فیزیولوژی پس از برداشت
پوران کریمی تزرجی؛ سمیه رستگار؛ حامد حسن زاده خانکهدانی
چکیده
رقم ’پیارم‘ یکی از ارقام مهم تجاری و اقتصادی خرما در ایران محسوب میشود که بازارپسندی بالایی دارد. حفظ خصوصیات ظاهری و کیفی میوه طی مدت انبار اهمیت زیادی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پوشش خوراکی ال-آرژنین و ژل آلوئهورا بر حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت خرمای نیمهخشک ’پیارم‘ در طول انبارداری است. این آزمایش بهصورت ...
بیشتر
رقم ’پیارم‘ یکی از ارقام مهم تجاری و اقتصادی خرما در ایران محسوب میشود که بازارپسندی بالایی دارد. حفظ خصوصیات ظاهری و کیفی میوه طی مدت انبار اهمیت زیادی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پوشش خوراکی ال-آرژنین و ژل آلوئهورا بر حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت خرمای نیمهخشک ’پیارم‘ در طول انبارداری است. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. فاکتور اول شامل تیمارها (شاهد، غلظتهای 1، 2 و 5 میلیمولار ال-آرژنین و غلظتهای 25، 50 و 75 درصد ژل آلوئهورا) و فاکتور دوم شامل ماههای مختلف نگهداری (9 ماه) بودند. نمونهها هر ماه مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مختلف شامل درصد کاهش وزن، درصد کل مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتر، فنول کل، فلاونوئید، شاخصهای رنگ شامل L*، a*، b* و ظرفیت آنتیاکسیدانی بررسی شد. براساس نتایج بهدست آمده با گذشت زمان انبارمانی، شاخص رنگ L*، a* و b*، TSS و درصد کاهش وزن افزایش و صفات فنول، فلاونوئید و آنتیاکسیدان کاهش معنیداری یافتند. تیمارها بر صفات شاخص رنگ a* و b*، درصد کاهش وزن، فنول، فلاونوئید و آنتیاکسیدان اثرمعنیداری داشتند اما بر صفات TSS و اسید قابل تیتر اثر معنیداری نداشتند؛ بهطوری که بیشترین میزان شاخص رنگ a* و b* در تیمار ال-آرژنین 1 میلیمولار و فنول و فلاونوئید در ال-آرژنین 2 میلیمولار و کمترین میزان درصد کاهش وزن بهترتیب در تیمار ژل آلوئهورا 25 و 75 درصد مشاهده شد. بطور کلی تیمار ال-آرژنین 1 میلیمولار و ژل آلوئهورا با غلظت 75 درصد در حفظ کیفیت انبارمانی مناسب بودند.
عبدالنبی باقری؛ حامد حسن زاده خانکهدانی؛ وجیهه قنبری؛ مجید عسکری سیاهویی؛ سید سعید مدرس نجف آبادی
چکیده
بررسی تنوع ژنتیکی انبه موجب افزایش شناخت نسبت به این گیاه شده و امکان انتخاب ژنوتیپهای مرغوبتر جهت توسعه کشت و کار آن فراهم مینماید. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی و ریختشناسی ۳۹ ژنوتیپ انبه جمعآوریشده از شهرستانهای میناب و رودان (استان هرمزگان) با استفاده از نشانگرهای ISSR و صفات ریختشناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر مبنای دادههای ...
بیشتر
بررسی تنوع ژنتیکی انبه موجب افزایش شناخت نسبت به این گیاه شده و امکان انتخاب ژنوتیپهای مرغوبتر جهت توسعه کشت و کار آن فراهم مینماید. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی و ریختشناسی ۳۹ ژنوتیپ انبه جمعآوریشده از شهرستانهای میناب و رودان (استان هرمزگان) با استفاده از نشانگرهای ISSR و صفات ریختشناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر مبنای دادههای ریختشناسی، ژنوتیپها به هشت گروه اصلی تقسیمبندی شدند. دامنه تشابه بهدستآمده برای دادههای ریختشناسی از 12/0 تا 83/0 متفاوت بود. حداقل میزان تشابه بین ژنوتیپهای آلمهتری و چارک دیده شد و حداکثر تشابه بین مشک، آناناسی گلشوار، نغال و هلیلی گلشوار بود. متوسط میزان تشابه بهدست آمده نیز 54/0 بود. نتایج تجزیه ۲۱ ویژگی ریختشناسی در ژنوتیپهای انبه مورد مطالعه نشان داد که این ژنوتیپها از نظر همه صفات (بهجز تراکم گل و شکل گلآذین) دارای اختلاف معنیدار بودند. نتایج نشانگرهای ISSR نشان داد که آغازگرهای استفاده شده در این پژوهش، در مجموع ۱۴۵ نوار قابل امتیازدهی تولید کردند. حداکثر و حداقل تعداد نوار چندشکل بهترتیب در آغازگرهای MI808 (20 نوار) و MI827 (۶ نوار) مشاهده شد. میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی برابر 450/0 بود. دامنه تشابه بهدست آمده برای دادههای مولکولی در ماتریس تشابه محاسبه شده از 31/0 تا 90/0 متفاوت بود که در آن، حداقل میزان تشابه بین ژنوتیپهای مجلسی و چارک و حداکثر تشابه بین گیلاسی و کلانفر بازیاری دیده شد. تنوع بالای مشاهده شده بین ژنوتیپهای مورد بررسی در این پژوهش، علاوه بر وجود تفاوتهای ذاتی آنها، میتواند ناشی از تکثیر بذری این ژنوتیپها باشد.