترین درصد سازگاری در بستر کشت حاوی پرلیت (با میانگین 5/47) حاصل شد.
مقالات پژوهشی
محمد سعید تدین؛ غلامرضا معافپوریان
چکیده
در این مطالعه اثر کم آبیاری و کم آبیاری موضعی متناوب منطقه ریشه بر روی عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب انار (Punicagranatum L. cv. Zardeanar) در منطقه نیمه خشک شهرستان ارسنجان مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش بین سال های 1394-1389 به مدت 5 سال در کرت ثابت و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و اعمال تیمار سیستم های مختلف کم آبیاری شامل 1- ...
بیشتر
در این مطالعه اثر کم آبیاری و کم آبیاری موضعی متناوب منطقه ریشه بر روی عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب انار (Punicagranatum L. cv. Zardeanar) در منطقه نیمه خشک شهرستان ارسنجان مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش بین سال های 1394-1389 به مدت 5 سال در کرت ثابت و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و اعمال تیمار سیستم های مختلف کم آبیاری شامل 1- آبیاری کامل غرقابی عرف منطقه (100درصد نیاز آبی) (T1) 2- آبیاری غرقابی (100 درصد نیاز آبی) بصورت متناوب (در هر دور آبیاری بصورت یک در میان یک طرف درخت آبیاری گردید) (T2) 3- آبیاری غرقابی (50 درصد نیاز آبی) (T3) 4- آبیاری کامل قطره‌ای دو طرفه (100 درصد نیاز آبی) (T4) 5- آبیاری قطره ای متناوب (100 درصد نیاز آبی) (T5) و 6- آبیاری قطره ای (50 درصد نیاز آبی) (T6) در هر دور آبیاری انجام گرفت. هر تیمار آزمایشی شامل 4 درخت و آزمایش جمعاً برروی 96اصله درخت12 ساله یکنواخت انار انجام شد. عملیات داشت به طور یکنواخت در مورد تمام درختان انار اعمال شد. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین میزان عملکرد و کارایی مصرف آب از نظر آماری به ترتیب مربوط به تیمارهای خشکی موضعی ریشه یعنی آبیاری قطره‌ای متناوب با100 درصد نیاز آبی و آبیاری غرقابی با 100 درصد نیاز آبی گیاه بصورت متناوب بود که به ترتیب موجب کاهش مصرف آب آبیاری به میزان 35 و 50 درصد نسبت به تیمار شاهد شدند. کاربرد آبیاری متناوب خشکی موضعی ریشه‌چه در روش مرسوم یعنی آبیاری غرقابی و چه در روش آبیاری قطره ای نسبت به کم آبیاری، موجب افزایش معنی‌دار کارایی مصرف آب به ترتیب به میزان 34/78 و 4/71 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. کاهش میزان آب آبیاری تأثیر معنی دار بر کیفیت میوه داشت. بیشترین میزان نسبت کل مواد جامد محلول به اسید آب میوه انار مربوط به تیمار آبیاری قطره ای با 50 درصد نیاز آبی بود که موجب افزایش 34/95 درصدی آن نسبت به تیمار شاهد شد. پس از آن تیمارهای آبیاری قطره ای متناوب با 100 درصد نیاز آبی و آبیاری غرقابی با 100 درصد نیاز آبی گیاه بصورت متناوب قرار داشتند که به ترتیب موجب افزایش 94/61 و 99/52 درصدی نسبت کل مواد جامد محلولبه اسید آب میوه انار شدند. از نظر مدیریت آبیاری بهترین تیمار کاربرد آبیاری قطره‌ای متناوب با100 درصد نیاز آبی برای درخت انار رقم زرد انار بود و کاربرد این تیمار توصیه می گردد.
مقالات پژوهشی
احمد نوروزی؛ عبدالرضا باقری؛ نسرین مشتاقی؛ احمد شریفی
چکیده
آنتوریوم گلدانی(Anthuriumscherzerianum)یک گیاهزینتی چند سالهاست که به دلیل مشکلات تکثیر سنتی در این گیاه، از کشت بافت به عنوان روشی مناسب برای تکثیر سریع و حذف بیماری‌های آن نام برده می شود. در این پژوهش اثر تنظیم کننده-های رشد گیاهی و نوع ریزنمونه بر روی باززایی غیرمستقیم A.scherzerianum مورد بررسی قرار گرفت. به منظور القای کالوس در ریزنمونههای برگ ...
بیشتر
آنتوریوم گلدانی(Anthuriumscherzerianum)یک گیاهزینتی چند سالهاست که به دلیل مشکلات تکثیر سنتی در این گیاه، از کشت بافت به عنوان روشی مناسب برای تکثیر سریع و حذف بیماری‌های آن نام برده می شود. در این پژوهش اثر تنظیم کننده-های رشد گیاهی و نوع ریزنمونه بر روی باززایی غیرمستقیم A.scherzerianum مورد بررسی قرار گرفت. به منظور القای کالوس در ریزنمونههای برگ و دمبرگ آنتوریوم اثر سطوح مختلف تنظیم کننده‌های رشد BA و TDZ (5/0، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر) در ترکیب با NAA یا 2,4-D (5/0، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر) در محیط کشت پایه MSدر شرایط تاریکی مورد بررسی قرار گرفت.برای القای باززایی در کالوس‌های تولید شده اثر سطوح پایین تر سایتوکنین‌ها و اکسین‌ها در محیط کشت پایه MS بررسی شد. برای ریشهزایی گیاهچه‌های، از محیط کشت1⁄2MS حاوی ترکیبات هورمونی IBA و IAA استفاده شد. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که ریزنمونه دمبرگ بیشترین کالوس‌زایی، درصد زنده‌مانی و حجم کالوس را در محیط کشت حاوی 2 میلی گرم در لیتر BAو 5/0 میلی گرم در لیتر 2,4-D تولید کرد. همچنین نتایج آزمایش باززایی نشان داد که در ترکیب هورمونی 75/0 میلی گرم در لیتر BAو 05/0 میلی گرم در لیتر2,4-D بیشترین تعداد شاخساره (9/6)، طول شاخساره (5 سانتی متر) تولید شد. در آزمایش ریشهزایی نیز بیشترین درصد ریشهزایی (95 درصد)، تعداد ریشه (5/4) و طول ریشه (5/3 سانتی متر) در محیط کشت حاوی 2/0 میلی گرم در لیتر IBAبدست آمد. در نهایت گیاهچه‌های ریشه دار شده، برای سازگاری با شرایط برون شیشه‌ای در بستر کوکوپیت و پرلیت (2:1) 90 درصد سازگار شدند.
مقالات پژوهشی
مهدی آران؛ بهرام عابدی؛ علی تهرانی فر؛ مهدی پارسا
چکیده
به‌منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی‌های سه رقم انگور (یاقوتی، بیدانه سفید و عسکری)، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال‌های94-1393 انجام شد. تیمارهای آبیاری در چهار سطح، شامل تیمار شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (60 درصد ظرفیت زراعی)، تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی‌های سه رقم انگور (یاقوتی، بیدانه سفید و عسکری)، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال‌های94-1393 انجام شد. تیمارهای آبیاری در چهار سطح، شامل تیمار شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (60 درصد ظرفیت زراعی)، تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار آبیاری مجدد پس از تیمار تنش شدید انجام شدند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی، شاخص‌های رشدی، شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ‌ها کاهش می‌یابد و در شرایط تنش خشکی شدید رقم یاقوتی دارای بیشترین میزان افزایش ارتفاع (12/9 سانتیمتر)، تعداد برگ (12/35)، وزن خشک برگ و ساقه (به ترتیب 92/4 و 41/8 گرم) و محتوای نسبی آب برگ (49/85 درصد) بود. میزان نشت الکترولیت‌ها، میزان قندهای محلول کل، میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی، ترکیبات فنلی و پرولین با افزایش شدت تنش خشکی افزایش یافت. در شرایط تنش خشکی رقم بیدانه سفید دارای بیشترین میزان نشت الکترولیت‌ها بود و رقم یاقوتی بیشترین میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی (3/45 درصد) و پرولین (12/11 میکرو مول بر گرم وزن خشک) را در شرایط تنش خشکی شدید نسبت به دو رقم دیگر داشت. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش به نظر می‌رسد که رقم یاقوتی نسبت به دو رقم دیگر به خشکی متحمل‌تر است.
مقالات پژوهشی
مریم افلاکی جلالی؛ عبداله حاتم زاده؛ حسن بهرامی سیرمندی
چکیده
ریزازدیادی گردو برای تکثیر انبوه در مدت زمان کم کاربرد دارد. با این حال سخت ریشه‌زابودن یکی ازعمده‌ترین مشکلات برای تکثیر رویشی گردو به روش ریزازدیادی است. در این مطالعه تاثیر لیگنوسولفونات4 به‌منظور بهبود ریشهزایی گردو در شرایط درون شیشه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا ریزنمونه‌ها روی محیط کشت درایور-کونیکی5 استقرار یافتند. ...
بیشتر
ریزازدیادی گردو برای تکثیر انبوه در مدت زمان کم کاربرد دارد. با این حال سخت ریشه‌زابودن یکی ازعمده‌ترین مشکلات برای تکثیر رویشی گردو به روش ریزازدیادی است. در این مطالعه تاثیر لیگنوسولفونات4 به‌منظور بهبود ریشهزایی گردو در شرایط درون شیشه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا ریزنمونه‌ها روی محیط کشت درایور-کونیکی5 استقرار یافتند. به‌منظور القای ریشه در ریزنمونه‌ها از دو آزمایش مختلف استفاده شد. در آزمایش اول ریزنمونه‌ها ابتدا به محیط القاء ریشه‌دهی حاوی چهار غلظت ایندول بوتیریک اسید (3، 5، 7 و 10 میلیگرم در لیتر) منتقل شدند سپس هر یک از تیمارها در تاریکی به‌مدت 3، 5 و 7 روز قرار داده شدند. تیمارهای مربوط به غلظت‌های 5 و 7 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسیدو 7 روز تاریکی بالاترین درصد ریشهزایی را داشتند. در آزمایش بعدی از ترکیب سه سطح لیگنوسولفونات (1، 2 و 3 گرم در لیتر) ودو غلظت 5 و 7 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید استفاده شد. هر یک ازتیمارها در تاریکی به‌مدت 7 روز قرارداده شدند. پس ازالقای ریشه،ریزشاخه‌ها به محیط نمو ریشه منتقل شدند که شامل یک چهارم غلظت محیط درایور-کونیکی و ورمی‌کولیت بود. با افزایش میزان لیگنوسولفونات میزان ریشهزایی کاهش می‌یابد ولی با این حال بالاترین میزان ریشهزایی درکل تیمارهای بررسی شده در تیمار 1 گرم در لیتر لیگنوسولفونات به‌دست آمد. این مطالعه اولین گزارش از ریشهزایی یک رقم گردو به نام هارتلی6 با استفاده از سینرژیست لیگنوسولفونات می‌باشد.
مقالات پژوهشی
علی فرهادی؛ حسین آرویی؛ سید حسین نعمتی؛ رضا صالحی؛ فرانچسکو جوفریدا
چکیده
تنش شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد گیاه، بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. این تحقیق در دو آزمایش جداگانه کشت درون پتری‌دیش و کشت در بستر خاک درون کیسه نشا برای ارزیابی تحمل به شوری تعدادی از پایه‌های کدو در سال 92 و 93 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان انجام شد. جمعیت‌های بومی از کدوی حلوایی (اصفهان ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد گیاه، بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. این تحقیق در دو آزمایش جداگانه کشت درون پتری‌دیش و کشت در بستر خاک درون کیسه نشا برای ارزیابی تحمل به شوری تعدادی از پایه‌های کدو در سال 92 و 93 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان انجام شد. جمعیت‌های بومی از کدوی حلوایی (اصفهان و کوشک)، کدوی مسمایی (الور، تیران، کوشک و اصغرآباد)، کدوی تنبل (کرمانشاه، شهرضا، محمدیه و الور)، کدوی قلیانی، لیف، کدوی ماری و هیبریدهای بین گونه‌ای (Ferro، 113، 910، 909، 913، 426 و152) جمعاً 20 تیمار در آزمایش اول استفاده شد. در آزمایش دوم جمعیت لیف و کدوی ماری و هیبریدهای 426 و 152 حذف گردید و توده بومی کدوی پوست کاغذی اضافه گردید. در واقع آزمایش دوم با 17 تیمار انجام شد. تنش شوری با کاربرد کلرید سدیم در سطوح (صفر، دو، چهار، شش، هشت و10 دسی زیمنس بر متر) برای آزمایش اول و سطوح (صفر، دو و چهار دسی زیمنس بر متر) برای آزمایش دوم انجام شد. با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. صفات سرعت و درصد جوانه‌زنی، قطر ساقه، طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، شاخص بنیه، حجم نسبی آب برگ و عدد اسپد (شاخص سبزینگی) اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد (که به استثنای نسبت ریشه به ساقه در آزمایش اول) کلیه صفات رشد اندازه‌گیری شده در کدوها در هر دو آزمایش در پاسخ به افزایش شوری کاهش معنی داری (05/0< P) نشان دادند. در تیمار رقم برای صفات اندازه‌گیری شده (به استثنای سرعت جوانه زنی و شاخص بنیه در آزمایش دوم) اختلاف معنی‌داری بین کدوها مشاهده شد. هیبرید فرو بیشترین درصد جوانه زنی را در بین پایه ها داشت. بیشترین قطر ساقه مربوط به توده های کدو تنبل بود. بیشترین طول ریشه در کدوی تنبل توده های شهرضا، کرمانشاه و الور و هیبریدهای بین گونه ای فرو، 909 و 910 بدست آمد. تیمار شوری 4 دسی زیمنس بر متر از منبع NaCl، آستانه خسارت برای کدوهای حساس به تنش شوری بود. تنش شوری 8 و 10 دسی زیمنس بر متر به شدت سبب محدودیت رشد رویشی پایه های کدو گردید. در مجموع، از بین ارقام و پایه‌های مورد مطالعه، جمعیت‌های کدو حلوایی کوشک، کدو مسمایی کوشک و اصغرآباد، کدو قلیانی، کدو پوست کاغذی و هیبرید وارداتی 113 حساس به شوری و کدوی تنبل کرمانشاه و شهرضا، کدو حلوایی اصفهان و هیبریدهای بین گونه‌ای فرو، 909 و 910 بر اساس صفات ارزیابی شده بعنوان پایه‌های برتر در تحمل به شوری معرفی شدند.
مقالات پژوهشی
محمدصادق صادقی؛ سیدجلال طباطبایی؛ حسن بیات
چکیده
اسفناج (Spinacia oleracea L.) گیاهی است که نیتروژن به فرم نیترات را به مقدار زیاد در بافت های خود تجمع می دهد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت بر صفات رشدی و میزان تجمع نیترات، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تکرار انجام شد. فاکتور اول در 2 سطح شامل حذف (حذف محلول غذایی ...
بیشتر
اسفناج (Spinacia oleracea L.) گیاهی است که نیتروژن به فرم نیترات را به مقدار زیاد در بافت های خود تجمع می دهد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت بر صفات رشدی و میزان تجمع نیترات، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تکرار انجام شد. فاکتور اول در 2 سطح شامل حذف (حذف محلول غذایی 1 هفته قبل از برداشت) یا عدم حذف محلول غذایی و فاکتور دوم شامل غلظت‌های مختلف نیتروژن در 4 سطح (25، 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) بودند. گیاهان بصورت آبکشت پرورش داده شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که با افزایش غلظت نیتروژن از 25 به 200 میلی گرم در لیتر مقادیر وزن تر و خشک اندام هوایی، تعداد برگ و سطح برگ به ترتیب 00/22، 26/7، 97/4 و 00/14 برابر افزایش یافت. همچنین کاربرد نیتروژن باعث افزایش میزان شاخص کلروفیل و حداکثر کارایی فتوسیستم II (Fv/Fm) شد. حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت تاثیر معنی داری در کاهش مقادیر صفات وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، تعداد و سطح برگ، شاخص کلروفیل و حداکثر کارایی فتوسیستم II نداشت. افزایش غلظت نیتروژن سبب افزایش نیترات و نیتروژن کل دمبرگ گیاه شد در حالی که با حذف محلول غذایی در یک هفته قبل از برداشت مقادیر صفات فوق الذکر به طور معنی داری کاهش یافت. حذف محلول غذایی یکی از راهکارهای مناسب برای کاهش تجمع نیترات در گیاه اسفناج می باشد که تاثیری در کاهش عملکرد محصول ندارد.
مقالات پژوهشی
ناصر عباسپور؛ لاوین بابائی؛ علیرضا فرخزاد
چکیده
به منظور بررسی اثرات تیمار اسید‌سالیسیلیک بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم نهال انگور (رشه و بیدانه سفید)، تحت شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. دورهای آبیاری شامل آبیاری به فواصل هر 5 (شاهد)، 10 و 15روز یک بار و تیمارهای اسید‌سالیسیلیک شامل غلظت‌های ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات تیمار اسید‌سالیسیلیک بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو رقم نهال انگور (رشه و بیدانه سفید)، تحت شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. دورهای آبیاری شامل آبیاری به فواصل هر 5 (شاهد)، 10 و 15روز یک بار و تیمارهای اسید‌سالیسیلیک شامل غلظت‌های صفر (شاهد)، 1 و 2 میلی مولار بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی،صفات ارتفاع نهال، قطرتنه، تعداد و سطح برگ و شاخص کلروفیل کاهش معنی‌داری نسبت به تیماردور آبیاری هر 5 روز یک بار (شاهد) پیدا کرد در حالی که میزان تجمع پرولین،قندهای محلول، مالون دی آلدهید و پروتئین کل افزایش یافت. میزان ارتفاع نهال، قطرتنه، تعدادبرگ، میزان پرولین و پروتئین کل در رقم رشه بیشتر از رقم بیدانه سفید بود. محلول پاشی اسید‌سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار موجب افزایش معنی‌دار صفات ارتفاع نهال، قطرتنه، تعداد و سطح برگ، شاخص کلروفیل، قندهای محلول و پروتئین کل و کاهش معنی دار میزان مالون دی آلدهید نسبت به تیمار اسید‌سالیسیلیک با غلظت صفر میلی مولار(شاهد)تحت شرایط تنش خشکی گردید. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که کاربرد اسید‌سالیسیلیک با غلظت 2 میلی مولار می‌تواند اثرات تنش خشکی بر رشد انگور را تعدیل کند و رقم رشه در مقایسه با رقم بیدانه سفید از تحمل بالاتری نسبت به تنش خشکی برخوردار است.
مقالات پژوهشی
ناهید آملی؛ امیرهوشنگ جلالی؛ پیمان جعفری
چکیده
به منظور بررسی روند تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد دوازده ژنوتیپ ریحان، پژوهشی در سال 1393 با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دو استان اصفهان و مازندران انجام شد. ژنوتیپ های استفاده شده در این پژوهش از نظر عملکرد، ارتفاع بوته، تعداد برگ و تعداد ساقه فرعی با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. عملکرد توده های قائم شهر، نکا، بهشهر، ...
بیشتر
به منظور بررسی روند تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد دوازده ژنوتیپ ریحان، پژوهشی در سال 1393 با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دو استان اصفهان و مازندران انجام شد. ژنوتیپ های استفاده شده در این پژوهش از نظر عملکرد، ارتفاع بوته، تعداد برگ و تعداد ساقه فرعی با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. عملکرد توده های قائم شهر، نکا، بهشهر، مبارکه و اردستان به ترتیب در دو استان اصفهان و مازندران برابر (1/17 و 8/30)، (5/ 13 و 8/33)، بهشهر (9/12 و 3/29)، مبارکه (6/13 و 32) و اردستان (3/15 و 9/32) تن در هکتار بود که به طور معنی دار بیش از سایر ژنوتیپ ها بود. در منطقه اصفهان ارتفاع بوته دامنه ای از 67/19 (توده اردستان) تا 00/28 (بهشهر) سانتیمتر داشت، در حالی که این دامنه برای منطقه مازندران برابر 7/29 (فرح آباد) تا 7/41 (دستگرد) سانتیمتر بود. تعداد شاخه فرعی در تمام ژنوتیپ ها در منطقه اصفهان 5/1 تا 2 برابر بیش از منطقه مازندران بود. ژنوتیپ بهشهر بیشترین تعداد برگ در این پژوهش را تولید نمود (3/73 عدد در بوته). در هر دو منطقه و برای تمامی ژنوتیپ ها عملکرد چین دوم حداکثر و عملکرد چین های اول و چهارم حداقل بود. با توجه به نتایج این پژوهش ویژگی های مورفولوژیک و عملکردی ژنوتیپ های ریحان به شدت تحت تاثیر شرایط محیطی قرار گرفته ولی ژنوتیپ هایی مثل قائم شهر، نکا، بهشهر، مبارکه و اردستان پایداری عملکرد مناسبی در شرایط محیطی مختلف نشان دادند.
مقالات پژوهشی
زینب آقاخانی؛ مجید عزیزی؛ حسین آرویی
چکیده
به منظور بررسی اثر بیوفسفر و سطوح مختلف اسید هیومیک بر برخی خصوصیات کمی و کیفی گل مغربیآزمایشیبه صورت فاکتوریلدر قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 3 تکراردر مزرعه آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح اسید هیومیک (صفر، 1، 3 و 5 میلی‌لیتر در لیتر) و دو سطح بیوفسفر (کاربرد و عدم کاربرد) بودند. نتایج بدست ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر بیوفسفر و سطوح مختلف اسید هیومیک بر برخی خصوصیات کمی و کیفی گل مغربیآزمایشیبه صورت فاکتوریلدر قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 3 تکراردر مزرعه آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح اسید هیومیک (صفر، 1، 3 و 5 میلی‌لیتر در لیتر) و دو سطح بیوفسفر (کاربرد و عدم کاربرد) بودند. نتایج بدست آمده نشانداد بیشترین ارتفاع گیاه (59/85 سانتیمتر)، تعداد بذر کپسول های ساقه اصلی (17/251) و درصد روغن (75/21درصد) در اثر متقابل بین سطح 5 میلی‌لیتر بر لیتر و بدون کاربرد بیوفسفر و عملکرد بذر (1080کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (227 کیلوگرم در هکتار) در اثر متقابل بین سطح 3 میلی‌لیتر بر لیتر و بدون کاربرد بیوفسفر به دست آمد. اثر ساده اسید هیومیک نیز بر بهبود برخی از صفات گل مغربی اثر معنی داری داشت، به طوری‌که بیشترین میزان تعداد شاخه جانبی (8/26) و تعداد کپسول ساقه اصلی (35/117) در سطح 5 میلی‌لیتر بر لیتر با تیمار اسید هیومیک به دست آمد. بیوفسفر نیز بر افزایش تعداد شاخه جانبی تاثیر معنی داری داشت. استفاده از این کود به تنهایی و بدون کاربرد اسید هیومیک بالاترین میزان کپسول شاخه های جانبی را تولید کرد. کاربرد بیوفسفر بر درصد روغن افزایش معنی داری نداشت و عملکرد روغن با کاربرد این کود در سطح صفر و 1 اسیدهیومیک نسبت به شاهد کاهش یافت و در سطح 3 و 5 میلی‌لیتر در لیتر اسید هیومیک تفاوت معنی داری نسبت به شاهد نداشت. از میان سطوح مختلف اسید هیومیک سطح 3 و 5 میلی‌لیتر در لیتر نتایج بهتری بر روی صفات اندازه گیری شده داشتند و به جز درصد و عملکرد روغن در اثر متقابل با بیوفسفر دارای اثرات بهتری بودند.
مقالات پژوهشی
کاظم بشیری؛ ابوالفضل جوکار
چکیده
کاربرد خارجی تنظیم کننده‌های رشد یک راهکار شناخته شده برای افزایش کیفیت، عملکرد و تولید خارج از فصل گلها است. بدین منظور جهت برطرف کردن نیاز سرمایی و تولید خارج از فصل گل سینرر و بهبود صفات مورفولوژیکی آن، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تیمار سرمایی (شاهد)، جیبرلین 100 میلی گرم در لیتر در زمان‌های ...
بیشتر
کاربرد خارجی تنظیم کننده‌های رشد یک راهکار شناخته شده برای افزایش کیفیت، عملکرد و تولید خارج از فصل گلها است. بدین منظور جهت برطرف کردن نیاز سرمایی و تولید خارج از فصل گل سینرر و بهبود صفات مورفولوژیکی آن، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تیمار سرمایی (شاهد)، جیبرلین 100 میلی گرم در لیتر در زمان‌های مختلف (قبل از تیمار سرمایی، اواسط تیمار سرمایی و بعد از تیمار سرمایی)، جیبرلین (100و 200 میلی گرم در لیتر)، بنزیل آدنین (150 و 300 میلی گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول (250 و 500 میلی گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که جیبرلین می‌تواند جایگزین نیاز سرمایی سینرر برای گلدهی شود. تیمار mg/L 100جیبرلین + mg/L250 پاکلوبوترازول باعث شد تا نسبت به شاهد گلدهی سینرر به مدت 32 روز تسریع و طول عمر گلها 24 روز افزایش یابد. تیمار سرمایی همراه با پاکلوبوترازول به غلظت 500 میلیگرم در لیتر با ایجاد شکل جدید پاکوتاه و افزایش قطر گلها بالاترین کیفیت ظاهری را بدست داد. در مجموع با توجه به اینکه تیمار 100 میلیگرم در لیتر جیبرلین همراه با 300 میلیگرم در لیتر بنزیل‌آدنین علاوه بر جایگزینی نیاز سرمایی سینرر برای گلدهی، دوره رشد آن را 21 روز کاهش داد و توانست وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر ریشه، سطح برگ، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، کیفیت ظاهری، تعداد گل و عمر گلدانی آن را افزایش داد، می‌توان آن را به عنوان تیمار برتر معرفی کرد.
مقالات پژوهشی
راضیه ولی اصیل؛ مجید عزیزی؛ حسین آرویی؛ معصومه بحرینی؛ محدثه مربایان
چکیده
امروزه گیاهان دارویی با روشهای مختلف ضدعفونی می‌شوند که هر کدام از این روش‌ها تاثیرات متفاوتی بر بار میکروبی آنها می‌گذارد. بنابراین استفاده از روش‌هایی که تاثیر زیادی در سالم‌سازی و کمترین تاثیر را روی مواد موثره این گیاهان داشته باشد ضروری است از این رو هدف از این تحقیق که بصورت طرح کامل تصادفی وآزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا ...
بیشتر
امروزه گیاهان دارویی با روشهای مختلف ضدعفونی می‌شوند که هر کدام از این روش‌ها تاثیرات متفاوتی بر بار میکروبی آنها می‌گذارد. بنابراین استفاده از روش‌هایی که تاثیر زیادی در سالم‌سازی و کمترین تاثیر را روی مواد موثره این گیاهان داشته باشد ضروری است از این رو هدف از این تحقیق که بصورت طرح کامل تصادفی وآزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت بررسی تاثیر پرتو‌تابی با اشعه گاما و گاز ازون بر بار میکروبی گیاه دارویی بادرنجبویه می‌باشد. به این صورت که برگهای خشک شده بادرنجبویه در برابر دوزهای ۳، ۷، ۱۰ و ۱۵ کیلوگری اشعه گاما و غلظت‌های ۰/۳، ۰/۶ و ۰/۹میلیگرم در لیتر گاز ازون در مدت زمان‌های 10 و 30 دقیقه قرار گرفتند سپس بار میکروبی آنها مورد بررسی قرار-گرفت. نتایج نشان داد که هر دو روش بار میکروبی بادرنجبویه را کاهش دادند. اما ازون‌دهی تاثیر بیشتری در کاهش بار میکروبی این گیاه داشت بیشترین تاثیر اشعه گاما بر بار میکروبی مربوط به دوز ۱۵ کیلوگری بود. و غلظت ۰/۹ میلیگرم در لیتر گاز ازون و زمان ۳۰ دقیقه بیشترین تاثیر را در کاهش بار میکروبی داشت. بطور کلی نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که استفاده از گاز ازون به منظور ضدعفونی بادرنجبویه روش ضدعفونی مناسبی می باشد. با توجه به این که استفاده از ازون هزینه کمتری نسبت به اشعه گاما نیاز دارد . اما باید تحقیقات بیشتری در مورد زمان قرار گیری نمونه های گیاهی در برابر گاز ازون و تاثیر آن روی مواد موثره گیاهان داریی انجام شود.
مقالات پژوهشی
محمدرضا اصغری؛ محمد توحیدیان
چکیده
هلو به‌عنوان میوه‌ای فرازگرا سرعت و شدت تنفس بالایی داشته و عمر نگهداری بسیار پایینی دارد، به همین خاطر استفاده از تکنولوژی مناسب پس از برداشت برای افزایش عمر محصول ضروریست. امروزه استفاده از فناوری نانو به‌عنوان گزینه‌ای مناسب برای افزایش عمر نگهداری میوه‌ها مطرح می‌باشد. به‌منظور بررسی تأثیر بسته‌بندی نانو بر ماندگاری و ...
بیشتر
هلو به‌عنوان میوه‌ای فرازگرا سرعت و شدت تنفس بالایی داشته و عمر نگهداری بسیار پایینی دارد، به همین خاطر استفاده از تکنولوژی مناسب پس از برداشت برای افزایش عمر محصول ضروریست. امروزه استفاده از فناوری نانو به‌عنوان گزینه‌ای مناسب برای افزایش عمر نگهداری میوه‌ها مطرح می‌باشد. به‌منظور بررسی تأثیر بسته‌بندی نانو بر ماندگاری و خواص کیفی میوه هلو رقم آلبرتا از بسته‌بندی نانو نقره، نانو کامپوزیت نقره و سیلیکا و بسته‌بندی پلی‌پروپیلن استفاده شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در چهار تکرار انجام پذیرفت و خواص کیفی میوه پس از ١٥، ٣٠ و ٤٥ روز نگهداری در سردخانه با دمای صفر تا ٥/٠ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ٨٥ تا ٩٥ درصد اندازه‌گیری شد. خواص کیفی از جمله سفتی، کاهش وزن، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، اسید آسکوربیک، آنتیاکسیدان کل و فنل کل اندازه‌گیری شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که در پایان دوره نگهداری، میوه‌های هلو بسته‌بندی شده در ظروف نانو نقره، بیشترین میزان سفتی بافت، کاهش وزن، مواد جامد محلول و آنتیاکسیدان کل را داشتند. بسته‌بندی نانو نقره از افزایش میزان فنل کل میوه هلو جلوگیری کرد. همچنین در بسته‌بندی‌های نانو، اسیدیته قابل تیتراسیون در طی دوره نگهداری نسبت به بسته‌بندی پلی‌پروپیلن بسیار پایینتر بود. نتایج نشان داد که بسته‌بندی‌های نانو نقره و نانو کامپوزیت نقره و سیلیکا باعث حفظ بهتر میزان اسید آسکوربیک در مقایسه با بسته‌بندی پلی‌پروپیلن شدند.
