گیاهان زینتی و فضای سبز
علی سحری مقدم؛ بهزاد کاویانی؛ علی محمدی ترکاشوند؛ وحید عبدوسی؛ علیرضا اسلامی
چکیده
سرخدار یا سرخدار انگلیسی (Taxus baccata L.) از خانواده سرخداریان (Taxaceae)، یک درختچه زینتی است که در صنایع مختلف کاربرد دارد. ریشهزایی قلمه‌های ساقه و رشد گیاه سرخدار کند است، از این‌رو، خطر انقراض، این گیاه را تهدید میکند. تحریک ریشهزایی در قلمهها، باعث ازدیاد سریعتر این گیاه می‌شود. پلی‌آمین‌ها گروهی از تنظیم‌کننده‌های رشد ...
بیشتر
سرخدار یا سرخدار انگلیسی (Taxus baccata L.) از خانواده سرخداریان (Taxaceae)، یک درختچه زینتی است که در صنایع مختلف کاربرد دارد. ریشهزایی قلمه‌های ساقه و رشد گیاه سرخدار کند است، از این‌رو، خطر انقراض، این گیاه را تهدید میکند. تحریک ریشهزایی در قلمهها، باعث ازدیاد سریعتر این گیاه می‌شود. پلی‌آمین‌ها گروهی از تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی هستند که نقش‌های مختلفی از جمله تمایز سلولی، نمو و تحریک تولید ریشه نابجا دارند. بهمنظور بررسی اثر غلظتهای مختلف پوتریسین، آزمایشی بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل غلظت صفر (به‌عنوان شاهد)، 500، 1000، 2000، 3000، 4000 و 5000 میلیگرم در لیتر از پوتریسین بودند. در آبان ماه، حدود 25 سانتی‌متری انتهای شاخه گیاهان مادری 5 ساله بریده شد و به‌عنوان قلمه برگدار چوبسخت ساقه مورد استفاده قرار گرفت. انتهای تحتانی قلمه‌های سرشاخه به‌مدت 10 ثانیه در غلظتهای مختلف پوتریسین نگهداری شدند و سپس در بستر کاشت قرار گرفتند. در این تحقیق درصد ریشهزایی، تعداد ریشه، طول ریشه، طول ساقه، تعداد شاخه و تعداد برگ قلمهها اندازه‌گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که غلظتهای مختلف پوتریسین روی همه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بودند. بیشترین تعداد ریشه (50/6 عدد در گیاهچه) و بالاترین طول ریشه (70/7 سانتی‌متر در گیاهچه)، در قلمه‌های تیمارشده با 500 میلیگرم در لیتر پوتریسین مشاهده شد. بیشترین تعداد شاخه (50/5 عدد در گیاهچه) و بالاترین درصد ریشهزایی (50/97 درصد) در قلمه‌های تیمارشده با 2000 میلیگرم در لیتر پوتریسین به دست آمد. بیشترین تعداد برگ (25/41 عدد در گیاهچه) در قلمه‌های تیمارشده با 3000 میلیگرم در لیتر پوتریسین شمارش شد. در مجموع، غلظت 500 میلیگرم در لیتر پوتریسین برای ریشهزایی قلمه برگدار ساقه سرخدار مناسب‌تر از بقیه غلظت‌ها بود که اهمیت اقتصادی نیز دارد.
میوه کاری
بهزاد کاویانی؛ مریم جمالی؛ محمد رضا صفری مطلق؛ علیرضا اسلامی
چکیده
گلابی یک درخت چوب سخت است که اغلب از بذر رشد میکند. تکثیر از طریق بذر زمانبر است و احتمال تغییرات ژنتیکی را افزایش میدهد. مناسبترین روش تکثیر گلابی، استفاده از قلمه ساقه می باشد که سخت ریشهزا است. در این پژوهش از غلظتهای 1000، 2000 و 4000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) و نفتالین استیک اسید (NAA) برای تسهیل ریشهزایی ...
بیشتر
گلابی یک درخت چوب سخت است که اغلب از بذر رشد میکند. تکثیر از طریق بذر زمانبر است و احتمال تغییرات ژنتیکی را افزایش میدهد. مناسبترین روش تکثیر گلابی، استفاده از قلمه ساقه می باشد که سخت ریشهزا است. در این پژوهش از غلظتهای 1000، 2000 و 4000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) و نفتالین استیک اسید (NAA) برای تسهیل ریشهزایی قلمه ساقه گلابی رقم ’بارتلت‘ استفاده شد. نتایج نشان داد که کمترین زمان (59 روز) تا شروع ریشهزایی قلمهها و بیشترین تعداد ریشه (16) در قلمه‌های تیمارشده با 1000 میلیگرم در لیتر NAA همراه با 2000 میلیگرم در لیتر IBA بهدست آمد. این تیمار به عنوان بهترین تیمار برای ریشهزایی قلمه ساقه گلابی پیشنهاد می‌شود. بالاترین درصد ریشهزایی (66/57 درصد) در قلمه‌های تیمارشده با 4000 میلیگرم در لیتر IBA بهدست آمد. بیشترین تعداد برگ (93/9) در قلمه‌های تیمارشده با 2000 میلیگرم NAA همراه با 4000 میلیگرم IBA مشاهده شد. در این پژوهش؛ حجم ریشه، طول ریشه، ارتفاع قلمه و وزن تر و وزن خشک قلمهها نیز اندازه‌گیری شد.
