صلاح الدین مرادی؛ لیلا جهانبان؛ لیلا غیرتی آرانی؛ جمال شیخی؛ عبدالمجید رونقی
چکیده
به منظور بررسی پاسخ گیاه اسفناج رقم ’ویروفلی‘ به شوری در کاربرد با اوره در یک خاک دارای کمبود نیتروژن، آزمایشی در شرایط گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (بدون اعمال شوری، 1، 2 و 3 گرم کلرید سدیم بر کیلوگرم خاک، به ترتیب معادل قابلیت هدایت الکتریکی 7/0، 5/4، 8 و 5/11 ...
بیشتر
به منظور بررسی پاسخ گیاه اسفناج رقم ’ویروفلی‘ به شوری در کاربرد با اوره در یک خاک دارای کمبود نیتروژن، آزمایشی در شرایط گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (بدون اعمال شوری، 1، 2 و 3 گرم کلرید سدیم بر کیلوگرم خاک، به ترتیب معادل قابلیت هدایت الکتریکی 7/0، 5/4، 8 و 5/11 دسیزیمنس بر متر در عصاره اشباع خاک) و پنج سطح نیتروژن (بدون کاربرد نیتروژن، 75، 150، 225، و 300 میلیگرم بر کیلوگرم خاک) از منبع اوره بود. اعمال شوری 5/4 و 8 دسیزیمنس بر متر اثر معنیداری (05/0≥p) بر عملکرد نسبی و سطح برگ اسفناج نداشت ولی شوری 5/11 دسیزیمنس بر متر نسبت به سطح بدون اعمال شوری و شوری 5/4 و 8 دسیزیمنس بر متر عملکرد نسبی و سطح برگ را به طور معنیداری (05/0≥p) کاهش داد. کاربرد نیتروژن اثر سوء شوری را بر عملکرد نسبی و سطح برگ کاهش داد. بیشترین و کمترین تغییرات محتوای آب اندام هوایی در شرایط شوری به ترتیب در سطح بدون کاربرد نیتروژن و در سطح 150 میلیگرم در کیلوگرم مشاهده شد. رگرسیون خطی نشان داد که در شوری 5/4 تا 5/11 دسیزیمنس بر متر بین عملکرد با نسبت کلر به نیتروژن اندام هوایی اسفناج یک رابطه منفی وجود دارد. کاربرد شوری و نیتروژن هم به صورت تنها و هم به صورت توأم، نسبت K/Na، Ca/Na و Mg/Na را کاهش داد. به طور کلی، کاربرد نیتروژن تا سطح متوسط میتواند اثرات منفی ناشی از شوری را در اسفناج بهبود دهد ولی استفاده بیش از حد معمول از کود نیتروژن نه تنها اثر مثبت نداشته بلکه ممکن است اثر منفی بر عملکرد گیاه داشته باشد.
امیر لکزیان؛ ولی فیضی اصل؛ علی تهرانی فر؛ اکرم حلاج نیا؛ حدیثه رحمانی؛ پیام پاکدل؛ سید هدایت محسنی؛ آرزو طالبی
چکیده
به منظور تعیین نُرم های دریس و ارزیابی وضعیت تغذیه ای درختان چنار در شهر مشهد جمعاً تعداد 270 نمونه برگی از 15 ایستگاه (تکرار) از دو گروه درختان سبز و زرد با علایم سرخشکیدگی در سه مرحله بهار، تابستان و پائیز از سه لایه مختلف پائینی، میانی و بالایی درختان در سال 1388 جمع آوری شد. با استفاده از میانگین گیری از جامعه دارای وضعیت تغذیه ای مناسب ...
بیشتر
به منظور تعیین نُرم های دریس و ارزیابی وضعیت تغذیه ای درختان چنار در شهر مشهد جمعاً تعداد 270 نمونه برگی از 15 ایستگاه (تکرار) از دو گروه درختان سبز و زرد با علایم سرخشکیدگی در سه مرحله بهار، تابستان و پائیز از سه لایه مختلف پائینی، میانی و بالایی درختان در سال 1388 جمع آوری شد. با استفاده از میانگین گیری از جامعه دارای وضعیت تغذیه ای مناسب (گروه درختان سبز) و انتخاب 28 فرم بیان مناسب از طریق آزمون t، نُرم های دریس برای نسبت های عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، آهن، روی، منگنز و مس تعیین شدند. با استفاده از این اطلاعات شاخص های عناصر غذایی و شاخص تعادل برای گروه درختان زرد محاسبه گردید. نتایج نشان داد که میانگین غلظت نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، آهن، روی، منگنز و مس در گروه درختان سبز به ترتیب 34/1، 12/0، 11/1 ، 029/0 درصد، 8/243، 3/28، 5/96 و 3/9 میلیگرم در کیلوگرم است. با استفاده از نُرم های دریس مناسب ترین ترتیب نیاز غذایی برای گروه درختان زرد از میانگین کل داده ها انتخاب شد (N>Fe=Zn=Mn>P=K>Cu) که در آن احتمال کمبود نیتروژن و برخی از عناصر کم مصرف مانند آهن، روی و منگنز در گیاه وجود دارد که مقایسه میانگین غلظت عناصر در گروه درختان زرد و سبز نیز تا حدودی مؤید این مطلب بود. بنابراین انتظار می‌رود درختان چنار (گروه زرد) به کاربرد کودهای نیتروژنی و همچنین آهن، روی و منگنز پاسخ مثبتی نشان دهند. از سوی دیگر به منظور ایجاد شرایط تغذیه ای مناسب به ویژه تغذیه نیتروژن، تأمین آب مناسب و کافی برای درختان چنار از اهمیت زیادی در شرایط مشهد برخوردار است.
