مقالات پژوهشی
عطیه اورعی؛ علی تهرانی فر؛ احمد نظامی؛ محمود شور
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تحمل به یخ‌زدگی گیاهان بنفشه، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394 انجام شد. عوامل آزمایش شامل سه سطوح آبیاری (80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) و 10 سطح دمایی (20، صفر، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18-، 21- و 24- درجه سانتیگراد) بود. گیاهان پس از گذراندن دوره ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تحمل به یخ‌زدگی گیاهان بنفشه، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394 انجام شد. عوامل آزمایش شامل سه سطوح آبیاری (80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) و 10 سطح دمایی (20، صفر، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18-، 21- و 24- درجه سانتیگراد) بود. گیاهان پس از گذراندن دوره خوسرمایی در معرض تیمارهای آبیاری قرار گرفتند و سپس برای تنش یخ‌زدگی به فریزر ترموگرادیان انتقال یافتند. نتایج نشان داد که هر چند با کاهش دما درصد نشت الکترولیت‌ها در گیاهان هر سه تیمار آبیاری افزایش یافت، اما میزان آن در تیمار 80 درصد ظرفیت زراعی نسبت به دو تیمار دیگر به ترتیب 32 و 10 درصد بیشتر بود. گیاهان تحت تیمار (به جز 80 درصد ظرفیت زراعی) توانستند کاهش دما تا 21- درجه سانتیگراد را تحمل کنند. تیمارهای80 و 40 درصد ظرفیت زراعی در دمای 18- درجه سانتیگراد بیشترین و کمترین (به ترتیب 74 و 42 درصد) کاهش سطح برگ را نسبت به تیمار شاهد داشتند. اجزاء زایشی به طور معنیداری تحت تأثیر تیمارهای دمایی و آبیاری قرار گرفتند. گیاهان تحت تیمار 60 درصد ظرفیت زراعی در دمای صفر درجه سانتیگراد بیشترین افزایش (به ترتیب 55، 62 و 64 درصد) وزن خشک اجزاء رویشی، زایشی و کل را نسبت به شاهد به خود اختصاص دادند. وجود همبستگی منفی و معنیداری بین درصد بقاء و دمای کشنده 50 درصد گیاهان براساس درصد بقاء (LT50su) مشاهده شد (**95/0=- r). نتایج همچنین نشان داد که در گیاهان، با کاهش درصد نشت الکترولیت‌ها، دمای کشنده 50 درصد نمونه‌ها بر اساس نشت الکترولیت‌ها (LT50el) و دمای کاهنده 50 درصد وزن خشک گیاه (RDMT50) به طور معنیداری کاهش یافته است. با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد که با اعمال تیمار آبیاری 60 درصد ظرفیت زراعی مقاومت گیاهان بنفشه در برابر تنش یخ‌زدگی افزایش می‌یابد.
مقالات پژوهشی
لمیا وجودی مهربانی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر خاکپوش (شاهد، سفید و سیاه) و سطوح مختلف کودهای دکاپ (حاوی 33 درصد فسفر به صورت P2O5 و 42 درصد پتاسیم به صورت K2O) و استیمپلکس (عصاره جلبک) (شاهد، 5/1، 3 و 5/4 میلیلیتر بر لیتر) بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیک ریحانL. Ocimum basilicum آزمایشی بر مبنای فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر خاکپوش (شاهد، سفید و سیاه) و سطوح مختلف کودهای دکاپ (حاوی 33 درصد فسفر به صورت P2O5 و 42 درصد پتاسیم به صورت K2O) و استیمپلکس (عصاره جلبک) (شاهد، 5/1، 3 و 5/4 میلیلیتر بر لیتر) بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیک ریحانL. Ocimum basilicum آزمایشی بر مبنای فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان اجرا شد. محتوای فنل کل تحت تأثیر اثرات متقابل تیمارهای آزمایش قرار گرفت و بیشترین محتوای آن در تیمار خاکپوش سیاه × 5/4 میلیلیتر در لیتر کود دکاپ (105 میلیگرم بر گرم وزن خشک)، خاکپوش سیاه × 5/1 و 3 میلیلیتر در لیتر (98 میلیگرم بر گرم وزن خشک) کود استیمپلکس مشاهده شد. بالاترین میزان وزن خشک گیاه (51 گرم بر متر مربع) در تیمار خاکپوش سیاه و بالاترین ارتفاع گیاه و تعدا شاخه جانبی در خاکپوشهای سفید و سیاه مشاهده شد. محلولپاشی با دکاپ و استیمپلکس موجب افزایش ارتفاع و تعداد شاخه جانبی گردید. بیشترین میزان ازت و منیزیم درتیمار خاکپوش سیاه، پتاسیم و روی در هر دو خاکپوش، بیشترین محتوای فسفر و پتاسیم درتیمارهای محلولپاشی با دکاپ و استیمپلکس مشاهده شد و هر سه غلظت کود استیمپلکس موجب افزایش محتوای ازت، پتاسیم و منیزیم در گیاه گردید. نتایج نشان داد که بالاترین محتوای کلروفیل a، فلاونوئید، مواد جامد محلول و پروتئین در تیمار خاکپوش سیاه مشاهده شد. محتوای آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و غلظت مهار 50 درصد (IC50) تحت تأثیر خاکپوش سفید و سیاه قرار گرفت. محلولپاشی با دکاپ و استیمپلکس موجب افزایش محتوای فلاونوئید گردید. محلولپاشی با هر سه غلظت کود استیمپلکس موجب افزایش محتوای کلروفیلa ، بهبود غلظت مهار 50 درصد، محتوای پروتئین گیاه گردید. سطوح 5/1 و 3 میلیگرم در لیتر استیمپلکس تأثیر مثبت در محتوای آنزیم سوپراکسید دسیموتاز، مواد جامد محلول (به میزان 12/2 و 1/ 2 درجه بریکس) و روی (9/28 و 3/30 میلیگرم در کیلوگرم) داشت. در کل چنین میتوان نتیجهگیری نمود که استفاده صحیح از نهادههای مصرفی ضمن دستیابی به عملکرد مطلوب زمینه تولید پایدار را فراهم خواهد آورد.
مقالات پژوهشی
سپیده تقی‌زاده؛ حسین صادقی؛ مهدی حدادی نژاد
چکیده
نفوذ توده هوای سرد سیبری به مناطق شمالی ایران، هر چند سال یکبار، باعث کاهش شدید دما، بارش سنگین برف و یخ‌زدگی مرکبات میشود. بسته به میزان کاهش دما، در برخی از سال‌ها فقط میوهها و در برخی از سال‌ها درختان مرکبات نیز دچار آسیبهای مهلک شده‌اند. برای کنترل خسارات یخ‌زدگی روشهای زیادی پیشنهاد شده‌اند، اما محلولپاشی با ترکیباتی ...
بیشتر
نفوذ توده هوای سرد سیبری به مناطق شمالی ایران، هر چند سال یکبار، باعث کاهش شدید دما، بارش سنگین برف و یخ‌زدگی مرکبات میشود. بسته به میزان کاهش دما، در برخی از سال‌ها فقط میوهها و در برخی از سال‌ها درختان مرکبات نیز دچار آسیبهای مهلک شده‌اند. برای کنترل خسارات یخ‌زدگی روشهای زیادی پیشنهاد شده‌اند، اما محلولپاشی با ترکیباتی که محافظت فیزیکی درختان را در مقابل یخ‌زدگی ممکن سازند و یا پاشیدن مواد شیمیایی که با تغییر غلظت شیره سلولی موجب کاهش نقطه انجماد مایع درون سلولی شوند، در زمانهای نزدیک به یخبندان مورد توجه بیشتری هستند. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در پاییز و زمستان 1396 در سردخانه با دمای کنترل شده انجام شد. نهال‌های گلدانی یک ساله پرتقال تامسون ناول در معرض سه سطح دمایی (5-، 8- و 11- درجه سانتیگراد) قرار داده شدند. این نهال‌ها با موم کارنوبا در دو سطح (صفر و 4 درصد) و گلایکول پتاس در دو سطح (صفر و 10 درصد) محلولپاشی شدند. کمترین درصد نشت الکترولیت در دمای 5- درجه سانتیگراد و بیشترین درصد نشت الکترولیت در دمای 8- درجه سانتیگراد مشاهده شد. غلظت پرولین با کاهش دما افزایش یافت اما با کاهش بیشتر دما از 8- درجه سانتیگراد دوباره روند کاهشی به خود گرفت. کاربرد موم کارنوبا در دمای 5- درجه سانتیگراد سبب کاهش غلظت قندهای کل محلول شده است اما تفاوت معنیداری با تیمار شاهد و دمای 11- درجه سانتیگراد نداشت. کاربرد توأم کارنوبا + گلایکول پتاس در دمای 5- درجه سانتیگراد سبب کاهش غلظت کلروفیل کل شده است که تفاوت معنیداری نسبت به شاهد نداشته است. آثار یخ‌زدگی به‌صورت ریزش برگ و خشکیدگی سرشاخه‌ها در دمای 8- درجه سانتیگراد قابل مشاهده است. نتایج این آزمایش نشان داد محلولپاشی نهال‌ها با موم کارنوبا در غلظت به کار رفته در این آزمایش تا دمای 8- درجه سانتیگراد باعث کاهش آسیب تنش سرمایی شده است اما کاربرد گلایکول پتاس باعث افزایش تنش سرمایی شده است.
مقالات پژوهشی
مریم حیدرزاده؛ غلامرضا زارعی؛ ابوالفضل مروتی
چکیده
به‌لیمو (Lippia citriodora H. B. & k.) از گیاهان دارویی ارزشمندی است که اسانس آن در صنایع دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد. این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود اوره و انواع کودهای آهن بر عملکرد کمی و کیفی به‌لیمو در سال 1396 در باغ فتح آباد کرمان اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام ...
بیشتر
به‌لیمو (Lippia citriodora H. B. & k.) از گیاهان دارویی ارزشمندی است که اسانس آن در صنایع دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد. این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود اوره و انواع کودهای آهن بر عملکرد کمی و کیفی به‌لیمو در سال 1396 در باغ فتح آباد کرمان اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل کود اوره در چهار سطح صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار و منابع مختلف کود آهن شامل عدم استفاده (شاهد)، سولفات آهن 17 درصد به میزان 10 کیلوگرم در هکتار، نانو کلات آهن 9 درصد به میزان 5 کیلوگرم در هکتار و کلات آهن اورتو 8/4 درصد به میزان 10 کیلوگرم در هکتار در نظر گرفته شدند. صفات مورد اندازهگیری شامل ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک برگ در بوته، تعداد شاخه، میزان کلروفیل و کمیت و کیفیت اسانس بودند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف اوره و منابع مختلف آهن بر کلیه صفات اثر معنیدار داشت. تیمار 150 کیلوگرم اوره در هکتار بیشترین تأثیر را بر صفات اندازهگیری شده نسبت به شاهد داشت. در مجموع استفاده توام 150 کیلوگرم در هکتار اوره به همراه کلات اورتو آهن بالاترین عملکرد کمی و کیفی، محتوای کلروفیل (35 میلیگرم بر میلیلیتر) و درصد اسانس (3/1 درصد) را ایجاد نمود. همبستگی مثبت و معنیداری بین محتوای کلروفیل برگ‌ها با صفات رویشی و اسانس ملاحظه شد. در ارزیابی کیفی اسانس، 20 ترکیب شیمیایی شناسایی شد که دو ترکیب ژرانیال و نرال اجزای غالب بودند که کمترین میزان این ترکیبات در شاهد (8/33 درصد) و بالاترین میزان این ترکیبات در تیمار 150 کیلوگرم کود اوره همراه با کلات آهن اورتو (9/44 درصد) مشاهده گردید.
مقالات پژوهشی
محسن مظفری؛ فرهنگ رضوی؛ ولی ربیعی؛ عزیزاله خیری؛ اکبر حسنی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر کاربرد برگی سلنیم در چهار سطح (صفر، 1، 2 و 3 میلی گرم در لیتر) بر صفات کیفی و بیوشیمیایی انگور رقم فخری آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در تاکستان تجاری (استانکردستان، شهرستان قروه) انجام شد. بوتهها در سه مرحله: تشکیل میوه، ساچمه ای شدن حبهها، تغییر رنگ حبه ها محلولپاشی شدند. در مرحله رسیدگی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر کاربرد برگی سلنیم در چهار سطح (صفر، 1، 2 و 3 میلی گرم در لیتر) بر صفات کیفی و بیوشیمیایی انگور رقم فخری آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در تاکستان تجاری (استانکردستان، شهرستان قروه) انجام شد. بوتهها در سه مرحله: تشکیل میوه، ساچمه ای شدن حبهها، تغییر رنگ حبه ها محلولپاشی شدند. در مرحله رسیدگی تجاری میوه (درجه بریکس 20) از میوهها و برگهای بوته های تحت تیمار و شاهد نمونهبرداری صورت گرفت و صفات کلروفیلکل و کارتنوئید، نیتروژن، پتاسیم، سلنیم برگ و میوه، موادجامدمحلول کل، قندهای محلول، اسیدقابلتیتراسیون، اسیدیته (pH)، ویتامین C، فنل و فلاونوئیدکل، ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه و وزنحبه ارزیابی شد. نتایج اثرات مثبت تیمار سلنیم بر صفات را نشان داد، به طوریکه محلولپاشی سلنیم با غلظت ۲ میلیگرم در لیتر رنگیزههای فتوسنتزی، نیتروژن و پتاسیم برگ، مواد جامدمحلول، قندهایمحلول، ویتامین C، فنل کل، ظرفیت آنتیاکسیدانی و سلنیم میوه را در مقایسه با شاهد افزایش داد. بیشترین مقدار اسید قابل‌تیتراسیون، فلاونوئیدکل میوه و سلنیم برگ در تیمار 3 میلیگرم در لیتر سلنیم مشاهده شد در حالی که این تیمار بر سایر صفات تاثیر کمتری داشت. بیشترین مقدار وزن حبه در تیمار 1 میلیگرم در لیتر بدست آمد. هیچکدام از تیمارهای سلنیم تاثیر معنیداری بر اسیدیته (pH) آبمیوه نشان ندادند. در مجموع نتایج نشان دهنده اثر مثبت سلنیم بر بهبود ویژگیهای آنتیاکسیدانی، کیفی و افزایش میزان سلنیم میوه انگور بود و 2 میلیگرم در لیتر سلنیم با بیشترین تأثیر بر صفات به عنوان بهترین تیمار مشخص گردید.
مقالات پژوهشی
علی رضا لادن مقدم
چکیده
زغالهای زیستی شکلی از مواد هستند که در شرایط خاص سوزانده شده و به عنوان مواد آلی به خاک اضافه میشوند و سبب افزایش مواد آلی خاک و کاهش مخاطرات زیست محیطی میشوند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر دو نوع زغال زیستی حاصل از کلش گندم و برنج بر برخی ویژگیهای گیاه توتفرنگی رقم کردستان است. این پژوهش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوکهای ...
بیشتر
زغالهای زیستی شکلی از مواد هستند که در شرایط خاص سوزانده شده و به عنوان مواد آلی به خاک اضافه میشوند و سبب افزایش مواد آلی خاک و کاهش مخاطرات زیست محیطی میشوند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر دو نوع زغال زیستی حاصل از کلش گندم و برنج بر برخی ویژگیهای گیاه توتفرنگی رقم کردستان است. این پژوهش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در استان گلستان به اجرا در آمده است. تیمارهای این مطالعه شامل سطوح 5/1 و 3 درصد دو نوع پسماند کاه و کلش گندم و برنج به همراه سه سطح کود شیمیایی نیتروژنه و فسفاته به صورت محلول شامل صفر، 50 و 70 درصد نیاز طبیعی گیاه میباشد. در این پژوهش عملکرد، وزن تر گیاه، تعداد میوه با روشهای معمول اندازهگیری شد. مقدار عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم و آهن در دو بخش میوه و اندامهای هوایی اندازهگیری شده است. نتایج نشان دادکه بیشترین عملکرد میوه در تیمار 70 درصد نیاز کودی و سه درصد زغال زیستی کاه و کلش گندم (3/83 گرم در بوته) به دست آمده است. در تیمار 70 درصد نیاز کودی در صورت استفاده از زغال زیستی کاه و کلش گندم و برنج به ترتیب میزان نیتروژن میوه 7/0 و 5/0 گرم در صد گرم ماده خشک افزایش یافت. مطابق نتایج این آزمایش استفاده از هر دو نوع زغال زیستی اثرات بسیار مفیدی بر روی گیاه توت فرنگی دارد و زغال زیستی به دست آمده از کاه و کلش گندم نسبت به برنج دارای اثرات بهتری بروی کیفیت و کمیت توت فرنگی میباشد.
مقالات پژوهشی
سید مهدی حسینی فرهی؛ غضنفر محمدی نیا
چکیده
تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محیطی محدود کننده رشد میباشد که آثار بسیار نامطلوبی بر رشد و عملکرد گیاهان میگذارد. به منظور بررسی تأثیر سالسیلیکاسید و هیومیکاسید بر بهبود تحمل به شوری و میزان جذب عناصر معدنی در فلفل دلمهای تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل (سه فاکتوره) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک گلخانه تجاری ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محیطی محدود کننده رشد میباشد که آثار بسیار نامطلوبی بر رشد و عملکرد گیاهان میگذارد. به منظور بررسی تأثیر سالسیلیکاسید و هیومیکاسید بر بهبود تحمل به شوری و میزان جذب عناصر معدنی در فلفل دلمهای تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل (سه فاکتوره) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک گلخانه تجاری در شهر یاسوج انجام گرفت. فاکتور اول سالسیلیک اسید در سه سطح صفر، یک و دو میلیمولار، فاکتور دوم هیومیکاسید در دو سطح صفر و 5 در هزار و فاکتور سوم شوری آب آبیاری در سه سطح صفر، 50 و 100 میلیمولار نمک کلریدسدیم بود. صفاتی از قبیل ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداد گل، تعداد میوه، متوسط وزن میوه، عملکرد کل، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و غلظت عناصر معدنی پتاسیم، کلسیم، آهن و سدیم در ریشه و برگ فلفل اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که شوری تأثیر معنیداری بر کاهش پارامترهای رشدی گیاه فلفل داشت. کاربرد هیومیکاسید و سالسیلیکاسید باعث کاهش اثرات منفی تنش شوری گردید به‌طوری‌که در اکثر صفات باعث بهبود خصوصیات کمی فلفل گردید. میزان جذب عناصر معدنی پتاسیم، کلسیم و آهن با کاربرد سالسیلیکاسید و هیومیکاسید در شرایط تنش شوری افزایش یافت. بنابراین کاربرد هیومیکاسید و سالسیلیکاسید میتواند در بهبود تحمل به شوری در گیاه فلفل دلمهای مؤثر باشد.
مقالات پژوهشی
آزاده صفاریزدی؛ علی گنجعلی؛ رضا فرهوش؛ منیره چنیانی
چکیده
خرفه، Portulaca oleracea، به علت داشتن ترکیبات آنتیاکسیدانی فراوان و اسیدهای چرب مهم مانند امگا-3 و 6، به‌عنوان گیاهی ارزشمند مورد توجه میباشد. در آزمایش اول ریزنمونه‌های حاصل از دانهال‌های استریل (برگ، ساقه و جوانه انتهایی) در محیط‌کشت‌های MS و ½MS حاوی غلظت‌های 0، 1/0، 3/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر BAP و NAA در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور توان ...
بیشتر
خرفه، Portulaca oleracea، به علت داشتن ترکیبات آنتیاکسیدانی فراوان و اسیدهای چرب مهم مانند امگا-3 و 6، به‌عنوان گیاهی ارزشمند مورد توجه میباشد. در آزمایش اول ریزنمونه‌های حاصل از دانهال‌های استریل (برگ، ساقه و جوانه انتهایی) در محیط‌کشت‌های MS و ½MS حاوی غلظت‌های 0، 1/0، 3/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر BAP و NAA در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور توان پینهزایی مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورفولوژیکی پینه‌ها پس از 5 ماه رشد در دمای 25 درجه سانتیگراد و 16/8 ساعت به ترتیب روشنایی و تاریکی، بررسی شد. مشاهدات مؤید تشکیل پینه‌های بادوام، سبزرنگ و دارای بافت فشرده از ریزنمونه‌های ساقه بودند. بیشترین درصد پینهزایی، اندازه، وزن‌تر و خشک پینه به محیط‌کشت MS حاوی غلظت توأم 5/0 میلیگرم در لیتر BAP و NAA تعلق داشت. آزمایش دوم با هدف بررسی عصاره مخمر بر محتوای ترکیبات فنلی و ظرفیت آنتیاکسیدانی پینه‌های حاصل انجام شد. برای این منظور پینه‌های 21 روزه به محیط‌کشت MSدارای تیمار هورمونی منتخب آزمایش اول منتقل و با غلظت‌های صفر، 125، 250 و 500 میلیگرم در لیتر عصاره مخمر تیمار شدند. بیشترین محتوای فنل (12/664 میلیگرم اسید گالیک در صد گرم وزن خشک)، فلاونوئید (25/42 میلیگرم کوئرستین در صد گرم وزن خشک) و FRAP (0/787 میکرو مول آهن در گرم وزن خشک) به پینه‌های تیمار شده با 500 میلیگرم در لیتر عصاره مخمر تعلق داشت. در این آزمایش حداکثر میزان DPPH IC50 (45/2 میلیگرم در میلیلیتر) به تیمار شاهد اختصاص داشت.
مقالات پژوهشی
عاطفه بیگی هرچگانی؛ شهرام کیانی؛ علیرضا حسین پور
چکیده
شکل نیتروژن (نیترات و آمونیوم) محلول غذایی مورد استفاده در کشتهای بدون خاک بر رشد و ترکیب شیمیایی کاهو مؤثر است. از طرف دیگر ارقام مختلف کاهو پاسخهای متفاوتی نسبت به شکل نیتروژن محلول غذایی نشان میدهند. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر شکل نیتروژن بر ترکیب شیمیایی و عملکرد ارقام کاهوی رومین به صورت کشت بدون خاک انجام شد. این آزمایش ...
بیشتر
شکل نیتروژن (نیترات و آمونیوم) محلول غذایی مورد استفاده در کشتهای بدون خاک بر رشد و ترکیب شیمیایی کاهو مؤثر است. از طرف دیگر ارقام مختلف کاهو پاسخهای متفاوتی نسبت به شکل نیتروژن محلول غذایی نشان میدهند. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر شکل نیتروژن بر ترکیب شیمیایی و عملکرد ارقام کاهوی رومین به صورت کشت بدون خاک انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل نسبت آمونیوم به نیترات و نوع رقم در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد روی گیاه کاهو انجام شد. نسبت آمونیوم به نیترات محلول غذایی شامل 5 سطح 0:100، 15:85 با و بدون بازدارنده نیتراتسازی DMPP و 30:70 با و بدون بازدارنده نیتراتسازی DMPP بود. ارقام کاهوی مورد استفاده نیز شامل دو رقم ترسا4 و کالیفرنیا5 بودند. نتایج نشان داد کاربرد 30 درصد کل نیتروژن محلول غذایی به صورت آمونیوم منجر به افزایش معنیدار غلظت فسفر بخش هوایی در رقم کالیفرنیا (به میزان 40 درصد)، کاهش معنیدار غلظت پتاسیم بخش هوایی (به میزان 3/27 و 8/14 درصد به ترتیب در ارقام ترسا و کالیفرنیا) و کلسیم بخش هوایی (به میزان 0/42 و 1/31 درصد به ترتیب در ارقام ترسا و کالیفرنیا) در مقایسه با عدم کاربرد آمونیوم شد. بیشترین وزن تر بخش هوایی کاهو در رقم ترسا (334 گرم بر گلدان) با کاربرد نسبت 0:100 آمونیوم به نیترات و در رقم کالیفرنیا (435 گرم بر گلدان) با کاربرد نسبت 15:85 آمونیوم به نیترات حاصل شد. کاربرد بازدارنده نیتراتسازی DMPP تأثیر معنیداری بر وزن تر و خشک بخش هوایی و غلظت فسفر، پتاسیم و مس بخش هوایی هر دو رقم کاهو در نسبتهای 15:85 و 30:70 آمونیوم به نیترات در مقایسه با عدم کاربرد نداشت. برمبنای نتایج این پژوهش کاربرد نسبتهای 0:100 و 15:85 آمونیوم به نیترات بهترتیب در ارقام ترسا و کالیفرنیا برای تولید در شرایط مشابه این پژوهش قابل توصیه است.
مقالات پژوهشی
حسین نستری نصرآبادی؛ سید فرهاد صابرعلی
چکیده
شوری یکی از مهمترین تنشهای محیطی است که بطور نامطلوبی باعث کاهش عملکرد و رشد گیاهان میگردد. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه مجتمع آموزش عالی کشاورزی و دامپروری تربت جام بر روی خربزه رقم خاتونی اجرا گردید. تیمارسالیسیلیک اسید در دو سطح صفر (SA0) و یک میلی مولار (SA1)، کودهای زیستی شامل ...
بیشتر
شوری یکی از مهمترین تنشهای محیطی است که بطور نامطلوبی باعث کاهش عملکرد و رشد گیاهان میگردد. در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه مجتمع آموزش عالی کشاورزی و دامپروری تربت جام بر روی خربزه رقم خاتونی اجرا گردید. تیمارسالیسیلیک اسید در دو سطح صفر (SA0) و یک میلی مولار (SA1)، کودهای زیستی شامل ازتوباکتر (B1)، آزوسپریلیوم (B2)، مخلوط ازتوباکتر و آزوسپریلیوم (B3) و بدون تلقیح (B0) و تیمار شوری در پنج مقدار صفر (S0)، 50 (S1)، 100 (S2)، 150 (S3) و 200 (S4) میلیمولار (mM) کلرید سدیم تهیه شدند. نتایج نشان داد که شوری بطور معنیداری باعث افزایش میزان تولید پرولین، قندهای محلول و کاهش میزان رنگدانههای فتوسنتزی و محتوای رطوبت نسبی برگ گیاه خربزه گردید. بیشترین میزان تولید قندهای محلول در ترکیب شوری 200 میلیمولار با کاربرد توام باکتریها (S4 B3) به دست آمد، همچنین بالاترین میزان پرولین در ترکیب شوری 200 میلیمولار با کاربرد سالیسیلیک اسید یک میلیمولار و ترکیب ازتوباکتر و آزوسپریلیوم (S4 SA1 B3) به دست آمد. استفاده از کودهای زیستی بخصوص مخلوط باکتریها در ترکیب با یک میلیمولار سالیسیلیک اسید (SA1 B3) بطور معنیداری باعث بهبود صفات مورد مطالعه گردید. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان تلقیح بذور خربزه و محلولپاشی با سالیسیلیک اسید را جهت افزایش مقاومت و بهبود رشد و عملکرد خربزه در مناطق شور توصیه نمود.
مقالات پژوهشی
مسعود قاسمی؛ حسین آرویی؛ پژمان آزادی؛ آتوسا علی احمدی
چکیده
مامیران(Chelidonium sp.) دارای رویشگاه‌های محدودی در ایران است. این گیاه حاوی مقدار زیادی متابولیت‌های ثانویه نظیر آلکالوئیدهای ایزوکینولین و ترکیبات فنولی میباشد. هدف از این تحقیق، بهینهسازی ریزازدیادی و مقایسه فنول تام موجود در برگ، ساقه و ریشه گیاهچه‌های آن است. آزمایش به صورت طرح پایه کاملاً تصادفی در ۴ تکرار انجام شد. در این تحقیق ...
بیشتر
مامیران(Chelidonium sp.) دارای رویشگاه‌های محدودی در ایران است. این گیاه حاوی مقدار زیادی متابولیت‌های ثانویه نظیر آلکالوئیدهای ایزوکینولین و ترکیبات فنولی میباشد. هدف از این تحقیق، بهینهسازی ریزازدیادی و مقایسه فنول تام موجود در برگ، ساقه و ریشه گیاهچه‌های آن است. آزمایش به صورت طرح پایه کاملاً تصادفی در ۴ تکرار انجام شد. در این تحقیق ابتدا اثر سایتوکینین‌های BAP در غلظت‌های صفر، 5/0، 1، 5/1، 2 میلیگرم در لیتر و TDZ در غلظت‌های صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر بررسی شد. سپس بهترین تیمار سایتوکینین از نظر درصد باززایی به صورت ترکیب با یکی از اکسین‌های IBA وNAA در غلظت‌های 25/0، 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر ارزیابی شد. شاخه‌های باززایی شده به منظور ریشه‌زایی برروی محیط کشتهای MS حاوی 3 گرم در لیتر زغال فعال با تیمارهای IBA، NAA وIAA در غلظت‌های صفر، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر کشت شدند. سپس گیاهچه‌های ریشه‌دار شده سازگار شدند. برای اندازهگیری میزان فنول تام از روش فولین استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین پرآوری در تیمار 5/0 میلیگرم در لیتر TDZ با میانگین 12/8 عدد شاخه بدست آمد. در این مطالعه محیط کشت MS حاوی 5/1 میلیگرم در لیتر IBA، مناسب‌ترین تیمار به منظور ایجاد ریشه تشخیص داده شد. همچنین نتایج نشان داد، میزان فنول تام برگ بیشتر از ساقه و ریشه است.
مقالات پژوهشی
محمد رضا ناروئی راد؛ بهنام بخشی؛ جهانگیر عباسی کوهپایگانی؛ احمد قاسمی؛ منصور فاضلی رستم پور
چکیده
به منظور تعیین تودههای برتر خربزه بانک ژن گیاهی ملی ایران از نظر عملکرد و سایر خصوصیات زراعی در دو شرایط نرمال (آبیاری پس از50 درصد تخلیه رطوبتی ظرفیت زراعی مزرعه) و تنش رطوبتی (آبیاری پس از 75 درصد تخلیه رطوبتی ظرفیت زراعی مزرعه) تعداد 34 توده خربزه به همراه دو شاهد سوسکی و سفیدک محلی در اسفند ماه 1394 در یک آزمایش در قالب طرح لاتیس ساده ...
بیشتر
به منظور تعیین تودههای برتر خربزه بانک ژن گیاهی ملی ایران از نظر عملکرد و سایر خصوصیات زراعی در دو شرایط نرمال (آبیاری پس از50 درصد تخلیه رطوبتی ظرفیت زراعی مزرعه) و تنش رطوبتی (آبیاری پس از 75 درصد تخلیه رطوبتی ظرفیت زراعی مزرعه) تعداد 34 توده خربزه به همراه دو شاهد سوسکی و سفیدک محلی در اسفند ماه 1394 در یک آزمایش در قالب طرح لاتیس ساده در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک کشت و مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس نشان داد که در تودههای مورد بررسی از نظر صفات تعداد میوه، وزن میوه، طول میوه، عرض میوه، قطر حفره، ضخامت گوشت، میزان مواد جامد محلول، طول بوته، میزان کلروفیل، دمای کانوپی، میزان آب نسبی برگ، تعداد روز تا رسیدن و طول ریشه اختلاف آماری معنیداری در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. نتایج مقایسه میانگین به روش LSD نشان داد در شرایط نرمال و تنش رطوبتی توده شماره 23 با میانگین 6275 گرم و 5772 گرم بیشترین میانگین وزن میوه در پلات را تولید نمود و نتایج آنالیز فاکتور نشان داد 4 مولفه حدود 70 درصد تغییرات بین جمعیتهای مورد بررسی را با توجه به صفات مورد بررسی نشان میدهند. بر اساس دو مولفه اول نمودار اسکری پلات نشان داد که وزن میوه با ضخامت گوشت، طول و عرض میوه ارتباط بسیار نزدیک و مثبت دارد.
مقالات پژوهشی
فردین قنبری؛ محمد سیاری
چکیده
دمای پایین منجر به آسیبهای فیزیولوژیکی به سلول در گیاهان حساس به سرمازدگی و خسارت محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند گوجه فرنگی میشود. به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار خشکی بر تحمل به سرما نشاهای گوجه فرنگی و رشد و عملکرد بعدی آن در شرایط مزرعه، تحقیقی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 1395 به صورت فاکتوریل در ...
بیشتر
دمای پایین منجر به آسیبهای فیزیولوژیکی به سلول در گیاهان حساس به سرمازدگی و خسارت محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند گوجه فرنگی میشود. به منظور ارزیابی اثر پیش تیمار خشکی بر تحمل به سرما نشاهای گوجه فرنگی و رشد و عملکرد بعدی آن در شرایط مزرعه، تحقیقی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 1395 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر، 10 و 20 درصد PEG) و تنش سرمایی در دو سطح (تنش و بدون تنش) بود. پس از اعمال پیش تیمار تنش خشکی، نشاها به مدت شش ساعت در شش روز متوالی در دمای سه درجه سانتیگراد قرار گرفتند و پس از آن در مزرعه کاشته شدند. نتایج نشان داد که پیش تیمار خشکی تاثیر معنیداری در افزایش رشد و عملکرد گوجه فرنگی در شرایط مزرعه دارد. گیاهانی که پیش تیمار نشده بودند پس از تیمار سرمایی رشد کمی در شرایط مزرعه داشتند و همچنین عملکرد آنها پایینتر بود. پیش تیمار خشکی سبب افزایش اندازه میوه، افزایش عمر ماندگاری آن و کاهش تعداد میوههای دارای پوسیدگی گلگاه شد. بالاترین رشد و عملکرد کل میوه در کاربرد 10 درصد PEG به دست آمد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که پیش تیمار خشکی میتواند به طور موثری برای حفاظت نشاهای گوجه فرنگی از آسیب ایجاد شده به وسیله تنش دمای پایین در مراحل اولیه رشد استفاده شود و سبب رشد و عملکرد بهتر گوجه فرنگی در شرایط مزرعه میشود.
مقالات پژوهشی
منصور فاضلی رستم پور
چکیده
با هدف بررسی تأثیر تیمارهای تنش خشکی و هرس سبز بر برخی صفات کیفی، فیزیولوژیک و عملکرد انگور رقم یاقوتی آزمایشی بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه سیستان با اقلیم خشک و گرم انجام شد. رژیم آبیاری با 3 سطح شامل تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی براساس تبخیر و تعرق پتانسیل درختچه انگور به عنوان کرت ...
بیشتر
با هدف بررسی تأثیر تیمارهای تنش خشکی و هرس سبز بر برخی صفات کیفی، فیزیولوژیک و عملکرد انگور رقم یاقوتی آزمایشی بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه سیستان با اقلیم خشک و گرم انجام شد. رژیم آبیاری با 3 سطح شامل تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی براساس تبخیر و تعرق پتانسیل درختچه انگور به عنوان کرت اصلی و هرس سبز با 3 سطح شامل شاهد یا عرف محل یا عدم هرس سبز (P1)، هرس شاخه‌های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه (P2) و هرس شاخه‌های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه‌های سبز بدون محصول و شاخه‌های نرک (P3) به عنوان عامل فرعی بود. با کاهش مصرف آب از 100 به 75 درصد نیاز آبی انگور، صفات محتوای نسبی آب برگ، اسیدیته آب میوه، شاخص کلروفیل، شاخص سطح برگ و عملکرد میوه به ترتیب به میزان 1/10، 5/6، 6/8، 11 و 8/18 درصد کاهش و همچنین صفات پرولین، قندهای محلول و نفوذپذیری نسبی غشاء انگور به ترتیب 3/67، 75/8 و 84/44 درصد افزایش یافت. تیمار P3 نسبت به شاهد (P1)، صفات محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل، و عملکرد میوه را به ترتیب به میزان 7/14، 2/12 و 25 درصد افزایش و همچنین صفات پرولین، قندهای محلول، نفوذپذیری نسبی غشاء، اسیدیته آب میوه و شاخص سطح برگ انگور را به ترتیب 34/18، 1/12، 8/6، 3/8 و 3/21 درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که تامین 100 درصد نیاز آبی انگور به همراه هرس شاخه‌های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه‌های سبز بدون محصول و شاخه‌های نرک بیشترین عملکرد انگور به میزان 7797 کیلوگرم در هکتار تولید کرد. به طور کلی میتوان گفت که اعمال هرس سبز میتواند منجر به صرفه جویی 25 درصد آب مصرفی انگور یاقوتی بدون کاهش عملکرد شود.
