محمد سعید تدین؛ غلامرضا معافپوریان
چکیده
در این مطالعه اثر کم آبیاری و کم آبیاری موضعی متناوب منطقه ریشه بر روی عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب انار (Punicagranatum L. cv. Zardeanar) در منطقه نیمه خشک شهرستان ارسنجان مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش بین سال های 1394-1389 به مدت 5 سال در کرت ثابت و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و اعمال تیمار سیستم های مختلف کم آبیاری شامل 1- ...
بیشتر
در این مطالعه اثر کم آبیاری و کم آبیاری موضعی متناوب منطقه ریشه بر روی عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب انار (Punicagranatum L. cv. Zardeanar) در منطقه نیمه خشک شهرستان ارسنجان مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش بین سال های 1394-1389 به مدت 5 سال در کرت ثابت و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و اعمال تیمار سیستم های مختلف کم آبیاری شامل 1- آبیاری کامل غرقابی عرف منطقه (100درصد نیاز آبی) (T1) 2- آبیاری غرقابی (100 درصد نیاز آبی) بصورت متناوب (در هر دور آبیاری بصورت یک در میان یک طرف درخت آبیاری گردید) (T2) 3- آبیاری غرقابی (50 درصد نیاز آبی) (T3) 4- آبیاری کامل قطره‌ای دو طرفه (100 درصد نیاز آبی) (T4) 5- آبیاری قطره ای متناوب (100 درصد نیاز آبی) (T5) و 6- آبیاری قطره ای (50 درصد نیاز آبی) (T6) در هر دور آبیاری انجام گرفت. هر تیمار آزمایشی شامل 4 درخت و آزمایش جمعاً برروی 96اصله درخت12 ساله یکنواخت انار انجام شد. عملیات داشت به طور یکنواخت در مورد تمام درختان انار اعمال شد. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین میزان عملکرد و کارایی مصرف آب از نظر آماری به ترتیب مربوط به تیمارهای خشکی موضعی ریشه یعنی آبیاری قطره‌ای متناوب با100 درصد نیاز آبی و آبیاری غرقابی با 100 درصد نیاز آبی گیاه بصورت متناوب بود که به ترتیب موجب کاهش مصرف آب آبیاری به میزان 35 و 50 درصد نسبت به تیمار شاهد شدند. کاربرد آبیاری متناوب خشکی موضعی ریشه‌چه در روش مرسوم یعنی آبیاری غرقابی و چه در روش آبیاری قطره ای نسبت به کم آبیاری، موجب افزایش معنی‌دار کارایی مصرف آب به ترتیب به میزان 34/78 و 4/71 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. کاهش میزان آب آبیاری تأثیر معنی دار بر کیفیت میوه داشت. بیشترین میزان نسبت کل مواد جامد محلول به اسید آب میوه انار مربوط به تیمار آبیاری قطره ای با 50 درصد نیاز آبی بود که موجب افزایش 34/95 درصدی آن نسبت به تیمار شاهد شد. پس از آن تیمارهای آبیاری قطره ای متناوب با 100 درصد نیاز آبی و آبیاری غرقابی با 100 درصد نیاز آبی گیاه بصورت متناوب قرار داشتند که به ترتیب موجب افزایش 94/61 و 99/52 درصدی نسبت کل مواد جامد محلولبه اسید آب میوه انار شدند. از نظر مدیریت آبیاری بهترین تیمار کاربرد آبیاری قطره‌ای متناوب با100 درصد نیاز آبی برای درخت انار رقم زرد انار بود و کاربرد این تیمار توصیه می گردد.
محمد سعید تدین؛ غلامرضا معافپوریان؛ ندا مفتون آزاد
چکیده
به منظور بررسی عوامل تغذیه ای وتنظیم کننده رشد بر کاهش اثرات منفی اقلیمی از جمله خشکسالی های پیاپی، این آزمایش در بین سال-های90-1389 بر روی انگور دیم رقم خلیلی در دو منطقه شهرستان های بوانات و شیراز (اکبرآباد) در استان فارس اجرا گردید.آزمایش در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی به مدت دو سال با سه تکرار و در هر کرت 5 اصله درخت انجام گرفت. ...
بیشتر
به منظور بررسی عوامل تغذیه ای وتنظیم کننده رشد بر کاهش اثرات منفی اقلیمی از جمله خشکسالی های پیاپی، این آزمایش در بین سال-های90-1389 بر روی انگور دیم رقم خلیلی در دو منطقه شهرستان های بوانات و شیراز (اکبرآباد) در استان فارس اجرا گردید.آزمایش در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی به مدت دو سال با سه تکرار و در هر کرت 5 اصله درخت انجام گرفت. تیمارها شامل شرایط نگهداری عرف باغدار( شاهد)، محلول پاشی فولویک اسید (3 درصد)، محلول پاشی آمینو اسید حاوی پرولین آزاد ( 5/2 میلی‌لیتر در لیتر)، محلول پاشی براسینواستروئید (4/0میلی گرم در لیتر)، مصرف خاکی براسینولید ( 2/0 میلی‌گرم در لیتر) و محلول پاشی توأم (محلول پاشی فولویک اسید (3 درصد)+ محلول پاشی آمینو اسیدحاوی پرولین آزاد ( 5/2 میلی‌لیتر در لیتر)+ محلول‌پاشی براسینواستروئید (4/0میلی‌گرم در لیتر)) بود. نتایج بررسی صفات مرتبط با مقاومت گیاه در برابر تنش رطوبتی هم چون راندمان فتوسنتز، هدایت روزنه ای، میزان تعرق، کارآیی مصرف آب، محتوای آب برگ و میزان پرولین آزاد، میزان قند محلول برگ و میزان کلروفیل a،b و نسبت کلروفیل a/b در برگ های کاملاً توسعه یافته انگور رقم خلیلی نشان دهنده اثر معنی‌دارکاربرد ماده زیست محرک براسینواستروئید به ویژه به صورت محلول پاشی بر افزایش توان مقابله با تنش رطوبتی و نیز افزایش عملکرد بود. بیشترین میزان عملکرد در این آزمایش متعلق به تیمار محلول پاشی توأم بود و پس از آن به ترتیب تیمارهای محلول پاشی براسینواستروئید، محلول پاشی آمینو اسید حاوی پرولین آزاد، مصرف خاکی براسینواستروئید و محلول پاشی فولویک اسید که به ترتیب میزان عملکرد را به میزان 5/64، 2/46، 1/44، 8/39 و 3/20 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند.
