حنیفه سید حاجی زاده؛ شهلا صفخانی
چکیده
سرما یکی از عوامل محدود کننده در تولید گوجه فرنگی محسوب می‌شود. تحمل به سرما در طی انبارداری یکی از شاخصه های مهم نگهداری محصولات باغی به شمار می‌رود. در این راستا آزمایش فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی به منظور اثر تیمار سالیسیلیک اسید در دوره‌های پیش و پس از برداشت روی ماندگاری گوجه فرنگی گیلاسی در دمای پایین انجام شد. بوته‌ها ...
بیشتر
سرما یکی از عوامل محدود کننده در تولید گوجه فرنگی محسوب می‌شود. تحمل به سرما در طی انبارداری یکی از شاخصه های مهم نگهداری محصولات باغی به شمار می‌رود. در این راستا آزمایش فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی به منظور اثر تیمار سالیسیلیک اسید در دوره‌های پیش و پس از برداشت روی ماندگاری گوجه فرنگی گیلاسی در دمای پایین انجام شد. بوته‌ها یکبار در مرحله تشکیل میوه با آب مقطر و سالیسیلیک اسید 75/0 میلی‌مولار و بار دوم میوه‌های هر دو بوته در مرحله رسیده کامل با همان غلظت‌های سالیسیلیک اسید تیمار شده (آب مقطر-آب مقطر، آب مقطر- سالیسیلیک اسید، سالیسیلیک اسید- آب مقطر، سالیسیلیک اسید- سالیسیلیک اسید) و به مدت 5 هفته در دمای 1 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر سالیسیلیک اسید در مرحله پیش از برداشت بر روی آسیب سرمازدگی معنی‌دار بود و میوه های شاهد و تیمار شده به ترتیب 66/16 و38/1درصد آسیب را داشتند. بیشترین میزان مواد جامد محلول کل درهفته پنجم و اسیدیته در هفته چهارم مربوط به ترکیب تیماری سالیسیلیک اسید-آب مقطر می باشد که نشان می دهد تیمار پیش از برداشت سالیسیلیک اسید ضمن افزایش خصوصیات کیفی میوه، میزان پرولین و کربوهیدرات و افزایش فعالیت گایاکول پراکسیداز موجب کاهش آسیب غشای سلول شد. بطور کلی تاثیر تیمار پیش از برداشت سالیسیلیک اسید در حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری گوجه فرنگی گیلاسی محسوس تر از تیمار پس از برداشت بود ولی با این وجود میوه های شاهد بهترین طعم را نسبت به سایر تیمارها در هفته پنجم داشتند.
مریم کریمی علویجه؛ علی عبادی؛ امیر موسوی؛ علیرضا سلامی
چکیده
سرمازدگی یکی از مهم‌ترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده می‌کنند. یکی از این سیستم‌ها، سیستم آنزیمی می‌باشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی ...
بیشتر
سرمازدگی یکی از مهم‌ترین استرس های محیطی می باشد که عملکرد و کیفیت بسیاری از محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاهان مختلف برای تحمل سرما و از بین بردن صدمات ناشی از آن، از سیستم های مختلفی استفاده می‌کنند. یکی از این سیستم‌ها، سیستم آنزیمی می‌باشد. برای درک بهتر پاسخ ارقام مختلف انگور به شرایط تنش دمای پایین، تغییرات آنزیمی در طی زمان‌های مختلف بعد از تنش سرما به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه‌های برگی گرفته شده ازگیاهان انگور تحت تنش سرما، برای تهیه عصاره آنزیمی در دمای منهای 80 نگهداری شدند. کاهش دما تا مرز چهار درجه سانتیگراد برای انگیزش و القا ژنهای سنتز کننده پروتئین‌های سازگاری به سرما کافی است. نتایج این آزمایش نشان داد که با کاهش دما فعالیت آنزیمی بین شش رقم انگور ایرانی (اتابکی، خلیلی دانه‌دار، شاهرودی، رجبی سیاه، عسکری و بیدانه سفید) و هم‌چنین انگور آمریکایی ریپاریا تغییر یافت. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز مربوط به انگور خلیلی دانه دار و گونه ریپاریا و کمترین فعالیت مربوط به ارقام رجبی سیاه، بیدانه سفید و شاهرودی بود. فعالیت آنزیم گوئیکولپراکسیداز، در تمامی ارقام در محدوده زمانی 12 ساعت پس از اعمال تنش سرما به حداکثر رسید و پس از آن تقریبا ثابت ماند، در حالی‌که حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز در بین ارقام مورد آزمایش در محدوده زمانی هشت ساعت مشاهده شد. هم‌چنین شرایط تنش باعث افزایش محتوی پروتئین کل در نمونه‌هایمورد آزمایش شد که در این سنجش، رقم خلیلی دانه‌دار بیشترین میزان پروتئین کل را دارا بود و بیشترین تجمع پروتئین در محدوده زمانی 12 ساعت مشاهده شد.
