سبزیکاری
سعید خسروی؛ مریم حقیقی
چکیده
هورمونهای گیاهی نقش موثری بر رشد و توسعه گیاهان و افزایش مقاومت به تنشها دارند، براسینواستروئیدها از هورمونهای گیاهی میباشند که به صورت موثری مقاومت به تنش خشکی را در محصولات زراعی و باغی افزایش میدهند. بنابراین در پژوهشی، تأثیر براسینواستروئید (BR) بر غلظت پرولین، آمینواسید، پروتئین، محتوای آبسیزیکاسید در گیاه فلفل ...
بیشتر
هورمونهای گیاهی نقش موثری بر رشد و توسعه گیاهان و افزایش مقاومت به تنشها دارند، براسینواستروئیدها از هورمونهای گیاهی میباشند که به صورت موثری مقاومت به تنش خشکی را در محصولات زراعی و باغی افزایش میدهند. بنابراین در پژوهشی، تأثیر براسینواستروئید (BR) بر غلظت پرولین، آمینواسید، پروتئین، محتوای آبسیزیکاسید در گیاه فلفل دلمهای تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بر روی گیاه فلفل دلمهای (Capsicum annuum L.) رقم ̔̕Castello چهار تیمار خشکی با استفاده از محلول پلیاتیلنگلیکول 6000 در چهار سطح صفر، 6-، 7-و 8- بار اعمال شد. براسینواستروئید در دو سطح شاهد و 1 میکرومولار به حالت محلولپاشی استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش خشکی وزن تر (41 درصد) و خشک ساقه (66 درصد) کاهش یافت و شدت اثر مخرب تنش در ساقه با کاربرد براسینواستروئید، در تنش ملایم بیشتر بود اما در ریشه در همه سطوح تنش با روند یکسانی کاهش اثرات مخرب را نشان داد. کاربرد براسینواستروئید باعث کاهش شاخصهای تنش ازجمله پرولین (7 درصد) و اسیدآبسزیک (50 درصد) شد و این کاهش در میزان پرولین بخصوص در سطوح بالاتر تنش بیشتر بود. میزان اسیدآمینه و پروتئین با تنش خشکی کاهش یافت و کاربرد براسینواستروئید نتوانست به طور موثری از این کاهش خصوصاً در مورد ترکیبات و میزان آمینواسید موثر باشد. به طور کلی به نظر میرسد کاربرد براسینواستروئید در غلظت 1 میکرومولار بر موجب کاهش اثرات منفی تنش و حفظ خصوصیات رویشی گیاهچههای فلفل دلمهای تحت تنش خشکی میگردد.
آیسان صمدی؛ اکبر حسنی؛ مجید غلامحسینی
چکیده
استفاده ازکودهای زیستی افزون بر افزایش بهرهوری و افزایش عملکرد گیاهان، به کاهش مصرف کودهای شیمیایی و حفظ محیط زیست کمک میکند. در این راستا، هدف از این پژوهش تأثیر کاربرد کودهای زیستی محتوی باکتریهای حل کننده پتاسیم (Pseudomonas koreensis و Pseudomonas vancouverensis)، باکتریهای حلکننده فسفر (Pseudomonas putida) و باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن (Pantoea ...
بیشتر
استفاده ازکودهای زیستی افزون بر افزایش بهرهوری و افزایش عملکرد گیاهان، به کاهش مصرف کودهای شیمیایی و حفظ محیط زیست کمک میکند. در این راستا، هدف از این پژوهش تأثیر کاربرد کودهای زیستی محتوی باکتریهای حل کننده پتاسیم (Pseudomonas koreensis و Pseudomonas vancouverensis)، باکتریهای حلکننده فسفر (Pseudomonas putida) و باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن (Pantoea agglomerans) به عنوان یک نهاده سازگار با محیط زیست بر رشد و عملکرد تربچه قرمز و تأثیر آن بر تحمل این گیاه به تنش خشکی بود. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاَ تصادفی در شرایط گلخانه و در گلدان با 10 تیمار کاربرد کود سولفات پتاسیم، کاربرد کود زیستی باکتری حل کننده پتاسیم و کودهای زیستی باکتریهای محرک رشد در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که اعمال تنش خشکی موجب کاهش وزن تر غده به میزان 65 درصد در تیمار شاهد شد ولی در وزن تر بخش هوایی، کاهش ناشی از تنش دیده نشد. در تیمار کاربرد سولفات پتاسیم این مقدار کاهش 55 درصد و در تیمار کود زیستی مقدار کاهش 48 درصد بود. کاربرد توام کود حل کننده پتاسیم و سایر کودهای محرک رشد نسبت غده به بخش هوایی را 34 درصد افزایش داد در حالیکه کاربرد سولفات پتاسیم تاثیر معنیداری بر این مورد نداشت. تنش خشکی غلظت پرولین، آمینواسیدها، قندهای محلول و نشت یونی را در برگها افزایش داد اما کاربرد سولفات پتاسیم و کودهای زیستی اثرات تنش خشکی را تعدیل نمود. بر اساس نتایج این پژوهش میتوان کاربرد کودهای زیستی فوق را در برنامه تغذیه گیاه تربچه قرار داد.
