مقالات پژوهشی
غلامحسین داوری نژاد؛ مجید عزیزی؛ مریم آخرتی
چکیده
چکیده
پسته محصول استراتژیک در صادرات ایران به کشورهای دیگر بوده به منظور ارتقائ خواص کمی و کیفی این محصول آزمایشی در سال‌های 1383 و 1384 انجام گردید. تأثیر محلول پاشی تیمارهای تغذیه‌ای به منظور رفع محدودیت‌های موجود در جذب عناصر غذایی از طریق خاک و برطرف نمودن مشکل تناوب باردهی در درختان پسته رقم اوحدی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی ...
بیشتر
چکیده
پسته محصول استراتژیک در صادرات ایران به کشورهای دیگر بوده به منظور ارتقائ خواص کمی و کیفی این محصول آزمایشی در سال‌های 1383 و 1384 انجام گردید. تأثیر محلول پاشی تیمارهای تغذیه‌ای به منظور رفع محدودیت‌های موجود در جذب عناصر غذایی از طریق خاک و برطرف نمودن مشکل تناوب باردهی در درختان پسته رقم اوحدی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. در این آزمایش تیمارهای شاهد (آب)، NPK، آهن، کلسیم، منیزیم، منگنز، روی، مس و تیمار کل (شامل کلیه عناصر بالا) در سه مرحله: پانزده روز بعد از تمام گل، زمان پرشدن مغز و یک ماه قبل از برداشت اعمال گردید. درصد خندانی و مغزداری میوه، شاخص عملکرد بر سطح مقطع شاخه، رشد رویشی، میزان کلروفیل برگ و عناصر موجود در برگ‌ها بررسی شد. درصد خندانی در تیمارها تفاوت معنی داری را نشان داد بطوریکه بیشترین درصد خندانی در تیمار کلسیم و کمترین آن در شاهد مشاهده شد. از نظر درصد پوکی و میزان کلروفیل برگ بین تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. میزان عملکرد به ازای واحد سطح مقطع شاخه در دو سال 83 و 84 با هم تفاوت معنی داری داشت، بطوریکه در سال 83 بیشترین و کمترین میزان عملکرد به ترتیب در تیمار NPK و تیمار کل مشاهده شد. در سال 84 نیز بیشترین و کمترین میزان عملکرد به ترتیب در تیمار مس و تیمار کل دیده شد. رشد رویشی در تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌داری داشت، بیشترین میزان رشد رویشی در تیمار مس و کمترین آن در تیمار کل دیده شد. درصد جذب عناصر توسط برگ در هر تیمار با شاهد و کل سنجیده شد. میزان ازت، فسفر و پتاسیم برگ در تیمارهای NPK و تیمار کل تفاوت معنی داری با شاهد داشت، بطوریکه میزان این عناصر در تیمار NPK و کل بیشتر از شاهد بود. میزان منگنز برگ نیز در تیمار کل و تیمار منگنز یطور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود.
واژه‌های کلیدی: پسته، سال آوری، پوکی، خندانی، عناصر غذایی، محلول پاشی
مقالات پژوهشی
کرامت اله سعیدی ابواسحاقی؛ رضا امیدبیگی
چکیده
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر اقلیم جنوب غرب ایران بر کمیت و کیفیت اسیدهای چرب بذر نسترن کوهی در 5 منطقه شامل سمیرم (استان اصفهان)، کیار وگردبیشه (استان چهارمحال و بختیاری)، یاسوج و میمند (استان کهگیلویه و بویراحمد) انجام شد. استخراج روغن با دستگله سوکسله و تجزیه اسیدهای چرب با دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) صورت پذیرفت. بیشترین ...
بیشتر
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر اقلیم جنوب غرب ایران بر کمیت و کیفیت اسیدهای چرب بذر نسترن کوهی در 5 منطقه شامل سمیرم (استان اصفهان)، کیار وگردبیشه (استان چهارمحال و بختیاری)، یاسوج و میمند (استان کهگیلویه و بویراحمد) انجام شد. استخراج روغن با دستگله سوکسله و تجزیه اسیدهای چرب با دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) صورت پذیرفت. بیشترین و کمترین درصد روغن به ترتیب از میمند (05/11%) و کیار (15/8%) بدست آمد. پنج اسید چرب عمده شناسایی شده در روغن بذور نسترن کوهی به ترتیب شامل لینولئیک، اولئیک، لینولنیک، پالمتیک و استئاریک بودند. نتایج نشان دادند که تفاوت در میزان اسیدهای چرب در مناطق تحت مطالعه معنی دار بود (01/0>P). بیشترین میزان اسید لینولئیک، اولئیک و لینولنیک به ترتیب از مناطق گردبیشه (09/52%)، سمیرم (47/40%) و کیار (47/17%) بدست آمد. کمترین میزان اسید لینولئیک، اولئیک و لینولنیک به ترتیب از مناطق سمیرم (24/37%)، گردبیشه (69/22%) و میمند (85/12%) بدست آمد. بیشترین میزان اسید پالمتیک و استئاریک به ترتیب از مناطق میمند (91/4%) و کیار (88/3%)، و کمترین مقدار اسید پالمتیک و استئاریک از سمیرم (به ترتیب 04/4% و 17/2%) حاصل شد. بیشترین و کمترین میزان اسیدهای چرب غیراشباع به ترتیب از سمیرم (65/92%) و یاسوج (07/90%) به دست آمد. اختلافات بین میزان ترکیبات اسیدهای چرب بذر نسترن کوهی در مناطق مورد مطالعه ناشی از تفاوت در فاکتورهای اقلیمی مناطق مورد مطالعه بود.
واژه‌های کلیدی: نسترن کوهی، اسیدچرب، بذر، جنوب غرب ایران
مقالات پژوهشی
فاطمه شاکری؛ بهرام بانی نسب؛ سیروس قبادی؛ مصطفی مبلی
چکیده
چکیده
به منظور بررسی اثر پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی توت فرنگی رقم سلوا (Selva) پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. پاکلوبوترازول در دو روش کاربرد خاکی و محلول پاشی اندام هوایی در مقادیر 0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌گرم ماده مؤثر برای هر گیاه مورد ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی اثر پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی توت فرنگی رقم سلوا (Selva) پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. پاکلوبوترازول در دو روش کاربرد خاکی و محلول پاشی اندام هوایی در مقادیر 0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌گرم ماده مؤثر برای هر گیاه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول در روش محلول پاشی در کنترل رشد رویشی مؤثرتر از کاربرد خاکی است. با افزایش میزان پاکلوبوترازول سطح برگ، وزنتر اندام هوایی، وزنتر کل بوته و طول دمبرگ کاهش یافت. وزنتر، تعداد و قطر ریشه تحت تأثیر پاکلوبوترازول قرار نگرفت. همچنین کاربرد پاکلوبوترازول اثر معنی‌داری بر سفتی بافت، غلظت مواد جامد محلول و ویتامین ث میوه نداشت. اثر متقابل غلظت پاکلوبوترازول و روش کاربرد آن برای صفات سطح برگ، طول و قطر دمبرگ، وزنتر کل بوته، وزنتر اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ، عمکرد بوته‌ها، قطر میوه و شاخص برداشت معنی‌دار گردید. به طوری که محلول پاشی بوته‌ها با پاکلوبوترازول به میزان 2 میلی‌گرم ماده مؤثر به ازاء هر گیاه باعث بالاترین قطر دمبرگ، میزان کلروفیل برگ‌ها و شاخص برداشت گردید. همچنین کاربرد خاکی پاکلوبوترازول به میزان 1 میلی‌گرم ماده مؤثر به ازاء هر گیاه باعث افزایش عملکرد بوته به میزان 16/27 درصد شد.
واژه های کلیدی: پاکلوبوترازول، توت فرنگی، کاربرد خاکی، محلول پاشی
مقالات پژوهشی
عسکر غنی؛ مجید عزیزی؛ علی تهرانی فر
چکیده
چکیده
به منظور بررسی سازگاری 5 گونه وحشی بومادران (A. eriophora, A. millefolium, A. biebersteinii, A. nobilis, A. wilhelmsii) به شرایط کشت شده و ارزیابی پتانسیل های زینتی آن، کشت بذور وحشی این گیاه که از رویشگاههای واقع در خراسان رضوی، شیراز و کرج جمع‌آوری شده بود، ابتدا در نیمه اول شهریور 1385 در گلدان انجام شده، پس از رشد اولیه، نشاهای گیاهان در مرحله 8-6 برگی در نیمه ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی سازگاری 5 گونه وحشی بومادران (A. eriophora, A. millefolium, A. biebersteinii, A. nobilis, A. wilhelmsii) به شرایط کشت شده و ارزیابی پتانسیل های زینتی آن، کشت بذور وحشی این گیاه که از رویشگاههای واقع در خراسان رضوی، شیراز و کرج جمع‌آوری شده بود، ابتدا در نیمه اول شهریور 1385 در گلدان انجام شده، پس از رشد اولیه، نشاهای گیاهان در مرحله 8-6 برگی در نیمه دوم آبان همان سال به زمین اصلی، داخل کرت با فاصله 40×30 سانتیمتر انتقال یافتند. کلیه ویژگی های فنولوژیک و مرفولوژیک گیاهان طی مراحل مختلف رشد بررسی شد. طرح آماری مورد استفاده شامل بلوکهای کاملا تصادفی (RCBD) با 5 تیمار و 3 تکرار و تیمارها شامل 5 گونه بومادران بود. نتایج این تحقیق نشان داد که هر کدام گونه‌های مختلف بومادران دارای ویژگی‌های خاص ظاهری بوده که می‌تواند بسته به هدف مورد استفاده قرار گیرند. گونه A. millefolium از نظر طول دوره گلدهی (100 روز) و ارتفاع بوته (حدود 1 متر) از دیگر گونه ها برتری داشت در حالی که گونه A. biebersteinii از نظر تعداد جست، قطر و ارتفاع گل برتری داشت. گونه های A. wilhelmsii و A. eriophora بیشترین تعداد گل آذین جانبی را داشتند و زودتر از دیگر گونه ها وارد مرحله زایشی شدند. به طور کلی این گونه ها به دلیل عدم داشتن مشکلی خاص جهت کشت و کار، مقاومت به شرایط نامساعد محیطی، داشتن دوره گلدهی نسبتا طولانی، پایا بودن، داشتن گلهای زیبا و درشت به نظر می‌رسد که گیاهان بسیار مناسبی جهت کشت در فضای سبز می‌باشند.
واژه‌های کلیدی: بومادران، گیاهان بومی، خصوصیات مرفولوژیک، اهلی کردن، گیاهان زینتی
مقالات پژوهشی
محمدحسین دانشور؛ مختار حیدری
چکیده
چکیده
در این آزمایش اثر کاشت پداژه در فواصل 15، 20 و 25 سانتی متر در دو طرح کاشت مربع و مثلث بر رشد و گلدهی گلایول (رقم وایت فرندشیپ) مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار (هر تکرار شامل یک کرت به ابعاد 5/1× 1متر) طرح‌ریزی گردید. نتایج نشان دادند با کاشت پداژه در طرح مربع و فاصله 20 سانتی متر ارتفاع ...
بیشتر
چکیده
در این آزمایش اثر کاشت پداژه در فواصل 15، 20 و 25 سانتی متر در دو طرح کاشت مربع و مثلث بر رشد و گلدهی گلایول (رقم وایت فرندشیپ) مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار (هر تکرار شامل یک کرت به ابعاد 5/1× 1متر) طرح‌ریزی گردید. نتایج نشان دادند با کاشت پداژه در طرح مربع و فاصله 20 سانتی متر ارتفاع ساقه گلدهنده بطور معنی داری بیشتر از کاشت پداژه در فاصله 15 و 25 سانتی متر در هر دو طرح مثلث و مربع بود. نسبت طول قسمت گلدهنده به ارتفاع ساقه در فاصله کاشت 25 سانتی متر و طرح مربع بطور معنی داری بیشتر از فاصله کاشت 15 سانتی متر بود. بیشترین تعداد شاخه‌های گل بریده غیر اقتصادی در فاصله کاشت 15 سانتی متر و در هر دو طرح مربع و مثلث تولید گردید و افزایش فاصله کاشت موجب کاهش این شاخص در هر دو طرح کاشت گردید. در هر دو طرح کاشت مربع و مثلث افزایش فاصله کاشت موجب کاهش تعداد پداژه‌های جدید گردید و بیشترین تعداد پداژه در طرح کاشت مثلث و فاصله کاشت 15 سانتی متر تولید گردید. طرح کاشت و فاصله کاشت پداژه تأثیر معنی داری بر قطر پداژه‌های جدید و هم چنین وزن، تعداد و قطر پداژک ها، نسبت تعداد گلچه به ارتفاع ساقه گل دهنده، تعداد و طول و عرض برگ، قطر ساقه نداشتند.
واژه‌های کلیدی: تراکم، طرح کاشت، گلایول، گل بریده، گلدهی
مقالات پژوهشی
آزاده اسفندیاری؛ تکتم سادات تقوی؛ مصباح بابالار؛ مجتبی دلشاد
چکیده
چکیده
به منظور مطالعه اثر بستر زئولیت در مقایسه با پرلیت بر عملکرد و کیفیت میوه گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Beril ) در کشت هیدروپونیک، بسترهای متفاوت پرلیت، مخلوط حجمی زئولیت غنی شده با آمونیوم به همراه پرلیت و زئولیت خام و پرلیت (vz10/vp 90) به صورت کرت خرد شده و طرح بلوک کاملا تصادفی با دو محلول غذایی (محلول غذایی با فرمول کامل و محلول ...
بیشتر
چکیده
به منظور مطالعه اثر بستر زئولیت در مقایسه با پرلیت بر عملکرد و کیفیت میوه گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Beril ) در کشت هیدروپونیک، بسترهای متفاوت پرلیت، مخلوط حجمی زئولیت غنی شده با آمونیوم به همراه پرلیت و زئولیت خام و پرلیت (vz10/vp 90) به صورت کرت خرد شده و طرح بلوک کاملا تصادفی با دو محلول غذایی (محلول غذایی با فرمول کامل و محلول غذایی با 30% کاهش نیتروژن) مورد بررسی قرار گرفتند. در طول دوره رشد صفات کمی و کیفی میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند و مشخص شد که وزن میوه ها، طول آنها و درصد اسیدیته با کاهش نیتروژن در محلول غذایی کاهش یافت؛ میوههای ریز (زیر 70 گرم) با کاهش نیتروژن افزایش پیدا کرد و عملکرد میوهها تحت تأثیر محلول قرار نگرفت. بستر بر عملکرد میوه ها، تعداد میوه در بوته، وزن میوه، تولید میوههای متوسط (70-100 گرم) تأثیر معنی دار داشت و بیشترین مقدار این صفات در بستر زئولیت غنی شده و پرلیت بدست آمد. اثر متقابل محلول ضعیف شده و بستر زئولیت شارژ شده، باعث کاهش وزن میوه، درصد ماده خشک میوه و درصد ویتامین ث شد. در مورد میزان مواد جامد قابل حل، سفتی و چگالی میوهها تفاوت معنی داری در بین تیمارها دیده نشد.
واژه‌های کلیدی: هیدروپونیک، بستر کشت، زئولیت، نیتروژن
مقالات پژوهشی
رضا امین پور؛ سیدفرهاد موسوی؛ مصطفی مبلی
چکیده
چکیده
به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری بر عملکرد سوخ دو ژنوتیپ پیاز بهاره مورد کشت در اصفهان آزمایشی به صورت کرت های خرد شده- فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان در دو سال زراعی 84- 1383 و 85- 1384 انجام شد. کرت اصلی شامل رژیم آبیاری در سه سطح بر اساس تبخیر از تشت تبخیر کلاس A )به ترتیب ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری بر عملکرد سوخ دو ژنوتیپ پیاز بهاره مورد کشت در اصفهان آزمایشی به صورت کرت های خرد شده- فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان در دو سال زراعی 84- 1383 و 85- 1384 انجام شد. کرت اصلی شامل رژیم آبیاری در سه سطح بر اساس تبخیر از تشت تبخیر کلاس A )به ترتیب آبیاری پس از 3 50 = T1 ، 3 70 = T2 و 3 90 = T3 میلی‌متر تبخیر( و کرت های فرعی شامل ترکیب فاکتوریل دو ژنوتیپ بهاره پیاز (رقم یلوسوئیت اسپانیش وتوده درچه اصفهان) وسه فاصله بوته روی ردیف (به ترتیب 5، 5/7 و 10 سانتیمتر) بود. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری سبب کاهش معنی دار عملکرد کل، عملکرد بازارپسند، قطر و ارتفاع سوخ تولیدی شد. بیشترین عملکرد کل و عملکرد بازارپسند (به ترتیب 867/6 و 761/5 کیلوگرم در متر مربع) در تیمار T1 تولید گردید. از نظر عملکرد، واکنش ار قام نسبت به افزایش دور آبیاری متفاوت بود به طوری که تحمل رقم یلو سوئیت اسپانیش نسبت به کم آبی بیشتر از توده درچه اصفهان بود. رقم یلو سوئیت اسپانیش دارای عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و ارتفاع سوخ بیشتری نسبت به توده درچه اصفهان بود. اما قطر گردن، مادة خشک و مواد جامد محلول سوخ در توده درچه اصفهان به طور معنی داری بیشتر از رقم یلو سوئیت اسپانیش شد. عملکرد کل و عملکرد بازارپسند برای فواصل بوته 5 و 5/7 سانتی متر یکسان به دست آمد. اما با افزایش فاصله بوته از 5/7 به 10 سانتی متر، این دو پارامتر به طور معنی داری کاهش یافتند. فاصله بوته بیشتر سبب افزایش اندازه سوخ (قطر و ارتفاع) گردید.
واژه های کلیدی: پیاز، رژیم آبیاری، ژنوتیپ های بهاره، عملکرد سوخ
مقالات پژوهشی
روناک ساسانی؛ حمیدرضا خزاعی؛ احمد نظامی
چکیده
چکیده
با توجه به این که دوران خواب در جوانه‌های ریز غده سیب زمینی یکی از عوامل محدود کننده کشت آنها پس از برداشت غده‌ها است، این آزمایش بر اساس طرح آشیانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار با هدف یافتن موثر ترین هورمون و دما جهت شکست سریعتر خواب ریز غده سیب زمینی در بهار سال 1387 صورت گرفت. تیمارهای آزمایش شامل هورمون‌های جیبرلیک ...
بیشتر
چکیده
با توجه به این که دوران خواب در جوانه‌های ریز غده سیب زمینی یکی از عوامل محدود کننده کشت آنها پس از برداشت غده‌ها است، این آزمایش بر اساس طرح آشیانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار با هدف یافتن موثر ترین هورمون و دما جهت شکست سریعتر خواب ریز غده سیب زمینی در بهار سال 1387 صورت گرفت. تیمارهای آزمایش شامل هورمون‌های جیبرلیک اسید (در دو سطح 5/2 و 5 میلی گرم در لیتر)، زآتین (در دوسطح 5/1 و 3 میلی گرم در لیتر )، بنزیل آدنین (در دو سطح 5 و10 میلی گرم در لیتر) و شاهد(آب مقطر) و سه تیمار دمایی 5، 10 و 15 درجه سانتی گراد بودند. نتایج نشان داد صفاتی نظیر سرعت و درصد جوانه زنی، میانگین طول جوانه، تعداد جوانه‌های فعال، وزن غده ها، بطور معنی داری (01/0(P≤ تحت تأثیر تیمار هورمونی و دمایی قرار گرفتند. در خصوص سرعت و درصد جوانه زنی تحت تیمارهای هورمونی، تفاوت معنی داری بین هورمون‌ها مشاهده نشد، اما کمترین مربوط به تیمار شاهد بترتیب با مقادیر 4/14 و11 درصد بود. بیشترین تأثیر بر میانگین طول جوانه مربوط به هورمون جیبرلین 5 میلی گرم در لیتر بود. دمای 10 درجه سانتی گراد بیشترین تأثیر را بر فعال شدن جوانه‌ها داشت. در دمای پایین تأثیر هورمون بر صفات تحت بررسی چندان قابل توجه نبود. بیشترین و کمترین کاهش وزن غده‌ها به ترتیب در دمای 5 و 15 درجه سانتی گراد حاصل شد.
واژه‌های کلیدی: سیب زمینی، خواب ریز غده، شکست خواب
مقالات پژوهشی
عزیزه مسیب زاده؛ یونس مستوفی؛ محمد جوان نیکخواه؛ زهرا امام جمعه
چکیده
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی روند تغییرات بیوشیمیایی بافت‌های انگور رقم شاهرودی در شرایط بسته بندی در اتمسفر تعدیل یافته نسبت به شاهد و با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طراحی شد. سه ترکیب گازی شامل O2 5% + CO210% (GC2) ، O215% + CO210% (GC3) و O260% + CO210% (GC4) با استفاده از دو نوع پوشش پلیمری (پلی پروپیلن و پلی ...
بیشتر
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی روند تغییرات بیوشیمیایی بافت‌های انگور رقم شاهرودی در شرایط بسته بندی در اتمسفر تعدیل یافته نسبت به شاهد و با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طراحی شد. سه ترکیب گازی شامل O2 5% + CO210% (GC2) ، O215% + CO210% (GC3) و O260% + CO210% (GC4) با استفاده از دو نوع پوشش پلیمری (پلی پروپیلن و پلی اتیلن) برای نگهداری انگورها در دمای oC 1و رطوبت نسبی 90%-80 مورد استفاده قرار گرفتند. محتوای قندهای احیاگر، اسیدیته قابل تیتراسیون (TTA) و pH هر 15 روز یکبار و پس از 24 ساعت قرار گیری در دمای اتاق اندازه گیری شدند. نتایج بدست آمده از 45 روز انبار داری نشان داد که همزمان با کاهش میزان قندهای احیاگر شانس بروز آلودگی افزایش مییابد. از سوی دیگر مشاهده شد که یک افزایش شدید در میزان قندهای احیاگر پس از ظهور آلودگی دیده میشود. نتایج بدست آمده نشان میدهد که افزایش زود هنگام درمیزان قندهای احیاگر در نمونههای بسته بندی شده با GC4 با کمترین میزان آلودگی همراه بوده است. همچنین مشخص شد که روند کاهش TTA و افزایش pH برای نمونههای فوق ملایم تر است.
واژه‌های کلیدی: قندهای احیاگر، پوسیدگی خاکستری، انگور رقم شاهرودی، بسته بندی در اتمسفر تعدیل یافته
مقالات پژوهشی
لیلا تقی پور؛ مجید راحمی
چکیده
چکیده
به منظور بررسی تأثیرات چند ماده شیمیایی، بر درصد تنک و کیفت میوه زردآلو رقم "خیاری" پژوهشی در یک باغ تجاری از توابع شهرستان نی ریز فارس انجام گرفت. تیمارهای نفتالین استیک اسید) 10، 20و 40 میلی گرم در لیتر(، نفتالین استامید (20 ،40و 80 میلی‌گرم در لیتر)، اتفن (50، 100 و200 میلی‌گرم در لیتر) و اوره (2/0، 4/0 و 6/0درصد) و 2 هفته پس از مرحله تمام گل در ...
بیشتر
چکیده
به منظور بررسی تأثیرات چند ماده شیمیایی، بر درصد تنک و کیفت میوه زردآلو رقم "خیاری" پژوهشی در یک باغ تجاری از توابع شهرستان نی ریز فارس انجام گرفت. تیمارهای نفتالین استیک اسید) 10، 20و 40 میلی گرم در لیتر(، نفتالین استامید (20 ،40و 80 میلی‌گرم در لیتر)، اتفن (50، 100 و200 میلی‌گرم در لیتر) و اوره (2/0، 4/0 و 6/0درصد) و 2 هفته پس از مرحله تمام گل در سال 1385 بر روی شاخه‌های منتخب اعمال شد. بررسی نتایج نشان داد که به جز اوره در غلظت 6/0 درصد، بقیه تیمارها به طور معنی داری باعث تنک میوه شدند. مواد شیمیایی مورد استفاده باعث افزایش حجم، طول، قطر میوه ها، کل ماده جامد محلول، نسبت کل ماده جامد محلول به اسیدیته کل، وزن خشک و نسبت وزن تر میوه به وزن خشک میوه شدند ولی بین شاهد و بقیه تیمارها تفاوت معنی داری در میزان اسید کل دیده نشد.
واژه‌های کلیدی: اتفن، اوره، نفتالین استیک اسید، نفتالین استامید
مقالات پژوهشی
عبدالحسین ابوطالبی؛ عنایت اله تفضلی
چکیده
چکیده
یکی از راه‌های توسعه تحمل به شوری در مرکبات، پیوند ارقام تجاری حساس به شوری بر روی پایه های مقاوم می باشد. لیموشیرین، یکی از گونه‌های مرکبات است که به شوری آب و خاک حساس بوده و تحت این شرایط کاهش شدیدی در رشد و عملکرد خواهد داشت. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر شوری و پایه‌های نارنج معمولیCitrus aurantium))، لیموشیرین C. limetta))، لیموآب ...
بیشتر
چکیده
یکی از راه‌های توسعه تحمل به شوری در مرکبات، پیوند ارقام تجاری حساس به شوری بر روی پایه های مقاوم می باشد. لیموشیرین، یکی از گونه‌های مرکبات است که به شوری آب و خاک حساس بوده و تحت این شرایط کاهش شدیدی در رشد و عملکرد خواهد داشت. این پژوهش به منظور بررسی تأثیر شوری و پایه‌های نارنج معمولیCitrus aurantium))، لیموشیرین C. limetta))، لیموآب (C. aurantifolia)، ولکامریانا volkameriana) C.)، و بکرایی C. reticulata C. limetta) )، بر غلظت عناصر کم مصرف در برگ لیموشیرین بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در گلخانه انجام گرفت. تیمارهای شوری در چهار سطح 0، 20، 40 و 60 میلی مول در لیترکلرید سدیم در نظر گرفته شد. براساس نتایج نوع پایه تأثیر معنی دار بر غلظت عناصر کم مصرف در برگ داشت و تحت تأثیر شوری، تغییراتی در غلظت عناصر کم مصرف در برگ مشاهده شد. تحت شرایط این آزمایش، پایه ولکامریانا و تا حدودی بکرایی از پتانسیل خوبی در ایجاد تحمل به شوری در پیوندک لیموشیرین برخوردار بودند.
واژه های کلیدی: پایه، شوری، عناصر کم مصرف، لیموشیرین
مقالات پژوهشی
مهدیه سیاهکوهی؛ مجید راحمی؛ امان اله جوانشاه
چکیده
چکیده
این پژوهش در یک باغ تجاری واقع در بخش کشکوئیه در شهرستان رفسنجان در سال های 1385 و 1386 انجام گردید. تیمارهای موردنظر روی دو شاخه از هر تک درخت اعمال شدند. اسید جیبرلیک (0، 25، 50 و 75 میلی گرم در لیتر) در سه زمان محلول پاشی (اواسط خرداد ماه، اواسط تیر ماه و اواسط مرداد ماه) روی پسته رقم احمدآقایی انجام شد و برداشت نیز در دو زمان (15 و 30 شهریور ...
بیشتر
چکیده
این پژوهش در یک باغ تجاری واقع در بخش کشکوئیه در شهرستان رفسنجان در سال های 1385 و 1386 انجام گردید. تیمارهای موردنظر روی دو شاخه از هر تک درخت اعمال شدند. اسید جیبرلیک (0، 25، 50 و 75 میلی گرم در لیتر) در سه زمان محلول پاشی (اواسط خرداد ماه، اواسط تیر ماه و اواسط مرداد ماه) روی پسته رقم احمدآقایی انجام شد و برداشت نیز در دو زمان (15 و 30 شهریور ماه) انجام گرفت. محلول پاشی در اواسط خرداد ماه باعث کمترین درصد زودخندانی شد و تیمار 50 و 75 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک بطور معنی داری درصد زودخندانی و ترک خوردگی پوسته سبز را کاهش داد. زمان های محلول پاشی روی درصد پسته های دهان بسته اثری نداشتند با افزایش غلظت اسید جیبرلیک درصد پسته های دهان بسته افزایش یافت. محلول پاشی در اواسط مرداد ماه درصد چربی و میزان پروتئین مغز را افزایش داد. تیمارهای مختلف اسید جیبرلیک روی درصد چربی و میزان پروتئین اثر معنی داری نداشتند و تیمار 75 میلی گرم در لیتر میزان کلروفیل مغز را افزایش داد.
واژه های کلیدی: احمدآقایی، پسته های دهان بسته، میزان پروتئین مغز، میزان کلروفیل مغز
مقالات پژوهشی
علیرضا دادخواه؛ محمد کافی؛ قربانعلی رسام
چکیده
چکیده
بمنظور مطالعه اثرات فصل کاشت (کشت پاییزه و بهاره) و تراکم کاشت بر صفات رشد و عملکرد گل (وزن خشک گل) گیاه بابونه، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان انجام شد. در این آزمایش از طرح کرت‌های خرد شده با دو فاکتور زمان کاشت و فاصله روی ردیف در چهار تکرار استفاده شد. زمان کاشت در کرت‌های اصلی و فاصله بوته روی ...
بیشتر
چکیده
بمنظور مطالعه اثرات فصل کاشت (کشت پاییزه و بهاره) و تراکم کاشت بر صفات رشد و عملکرد گل (وزن خشک گل) گیاه بابونه، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی شیروان انجام شد. در این آزمایش از طرح کرت‌های خرد شده با دو فاکتور زمان کاشت و فاصله روی ردیف در چهار تکرار استفاده شد. زمان کاشت در کرت‌های اصلی و فاصله بوته روی ردیف (10، 20 و 30 سانتی متر) در کرت‌های فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فصل کاشت بطور معنی داری بر صفات رشد و عملکرد گیاه بابونه تاثیر گذاشت بطوری که در کاشت پاییزه ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی و فرعی، طول دوره گلدهی، تعداد گل در بوته و عملکرد گل در واحد سطح بیشتر از کشت بهاره بود. در کشت پاییزه اگر چه تفاوت معنی داری بین فواصل روی ردیف 20 و 30 سانتی متر مشاهده نشد اما بیشترین عملکرد گل از فاصله روی ردیف 20 سانتی متر (با تراکم 100000 بوته در هکتار) حاصل شد. در کاشت بهاره عملکرد گل در فاصله روی ردیف 10 سانتی متر نسبت به فواصل روی ردیف دیگر بطور معنی داری کاهش نشان داد. فصل کاشت تاثیر معنی داری بر میزان اسانس گلهای بابونه نداشت، اما افزایش عملکرد گل در واحد سطح در کاشت پاییزه در نهایت منجر به افزایش عملکرد اسانس در واحد سطح گردید.
واژه‌های کلیدی: بابونه، زمان کاشت، تراکم بوته، عملکرد
مقالات پژوهشی
سید مهدی حسینی فرهی؛ کرم اله گودرزی؛ بیژن کاووسی
چکیده
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، رفع کمبود روی و افزایش عملکرد انگور عسکری به روش تزریق سولفات روی در تنه بود. این بررسی در یکی از باغ‌های تجاری انگور شهرستان دنا (سی سخت) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل تزریق سولفات روی در تنه در سطوح 5/1، 3 و 5 در هزار و شاهد (بدون تزریق) بود. تزریق مربوط ...
بیشتر
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، رفع کمبود روی و افزایش عملکرد انگور عسکری به روش تزریق سولفات روی در تنه بود. این بررسی در یکی از باغ‌های تجاری انگور شهرستان دنا (سی سخت) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل تزریق سولفات روی در تنه در سطوح 5/1، 3 و 5 در هزار و شاهد (بدون تزریق) بود. تزریق مربوط به هر تیمار به میزان 500 سی سی در سه مرحله گلدهی، بعد از تشکیل میوه و مرحله تغییر رنگ میوه انجام گرفت. صفات عملکرد، غلظت روی برگ، سبزینه برگ، طول، عرض و حجم حبه، مواد جامد محلول و اسیدکل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تزریق سولفات روی در تنه باعث افزایش معنی دار عملکرد، سبزینه برگ، وزن، طول و حجم حبه، نسبت به شاهد گردید. اثر تزریق سولفات روی بر میزان روی برگ، مواد جامد محلول، اسید کل و نسبت اسید به قند معنی دار نگردید، هرچند 7/16% میزان روی برگ را افزایش داد. بنابراین تزریق سولفات روی در تنه می‌تواند به عنوان روشی جدید در رفع کمبود روی و افزایش عملکرد انگور عسکری مورد استفاده قرار گیرد.
واژه های کلیدی: انگورعسکری، سولفات روی، تزریق به تنه، عملکرد، سبزینه برگ
مقالات پژوهشی
محی الدین پیرخضری؛ محمداسماعیل حسنی؛ محمدفخر طباطبایی
چکیده
چکیده
به منظور ارزیابی و همچنین تعیین خصوصیات تعدادی از گونه های بابونه در دو جنس آنتمیس و ماتریکاریا از صفات مرفولوژیکی و فنولوژیکی استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو تکرار انجام شد و 16 صفت ارتفاع، قطر گل، قطر نهنج، تعداد گلهای زبانه ای، درصد گل خشک، وزن 100 گل، تاریخ شروع گلدهی، عملکرد گل در بوته، تعداد ...
بیشتر
چکیده
به منظور ارزیابی و همچنین تعیین خصوصیات تعدادی از گونه های بابونه در دو جنس آنتمیس و ماتریکاریا از صفات مرفولوژیکی و فنولوژیکی استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو تکرار انجام شد و 16 صفت ارتفاع، قطر گل، قطر نهنج، تعداد گلهای زبانه ای، درصد گل خشک، وزن 100 گل، تاریخ شروع گلدهی، عملکرد گل در بوته، تعداد گل در بوته، وزن 1000 دانه، طول روزنه، طول و عرض برگ، طول دمبرگ، رنگ گلبرگ، تیپ برگ و نهنج در 27 ژنوتیپ اندازه گیری و ارزیابی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ‌ها از نظر کلیه صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری داشتند. بر اساس نتایج تجزیه به عامل ها، پنج عامل اصلی که جمعاً 91 درصد از تغییرات کل را توجیه نمودند، انتخاب گردید. در عامل اول که 39 درصد تغییرات را تبیین نمود صفاتی نظیر ، قطر گل، قطر نهنج، تعداد گل های زبانه ای، وزن 100 گل، عملکرد بوته، طول برگ و وزن 1000 دانه بیشترین اثر را داشتند. نتایج تجزیه کلاستر نشان داد در فاصله اقلیدسی دو ژنوتیپ‌ها را به 8 گروه و 2 گونه مستقل تفکیک نمود. این تحقیق نشان داد که نشانگرهای مرفولوژیکی هنوز یکی از ابزارهای قابل اطمینان برای شناسای گونه‌ها و ژنوتیپ‌ها میباشد.
واژه‌های کلیدی: ارزیابی مرفولوژیکی، گونه های آنتمیس، گونه های ماتریکاریا، تجزیه کلاستر
مقالات پژوهشی
مهدی اورعی؛ سید جلال طباطبائی؛ اسماعیل فلاحی؛ علی ایمانی
چکیده
چکیده
تحمل شوری یکی از مهم ترین عوامل موثر بر تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک میباشد. تحمل شوری در درختان میوه را می‌توان از طریق استفاده از پایه های متحمل، افزایش داد. بدین منظور و جهت ارزیابی اثرات تنش شوری و پایه بر رشد، شدت فتوسنتز و غلظت عناصر غذایی بادام (Prunus dulcis Miller.) رقم فراگنس، آزمایشی با سه سطح کلرید سدیم (0، ...
بیشتر
چکیده
تحمل شوری یکی از مهم ترین عوامل موثر بر تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک میباشد. تحمل شوری در درختان میوه را می‌توان از طریق استفاده از پایه های متحمل، افزایش داد. بدین منظور و جهت ارزیابی اثرات تنش شوری و پایه بر رشد، شدت فتوسنتز و غلظت عناصر غذایی بادام (Prunus dulcis Miller.) رقم فراگنس، آزمایشی با سه سطح کلرید سدیم (0، 50، 100 میلی مولار) و دو پایه (جی اف-677 ، تواونو) بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در محیط بدون خاک و تحت شرایط کنترل شده به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که شوری اثرات کاهشی معنی داری بر خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی و غلظت عناصر غذایی بادام داشت. هر چند شدت این اثرات بر حسب نوع پایه متفاوت بود. در پایه جی اف-677، وزن تر و خشک برگ و ریشه، تعداد برگ و شاخص کلروفیل تا سطح شوری50 میلی مولار در مقایسه با شاهد، افزایش و سپس کاهش یافت در حالیکه در پایه تواونو تا سطح 100 میلی مولار خصوصیات مذکور کاهش یافت. شدت فتوسنتز، سطح برگ و نسبت پتاسیم به سدیم برگ با افزایش شوری در هر دو پایه کاهش یافت، ولی میزان کاهش در پایه جی اف-677 در مقایسه با تواونو کمتر بود. علاوه بر این، شوری محتوای رطوبت نسبی و سطح ویژه برگ را در هر دو پایه کاهش داد. با افزایش سطوح کلرید سدیم، غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ در هر دو پایه کاهش و غلظت سدیم برگ افزایش یافت. نتایج حاصل حاکی از آن است که پایه جی اف-677 از طریق مکانیسم تدافعی ایجاد محدودیت در جذب و یا انتقال سدیم به قسمت های هوایی و نیز حفظ سطح مناسبی از پتاسیم، تحمل بالاتری نسبت به نمک در مقایسه با تواونو داشته و تحت شرایط شوری می‌توان از آن به عنوان یک پایه متحمل به نمک برای ارقام مختلف بادام استفاده کرد.
واژه های کلیدی: بادام، پایه، تحمل شوری، تنش شوری، فتوسنتز
