مژده اسدی؛ جواد هادیان؛ صمد نژاد ابراهیمی؛ قاسم کریم زاده
چکیده
آرنیکای چامیسو با نام علمی Arnica chamissonis Less. ssp. foliosa گیاهی چندساله، ریزوم‌دار، با مصارف دارویی از خانواده آفتابگردان و بومی آمریکای شمالی و کانادا است. با توجه به نیاز این گیاه به مناطق خنک و خاک‌های با pH اسیدی و با هدف بررسی سازگاری این گیاه در ایران، تأثیر سطوح مختلف کود گوگرد بر کاهشpH خاک و عملکرد آرنیکای چامیسو مورد بررسی قرار گرفت. ...
بیشتر
آرنیکای چامیسو با نام علمی Arnica chamissonis Less. ssp. foliosa گیاهی چندساله، ریزوم‌دار، با مصارف دارویی از خانواده آفتابگردان و بومی آمریکای شمالی و کانادا است. با توجه به نیاز این گیاه به مناطق خنک و خاک‌های با pH اسیدی و با هدف بررسی سازگاری این گیاه در ایران، تأثیر سطوح مختلف کود گوگرد بر کاهشpH خاک و عملکرد آرنیکای چامیسو مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تیمار شامل سطوح مختلف کود گوگرد بنتونیتی (صفر، 250، 500 و 750 کیلوگرم در هکتار) به همراه باکتری thiooxidans Thiobacillusدر سه تکرار انجام شد. صفاتی از جمله ارتفاع، سطح مقطع بوته، تعداد گل در بوته، قطر گل‌آذین، عملکرد وزن تر و خشک گل در بوته و در مترمربع، هم‌چنین محتوای فنل و فلاونوئید کل، روتین، لوتئولین و آپیجنین عصاره گلها اندازه‌گیری شدند. نتایج این بررسی نشان داد که آرنیکای چامیسو با منطقه مورد پژوهش سازگاری داشته و می‌توان آن را در اقلیم‌های مشابه، در مقیاس وسیع کشت کرد. در گیاهان تغذیه شده با تیمار 250 کیلوگرم گوگرد در هکتار بیش‌ترین ارتفاع بوته ( 6/25 سانتیمتر)، سطح مقطع بوته ( 48/25 سانتیمتر)، قطر ساقه (49/3 میلیمتر)، قطر گل (61/29 میلیمتر)، تعداد کل گل در بوته (66/58) و عملکرد گل (67/20 گرم در بوته) نسبت به شاهد مشاهده شد. مصرف سطوح بالای گوگرد سبب کاهش صفات رشدی و عملکردی و افزایش فنل کل، فلاونوئید کل، روتین، لوتئولین و آپیجنین عصاره گلها شد که این امر با افزایش قابل ملاحظه هدایت الکتریکی خاک همراه بود.
سارا خراسانی نژاد؛ حسن سلطانلو؛ جواد هادیان؛ صادق آتشی
چکیده
ایران جزو مناطق خشک و نیمه خشک جهان است و با کمبود منابع آب و وجود زمین های شور مواجه است. با توجه به افزایش جمعیت و محدودیت اراضی قابل کشت، استفاده از منابع آب و خاک شور کشور ضروری به نظر می رسد. یکی از روش های بهره برداری از این منابع کشت گیاهان دارویی است. اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) گیاه دارویی چند ساله و چوبی است که با هدف تهیه اسانس موجود ...
بیشتر
ایران جزو مناطق خشک و نیمه خشک جهان است و با کمبود منابع آب و وجود زمین های شور مواجه است. با توجه به افزایش جمعیت و محدودیت اراضی قابل کشت، استفاده از منابع آب و خاک شور کشور ضروری به نظر می رسد. یکی از روش های بهره برداری از این منابع کشت گیاهان دارویی است. اسطوخودوس (Lavandula angustifolia) گیاه دارویی چند ساله و چوبی است که با هدف تهیه اسانس موجود در گل ها و برگ هایش کشت می‌شود. به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری بر شاخص های رشد، عملکرد و ترکیب اسانس برگ گیاه اسطوخودوس، آزمایشی گلدانی بر پایه طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار انجام گردید. تنش به صورت هیدروپونیک و در پنج سطح 0، 25، 50، 75 و 100 میلی‌مولار کلرورسدیم اعمال شده و پس از چهار ماه اندازه‌گیری شاخص های رشدی از قبیل طول ساقه، طول ریشه، وزن تر ساقه، وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه، درصد و ترکیب اسانس برگ انجام پذیرفت. نتایج تجزیه های آماری و اندازه گیری با دستگاهGC-MS نشان دادند تنش شوری اثر معنی داری بر شاخص های رشد، درصد و ترکیب اسانس دارد .با افزایش شوری، طول ساقه، وزن تر ساقه و وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه کاهش یافته و طول ریشه و درصد اسانس ابتدا تا سطح شوری 25 میلی‌مولار افزایش و سپس کاهش یافت. ترکیب اجزای اسانس تحت تاثیر تنش شوری، تغییر کرده است. به طوری که با افزایش سطح شوری مقدار بورنئول، کادینول، کامفور، کاریوفیلن اکساید و سیمن-8-ال ابتدا افزایش و سپس در سطح 100 میلی‌مولار شوری کاهش یافته است که مهم ترین ماده در ترکیب اسانس برگ اسطوخودوس، بورنئول می باشد که با افزایش سطح شوری مقدار آن افزایش قابل‌توجهی نشان داد که می توان نتیجه گرفت در سطوح اولیه تنش شوری درصد اسانس افزایش می یابد ولی با شدیدتر شدن تنش علی رغم کاهش در درصد اسانس تولید شده، کیفیت اسانس افزایش خواهد داشت.
