سبزیکاری
پرستو مولائی؛ فاطمه نکونام؛ محمد بابا اکبری ساری
چکیده
یکی از مهمترین سبزی‌های برگ‌دار، کاهو (Lactuca sativa L.) است که مقصد تولید آن به بازارهای بین‌المللی و ملی میباشد. کاهو از سبزی‌هایی است که در سیستم‌های کشت هیدروپونیک شناور، برای بهره‌وری بالاتر در استفاده از آب و کودها تولید میگردد. کاربرد باکتری‌های محرک رشد برای افزایش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی در نظام‌های پایدار کشاورزی ...
بیشتر
یکی از مهمترین سبزی‌های برگ‌دار، کاهو (Lactuca sativa L.) است که مقصد تولید آن به بازارهای بین‌المللی و ملی میباشد. کاهو از سبزی‌هایی است که در سیستم‌های کشت هیدروپونیک شناور، برای بهره‌وری بالاتر در استفاده از آب و کودها تولید میگردد. کاربرد باکتری‌های محرک رشد برای افزایش عملکرد و کیفیت محصولات کشاورزی در نظام‌های پایدار کشاورزی دارای اهمیت ویژه‌ای میباشد. بدین جهت، به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد باکتری‌های محرک رشد در شرایط آبکشت، بر ویژگیهای کیفی و عملکرد کاهو رقم ‘New Red Fire’، آزمایشی به‌صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح از باکتری‌های محرک رشد (Pseudomonas vancouverensis، Pseudomonas Koreensis، Pseudomonas putida، Pantoea agglomerans، ترکیب چهار گونه باکتری) و تیمار شاهد بدون تلقیح باکتریایی بود. صفات مورد بررسی شامل وزن تر بوته، تعداد برگ، محتوای فنول کل و فلاونوئید کل، محتوای آنتوسیانین، غلظت آهن، کلروفیل‌ها و کاروتنوئید کل بود. نتایج نشان داد، اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد بر صفات مورد بررسی معنی‌دار گردید. بیشترین عملکرد بیولوژیک، محتوای رنگیزه‌های فتوسنتزی و غلظت آهن در برگ، با کاربرد تیمار باکتری ترکیبی مشاهده شد، به‌طوری‌که افزایش 388/2 درصد کلروفیل a، 439/8 درصد کلروفیل b، 398/3 درصد کلروفیل کل، 246/3 درصد محتوای کاروتنوئید، 26/2 درصد غلظت آهن، 42/6 درصد وزن تر بوته و 22/2 درصد تعداد برگ نسبت به گیاهان شاهد حاصل شد. با این حال، کاربرد باکتری‌های محرک رشد در گیاه کاهو با تسهیل شرایط رشد و افزایش جذب عناصر غذایی، موجب کاهش معنی‌دار سنتز ترکیبات فنولیک از جمله محتوای فنول کل، فلاونوئید کل و آنتوسیانین در مقایسه با گیاهان شاهد، در شرایط آبکشت گردید. با توجه به اینکه بهترین تیمار این پژوهش در اغلب صفات مورد بررسی، کاربرد باکتری ترکیبی بود، برای دستیابی به حداکثر عملکرد، افزایش سودمندی کل و کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی، استفاده از باکتری ترکیبی توصیه می‌شود. البته اگر بتوان با اعمال راهکارهایی به‌صورت همزمان کیفیت تغذیه‌ای کاهو به‌ویژه محتوای ترکیبات فنولیکی و فلاونوئیدی گیاه را نیز در شرایط آبکشت افزایش داد، بسیار مطلوب‌تر خواهد بود.
میوه کاری
محمود اثنی عشری؛ اسفندیار حسنی مقدم
چکیده
به منظور بررسی پاسخ شش رقم انار تجاری ایران به تنش خشکی آزمایشی بر اساس میزان برخی از عناصر غذایی برگ انجام شد. این مطالعه بصورت یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور: 1- رقم انار درشش سطح (’رباب نیریز‘، نادریبادرود، شیشهکپ فردوس، اردستانی مهولات، ملسیزدی و شیرینشهوار) و 2- تنش خشکی در سه سطح شامل بدون تنش خشکی (80 درصد ...
بیشتر
به منظور بررسی پاسخ شش رقم انار تجاری ایران به تنش خشکی آزمایشی بر اساس میزان برخی از عناصر غذایی برگ انجام شد. این مطالعه بصورت یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور: 1- رقم انار درشش سطح (’رباب نیریز‘، نادریبادرود، شیشهکپ فردوس، اردستانی مهولات، ملسیزدی و شیرینشهوار) و 2- تنش خشکی در سه سطح شامل بدون تنش خشکی (80 درصد رطوبت ظرفیت زراعی، شاهد)، خشکی متوسط، (60 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و خشکی شدید (40 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار در گلخانه اجرا گردید. نتایج این مطالعه نشان داد میزان عناصر غذایی در تمامی ارقام مورد مطالعه تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت، اما پاسخ آن به تنش متفاوت بود. میزان عناصر غذایی آهن، روی، مس، منگنز، سدیم و فسفر بر مبنای وزن خشک در شرایط تنش خشکی کاهش یافت در حالی‌که غلظت عنصر پتاسیم تحت تنش خشکی روند افزایشی داشت. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش به ترتیب ارقام رباب نیریز و ملس یزد از نظر جذب عناصر غذایی در مقایسه با سایر ارقام مورد مطالعه دارای تحمل بیشتری در برابر تنش خشکی بودند. بالاترین میزان آهن (9/126 میلیگرم بر گرم)، روی (9/39 میلیگرم بر گرم)، مس (13 میلیگرم بر گرم)، منگنز (8/51 میلیگرم بر گرم) و پتاسیم (11/2 درصد) در رقم رباب نیریز حاصل شد. بنابراین استفاده از این رقم در شرایط تنش خشکی مشابه پیشنهاد میگردد. در بین ارقام مورد بررسی ارقام نادری بادرود و اردستانی مه ولات بیشترین حساسیت را به تنش خشکی داشتند و ارقام شیرین شهوار یزد و شیشهکپ فردوس از این نظر مقاومت متوسطی نشان دادند.
علی رضا لادن مقدم
چکیده
زغالهای زیستی شکلی از مواد هستند که در شرایط خاص سوزانده شده و به عنوان مواد آلی به خاک اضافه میشوند و سبب افزایش مواد آلی خاک و کاهش مخاطرات زیست محیطی میشوند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر دو نوع زغال زیستی حاصل از کلش گندم و برنج بر برخی ویژگیهای گیاه توتفرنگی رقم کردستان است. این پژوهش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوکهای ...
بیشتر
زغالهای زیستی شکلی از مواد هستند که در شرایط خاص سوزانده شده و به عنوان مواد آلی به خاک اضافه میشوند و سبب افزایش مواد آلی خاک و کاهش مخاطرات زیست محیطی میشوند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر دو نوع زغال زیستی حاصل از کلش گندم و برنج بر برخی ویژگیهای گیاه توتفرنگی رقم کردستان است. این پژوهش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در استان گلستان به اجرا در آمده است. تیمارهای این مطالعه شامل سطوح 5/1 و 3 درصد دو نوع پسماند کاه و کلش گندم و برنج به همراه سه سطح کود شیمیایی نیتروژنه و فسفاته به صورت محلول شامل صفر، 50 و 70 درصد نیاز طبیعی گیاه میباشد. در این پژوهش عملکرد، وزن تر گیاه، تعداد میوه با روشهای معمول اندازهگیری شد. مقدار عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم و آهن در دو بخش میوه و اندامهای هوایی اندازهگیری شده است. نتایج نشان دادکه بیشترین عملکرد میوه در تیمار 70 درصد نیاز کودی و سه درصد زغال زیستی کاه و کلش گندم (3/83 گرم در بوته) به دست آمده است. در تیمار 70 درصد نیاز کودی در صورت استفاده از زغال زیستی کاه و کلش گندم و برنج به ترتیب میزان نیتروژن میوه 7/0 و 5/0 گرم در صد گرم ماده خشک افزایش یافت. مطابق نتایج این آزمایش استفاده از هر دو نوع زغال زیستی اثرات بسیار مفیدی بر روی گیاه توت فرنگی دارد و زغال زیستی به دست آمده از کاه و کلش گندم نسبت به برنج دارای اثرات بهتری بروی کیفیت و کمیت توت فرنگی میباشد.
سید مهدی حسینی فرهی؛ غضنفر محمدی نیا
چکیده
تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محیطی محدود کننده رشد میباشد که آثار بسیار نامطلوبی بر رشد و عملکرد گیاهان میگذارد. به منظور بررسی تأثیر سالسیلیکاسید و هیومیکاسید بر بهبود تحمل به شوری و میزان جذب عناصر معدنی در فلفل دلمهای تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل (سه فاکتوره) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک گلخانه تجاری ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهمترین عوامل محیطی محدود کننده رشد میباشد که آثار بسیار نامطلوبی بر رشد و عملکرد گیاهان میگذارد. به منظور بررسی تأثیر سالسیلیکاسید و هیومیکاسید بر بهبود تحمل به شوری و میزان جذب عناصر معدنی در فلفل دلمهای تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل (سه فاکتوره) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک گلخانه تجاری در شهر یاسوج انجام گرفت. فاکتور اول سالسیلیک اسید در سه سطح صفر، یک و دو میلیمولار، فاکتور دوم هیومیکاسید در دو سطح صفر و 5 در هزار و فاکتور سوم شوری آب آبیاری در سه سطح صفر، 50 و 100 میلیمولار نمک کلریدسدیم بود. صفاتی از قبیل ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداد گل، تعداد میوه، متوسط وزن میوه، عملکرد کل، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و غلظت عناصر معدنی پتاسیم، کلسیم، آهن و سدیم در ریشه و برگ فلفل اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که شوری تأثیر معنیداری بر کاهش پارامترهای رشدی گیاه فلفل داشت. کاربرد هیومیکاسید و سالسیلیکاسید باعث کاهش اثرات منفی تنش شوری گردید به‌طوری‌که در اکثر صفات باعث بهبود خصوصیات کمی فلفل گردید. میزان جذب عناصر معدنی پتاسیم، کلسیم و آهن با کاربرد سالسیلیکاسید و هیومیکاسید در شرایط تنش شوری افزایش یافت. بنابراین کاربرد هیومیکاسید و سالسیلیکاسید میتواند در بهبود تحمل به شوری در گیاه فلفل دلمهای مؤثر باشد.
علی اکبر شکوهیان؛ علی اصغری؛ هادی محمودی
چکیده
بررسی کاربرد اسید هیومیک بر جذب عناصر غذایی و شاخصهای کمی و کیفی کیوی فروت در طی سالهای 94-95 در شهرستان تالش استان گیلان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 7 سطح کاربرد برگی و خاکی هیومیکاسید در غلظتهای شاهد، 2، 4، 6 کیلوگرم در هکتار در چهار تکرار انجام شد. در این پژوهش شاخصهای جذب عناصر غدایی (ازت، پتاسیم، فسفر، کلسیم، روی، منیزیم، ...
بیشتر
بررسی کاربرد اسید هیومیک بر جذب عناصر غذایی و شاخصهای کمی و کیفی کیوی فروت در طی سالهای 94-95 در شهرستان تالش استان گیلان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 7 سطح کاربرد برگی و خاکی هیومیکاسید در غلظتهای شاهد، 2، 4، 6 کیلوگرم در هکتار در چهار تکرار انجام شد. در این پژوهش شاخصهای جذب عناصر غدایی (ازت، پتاسیم، فسفر، کلسیم، روی، منیزیم، منگنز، مس و آهن) و صفات کمی و کیفی میوه (عملکرد، سفتی، ویتامین ث، مواد جامد محلول میوه و سطح برگ و میزان کلروفیل برگ) مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد که غلظتهای مختلف اسیدهیومیک بر روی شاخصهای مورد اندازهگیری به جز سفتی میوه در سطح احتمال 1 درصد از نظر آماری تاثیر معنیداری داشتند. بر اساس نتایج بهدست آمده از این تحقیق، کاربرد اسیدهیومیک باعث افزایش جذب عناصر غذایی و بهبود کمی و کیفی میوه در کیوی شد. مقایسه میانگین دادهها نشان داد که بیشترین مقدار در شاخصهای جذب عناصر غدایی ازت، فسفر و کلسیم از تیمار 4 کیلوگرم و عناصر پتاسیم، منگنز و آهن از تیمار 6 کیلوگرم و عنصر منیزیم در تیمار 2 کیلوگرم در هکتار اسیدهیومیک بصورت مصرف خاکی حاصل شد. بررسی دادهها نشان داد که عناصر روی و مس در تیمار محلولپاشی با اسیدهیومیک به مقدار 2 و 4 کیلوگرم جذب بیشتری داشتهاند. بر اساس نتایج به دست آمده غلظت چهار کیلوگرم در هکتار اسیدهیومیک با روش کاربرد خاکی و برگی بیشترین اثر را برروی شاخصهای کمی و کیفی میوه کیوی داشتند.
مهدی قسمتی؛ فرید مرادی نژاد
چکیده
آلبالو یکی از محصولات مهم و استراتژیک در منطقه خراسان رضوی است که تغذیه مناسب این گیاه میتواند سبب بهبود عملکرد گردد. در این پژوهش تأثیر محلولپاشی سه سطح کلات آهن و سولفات روی (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بر برخی از ویژگیهای کمی و کیفی میوه آلبالو شامل وزن تازه میوه، درصد ماده خشک، عملکرد، ...
بیشتر
آلبالو یکی از محصولات مهم و استراتژیک در منطقه خراسان رضوی است که تغذیه مناسب این گیاه میتواند سبب بهبود عملکرد گردد. در این پژوهش تأثیر محلولپاشی سه سطح کلات آهن و سولفات روی (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بر برخی از ویژگیهای کمی و کیفی میوه آلبالو شامل وزن تازه میوه، درصد ماده خشک، عملکرد، مواد جامد محلول، اسیدیته، آنتیاکسیدان کل میوه و کلروفیل a، b و کل، و غلظت آهن و روی در برگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد سطوح مختلف کلات آهن، سولفات روی و اثر متقابل آنها سبب افزایش وزن تازه میوه، درصد ماده خشک، عملکرد میوه و صفات کلروفیل گردید بطوریکه سطوح 4 گرم در لیتر از کلات آهن موجب افزایش معنی‌دار در میزان وزن تر، عملکرد و کلروفیل ، 4 گرم در لیتر از سولفات روی موجب افزایش معنی‌دار در میزان وزن تر و ماده خشک ، همچنین اثر متقابل این دو تیمار باعث افزایش میزان عملکرد شد. علاوه بر آن مقدار مواد جامد محلول، آنتیاکسیدان کل و غلظت آهن برگ نیز فقط تحت تأثیر سطوح مختلف کلات آهن قرار گرفت که با افزایش سطوح محلولپاشی صفات مورد مطالعه بهبود یافتند. محلولپاشی با سولفات روی توانست غلظت روی در برگ را افزایش دهد اما اسیدیته آب میوه تحت تأثیر هیچ یک از تیمارها قرار نگرفت. نتایج نشان داد که سطوح مختلف سولفات روی در تمامی صفات کمی میوه آلبالو، نسبت به کلات آهن اثر بهتری داشته است هرچند این مقدار تفاوت چشمگیری نسبت به تیمار کلات آهن نداشت. محلولپاشی با کلات آهن تأثیر معنیداری بر صفات کیفی میوه از جمله مواد جامد محلول و آنتی اکسیدان کل داشت علاوه بر این مصرف همزمان کلات آهن و سولفات روی نسبت به مصرف جداگانه آنها اثر بهتری بر صفات کمی و کلروفیل برگ درخت آلبالو داشت بطوریکه بهترین نتیجه از تیمار 4 گرم در لیتر کلات آهن به همراه 4 گرم در لیتر سولفات روی حاصل شد.
حمیدرضا ذبیحی؛ سعید رضائیان
چکیده
انار از محصولات مهم باغبانی است که در نواحی نیمه گرمسیری و حواشی کویر ایران کشت می‌شود. به منظور بررسی اثر محلولپاشی سولفات آهن و سولفات روی بر کاهش عارضه دانه سفیدی رنگ دانه انار رقم ’شیشه کپ‘ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای طرح شامل: عامل اول محلولپاشی سولفات آهن (صفر، 3، ...
بیشتر
انار از محصولات مهم باغبانی است که در نواحی نیمه گرمسیری و حواشی کویر ایران کشت می‌شود. به منظور بررسی اثر محلولپاشی سولفات آهن و سولفات روی بر کاهش عارضه دانه سفیدی رنگ دانه انار رقم ’شیشه کپ‘ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای طرح شامل: عامل اول محلولپاشی سولفات آهن (صفر، 3، 6 درهزار) و عامل دوم محلولپاشی سولفات روی (صفر، 3، 6 درهزار) بود. نتایج نشان داد که محلول پاشی، غلظت عناصر را به طور معنی داری (در سطح 1 درصد) در برگ انار افزایش داد. بیشترین غلظت هر دو عنصر در برگ از سطوح محلولپاشی شش در هزار به دست آمد. اثر متقابل تیمارهای آهن و روی بر غلظت آهن در برگ انار نیز در سطح 1 درصد معنی دار بود و بیشترین غلظت آهن در برگ از تیمار توام محلول پاشی سولفات روی و سولفات آهن در غلظت 6 در هزار (7/257 میلی گرم بر کیلوگرم) بدست آمد. اثر خالص محلولپاشی سولفات آهن بر غلظت آهن در آب انار معنی‌دار نبود، اما اثر خالص محلولپاشی با سولفات روی باعث افزایش غلظت روی در آب انار ( 78/0 میلی گرم بر کیلوگرم ) شد. رنگ دانه انار در تیمارهای شش درهزار سولفات روی تنها و تیمار توام سه در هزار سولفات روی بعلاوه سه در هزار سولفات آهن قرمزتر بود. لذا محلولپاشی سولفات روی و سولفات آهن با غلظت سه در هزار برای کاهش عارضه سفیدی دانه توصیه می‌شود.
مینا معتمدنژاد؛ سید وحید اسلامی؛ محمد حسن سیاری زهان؛ سهراب محمودی
چکیده
کاربرد کودهای زیستی به جای مصرف کودهای شیمیایی از جمله مهم ترین راهبردهای تغذیه ای در مدیریت پایدار بوم نظام های کشاورزی می باشد. در این راستا به منظور بررسی تاثیر تلقیح با کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر روی خصوصیات جوانه زنی گیاه زنیان (Carum copticum L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی ...
بیشتر
کاربرد کودهای زیستی به جای مصرف کودهای شیمیایی از جمله مهم ترین راهبردهای تغذیه ای در مدیریت پایدار بوم نظام های کشاورزی می باشد. در این راستا به منظور بررسی تاثیر تلقیح با کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر روی خصوصیات جوانه زنی گیاه زنیان (Carum copticum L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند در سال 1390 اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل فاکتور اول: کود زیستی در سه سطح شامل بدون تلقیح، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و فاکتور دوم: غنی سازی بذور در ده سطح شامل بدون غنی سازی، غنی سازی با عناصر آهن، روی، منگنز که هر کدام شامل سه غلظت یک، دو و سه میلی مولار بود. برای غنی سازی، بذور به مدت 24 ساعت درون پتری دیش با محلول های ریز مغذی تیمار شدند. صفات مورد مطالعه عبارتند بودند از: درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه. نتایج آزمایش نشان داد که همه تیمارهای به کار رفته باعث افزایش معنی دار سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه‌چه، وزن تر ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه در مقایسه با شاهد شد. اما تلقیح بذور و غنی سازی آنها اثر معنی داری بر درصد جوانه زنی نداشت. حداکثر و حداقل مقادیر وزن خشک ساقه چه به ترتیب برای تیمار ترکیبی (ازتوباکتر و Fe3) با مقدار 03/4 و ازتوباکتر با مقدار 26/1 مشاهده شد. حداکثر و حداقل مقادیر طول ساقه چه به ترتیب برای تیمار های ترکیبی ازتوباکتر و Mn2 (5/37 میلی‌متر) و تیمار ترکیبی آزوسپریلیوم و Zn3 (20 میلی متر) مشاهده شد. در مجموع از بین کودهای زیستی ، ازتوباکتر و از بین تیمارهای ریز مغذی، آهن با هر سه غلظت به کار رفته، سبب افزایش ویژگی های مورد بررسی گردید. بر طبق نتایج این آزمایش، کاربرد کودهای زیستی و عناصر ریزمغذی بر بذر زنیان می تواند جوانه زنی سریعتر و گیاهچه های قوی تری را تأمین کند.
حامد دولتی بانه؛ مهدی طاهری؛ عزیز مجیدی؛ محسن طاهری
چکیده
به منظور ارزیابی و مقایسه غلظت تعدادی از عناصر کم مصرف (بور، روی، منگنز، آهن و مس) و عناصر پر مصرف (نیتروژن، فسفر، پتاسیم،منیزیوم وکلسیم) در دمبرگ چند رقم تجارتی انگور ایرانی شامل بیدانه سفید قزوین، پیکانی کاشمر، خلیلی شیراز، رشه و ارقام خارجی تامسون سیدلس، فلیم سیدلس، پرلت و بلک سیدلس این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ...
بیشتر
به منظور ارزیابی و مقایسه غلظت تعدادی از عناصر کم مصرف (بور، روی، منگنز، آهن و مس) و عناصر پر مصرف (نیتروژن، فسفر، پتاسیم،منیزیوم وکلسیم) در دمبرگ چند رقم تجارتی انگور ایرانی شامل بیدانه سفید قزوین، پیکانی کاشمر، خلیلی شیراز، رشه و ارقام خارجی تامسون سیدلس، فلیم سیدلس، پرلت و بلک سیدلس این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ارقام مورد بررسی تفاوت معنیداری در غلظت اغلب عناصر جذب شده در دمبرگ وجود داشت. در بین هشت رقم مورد مطالعه بیشترین مقدار نیتروژن در دمبرگهای رقم فلیم سیدلس و کمترین مقدار در ارقام پیکانی کاشمر و رشه وجود داشت. از لحاظ جذب پتاسیم رقم بیدانه قزوین در رتبه اول و رقم پیکانی کاشمر و پرلت در رتبه آخر قرار گرفتند. کمترین مقدار منیزیم برگ در رقم بیدانه قزوین و بیشترین آن در رقم پیکانی کاشمر اندازهگیری گردید. مقدار بور در اغلب ارقام در حد مسمومیت بود اما رقم رشه کمترین مقدار این عنصر را در بافت دمبرگها داشت. از لحاظ جذب روی ارقام ایرانی توانایی کمتری نسبت به ارقام خارجی داشتند به طوری‌که بیشترین و کمترین غلظت روی به ترتیب در ارقام تامسون سیدلس و پیکانی کاشمر اندازهگیری شد.
شیرین ناطقی؛ علیرضا پیرزاد؛ رضا درویش زاده
چکیده
افزایش عناصر در خاک و محلول غذایی احتمالا منجر به افزایش عملکرد و افزایش مقدار عناصر برگ و بهبود کیفیت میوه می گردد. بنابراین، تعیین مقادیر مناسب عناصر غذایی برای افزایش عملکرد کمی و کیفی در گیاهان ضروری می باشد. دراین تحقیق اثر محلول پاشی کودهای آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی آنیسون Pimpinella anisum به‌صورت آزمایش فاکتوریل ...
بیشتر
افزایش عناصر در خاک و محلول غذایی احتمالا منجر به افزایش عملکرد و افزایش مقدار عناصر برگ و بهبود کیفیت میوه می گردد. بنابراین، تعیین مقادیر مناسب عناصر غذایی برای افزایش عملکرد کمی و کیفی در گیاهان ضروری می باشد. دراین تحقیق اثر محلول پاشی کودهای آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی آنیسون Pimpinella anisum به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر متقابل بین آهن و روی بر تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و دانه، و شاخص برداشت معنی دار شد. مقایسه میانگین ترکیبات تیماری نشان داد که بیشترین وزن هزار دانه (22/2 گرم) از ترکیب تیماری آهن صفر و روی 2 در هزار، و کمترین وزن هزار دانه (92/1 گرم) از کاربرد آهن 2 و روی صفردر هزار حاصل شد. بیشترین تعداد دانه در بوته (762)، عملکرد بیولوژیک (2652 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (1372 کیلوگرم در هکتار) از ترکیب تیماری روی 4 و آهن 6 در هزار، و کمترین تعداد دانه در بوته (272)، عملکرد بیولوژیک (716 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (470 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آهن صفر و روی 6 در هزار حاصل شد. بیشترین شاخص برداشت (18/66 درصد) از تیمار بدون آهن و روی، و کمترین شاخص برداشت (67/46 درصد) از کاربرد آهن 4 و روی صفر در هزار به دست آمدند. درصد اسانس در مقادیر متوسط آهن و روی نسبت به شاهد افزایش داشت. ولی تجمع آهن و روی در سطوح بالاتری از محلول پاشی به حداکثر رسید.
سمیرا متاعی؛ مهدی تاج بخش؛ رضا امیرنیا؛ بابک عبدالهی مندولکانی
چکیده
به منظور بررسی اثرات آهن و روی و منگنز و روش مصرف آن ها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays saccharata)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه با 4 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل روش مصرف کود (مصرف خاکی و محلول پاشی) و نوع کود ریز مغذی (بدون کاربرد کود به عنوان شاهد، کود سولفات روی، سولفات ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات آهن و روی و منگنز و روش مصرف آن ها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays saccharata)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه با 4 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل روش مصرف کود (مصرف خاکی و محلول پاشی) و نوع کود ریز مغذی (بدون کاربرد کود به عنوان شاهد، کود سولفات روی، سولفات آهن، سولفات منگنز) بودند. مصرف خاکی ریز مغذی ها قبل از کاشت و محلول پاشی این عناصر طی دو مرحله (مرحله ساقه رفتن و مرحله قبل از ظهور گل تاجی) در حین داشت انجام گرفت. نتایج نشان داد که، اثر متقابل فاکتورهای آزمایشی بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد پروتئین و کارایی مصرف ریز مغذی ها در عملکرد دانه معنی دار شد. همچنین تحت تاثیر روش مصرف ریز مغذی ها، محلول پاشی این عناصر باعث افزایش عملکرد دانه، کلروفیل برگ، عملکرد قندهای محلول دانه، شاخص برداشت قند و کارایی مصرف ریز مغذی ها در عملکرد قند نسبت به کاربرد خاکی شد. در مورد صفات کلروفیل برگ، عملکرد قند های محلول دانه و شاخص برداشت قند هر سه نوع کود بکار رفته باعث افزایش معنی دار آن ها نسبت به شاهد شدند. شاخص برداشت دانه تحت تاثیر هیچ کدام از فاکتورهای آزمایش قرار نگرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از عناصر ریز مغذی موجب افزایش کیفیت و عملکرد اقتصادی در ذرت شیرین شد و محلول پاشی نسبت به مصرف خاکی نتایج بهتری را نشان داد.
محمدحسن باقری؛ حمیدرضا روستا؛ سید حسین میردهقان؛ محمودرضا روزبان
چکیده
در این تحقیق اثر نوع نیتروژن و سطوح اکسیژن بر برخی صفات اکوفیزیولوژیکی و شیمیایی کاهو مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشان داد که تیمارهای اعمال شده بر فلورسانس حداقل معنی‌دار نبود، اما آمونیوم موجب کاهش فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر و همچنین نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر گردید. آمونیوم همچنین موجب افزایش غلظت پرولین برگ گردید ...
بیشتر
در این تحقیق اثر نوع نیتروژن و سطوح اکسیژن بر برخی صفات اکوفیزیولوژیکی و شیمیایی کاهو مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشان داد که تیمارهای اعمال شده بر فلورسانس حداقل معنی‌دار نبود، اما آمونیوم موجب کاهش فلورسانس حداکثر و فلورسانس متغیر و همچنین نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر گردید. آمونیوم همچنین موجب افزایش غلظت پرولین برگ گردید اما تاثیر سطوح اکسیژن و اثر متقابل آن با نوع نیتروژن معنی‌دار نبود. همچنین آمونیوم در مقایسه با نیترات موجب افزایش میزان سبزینگی (SPAD) برگ گردید و میزان SPAD در سطوح پائین اکسیژن افزایش یافت. میزان کلروفیل aو b و کارتنوئیدها در گیاهانی که از آمونیوم استفاده کرده بودند افزایش یافت. همچنین سطوح پائین اکسیژن مقدار کلروفیل b را افزایش داد. نتایج نشان داد که غلظت آهن برگ در تیمار نیترات نسبت به آمونیوم بالاتر است. کاهش نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر و همچنین بالا بودن مقدار پرولین در برگ گیاهان تغذیه شده با آمونیوم را میتوان نشانههایی از وجود تنش ناشی از سمیت آمونیوم دانست. همچنین کاهش در مقدار آهن برگ کاهو در محیط آمونیوم میتواند در کاهش رشد آن نقش داشته باشد.
