میوه کاری
عبداله احتشام نیا؛ شیرین تقی پور؛ سارا سیاه منصور
چکیده
پوترسین ماده‌ای غیر سمی و زیست سازگار است که میتوان از آن در حفظ کیفیت و افزایش پس از برداشت میوهها استفاده نمود. میوه انگور به‌دلیل پریکارپ نازک و بافت گوشتی میوه، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر محلولپاشی قبل از برداشت پوترسین در سه غلظت مختلف (صفر، 2 و 3 میلیمولار) و غوطهوری پس از برداشت میوه در ژل آلوئهورا ...
بیشتر
پوترسین ماده‌ای غیر سمی و زیست سازگار است که میتوان از آن در حفظ کیفیت و افزایش پس از برداشت میوهها استفاده نمود. میوه انگور به‌دلیل پریکارپ نازک و بافت گوشتی میوه، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر محلولپاشی قبل از برداشت پوترسین در سه غلظت مختلف (صفر، 2 و 3 میلیمولار) و غوطهوری پس از برداشت میوه در ژل آلوئهورا (25 و 33 درصد) بر صفات کیفی و ماندگاری میوه انگور رقم ’یاقوتی‘ طی پنج زمان (صفر، 9، 18، 27 و 36 روز) پس از انبارداری در دمای 4 درجه سانتیگراد بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر نوع تیمار و مدت زمان انبارمانی بر تمام صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بوده است. میوههای تیمار شده، در هر دو غلظت پوترسین از سفتی بافت، ویتامین ث، آنتوسیانین، مواد فنولی و مقدار مواد جامد محلول بیشتر و ماندگاری بهتری نسبت به شاهد برخوردار بودند. در هر پنج زمان اندازه‌گیری، بالاترین میزان محتوای فنل، آنتوسیانین کل و سفتی بافت مربوط به تیمار پوترسین 2 میلیمولار با پوشش ژل آلوئهورا 25 و 33 درصد و کمترین میزان مربوط به شاهد بود. سفتی بافت میوه طی انبارمانی به تدریج کاهش یافت اما این روند در میوههای تیمار شده بهطور قابل توجهی با سرعت کمتری مشاهده شد. بیشترین میزان سفتی بافت (6311/0 کیلوگرم نیرو) در تیمار ترکیبی پوترسین 2 میلیمولار و ژل آلوئهورا 25 درصد مشاهده شد که تفاوت معنیداری با شاهد نشان داد. بهطور کلی نتایج نشان داد کاربرد قبل از برداشت پوترسین 2 میلیمولار و غوطه وری پس از برداشت در ژل آلوئهورا 25 و 33 درصد، توانست عمر پس از برداشت این رقم را در مقایسه با شاهد 16 روز بهبود بخشد.
مرجان السادات حسینی؛ سید مرتضی زاهدی؛ مهدیه کریمی؛ اصغر ابراهیم زاده
چکیده
این پژوهش به منظور تأثیر غلظت‌های مختلف اسپرمیدین بر کیفیت و عمر پس از برداشت یک رقم انبه محلی میناب صورت گرفت. در این بررسی میوهها با پلی آمین اسپرمیدین در غلظت‌های صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار به روش غوطهوری به مدت 30 دقیقه تیمار و سپس به مدت 24 روز در انبار با دمای 15 درجه سانتیگراد و رطوبت 90-85 درصد نگهداری شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل ...
بیشتر
این پژوهش به منظور تأثیر غلظت‌های مختلف اسپرمیدین بر کیفیت و عمر پس از برداشت یک رقم انبه محلی میناب صورت گرفت. در این بررسی میوهها با پلی آمین اسپرمیدین در غلظت‌های صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار به روش غوطهوری به مدت 30 دقیقه تیمار و سپس به مدت 24 روز در انبار با دمای 15 درجه سانتیگراد و رطوبت 90-85 درصد نگهداری شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی و مقایسه میانگینها با استفاده از آزمون چند دامنهای دانکن انجام شد. اندازه‌گیری صفات در زمانهای صفر، 8 و 16 روز انجام گرفت و صفاتی از قبیل تغییرات وزن، سفتی، شاخص طعم، میزان فنل، ویتامین ث، ویژگیهای کیفی (پیاچ، اسیدیته قابل تتراسیون و مواد جامد محلول) و ارزیابی حسی اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که میوههای شاهد، وزن، سفتی و کیفیت ظاهری و بیوشیمیایی کمتری در مقایسه با بقیه تیمارها نشان دادند. تیمار اسپرمیدین به ویژه غلظت 2 میلیمولار اسپرمیدین در طول دوره انبارمانی سبب حفظ ویتامین ث و کاهش از دست دادن آب میوه از طریق پوست و کند کردن روند تغییرات پیاچ، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل شد. همچنین میوههای این تیمارها میزان فنل، رنگ، مزه، شاخص طعم و عطر مطلوبتری داشتند.
