محمدحسن باقری؛ حمیدرضا روستا
چکیده
در این پژوهش اثر نوع نیتروژن و سطوح مختلف اکسیژن بر برخی پارامترهای رشد و غلظت برخی عناصر غذایی پرمصرف در کاهو بررسی شد. این بررسی نشان داد که کاربرد آمونیوم (5 میلی مولار) به تنهائی، موجب کاهش وزن تر و خشک بخش هوائی و ریشه کاهو گردید. اما سطوح مختلف اکسیژن (1، 2، 3 و 4 میلیگرم بر لیتر) تاثیر معنی داری بر آنها نداشت. غلظت نیتروژن بخش هوایی ...
بیشتر
در این پژوهش اثر نوع نیتروژن و سطوح مختلف اکسیژن بر برخی پارامترهای رشد و غلظت برخی عناصر غذایی پرمصرف در کاهو بررسی شد. این بررسی نشان داد که کاربرد آمونیوم (5 میلی مولار) به تنهائی، موجب کاهش وزن تر و خشک بخش هوائی و ریشه کاهو گردید. اما سطوح مختلف اکسیژن (1، 2، 3 و 4 میلیگرم بر لیتر) تاثیر معنی داری بر آنها نداشت. غلظت نیتروژن بخش هوایی گیاه در تیمار آمونیوم نسبت به نیترات بیشتر بود و با افزایش میزان اکسیژن محلول در محیط حاوی آمونیوم مقدار نیتروژن بخش هوایی نیز افزایش یافت، اگرچه در محیط کشت حاوی نیترات این گونه نبود. غلظت فسفر در بخش هوائی گیاه و ریشه تحت تاثیر هیچ یک از تیمارها و اثر متقابل آنها قرار نگرفت. آمونیوم باعث کاهش غلظت پتاسیم در گیاه گردید، اما سطوح مختلف اکسیژن و برهمکنش آن با نوع نیتروژن اثر معنیداری بر آن نداشت. مقدار منیزیوم بخش هوایی نیز در محیط آمونیوم کاهش یافت اگرچه در ریشه این گونه نبود. با افزایش مقدار اکسیژن محلول مقدار منیزیوم در بخش هوایی در محیط کشت حاوی آمونیوم افزایش یافت اما در محیط حاوی نیترات غلظت این عنصر تحت تاثیر سطوح اکسیژن قرار نگرفت. از این آزمایش نتیجهگیری شد که احتمالا کاهش پتاسیم و منیزیوم در گیاهان تغذیه شده با آمونیوم در کاهش رشد گیاه نقش داشته است، و همچنین مشاهده شد که علی رغم افزایش غلظت نیتروژن اندام هوایی و منیزیوم ریشه با افزایش مقدار اکسیژن محلول در تیمار آمونیوم رشد کاهو تحت تاثیر میزان اکسیژن قرار نگرفت.
محمدحسن باقری؛ حمیدرضا روستا؛ سید حسین میردهقان؛ محمودرضا روزبان
چکیده
در این تحقیق اثر نوع نیتروژن و سطوح اکسیژن بر برخی صفات اکوفیزیولوژیکی و شیمیایی کاهو مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشان داد که تیمارهای اعمال شده بر فلورسانس حداقل معنیدار نبود، اما آمونیوم موجب کاهش فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر و همچنین نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر گردید. آمونیوم همچنین موجب افزایش غلظت پرولین برگ گردید ...
بیشتر
در این تحقیق اثر نوع نیتروژن و سطوح اکسیژن بر برخی صفات اکوفیزیولوژیکی و شیمیایی کاهو مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشان داد که تیمارهای اعمال شده بر فلورسانس حداقل معنیدار نبود، اما آمونیوم موجب کاهش فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر و همچنین نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر گردید. آمونیوم همچنین موجب افزایش غلظت پرولین برگ گردید اما تاثیر سطوح اکسیژن و اثر متقابل آن با نوع نیتروژن معنیدار نبود. همچنین آمونیوم در مقایسه با نیترات موجب افزایش میزان سبزینگی (SPAD) برگ گردید و میزان SPAD در سطوح پائین اکسیژن افزایش یافت. میزان کلروفیل aو b و کارتنوئیدها در گیاهانی که از آمونیوم استفاده کرده بودند افزایش یافت. همچنین سطوح پائین اکسیژن مقدار کلروفیل b را افزایش داد. نتایج نشان داد که غلظت آهن برگ در تیمار نیترات نسبت به آمونیوم بالاتر است. کاهش نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر و همچنین بالا بودن مقدار پرولین در برگ گیاهان تغذیه شده با آمونیوم را میتوان نشانههایی از وجود تنش ناشی از سمیت آمونیوم دانست. همچنین کاهش در مقدار آهن برگ کاهو در محیط آمونیوم میتواند در کاهش رشد آن نقش داشته باشد.
