نسیبه پورقاسمیان؛ مهدی نقی زاده؛ روح اله مرادی؛ محمد سالاری
چکیده
به منظور مطالعه تأثیر بستر کاشت و اسید هیومیک بر برخی شاخصهای رشد و ویژگیهای بیوشیمیایی گیاهچه گوجهفرنگی، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در پایه طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار صورت گرفت. فاکتورهای مورد بررسی شامل بستر کاشت (پیت، کوکوپیت، خاکبرگ، کمپوست، ورمیکمپوست، کود گاوی و خاک رس) و اسید هیومیک (به دو صورت محلولپاشی و ...
بیشتر
به منظور مطالعه تأثیر بستر کاشت و اسید هیومیک بر برخی شاخصهای رشد و ویژگیهای بیوشیمیایی گیاهچه گوجهفرنگی، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در پایه طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار صورت گرفت. فاکتورهای مورد بررسی شامل بستر کاشت (پیت، کوکوپیت، خاکبرگ، کمپوست، ورمیکمپوست، کود گاوی و خاک رس) و اسید هیومیک (به دو صورت محلولپاشی و عدم محلولپاشی) بودند. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که بیشترین و کمترین درصد و سرعت جوانهزنی به ترتیب به بستر کاشت پیت و کود دامی تعلق داشت. همچنین، بیشترین وزن خشک اندام هوایی (17/1 گرم)، سطح برگ (9/125) تعداد میانگره (19/6)، ارتفاع گیاه (51/13 سانتیمتر) و میزان کلروفیل a (55/2) در بستر کشت پیت مشاهده شد. بستر کود دامی در صفات نامبرده کمترین میزان را نشان داد. بعنوان مثال کمترین میزان وزن خشک اندام هوایی (44/0 گرم) و ارتفاع بوته (67/16 سانتیمتر) مربوط به تیمار کود دامی بود. میزان کاروتنوئید در بسترهای کود دامی و رس بیش از بقیه بسترها بود. همچنین محلولپاشی نسبت به عدم محلولپاشی، ارتفاع گیاهچه، سطح برگ، تعداد میانگره، کلروفیل a و کاروتنوئید را افزایش معنیداری داد. نتایج نشان داد که وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع گیاهچه و تعداد میانگره تحت اثر متقابل بستر کاشت و اسید هیومیک قرار گرفتند. در کلیه صفات فوق بسترهای ضعیف مانند خاک رس و کود دامی نسبت به بقیه بسترها به مصرف اسید هیومیک پاسخ بهتری دادند. بعنوان مثال، کاربرد اسید هیومیک باعث افزایش حدود 62 و 3 درصدی وزن خشک اندام هوایی نسبت به عدم استفاده از اسید هیومیک به ترتیب در تیمارهای کود دامی و پیت شد. بطور کلی، به نظر میرسد استفاده از بستر پیت به همراه محلولپاشی با اسید هیومیک میتواند منجر به بهبود رشد نشاء گوجهفرنگی شود.
مهین نیکو؛ محمود شور؛ علی تهرانی فر؛ الهام سعیدی پویا
چکیده
افزایش دیاکسیدکربن اتمسفر به عنوان یکی از مشخصههای تغییر اقلیم به میزان زیادی بر بهرهدهی جهانی، بخش کشاورزی اثر می-گذارد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات افزایش گاز گلخانهای دیاکسیدکربن بر پاسخ رشدی اندامهای هوایی و زیرزمینی دو رقم گل لیزیانتوس در شرایط کشت هیدروپونیک است. این تحقیق در گلخانه تحقیقاتی دانشکده ...
بیشتر
افزایش دیاکسیدکربن اتمسفر به عنوان یکی از مشخصههای تغییر اقلیم به میزان زیادی بر بهرهدهی جهانی، بخش کشاورزی اثر می-گذارد. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات افزایش گاز گلخانهای دیاکسیدکربن بر پاسخ رشدی اندامهای هوایی و زیرزمینی دو رقم گل لیزیانتوس در شرایط کشت هیدروپونیک است. این تحقیق در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، در قالب آزمایش کرتهای خرد شده بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل سه غلظت دیاکسیدکربن ۳۸۰ به عنوان شاهد، ۷5۰ و ۱۰۵۰ پیپیام و دو رقم گل شاخه بریده لیزیانتوس Yolde White و GCREC-Blu بود. با توجه به نتایج میتوان اینگونه بیان داشت که اثر تیمار دیاکسیدکربن بر ارتفاع، طول میانگره، وزن خشک ساقه و ریشه، سطح و حجم ریشه و نسبت ریشه به ساقه در سطح احتمال 1 درصد معنیدار شد و در بین دو رقم تنها از نظر وزن خشک ساقه، تفاوت معنیداری در سطح احتمال 5 درصد مشاهده شد. اثر متقابل دیاکسیدکربن و رقم بر روی هیچ یک از صفات مورد مطالعه تأثیر معنیداری نداشت. در یک نگاه کلی، افزایش دیاکسیدکربن موجب افزایش تمامی پارامترهای رشدی بخش هوایی و زیرزمینی گیاه لیزیانتوس شد و بیشترین و کمترین تأثیر در تمامی صفات به ترتیب مربوط به غلظت 1050 پیپیام و شاهد بود. در نتیجه تغییرات گاز دیاکسیدکربن در اتمسفر میتواند تأثیرات بسیار چشمگیری بر روی گیاه بگذارد که بدین ترتیب میتوان برخی اثرات تغییر اقلیم در آینده را بر روی کیفیت تولید تجاری گلهای شاخه بریده پیشبینی و بررسی نمود.