مقالات پژوهشی
عاطفه باخرد؛ مجید عزیزی
چکیده
چکیدهظرفیت برای حس و پاسخ به نور در حیوانات، گیاهان، قارچ ها و باکتریها گسترده است. در طبیعت، نور یکی از مهمترین سیگنالهای زیستمحیطی برای توسعه و گسترش فرایندهای فیزیولوژیکی در موجودات مختلف، ازجمله قارچهای رشتهای به شمار میرود. در این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر کیفیت نور بر سرعت رشد، مقدار بیوماس و عملکرد رنگدانه در ...
بیشتر
چکیدهظرفیت برای حس و پاسخ به نور در حیوانات، گیاهان، قارچ ها و باکتریها گسترده است. در طبیعت، نور یکی از مهمترین سیگنالهای زیستمحیطی برای توسعه و گسترش فرایندهای فیزیولوژیکی در موجودات مختلف، ازجمله قارچهای رشتهای به شمار میرود. در این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر کیفیت نور بر سرعت رشد، مقدار بیوماس و عملکرد رنگدانه در قارچ موناسکوس پورپورئوس، این قارچ تحت شرایط تاریکی و 3 طیف نور LED سفید، قرمز و آبی کشت و در 3 زمان (روز هفتم، دهم و چهاردهم) برای اندازهگیری مقدار رنگدانه در محیط مایع برداشتشده است. برای اندازهگیری سرعت رشد شعاعی و وزن زیستتوده از محیط جامد استفاده گردید. همچنین مقدار جذب نمونهها در طولموجهای 410، 470 و 510 نانومتر به ترتیب برای رنگدانه زرد، نارنجی و قرمز با استفاده از دستگاه اسپکروفتومتریک اندازهگیری شد. نتایج بهدستآمده از این مطالعه نشان میدهد که بین مقدار رنگدانه و طیفهای مختلف نوری رابطه معنیداری وجود دارد، بهطوریکه بیشترین مقدار رنگدانه (زرد، نارنجی، قرمز) به ترتیب با مقادیر 0.344، 0.291، 0.249 در شرایط تاریکی به دست آمد، اما بین زمان برداشت و مقدار رنگدانه بهجز برای رنگدانه قرمز در روز دهم در شرایط تاریکی، با مقدار 0.249، تفاوت معنیداری مشاهده نشد. کمترین مقدار رنگدانه نیز مربوط به رنگدانه قرمز تولیدشده در روز چهاردهم در طیف نوری آبی با مقدار جذب 0.009 هست. همچنین بیشترین سرعت رشد شعاعی در محیط جامد در شرایط تاریکی با میانگین رشد 5.12 میلیمتر در روز و کمترین میزان رشد شعاعی مربوط به کشت قارچ زیر طیف نوری آبی با میانگین رشد 2.61 میلیمتر در روز بود؛ اما بین مقدار زیستتوده و نور در محیط جامد تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بیشترین مقدار بیوماس در محیط مایع 0.126 گرم در 40 میلیلیتر محیط کشت با کشت قارچ در شرایط تاریکی در روز چهاردهم و کمترین مقدار بیوماس نیز با مقدار 0.068 گرم در 40 میلیلیتر محیط کشت با کشت در نور سفید در روز هفتم به دست آمد.
مقالات پژوهشی
قاسم اسماعیلی؛ مجید عزیزی؛ حسین آرویی؛ جمیل واعظی
چکیده
از پیش نیازهای هر برنامه اصلاحی آشنایی با جزئیات گردافشانی و باروی در گیاه میباشد. در پژوهش پیشرو مراحل فنولوژیکی و برخی خصوصیات گل و همچنین فرایند باروری گل تحت تاثیر تیمارهای مختلف گردافشانی دستی در شرایط کشت شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد تمام گونهها دارای دوره گلدهی طولانی بین 15 روز برای گونه S. atropatana تا 41 روز برای ...
بیشتر
از پیش نیازهای هر برنامه اصلاحی آشنایی با جزئیات گردافشانی و باروی در گیاه میباشد. در پژوهش پیشرو مراحل فنولوژیکی و برخی خصوصیات گل و همچنین فرایند باروری گل تحت تاثیر تیمارهای مختلف گردافشانی دستی در شرایط کشت شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد تمام گونهها دارای دوره گلدهی طولانی بین 15 روز برای گونه S. atropatana تا 41 روز برای گونه S. virgata میباشند. گردافشانی گلها غالباً توسط زنبورها و مگسها صورت میگیرد که نشاندهنده دگرگشنی گونهها میباشد. کمترین نرخ سازگاری در گونههای S. atropatana (6/%16) و S. syriaca (25%)، مشاهده شد و گونه S. virgata بیشترین میزان سازگاری (91%) را در شرایط آب و هوایی مشهد نشان داد. دو گونه S. atropatana و S. syriaca با فاصله 1/7 و 2/5 میلیمتری بین نوک پرچم تا سطح کلاله دارای گلهای هترواستیل[1] بودند. نتایج گردافشانی دستی نشان داد، بیشترین درصد تشکیل بذر در تمام گونهها با میانگین 63/73% از طریق گردافشانی آزاد حاصل گردید. تشکیل بذر در تیمار اتوگامی خودبخودی[2] به شدت پایین و بین 3 تا 2/12% بود. تشکیل بذر در تیمار ژینوگامی[3] در محدوده بین 2/10% برای گونه S. syriaca و 5/32% برای گونه S. frigida بود. گونه های مورد مطالعه دارای ناسازگاری نسبی یا شدید بودند که از عوامل دگرگشنی در این گونهها میباشد. نتایج نشان داد تیمارهای با امکان دسترسی به منابع دانه گرده متنوع موفقیت بیشتری در تشکیل بذر داشتند. [1] - Long-styled morph[2] - Spontaneous autogamy[3] - Xenogamy
مقالات پژوهشی
الهه غفوریان حضوری اصفهان؛ مجید عزیزی
چکیده
چکیده به منظور بررسی تاثیر نور مکملLED، بر خصوصیات رشدی و میزان ماده موثره در گیاه دارویی گل راعی رقم توپاز تحقیقی در قالب دو آزمایش مستقل بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی اجرا شد. در هر دو آزمایش تاثیر چهار طیف نوری توأم با نور خورشید شامل نور قرمز (L1)، آبی (L2)، 67% نور قرمز و 33% نور آبی (L3)، سفید (L4)، صد درصد نور طبیعی (L5)، با شدت مساوی ...
بیشتر
چکیده به منظور بررسی تاثیر نور مکملLED، بر خصوصیات رشدی و میزان ماده موثره در گیاه دارویی گل راعی رقم توپاز تحقیقی در قالب دو آزمایش مستقل بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی اجرا شد. در هر دو آزمایش تاثیر چهار طیف نوری توأم با نور خورشید شامل نور قرمز (L1)، آبی (L2)، 67% نور قرمز و 33% نور آبی (L3)، سفید (L4)، صد درصد نور طبیعی (L5)، با شدت مساوی به میزان (fc 200) با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان داد، اثر نور مکمل (از طلوع تا غروب خورشید) بر صفات رشدی و بیوشیمیایی در سطح احتمال 1 درصد معنی دار است. بیشترین وزن خشک بوته بترتیب در برداشت اول و دوم مربوط به تیمار L3 (638/8 گرم، 923/66 گرم) بود. همچنین بیشترین درصد هایپریسین در برداشت اول مربوط به نور ترکیبی (تیمار L3) و برابر 17/0 درصد بر اساس وزن خشک بدست آمد. در آزمایش دوم نور تکمیلی پس از غروب خورشید به منظور افزایش طول روشنایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر طیفهای نور مکمل (به مدت 4 ساعت افزایش طول روز) تاثیر معنی داری در سطح احتمال 1 درصد، برصفات رشدی و بیوشیمیایی دارد. کمترین تعداد روز تا گلدهی مربوط به تیمار L3 (101 روز) بدست آمد که در مقایسه با شاهد 6 روز زودتر بود. همچنین بیشترین میزان هایپریسین مربوط به تیمار L3 (26/0 درصد) بدست آمد. با توجه به نتایج ، تاثیر مثبت نور LED به ویژه طیف ترکیبی نور قرمز و آبی بر خصوصیات رشدی و بیوشیمیایی و میزان هایپریسین در گیاه دارویی گل راعی کاملا مشهود است و میتوان از این تیمار برای بهبود کیفیت این گیاه مورد استفاده در صنایع داروسازی استفاده نمود. واژههای کلیدی: طول روز، کیفیت نور، گل راعی، مواد موثره، LED
مقالات پژوهشی
مهدیه خیرآبادی؛ مجید عزیزی
چکیده
به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتی گیاه زعفران (Crocus sativus L.) سه آزمایش به طور مستقل طراحی و اجرا شد. در این آزمایش ها اثر آللوپاتی عصاره (عصاره آبی و هیدروالکلی) کورم و خاک زعفران (خاک مزرعه9 سال و خاک مزرعه کشت نشده) مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین به منظور اصلاح خاصیت آللوپاتی آنها از جاذب های کربن فعال و زئولیت استفاده شد. در این پژوهش از ...
بیشتر
به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتی گیاه زعفران (Crocus sativus L.) سه آزمایش به طور مستقل طراحی و اجرا شد. در این آزمایش ها اثر آللوپاتی عصاره (عصاره آبی و هیدروالکلی) کورم و خاک زعفران (خاک مزرعه9 سال و خاک مزرعه کشت نشده) مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین به منظور اصلاح خاصیت آللوپاتی آنها از جاذب های کربن فعال و زئولیت استفاده شد. در این پژوهش از گیاه کاهو (Lactuca sativa L.) به عنوان گیاه حساس استفاده گردید و درصد جوانه زنی و رشد هیپوکوتیل و ریشه چه و نسبت ایندو مورد ارزیابی قرار گرفت. این پژوهش در قالب طرح آزمایشی کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال های 1398-97 انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در تیمار های عصاره آبی کمترین شاخص های رشدی در عصاره آبی کورم زعفران مشاهده شد که نشان از اثرات آللوپاتی قوی کورم نسبت به خاک مزرعه زعفران 9 ساله بر رشد گیاه کاهو بود. استفاده از جاذب های کربن فعال و زئولیت در بهبود و کاهش اثر آللوپاتی موثر بود و باعث افزایش رشد در گیاهچه کاهو گردید. به طور کلی نتایج این پژوهش مشخص کرد که امکان مهار خاصیت آللوپاتی در مزارع زعفران وجود دارد و لازم است این پژوهش در شرایط مزرعه ای تکرار گردد تا بتوان راهکار عملی برای این منظور را توصیه نمود.
مقالات پژوهشی
مجید عزیزی؛ سمیه بیکی؛ زینب صفایی؛ میثم منصوری
چکیده
تنش خشکی مهمترین مشکل کشت گیاهان است که باعث کاهش عملکرد در محصولاتی می شود که به صورت دائم یا دوره ای در معرض آن قرار می گیرند. یکی از راهکارهای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب است. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف (0، 100، 200، 300 گرم در مترمربع) پلیمر استاکوزورب و دور آبیاری ...
بیشتر
تنش خشکی مهمترین مشکل کشت گیاهان است که باعث کاهش عملکرد در محصولاتی می شود که به صورت دائم یا دوره ای در معرض آن قرار می گیرند. یکی از راهکارهای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب است. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف (0، 100، 200، 300 گرم در مترمربع) پلیمر استاکوزورب و دور آبیاری (6 و 10 روز)، بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی، در 3 تکرار، بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی (سطح برگ، وزن و عملکرد خشک ریشه)، بیوشیمیایی (میزان کلروفیلa ,b)، فیزیولوژیکی (نشت الکترولیت، میزان نسبی آب برگ) و نیز میزان و عملکرد اسانس گیاه دارویی سنبل الطیب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اثر متقابل این دو عامل برتمام صفات مورد ارزیابی معنی دار بود. استاکوزورب 300 گرم در مترمربع با دور آبیاری 6 روز در مقایسه با سایر تیمارها، منجر به افزایش سطح برگ، عملکرد خشک ریشه ، محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل a و عملکرد اسانس گردید. درحالیکه بیشترین وزن خشک ریشه و درصد اسانس سنبل الطیب در تیمار استاکوزروب 200 گرم در مترمربع و دور آبیاری 6 روز بدست آمد. بیشترین نشت الکترولیت مربوط به تیمار شاهد و دور آبیاری 10 روز و حداکثر میزان کلروفیل b مربوط به اثر متقابل استاکوزورب 100 گرم در مترمربع در دور آبیاری 10 روز بود. بر اساس نتایج این تحقیق، پلیمر سوپرجاذب در غلظت بیشتر و دور آبیاری کمتر، باعث کنترل تنش خشکی و بهبود کلیه صفات اندازه گیری شده در گیاه سنبل الطیب شد.
مقالات پژوهشی
منیزه عبدالله پور؛ مجید عزیزی؛ سیامک کلانتری؛ یوسف علی سعادت
چکیده
گل راعی (Hypericum perforatum L.) یکی از مهمترین گیاهان دارویی میباشد که در درمان افسردگی به کار برده میشود. این تحقیق با هدف بهینهسازی کالوسزایی در گیاه گل راعی در شرایط کشت درون شیشهای انجام گردید. به منظور مطالعه و بررسی وضعیت کالوسزایی در گیاه گل راعی بومی ایران (توده آزاد شهر) از ریز نمونههای برگ و ساقه حاصل از شاخسارههای درون ...
بیشتر
گل راعی (Hypericum perforatum L.) یکی از مهمترین گیاهان دارویی میباشد که در درمان افسردگی به کار برده میشود. این تحقیق با هدف بهینهسازی کالوسزایی در گیاه گل راعی در شرایط کشت درون شیشهای انجام گردید. به منظور مطالعه و بررسی وضعیت کالوسزایی در گیاه گل راعی بومی ایران (توده آزاد شهر) از ریز نمونههای برگ و ساقه حاصل از شاخسارههای درون شیشهای این گیاه استفاده شد. ریز نمونهها در غلظتهای مختلف 2,4-D (25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) همراه با دو نوع سیتوکینین BA و Kin (2/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) و نیز غلظت یک میلیگرم در لیتر NAA کشت شدند. کالوس ها در ریزنمونه برگ در شرایط تاریکی رشد بیشتری داشته و بیشترین وزن تر کالوس (30/2 گرم) در تیمارهای 25/0 میلی گرم در لیتر 2,4-D + یک میلی گرم در لیتر Kin و 5/0 میلی گرم در لیتر 2,4-D + یک میلی گرم در لیتر BA بدست آمد. کالوس های بدست آمده پس از مدت کوتاهی قهوه ای شدند. به منظور کنترل قهوهای شدن کالوسها اثر نور (تاریکی و روشنایی ضعیف)، محیط کشت (محیط کشت MS و محیط کشت MS با ویتامینهای محیط B5) و 4 غلظت پلیونیل پیرولیدین (0، 50، 100 و 200 میلیگرم در لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. روشنایی اثری بر کالوسزایی و قهوهای شدن کالوسها نداشت ولی موجب کاهش رشد آنها گردید. استفاده از پلیونیل پیرولیدین منجر به کنترل قهوه ای شدن کالوس ها نشد اگرچه رشد کالوس ها را بهبود بخشید و بیشترین وزن تر کالوس (10/4 گرم) در غلظت 100 میلی گرم در لیتر پلیونیل پیرولیدین و در ریزنمونه برگ به دست آمد.
مقالات پژوهشی
مهروالسادات متغیر؛ مجید عزیزی؛ علی تهرانی فر
چکیده
ژربرا جزء ده گل شاخه بریده برتر دنیا است و استفاده از آن با توجه به گوناگونی رنگ و شکل، مورد توجه علاقمندان به گل می باشد. با توجه به عمر پس از برداشت کوتاه این گل، پژوهش در مورد افزایش عمر گل بریده آن اهمیت ویژه ای دارد. در این تحقیق اثر تیمارهای کوتاهمدت و بلندمدت بر عمر گلجای و برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل بریده ژربرا رقم ...
بیشتر
ژربرا جزء ده گل شاخه بریده برتر دنیا است و استفاده از آن با توجه به گوناگونی رنگ و شکل، مورد توجه علاقمندان به گل می باشد. با توجه به عمر پس از برداشت کوتاه این گل، پژوهش در مورد افزایش عمر گل بریده آن اهمیت ویژه ای دارد. در این تحقیق اثر تیمارهای کوتاهمدت و بلندمدت بر عمر گلجای و برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل بریده ژربرا رقم رزالین مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد که در آن فاکتور اول ترکیب شیمیایی نانوسیلور (5 و 10 میلیگرم در لیتر)، اسید سالیسیلیک (50 و 100 میلیگرم در لیتر) و آب مقطر (شاهد) به صورت تیمار کوتاهمدت (24 ساعته) و فاکتور دوم ساکارز (4%)، اسانسهای گیاهی نعنا فلفلی (100 میلیگرم در لیتر)، آویشن باغی (100 میلیگرم در لیتر)، میخک هندی (300 میلیگرم در لیتر) و آب مقطر (شاهد) به صورت تیمار دائمی اعمال شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تیمار کوتاهمدت نانوسیلور همراه با تیمارهای بلندمدت اسانسهای آویشن باغی و نعنا فلفلی تأثیر مثبتی در ماندگاری (به ترتیب 14.25 و 14 روز) گل بریده داشته و با حفظ طولانیتر خصوصیات فیزیولوژیکی همچون محتوای آب و وزن تر نسبی گل، از طریق افزایش معنیدار فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (241.43% و 233.94% در روز هفتم سنجش) و کاهش سرعت افزایش مقدار مالوندیآلدهید ( 14.88% و 19.44% در روز هفتم) در گلچهها، موجب طولانیتر شدن عمر پس از برداشت گل بریده ژربرا رقم رزالین گردید.
مقالات پژوهشی
نگین افشار زاده؛ مجید عزیزی؛ لیلا سمیعی
چکیده
گل راعی گیاهی چندساله و دارای مواد موثره با ارزشی همچون هایپریسین، سودوهایپریسین و هایپرفورین می باشد که از حیث اثرات ضدافسردگی، ضدسرطانی و افزایش ایمنی بدن اهمیت دارد. کاربرد تکنیک های کشت بافت در این گیاه و هدایت آن به سمت تولید مواد دارویی ارزشمند گیاهی است. لذا این پژوهش با هدف بهینه سازی محیط کشت در راستای تولید کالوس، باززایی ...
بیشتر
گل راعی گیاهی چندساله و دارای مواد موثره با ارزشی همچون هایپریسین، سودوهایپریسین و هایپرفورین می باشد که از حیث اثرات ضدافسردگی، ضدسرطانی و افزایش ایمنی بدن اهمیت دارد. کاربرد تکنیک های کشت بافت در این گیاه و هدایت آن به سمت تولید مواد دارویی ارزشمند گیاهی است. لذا این پژوهش با هدف بهینه سازی محیط کشت در راستای تولید کالوس، باززایی و ریشه زایی صورت گرفت. این پژوهش به صورت دو آزمایش مجزا در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. آزمایش اول شامل شش تیمار هورمونی با سطوح متفاوتی از بنزیل آدنین و توفوردی بر روی دو ریزنمونه برگ و ساقه، در دو شرایط نور و تاریکی بود. نمونه های تیمار شده از لحاظ میزان کال زایی و باززایی مورد بررسی قرار گرفتند. در آزمایش دوم نمونه های باززایی شده از ریزنمونه ساقه به منظور ریشه زایی به محیط کشت با چهار تیمار هورمونی شامل بنزیل آدنین و ایندول بوتیریک اسید انتقال یافتند. نتایج نشان داد، در آزمایش اول برای ریزنمونه برگ تیمار بنزیل آدنین با غلظت mg/l 3 و توفوردی با غلظت mg/l5/2 با 98 درصد و برای ریزنمونه ساقه تیمار بنزیل آدنین با غلظت mg/l4 و توفوردی با غلظت mg/l 5/2 با 95 درصد بیشترین میزان کال زایی را داشتند. از نظر باززایی نیز در ریز نمونه های برگ و ساقه به ترتیب تیمار های حاویmg/l 4 و mg/l3 بنزیل آدنین 8 و 62 درصد باززایی نشان دادند. در آزمایش دوم نمونه های باززا شده کالوس ساقه نیز در تیمار حاوی IBA با غلظت mg/l 1 و تیمار فاقد هورمون بیشترین میزان ریشه زایی و در تیمار حاوی mg/l 5/0 بنزیل-آدنین همراه با IBA mg/l 1 و تیمار فاقد IBA به ترتیب 100 و 86 درصد پرآوری نشان دادند و ریشه زایی نداشتند.
مقالات پژوهشی
لادن آژدانیان؛ حسین آرویی؛ مجید عزیزی
چکیده
به عنوان یک منبع نور مصنوعی، لامپ های LED می توانند به رشد بهتر و سریع تر محصولات گلخانه ای کمک شایانی کنند. در این بین، نور آبی و قرمز برای رشد گیاه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. در این تحقیق اثر متقابل نور تکمیلی و تغذیه (محلول تجاری کالفومیت حاوی عناصر فسفر و کلسیم در غلظت بالا به همراه عناصر ریز مغذی) به صورت یک آزمایش گلدانی تحت ...
بیشتر
به عنوان یک منبع نور مصنوعی، لامپ های LED می توانند به رشد بهتر و سریع تر محصولات گلخانه ای کمک شایانی کنند. در این بین، نور آبی و قرمز برای رشد گیاه از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. در این تحقیق اثر متقابل نور تکمیلی و تغذیه (محلول تجاری کالفومیت حاوی عناصر فسفر و کلسیم در غلظت بالا به همراه عناصر ریز مغذی) به صورت یک آزمایش گلدانی تحت شرایط کشت بدون خاک در گلخانه، در قالب آزمایش کرت های خرد شده بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار نوری شامل: نور طبیعی (شاهد)، 60% نور قرمز+ 40% نور آبی و 90% نور قرمز + 10% نور آبی و 2 تیمار تغذیه شامل: عدم محلول پاشی با کود تجاری کالفومیت و محلول پاشی با غلظت 2 در هزار در 3 تکرار پایه ریزی و اجرا شد. نتایج بدست آمده نشان داد که کاربرد نور تکمیلی بر روی عملکرد میوه، قطر ساقه و ارتفاع بوته، مدت زمان رسیدن محصول و تعداد برگ (p
مقالات پژوهشی
فاطمه زهرا امیرمحمدی؛ مجید عزیزی؛ سید حسین نعمتی
چکیده
جنس Nepeta متعلق به زیر خانواده Nepeoidea از بزرگترین قبیله در خانواده نعناییان با حدود 79 گونه در ایران می باشد. این مطالعه با هدف بررسی صفات میکرومورفولوژی و فیتوشیمیایی دوگونه (Nepeta binaludensisو (Nepetacataria) انجام شد. بررسی خصوصیات میکرومورفولوژی برگ و بذور (فندقه) با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) صورت گرفت. نتایج بررسی برگها با استفاده ...
بیشتر
جنس Nepeta متعلق به زیر خانواده Nepeoidea از بزرگترین قبیله در خانواده نعناییان با حدود 79 گونه در ایران می باشد. این مطالعه با هدف بررسی صفات میکرومورفولوژی و فیتوشیمیایی دوگونه (Nepeta binaludensisو (Nepetacataria) انجام شد. بررسی خصوصیات میکرومورفولوژی برگ و بذور (فندقه) با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) صورت گرفت. نتایج بررسی برگها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که سطح برگ هر دو گونه دارای دو نوع کرک های ترشحی و غیر ترشحی بودند. کرکهای غده ای ترشحی از نوع سپری بوده و شامل یک سلول پایه جایگذاری شده در حفره اپیدرم و یک سر (Head) تک یا چهار سلولی بودند. اندازه کرکهای ترشحی بطور میانگین 63 تا 77 و 47 تا 67 میکرومتر و تراکم (7 تا21 و 20 تا30 عدد) به ترتیب درگونه N. binaludensis و N.cataria در هر میلیمتر مربع سطح برگ مشاهده شد. سطح فندقه در هردوگونه از نوع صاف بود. استخراج اسانس از پیکر رویشی در مرحله گلدهی با روش تقطیر با آب صورت گرفت. تجزیه اسانس با استفاده از GC وGC/MS انجام شد. ترکیبات تشکیل دهنده اسانس در گونه N. binaludensis (51 ترکیب) با اجزای غالب 8،1- سینئول (8/ 14 درصد )، بتاپینن (4/10 درصد) و پاراسیمن (8/ 9 درصد) و در گونه N. cataria (26 ترکیب) با اجزای اصلی ایزومرهای نپتالاکتون شامل: a4-آلفا,7 –آلفا a, 7- بتا- نپتالاکتون (77/72 درصد)، a4-آلفا,7 –آلفا a, 7- آلفا- نپتالاکتون (87/17 درصد ) و a 4 – آلفا، 7- بتا، a 7 – آلفا- نپتالاکتون (47/ 2 درصد) شناسایی شد.
مقالات پژوهشی
ژاله زندوی فرد؛ مجید عزیزی؛ مجید درودی؛ آذر حسینی
چکیده
قارچ دارویی گانودرما لوسیدوم یکی از مهمترین قارچ های دارویی در سرتاسر جهان است که حاوی طیف وسیعی از ترکیبات دارویی ارزشمند است. این مطالعه به منظور بررسی میزان عناصر غذایی، محتوای ترکیبات بیوشیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی این قارچ طراحی شده است. محتوای عناصر غذایی اندام بارده این قارچ با دستگاه اسپکترومتری نشری پلاسمای جفت شده القائی(ICP-OES) ...
بیشتر
قارچ دارویی گانودرما لوسیدوم یکی از مهمترین قارچ های دارویی در سرتاسر جهان است که حاوی طیف وسیعی از ترکیبات دارویی ارزشمند است. این مطالعه به منظور بررسی میزان عناصر غذایی، محتوای ترکیبات بیوشیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی این قارچ طراحی شده است. محتوای عناصر غذایی اندام بارده این قارچ با دستگاه اسپکترومتری نشری پلاسمای جفت شده القائی(ICP-OES) و محتوای ترکیبات بیوشیمیایی آن با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی با کارایی فوق العاده بالا مجهز به طیف سنج جرمی (UPLC-MS) آنالیز شد. به منظور بررسی قدرت آنتی اکسیدانی عصاره گیری به روش التراسونیک با استفاده از دو حلال متانول و آب داغ صورت گرفت و فعالیت آنتی اکسیدانی با شش روش شامل اندازه گیری فعالیت مهار رادیکال آزاد 1،1-دی فنیل-2-پیکریل هیدرازیل(DPPH)، رادیکال 2،2-آزینوبیس(3-اتیل بنزو تیازولین-6-سلفونیک اسید) (ABTS)، رادیکال سوپراکساید(SO)، رادیکال نیتریک اکساید(NO) و قدرت احیای آهن(FRAP) و قدرت شلاته کنندگی آهن(ICA) مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنالیز واریانس یک سویه و متعاقب آن نیومن کولز توسط نرم افزار گراف پد پریزم 8 به منظور مقایسه میانگین ها به کار رفت. نتایج حاکی از آن بود که عناصر فسفر و پتاسیم(8/2910 و 8/1510 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) به ترتیب بیشترین مقدار از درشت مغذی ها و عناصر آهن و روی (5/8 و 74/7 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) سهم قابل توجه ای از ریز مغذی ها را به خود اختصاص دادند. محتوای کلی ترکیبات بیوشیمیایی شامل 37 ترکیب شناخته شده قابل توجه بود که در آن گنودریک اسید با بیشترین مقدار(1/232 ± 1/15890 میکرو گرم در گرم ماده خشک) و به دنبال آن سیناپیک اسید و سوکونیک اسید (11/28 ± 4/2011 و 5/31 ± 33/1505 میکرو گرم در گرم ماده خشک) به عنوان ترکیبات غالب قرار گرقتند. به طور کلی هر دو عصاره آبی و متانولی، ظرفیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی را در مهار رادیکال های آزاد DPPH، ABTS، SO، NO و همچنین قدرت احیا کنندگی و شلاته کنندگی آهن نشان دادند که این پتانسیل در یک رفتار وابسته به غلظت بیشتر نمایان شد. اگرچه عصاره متانولی در همه تست ها قدرت آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به عصاره آب داغ نشان داد(مقدارIC50 پایین تر). با این وجود هر دو عصاره حاوی طیفی از ترکیبات زیست فعال قارچ هستند که قدرت آنتی اکسیدانی آنها را تضمین می کند. با توجه به نتایج حاصل، قارچ گانودرما لوسیدوم پتانسیل قابل توجهی از نظر محتوای عناصر غذایی، ترکیبات زیست فعال و قدرت آنتی اکسیدانی به منظور کاربرد در صنایع غذایی و دارویی دارد.
مقالات پژوهشی
بهزاد کاویانی؛ رعنا محمدی پور؛ داود هاشم آبادی؛ محمدحسین انصاری؛ رسول انسی نژاد؛ احمد رضا بریموندی
چکیده
گل محمدی (Rosa damascena Mill.) به عنوان یک گونه گیاهی چند منظوره (خوراکی، دارویی، معطره و زینتی)، مورد بهرهبرداری قرار میگیرد. اسانس گل این گیاه کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارد. تنوع گستردهای از نظر عملکرد گل و اسانس در بین ژنوتیپهای مختلف گل محمدی در شرایط متفاوت اکولوژیکی در ایران وجود دارد. ارزیابی تنوع ژنتیکی در میان گلهای محمدی ...
بیشتر
گل محمدی (Rosa damascena Mill.) به عنوان یک گونه گیاهی چند منظوره (خوراکی، دارویی، معطره و زینتی)، مورد بهرهبرداری قرار میگیرد. اسانس گل این گیاه کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارد. تنوع گستردهای از نظر عملکرد گل و اسانس در بین ژنوتیپهای مختلف گل محمدی در شرایط متفاوت اکولوژیکی در ایران وجود دارد. ارزیابی تنوع ژنتیکی در میان گلهای محمدی ایران به منظور اصلاح ژنوتیپهای این گلها با ویژگیهای باغی مناسب حائز اهمیت زیادی است. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای جمعآوریشده از استانهای گیلان، ایلام، گلستان، تهران و کاشان به منظور معرفی ژنوتیپ برتر و بهرهبرداری از آن در برنامههای اصلاحی و اقتصادی بررسی شد. این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا شد و برای هر تکرار 5 پاجوش (در مجموع: 75 پاجوش) در نظر گرفته شد. نمونهها از نظر عملکرد اسانس، تعداد حلقههای مختلف گل و ویژگیهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. نمونهبرداری برای اندازهگیری شاخصهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک، بعد از بازشدن غنچههای گل در اوایل اردیبهشت ماه انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان اسانس (042/0 و 038/0 درصد)، به ترتیب از گلبرگهای ژنوتیپهای ایلام و کاشان به دست آمد. بیشترین وزن گلبرگ (70/2 و 30/2 گرم)، به ترتیب مربوط به گلبرگهای ژنوتیپهای ایلام و کاشان بود. بالاترین طول و عرض گلبرگ نیز در این دو ژنوتیپ به دست آمد. بیشترین تعداد گلبرگ (80/71 در هر بوته) مربوط به نمونههای گیلان بود. بالاترین میزان کلروفیل a، مربوط به ژنوتیپ ایلام و بالاترین میزان کلروفیل b، کاروتنوئید و آنتوسیانین، مربوط به ژنوتیپ کاشان بود. تعداد پرچم، تعداد مادگی، سطح برگ، طول برگ و ارتفاع بوته نیز اندازهگیری شد. در مجموع؛ ژنوتیپهای ایلام و کاشان به دلیل عملکرد بالا در تولید اسانس و اغلب صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی به عنوان ژنوتیپهای برتر و ذخایر توارثی مناسب برای برنامههای اصلاحی پیشنهاد میشوند. گسترش رویشگاههای گل محمدی اطلاعات مفیدی را برای تولید انبوه در آینده و مدیریت منابع ژنتیکی فراهم مینماید.
مقالات پژوهشی
داود هاشم آبادی؛ امیرحسین سلیمانی؛ بهزاد کاویانی؛ نیره نظیری مقدم
چکیده
گل شاخهبریده میخک از اهمیت اقتصادی بالایی در صنعت گلکاری برخوردار است. عمر پس از برداشت گلهای زینتی شاخهبریده، از جمله میخک، در تعیین کیفیت آنها و ترجیح مصرفکنندگان مهم است. یکی از عوامل کاهش عمر پس از برداشت این گل، تولید زیاد اتیلن است. میخک فرازگرا و به اتیلن بسیار حساس میباشد. با توجه به نقش ترکیبهای الکلی در ممانعت یا ...
بیشتر
گل شاخهبریده میخک از اهمیت اقتصادی بالایی در صنعت گلکاری برخوردار است. عمر پس از برداشت گلهای زینتی شاخهبریده، از جمله میخک، در تعیین کیفیت آنها و ترجیح مصرفکنندگان مهم است. یکی از عوامل کاهش عمر پس از برداشت این گل، تولید زیاد اتیلن است. میخک فرازگرا و به اتیلن بسیار حساس میباشد. با توجه به نقش ترکیبهای الکلی در ممانعت یا کاهش بیوسنتز اتیلن، در پژوهش حاضر، از غلظتهای 2، 4 و 6 درصد پروپانول، بوتانول و پنتانول به صورت پالس 24 ساعته، به منظور کاهش تولید اتیلن و افزایش عمر گلجای گلهای شاخهبریده میخک رقم ’نلسون‘ استفاده شد. آب مقطر به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. بنابراین، سه غلظت پروپانول + سه غلظت بوتانول + سه غلظت پنتانول + آب مقطر، در مجموع 10 تیمار در نظر گرفته شد. در این پژوهش؛ عمر گلجای، برخی صفات فیزیولوژیک (اتیلن، پروتئین گلبرگ، کلروفیل، ماده خشک، کاهش وزن تر، جذب محلول، کاهش درجه بریکس و مالون دی آلدئید) و آنزیمهای آنتیاکسیدان (سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز) اندازهگیری شدند. این پژوهش آشکار کرد که پروپانول نقش مؤثرتری در کاهش تولید اتیلن و افزایش عمر گلجای نسبت به بوتانول و پنتانول داشت. نتایج نشان داد که بیشترین عمر گلجای (11/14 روز)، در گلهای شاخهبریده تیمارشده با 2 درصد پروپانول مشاهده شد. این تیمار همچنین بالاترین مقدار جذب آب، درصد ماده خشک، پروتئین گلبرگ و کلروفیل برگ، همچنین کمترین مقدار تولید اتیلن را باعث شد. کمترین عمر گلجای (91/8 روز)، در گلهای شاخهبریده شاهد مشاهده شد. پژوهش حاضر، اثر مثبت ترکیبات ضدعفونیکننده و ضدمیکروبی را بر افزایش عمر گلجای گل شاخهبریده میخک رقم ’نلسون‘ و فعالیت آنزیمها در آن نشان داد.
مقالات پژوهشی
هدی ساجدی مهر؛ محیا ساجدی مهر؛ مجید عزیزی
چکیده
چکیدهگیاهان دارویی با سطح بالایی از فعالیتهای آنتیاکسیدانی، به دلیل تأثیر بر طیف وسیعی از بیماریها از قبیل: دیابت، بیماریهای التهابی، پارکینسون، آلزایمر، بیماریهای قلبی و عروقی، فشار خون و دیگر بیماریهای ناشی از استرس اکسیداتیو، از اهمیت بالایی برخوردار هستند.گیاه موسیر یکی از بزرگترین جنس از گروه تک لپهها است. در ...
بیشتر
چکیدهگیاهان دارویی با سطح بالایی از فعالیتهای آنتیاکسیدانی، به دلیل تأثیر بر طیف وسیعی از بیماریها از قبیل: دیابت، بیماریهای التهابی، پارکینسون، آلزایمر، بیماریهای قلبی و عروقی، فشار خون و دیگر بیماریهای ناشی از استرس اکسیداتیو، از اهمیت بالایی برخوردار هستند.گیاه موسیر یکی از بزرگترین جنس از گروه تک لپهها است. در پژوهش حاضر، تأثیر چهار دمای مختلف ( 5، 10، 15و 20 درجهی سانتیگراد) و چهار زمان متفاوت اسیدشویی با اسید سولفوریک ( 0، 5، 10، 15 دقیقه) بر جوانهزنی و خصوصیات میکرومورفولوژی بذور سه جمعیت (فریدونشهر، تیران و خوانسار) گیاه موسیر مورد بررسی قرار گرفت. از طرف دیگر، میکروسکوپ الکترونی اسکن (نگاره) (SEM) با درجات مختلفی از بزرگنمایی، برای تأثیر تیمار اسید سولفوریک، بر روی سطح بذور استفاده گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در پایان آزمایش، صفات درصد جوانهزنی، میانگین مدت زمان جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و طول ساقچه اندازهگیری شد. همچنین صفاتی نظیر قطر، طول، حجم و وزن بذور نیز مورد بررسی آماری قرار گرفتند. نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان داد، در هر سه جمعیت بذور گیاه موسیر ایرانی، پوستهی بذر، پس از استفاده از تیمار اسیدشویی به وسیلهی اسید سولفوریک با زمان 15 دقیقه، دچار تغییرات محسوس و معنیداری نسبت به بذور شاهد شده و برجستگیهای سطح بذر، توسط اسید سولفوریک از بین رفته و سطح بذر حالت فرورفتگی و برآمدگیهای طبیعی خود را نسبت به شاهد ندارد. همچنین تأثیر دما، مدت زمان اسیدشویی و جمعیت بذور، برصفات درصد جوانهزنی، سرعتجوانهزنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشهچه و طول ساقهچه، در سطح احتمال یک درصد، معنیدار بود. جمعیت فریدونشهر، بیشترین درصدجوانهزنی (16/69 درصد)، سرعت جوانهزنی 7/3 (تعداد بذر در روز) و میانگین مدت زمان جوانهزنی 64/9 (تعداد بذر در روز ) را در دمای 5 درجهی سانتیگراد و زمان 15 دقیقه اسیدشویی داشت. بیشترین طول ساقهچه و طول ریشهچه (7/19 و 81/8 (میلیمتر) به ترتیب در جمعیت تیران با دمای 20 درجهی سانتیگراد و زمان 15 دقیقه اسیدشویی و جمعیت خوانسار با دمای 20 درجهی سانتیگراد و زمان 5 دقیقه اسیدشویی داشت. نتایج نشان میدهد، با توجه به خواب بذور و نیاز سرمایی در آنها، بهترین دما، برای جوانهزنی بذور گیاه موسیر، دمای 5 درجهی سانتیگراد با زمان 15 دقیقه اسیدشویی توسط اسید سولفوریک است. تنوع در جمعیتهای گیاه موسیر، تأثیر به سزایی در نحوهی عملکرد در بهبود جوانهزنی بذور، در این گیاه دارد. واژههای کلیدی: تنوع موسیر( مورفولوژی بذر )، چینه سرمایی، خراشدهی بذر، جوانهزنی، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)
مقالات پژوهشی
فاطمه نکونام؛ افسانه صالحی
چکیده
این پژوهش بهمنظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف نفتالین استیک اسید بر میزان ریزش میوه و شاخصهای کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز در شرایط آب و هوایی زنجان، در سال 1402 انجام شد. درختان مورد آزمایش 10 ساله و پیوندی روی پایههای رویشی M9 بودند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف نفتالین استیک اسید بر میزان ریزش میوه و شاخصهای کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز در شرایط آب و هوایی زنجان، در سال 1402 انجام شد. درختان مورد آزمایش 10 ساله و پیوندی روی پایههای رویشی M9 بودند. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف نفتالین استیک اسید (0، 15، 30، 50 و 75 میلیگرم در لیتر) و سه زمان محلولپاشی (10، 25 و40 روز بعد از شکوفایی کامل گلها) بودند. بررسی دو الگوی رشد میوه بر اساس دادههای وزن و قطر میوه نشان داد که وزن میوه شاخص مناسبتری برای رسم الگوی رشد میوه است و طبق آن میوهها در مرحله بلوغ فیزیولوژیکی برداشت شدند. نتایج نشان داد که سطوح نفتالین استیک اسید تاثیر معنیداری بر درصد ریزش میوه و کارایی عملکرد نداشتند اما زمان محلولپاشی اثرات معنیدار متفاوتی را نشان داد. بیشترین درصد ریزش میوه (به ترتیب 7/95 و 9/85 درصد) با محلولپاشی برگی نفتالین استیک اسید، بهترتیب در10 و 25 روز بعد از شکوفایی کامل گلها مشاهده شد ولی کاربرد آن در 40 روز بعد از شکوفایی کامل گلها باعث کاهش 9/46 درصد ریزش میوه نسبت به درختان شاهد گردید و متناسب با آن عملکرد میوه هم به طور میانگین 22 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. کمترین تعداد و وزن میوه در واحد سطح مقطع شاخه با کاربرد غلظتهای مختلف نفتالین استیک اسید در 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها مشاهده شد. بیشترین طول (3/72 میلیمتر)، قطر (8/75 میلیمتر)، وزن (180 گرم) و حجم میوه (240 سانتیمترمکعب) در درختان محلولپاشی شده با 75 میلیگرم بر لیتر نفتالیناستیکاسید در 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها حاصل شد. کاربرد نفتالین استیک اسید در زمان 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها باعث افزایش معنیدار چگالی میوه، سفتی بافت و محتوای مواد جامد محلول میوه شد، اما کاربرد آنها در زمانهای 25 و 40 روز بعد از شکوفایی کامل گلها تاثیر معنیداری بر چگالی و سفتی بافت میوه نداشتند و باعث کاهش 9/23 درصد محتوای مواد جامد محلول میوه نسبت به شاهد شد. برخلاف مواد جامد محلول، میزان اسیدیته قابل تیتراسیون میوه در هر سه زمان محلولپاشی نفتالین استیک اسید، افزایش معنیداری نسبت به شاهد نشان داد و در نتیجه شاخص طعم میوه کاهش یافت. در کل میتوان نتیجه گرفت که اثرات مثبت نفتالین استیک اسید در کنترل ریزش میوه و بهبود عملکرد و کیفیت میوه بسته به زمان مصرف و شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه متفاوت خواهد بود.
مقالات پژوهشی
افسانه صالحی؛ فاطمه نکونام؛ فرهنگ رضوی
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی برگی برخی از کودهای زیستی بر خصوصیات رشدی و عملکرد میوه سیب رقم رد دلیشز در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در شرایط آب و هوایی زنجان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل محلولپاشی برگی جلبک دریایی (075/0 و 15/0 درصد)، اسید آمینه (1/0 و 2/0 درصد)، اسید هیومیک (03/0 درصد)، کود تجاری همارنگ (5/0 درصد)، ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی برگی برخی از کودهای زیستی بر خصوصیات رشدی و عملکرد میوه سیب رقم رد دلیشز در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در شرایط آب و هوایی زنجان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل محلولپاشی برگی جلبک دریایی (075/0 و 15/0 درصد)، اسید آمینه (1/0 و 2/0 درصد)، اسید هیومیک (03/0 درصد)، کود تجاری همارنگ (5/0 درصد)، کود شیمیایی ترکیبی (نیتروژن، روی و بور (اوره 1%، کلات روی 3/0% و اسید بوریک 1/0 %)) و محلولپاشی با آب مقطر (شاهد) بود. نتایج نشان داد که کاربرد برگی کودهای زیستی و شیمیایی به طور معنیداری رشد و عملکرد میوه را افزایش دادند. به طوریکه بیشترین افزایش رشد شاخه سال جاری (39 درصد) و سطح برگ (30/74 درصد) نسبت به شاهد با اعمال کود جلبک دریایی با غلظت 075/0 درصد به دست آمد. همچنین کود جلبک دریایی با غلظت 15/0 درصد، اسیدآمینه 2/0 درصد، اسید هیومیک و اسید آمینه 1/0 درصد باعث افزایش معنیدار سطح برگ (به ترتیب 02/42، 57/35، 27/22 و 20/16 درصد) نسبت به شاهد شدند. محلولپاشی جلبک دریایی، اسیدآمینه و ترکیب شیمیایی، شاخص کلروفیل را افزایش دادند. حداکثر افزایش شاخص کلروفیل (50 درصد) نسبت به شاهد با کاربرد کود شیمیایی ترکیبی در 130 روز بعد از شکوفایی کامل گلها به دست آمد. بیشترین مقدار نیتروژن (66/1 درصد)، پتاسیم (03/1 درصد)، روی (150 میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک) و بور (5/82 میلیگرم بر کیلوگرم ماده خشک) و کمترین مقدار فسفر (44/0 درصد) با کاربرد برگی کود شیمیایی ترکیبی به دست آمد. بیشترین محتوای آهن در برگ درختان تیمار شده با کود جلبک دریایی 15/0 درصد، اسید هیومیک و کود زیستی تجاری به دست آمد. بر اساس نتایج مشاهده شد که کاربرد اسیدآمینه، جلبک دریایی و کود شیمیایی ترکیبی بیشترین تاثیر را در کاهش ریزش میوه (به ترتیب 97/36، 37/33، 07/29 درصد نسبت به شاهد) و افزایش کارایی عملکرد (به ترتیب 75/2 و 73/2 و 8/2 در مقایسه با 22/0 میوه در واحد سطح مقطع شاخه در شاهد) داشتهاند. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش میتوان گفت که کاربرد کودهای زیستی خصوصا جلبک دریایی (15/0 درصد) و اسیدآمینه (1/0 درصد)، جایگزینهای مناسب برای کودهای شیمیایی هستند و میتوانند نقش بهسزایی در افزایش شاخصهای رشدی و عملکرد سیب بدون اثر مخرب بر محیط زیست داشته باشند.
مقالات پژوهشی
محسن محمدرضایی؛ معظم حسن پور اصیل؛ جمالعلی الفتی؛ محمدمهدی قیصری
چکیده
موسیر ایرانی با نام Allium hirtifolium Boiss گیاهی پیازدار و چند ساله و بومی ایران است. با توجه به کاربرد گسترده آن در صنایع غذایی و دارویی و استفاده بیرویه از رویشگاههای طبیعی، این گیاه در معرض نابودی و انقراض قرار دارد ازاینرو تحقیقات در جهت اهلیسازی و وارد شدن آن به سیستمهای زراعی ضرورت دارد. در برنامههای اصلاحی در راستای اهلیسازی ...
بیشتر
موسیر ایرانی با نام Allium hirtifolium Boiss گیاهی پیازدار و چند ساله و بومی ایران است. با توجه به کاربرد گسترده آن در صنایع غذایی و دارویی و استفاده بیرویه از رویشگاههای طبیعی، این گیاه در معرض نابودی و انقراض قرار دارد ازاینرو تحقیقات در جهت اهلیسازی و وارد شدن آن به سیستمهای زراعی ضرورت دارد. در برنامههای اصلاحی در راستای اهلیسازی تودههای بومی گیاهی، اولین قدم ارزیابی تنوع و پتانسیل ژنتیکی موجود در تودههای گیاهی است. در مطالعه حاضر تنوع ژنتیکی تودههای موسیرهای جمعآوری شده از شش رویشگاه طبیعی استان اصفهان با استفاده از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج تجزیه واریانس بر اساس صفات مورد مطالعه نشان داد که بین تودههای موسیر مورد مطالعه از نظر صفات مورد بررسی تفاوت معنیداری (01/0P ≤ ) وجود دارد و در این بین وزن تر و خشک سوخ و سطح برگ بیشترین ضریب تغییرات را دارا بودند. بر اساس تجزیه خوشهای تودههای مورد بررسی در چهار گروه دستهبندی شدند. با توجه به ارزیابیهای صورت گرفته نتایج حاکی از آنست که بیشترین مقادیر کلروفیل، کاروتنوئید، فعالیت آنتیاکسیدانی، وزن تر و خشک سوخ و سطح برگ برای تودههای جمعآوری شده از رویشگاههای مرتفع ( ارتفاعات بالاتر از 2700 متری) بود. در حالیکه تنها مقدار بالای تعداد برگ برای تودههای جمعآوری شده از ارتفاعات زیر 2600 متری ثبت شد. از این رو میتوان نتیجه گرفت علاوهبر فاکتورهای ژنتیکی عامل ارتفاع به عنوان یکی از تأثیرگذارترین اهرمهای محیطی روی تنوع زیستی مشاهده شده در بین تودههای مورد بررسی دخیل بوده است. یافتههای این مطالعه میتواند در برنامههای آتی برای بهنژادی تودههای موسیر در جهت اهلیسازی و حفاظت از رویشگاههای طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.
مقالات پژوهشی
فهیمه قائمیزاده؛ فرشاد دشتی
چکیده
درک الگوی بیان ژنهای مسیر بهارش در همگروههای (کلونهای) مختلف سیر جهت نیل به گلدهی و بهبود برنامههای اصلاحی این گیاه حائز اهمیت است. بدین منظور الگوی بیان ژنهای AsFLC (بازدارنده گلدهی)، AsSOC1، AsAP1 و AsAP2 (محرکهای گلدهی) در سیر گلده، نیمه گلده و غیر گلده ایرانی با استفاده از Real-Time PCR ارزیابی شد. بر ای این منظور استخراج RNA و سپس ساخت CDNA ...
بیشتر
درک الگوی بیان ژنهای مسیر بهارش در همگروههای (کلونهای) مختلف سیر جهت نیل به گلدهی و بهبود برنامههای اصلاحی این گیاه حائز اهمیت است. بدین منظور الگوی بیان ژنهای AsFLC (بازدارنده گلدهی)، AsSOC1، AsAP1 و AsAP2 (محرکهای گلدهی) در سیر گلده، نیمه گلده و غیر گلده ایرانی با استفاده از Real-Time PCR ارزیابی شد. بر ای این منظور استخراج RNA و سپس ساخت CDNA از مریستم انتهایی هر سه همگروه (ماهیانه پس از کشت) و گل آذین سیر گلده و نیمه گلده صورت گرفت. بیشترین بیان AsFLC در هر سه همگروه در 4هفته پس از کاشت (قبل از بهارش) مشاهده شد و در سیر غیر گلده در مقایسه با سیر گلده و نیمه گلده به ترتیب 03/2 و 13/1 برابر بیشتر بود. پس از بهارش بیان AsFLC در هر سه همگروه کاهش و بیان AsSOC1، AsAP1 در مرحله تبدیل مریستم رویشی به زایشی افزایش یافت. بیشترین میزان بیان AsSOC1 و AsAP1 در 12 هفته پس از کاشت در سیر گلده مشاهده شد که به ترتیب 41/18 و 21/2 برابر بیشتر از سیر غیر گلده بود. بیان AsAP2 با کمی تاخیر و در 16 هفته پس از کاشت در سیر گلده و نیمه گلده به بیشترین میزان خود رسید و در سیر گلده 33/2 برابر سیر نیمه گلده بود. در مجموع این احتمال وجود دارد که کاهش بیان AsFLC طی بهارش و افزایش بیان AsSOC1 و AsAP1 طی انتقال مریستم به فاز زایشی در سیر گلده منجر به تشکیل ساقه گلدهنده شود. اما بیان بالای AsFLC و سپس بیان پایین AsSOC1 و AsAP1 ممکن است به عدم تشکیل ساقه گلدهنده در سیر غیر گلده و ساقه کوتاه و غیر طبیعی در سیر نیمه گلده منجر شود. همچنین به نظر میرسد بیان پایین AsAP1 و عدم بیان AsAP2 درگلآذین سیر نیمه گلده از دلایل تشکیل گل آذین ناقص در این همگروه باشد.
مقالات پژوهشی
مینا بهرامی؛ مهدی جهانی؛ محمد حسین امینی فرد
چکیده
استفاده از عصاره و اسانس گیاهان میتواند جایگزین بسیار مناسبی باشد. چرا که ثابت شده است اسانس برخی گیاهان دارای خاصیت ضد میکروبی است. این مطالعه بهمنظور تعیین اثر ضد قارچی اسانسهای زنجبیل، زنیان، ترخون و هل در پنج غلظت صفر، 200، 400، 600 و 800 میکرولیتر در لیتر روی میوه انار جهت جلوگیری از رشد قارچ پنیسیلیوم در شرایط In vitro و In vivo است. ...
بیشتر
استفاده از عصاره و اسانس گیاهان میتواند جایگزین بسیار مناسبی باشد. چرا که ثابت شده است اسانس برخی گیاهان دارای خاصیت ضد میکروبی است. این مطالعه بهمنظور تعیین اثر ضد قارچی اسانسهای زنجبیل، زنیان، ترخون و هل در پنج غلظت صفر، 200، 400، 600 و 800 میکرولیتر در لیتر روی میوه انار جهت جلوگیری از رشد قارچ پنیسیلیوم در شرایط In vitro و In vivo است. نتایج آزمایش In vitro نشان داد که افزایش غلظت اسانسها، فعالیت ضد قارچی آنها را نیز افزایش میدهد، بهطوریکه کمترین قطر کلونی قارچ از غلظت 800 میکرولیتر بر لیتر اسانس بهدست آمد. مقایسه میانگین نوع اسانس نشان داد که، بیشترین میزان بازدارندگی در اسانس زنجبیل و کمترین میزان در اسانس هل بر روی رشد کلنی قارچ مشاهده شد. نتایج اثر متقابل نشان داد که غلظتهای بالاتر از 200 میکرولیتر در لیتر اسانس زنیان مانع رشد 100 درصدی کلنی قارچ شدند. در شرایط In vivo بهترین ظاهر میوه در انارهای آغشته به اسانسهای زنیان و زنجبیل بهدست آمد وکمترین آن در اسانس هل مشاهده شد. اسانس زنجبیل دارای بیشترین میزان مواد جامد محلول (79/15)، فنول کل (194/0 میلیگرم اسید گالیک بر 100 گرم وزن تر) و سفتی بافت میوه (67/7 نیتون بر کیلوگرم) بود. بیشترین pH آب میوه و میزان آنتیاکسیدان از تیمار اسانس زنجبیل و زنیان حاصل شد. نتایج اثر متقابل تیمارها نشان داد که بیشترین میزان آنتی اکسیدان میوههای انار آلوده به قارچ پنیسیلیوم در تیمار 800 میکرولیتر در لیتر اسانس زنیان بهدست آمد. نتایج این بررسی نشان داد که میتوان از اسانسهای گیاهی زنجبیل و زنیان بهعنوان کنترلکننده بیماریهای پس از برداشت در محصولات کشاورزی استفاده کرد.
مقالات پژوهشی
مهدی مرادی؛ حسین نستری نصرابادی؛ محمدناصر مودودی؛ وحید شمس آبادی
چکیده
چکیده گیاهان همواره در معرض تنشهای زنده و غیر زنده محیطی قرار میگیرند که اثرات منفی بر روی رشد، متابولیسم و عملکرد آنها میگذارد. آلودگی خاک با عناصر سنگین سرب و کادمیوم یکی از مهمترین آلودگیهای زیست محیطی میباشد. استفاده از کودهای زیستی از جمله قارچهای مایکوریزا آربوسکولار یک راهکار مناسب جهت کاهش اثرات نامطلوب تنش فلزات ...
بیشتر
چکیده گیاهان همواره در معرض تنشهای زنده و غیر زنده محیطی قرار میگیرند که اثرات منفی بر روی رشد، متابولیسم و عملکرد آنها میگذارد. آلودگی خاک با عناصر سنگین سرب و کادمیوم یکی از مهمترین آلودگیهای زیست محیطی میباشد. استفاده از کودهای زیستی از جمله قارچهای مایکوریزا آربوسکولار یک راهکار مناسب جهت کاهش اثرات نامطلوب تنش فلزات سنگین میباشد. بادرشبویه از گیاهان دارویی مهم میباشد که کاربرد وسیعی در صنایع دارویی، غذایی، بهداشتی و آرایشی دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر قارچ مایکوریزا آربوسکولار بر خصوصیات رشدی، محتوی رنگیزههای فتوسنتزی و میزان اسانس گیاه بادرشبویه تحت تنش فلزات سنگین سرب و کادمیوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه انجام گرفت. فاکتور اول شامل فلزات سنگین در پنج سطح (شاهد (بدون آلودگی)، سرب 150، سرب 300، کادمیوم 40 و کادمیوم 80 میلیگرم در کیلوگرم خاک) و عامل دوم قارچ مایکوریزا در دو سطح (بدون مایهزنی و مایهزنی با قارچ مایکوریزا) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت فلزات سنگین به ویژه کادمیوم در خاک، اغلب صفات رشدی، محتوی رنگیزههای فتوسنتزی به طور معنیداری نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد. مایهزنی گیاهان با قارچ مایکوریزا، صفات مذکور را در شرایط تنش فلزات سنگین بهبود بخشید. بیشترین میزان اسانس در گیاهان میکوریزی آلوده به سرب 300 میلیگرم در کیلوگرم خاک حاصل گردید. گیاهان مایکوریزی درصد اسانس بیشتری را نسبت به گیاهان غیرمایکوریزی نشان دادند. با توجه به افزایش پاسخهای فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و همچنین افزایش موادموثره گیاه که از اهداف دارویی در این گیاه محسوب میشود، استفاده از قارچ مایکوریزا برای کشت و کار تجاری گیاه بادرشبویه در خاکهای آلوده به فلزات سنگین سرب و کادمیوم توصیه میشود.
مقالات پژوهشی
لیلا تقی پور؛ مهدی حسینی فرهی؛ پریسا حیاتی؛ پدرام عصار
چکیده
عروسک پشت پرده یا فیسالیس (Physalis peruviana L.) یکی از اعضای مهم خانواده سیبزمینی سانان محسوب میشود. میوههای فیسالیس غنی از مواد معدنی، ویتامینها و ترکیبات فیتوشیمیایی با خواص ضد توموری و ضدالتهابی هستند و همین امر آن را بسیار محبوب نموده است. فیسالیس میوهای فرازگرا است که دارای عمر پس از برداشت بسیار کوتاه است و معمولاً حداکثر تا ...
بیشتر
عروسک پشت پرده یا فیسالیس (Physalis peruviana L.) یکی از اعضای مهم خانواده سیبزمینی سانان محسوب میشود. میوههای فیسالیس غنی از مواد معدنی، ویتامینها و ترکیبات فیتوشیمیایی با خواص ضد توموری و ضدالتهابی هستند و همین امر آن را بسیار محبوب نموده است. فیسالیس میوهای فرازگرا است که دارای عمر پس از برداشت بسیار کوتاه است و معمولاً حداکثر تا ۵ روز ماندگاری دارد؛ بنابراین، نیاز به استفاده از تیمارهای ایمن پس از برداشت برای حفظ کیفیت و افزایش عمر ماندگاری آن احساس میشود. در پژوهش حاضر، میوههای فیسالیس با رنگ نارنجی کامل و کاسبرگهای زرد از یک گلخانه تجاری در شهرستان پاسارگاد استان فارس برداشت و پس از ارزیابی ظاهری، با آب دیونیزه شسته و در هوای آزاد خشک شدند. طرح آزمایشی مورداستفاده فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 12 تیمار با سه تکرار برای هر تیمار (20 میوه در هر تکرار) بود. فاکتورهای آزمایشی شامل غوطهوری میوهها به مدت پنج دقیقه در چهار سطح غلظت محلول ملاتونین (100، 200، و 300 میکرومولار و آب مقطر بهعنوان شاهد) و زمان نمونهبرداری در سه سطح (روزهای 7، 14 و 21 انبارمانی) بود. پس از غوطهوری، میوههای هر گروه به مدت ۳۰ دقیقه در هوای آزاد خشک شدند و در کیسههای پلیاتیلن با نسبت سوراخ 3 درصد بستهبندی و در دمای ۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5 ± 90 درصد به مدت ۲۱ روز نگهداری شدند. ارزیابیهای هفتگی نشان داد که بهطور کلی و نسبت به شاهد، تیمار پس از برداشت ملاتونین منجر به کاهش نرخ تنفس و فعالیت آنزیم پلیفنول اکسیداز (PPO) در آبمیوه شد و همچنین موجب بهبود یا حفظ مقادیر کاروتنوئید پوست، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسید قابل تیتر (TA)، اسید آسکوربیک، فنول کل، فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز (PAL) و فعالیت آنتیاکسیدانی کل در آبمیوه گردید. پس از ۲۱ روز انبارمانی و در پایان آزمایش، ارزیابی مجموع صفات نامبرده نشان داد که میوههای تیمار شده با ۳۰۰ میکرومولار ملاتونین، در مقایسه با سایر گروههای آزمایشی، از نظر ارزش غذایی، ظاهر، و سازوکارهای مقابله با تنش اکسایشی پس از برداشت برتر بودند. در مورد مواد جامد محلول کل و اسیدیته قابل تیتر، تفاوت معنیداری بین میوههای تیمار شده با غلظتهای مختلف ملاتونین مشاهده نشد؛ اما میوههای تیمار شده با دو غلظت بالاتر ملاتونین، کمینه نرخ تنفس و بیشینه مقدار اسید آسکوربیک آبمیوه را داشتند. همچنین، میوههای تیمار شده با ۳۰۰ میکرومولار ملاتونین، در مقایسه با تمامی گروههای آزمایشی دیگر، سطوح بالاتری از فنول کل، فعالیت آنزیم PAL، فعالیت آنتیاکسیدانی کل و کاروتنوئید پوست داشتند، و کمترین فعالیت آنزیم PPO نیز در این گروه مشاهده شد. در نهایت چنین نتیجهگیری شد که تیمار میوههای فیسالیس با ملاتونین خارجی، بهویژه در غلظت 300 میکرومولار، میتواند با تعدیل فرایندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مختلف، به طور قابلتوجهی کیفیت پس از برداشت و ماندگاری آنها را بهبود بخشد. این تکنیک پتانسیل افزایش بازارپسندی و ارزش اقتصادی فیسالیس برداشتشده را بهعنوان یک محصول باغی باارزش بالا دارد.
مقالات پژوهشی
مریم ایاسه؛ محسن کافی؛ مهدی خان سفید؛ مجید شکرپور؛ روح انگیز نادری
چکیده
چکیده
ایران در منطقه خشکی از جهان قرار دارد که شوری خاک اغلب با شرایط خشکسالی همزمان است. تنش شوری از طریق القای تنش اسمزی، تنش اکسیداتیو و ایجاد سمیت یونی باعث ایجاد اختلال در رشد طبیعی گیاهان میشود. هدف از این مطالعه بررسی پاسخهای فیزیکوشیمیایی و رشد اولیه گیاهچه سه گیاه بابونه کبیر (Tanacetum parthenium)، بومادران (Achillea millefolium) و قیچ (Zygophyllum ...
بیشتر
چکیده
ایران در منطقه خشکی از جهان قرار دارد که شوری خاک اغلب با شرایط خشکسالی همزمان است. تنش شوری از طریق القای تنش اسمزی، تنش اکسیداتیو و ایجاد سمیت یونی باعث ایجاد اختلال در رشد طبیعی گیاهان میشود. هدف از این مطالعه بررسی پاسخهای فیزیکوشیمیایی و رشد اولیه گیاهچه سه گیاه بابونه کبیر (Tanacetum parthenium)، بومادران (Achillea millefolium) و قیچ (Zygophyllum eurypterum) به سطوح مختلف تنش شوری صفر (شاهد) ، 5/1، 3 و 6 دسیزیمنس بر متر بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانهای در کشت گلدانی اجرا شد. برای اعمال تنش شوری از ماده سدیم کلرید استفاده شد و تنش شوری در مرحلهی رشدی استقرار گیاهچهای صورت گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت شوری میزان رنگریزه های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b، کاروتنوئید و کلروفیل کل) کاهش یافت که با کاهش میزان رشد طولی اندام هوایی و ریشه همراه بود. همچنین نتایج نشان داد که در سطوح تنش شوری شدید، میزان خسارت اکسیداتیو افزایش یافت که منجر به افزایش پراکسیداسیون چربی (MDA ) و کاهش پایداری غشاء سلولی شد که با کاهش رنگیزههای فتوسنتزی و در نهایت اختلال در رشد بهینه اولیه گیاه همراه بود. در پاسخ به تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری، ظرفیت آنتیاکسیدانتی هر سه گونه موردمطالعه افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که میزان تعادلی نسبت پتاسیم به سدیم رابطه معنی داری با گونه گیاهی، اندام گیاه و سطح غلظت شوری داشت که بیشترین آن در اندام هوایی بابونه کبیر مشاهده شد. به طور کلی، با توجه به پاسخهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مرتبط با تحمل تنش شوری، هر سه گیاه مورد مطالعه به تنش شوری تحمل نسبتا بالایی داشتند، اما بیشترین تحمل تنش شوری در گیاه بابونه کبیر مشاهده گردید. بنابراین، کشت این سه گونه با ارزش زینتی معطر و دارویی میتواند یک راهکار مناسب برای پایداری اکولوژی اکوسیستمهای شور و همچنین کاربست در ترکیب کاشت در مناظر شهری باشد.
کلمات کلیدی: پایداری یونها، تنش شوری، گیاهان معطر، ظرفیت آنتیاکسیدانی
مقالات پژوهشی
سیداصغر موسوی؛ مریم تاتاری
چکیده
برای ارزیابی تحمل به خشکی در نهالهای ارقام تجارتی بادام، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی طی سالهای 1399 و 1400 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری(شهرکرد) اجرا گردید. کرت اصلی شامل سطوح مختلف آبیاری بر اساس میزان درصد رطوبت قابل استفاده خاک بین ظرفیت زراعی (F.C) تا نقطه ...
بیشتر
برای ارزیابی تحمل به خشکی در نهالهای ارقام تجارتی بادام، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی طی سالهای 1399 و 1400 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری(شهرکرد) اجرا گردید. کرت اصلی شامل سطوح مختلف آبیاری بر اساس میزان درصد رطوبت قابل استفاده خاک بین ظرفیت زراعی (F.C) تا نقطه پژمردگی دائم (P.W.P) شامل 70 درصد (شاهد یا بدون تنش)، 50 درصد (تنش ملایم)، 30 درصد (تنش متوسط) و 10 درصد رطوبت ظرفیت زراعی (تنش شدید) تعیین و اعمال گردید. کرت فرعی نهالهای پیوندی ارقام شاهرود 6، 7، 8، 10، 12، 13 و 21 بود که همگی بر روی پایه GN پیوند زده شده بودند. پایه رویشی GN نیز در کنار ارقام پیوندی کشت و مقایسه گردید. جهت اندازهگیری میزان رطوبت خاک از دستگاه رطوبت سنج (TDR) استفاده شد. تیمارهای رطوبتی به مدت چهار ماه از اول خرداد تا پایان شهریور ماه اعمال شد و پس از آن صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ثبت گردیدند. طبق نتایج، کمترین وزن تر و خشک اندام هوایی تحت تنش شدید خشکی در رقم شاهرود 13 به ترتیب با میانگین-های 601 و 66/364 گرم مشاهده شد. در شدیدترین سطح تنش رقم شاهرود 8، بیشترین مقادیر کلروفیل a و b را به ترتیب با میانگینهای 48/7 و 07/2 میلیگرم در گرم وزن تر نشان داد. کمترین کاهش RWC در پایه GN با کاهش 94/20 درصدی دیده شد. این پایه کمترین نشت یونی (94/43 درصد) را نیز نشان داد. بیشترین افزایش در مقدار MDA در رقم شاهرود 13 دیده شد. رقم شاهرود 6 در تنش رطوبتی شدید بیشترین محتوای پرولین (17/63 میلیگرم در گرم وزن تر) را داشت. در شدیدترین سطح تنش، ارقام شاهرود 13 و 6 به عنوان حساسترین و ارقام شاهرود 8 و 12 به عنوان متحملترین ارقام به تنش خشکی شناخته شدند.
مقالات پژوهشی
احمد اکرمی؛ حسن بیات؛ سعید دقیقی؛ محمد حسین امینی فرد
چکیده
با توجه به اهمیت روزافزون کمبود منابع آبی کشور و اهمیت اقتصادی قابل توجه در کشت و کار گل نرگس رقم شهلا، دستیابی به راهکارهایی جهت افزایش کیفیت و تولید در واحد سطح این گل حائز اهمیت میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت، آبیاری تابستانه و میکروارگانیسمهای مؤثر (EM) بر صفات رشدی، زینتی و فیزیولوژیکی گل نرگس (Narcissus tazetta cv. Shahla)، آزمایشی ...
بیشتر
با توجه به اهمیت روزافزون کمبود منابع آبی کشور و اهمیت اقتصادی قابل توجه در کشت و کار گل نرگس رقم شهلا، دستیابی به راهکارهایی جهت افزایش کیفیت و تولید در واحد سطح این گل حائز اهمیت میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت، آبیاری تابستانه و میکروارگانیسمهای مؤثر (EM) بر صفات رشدی، زینتی و فیزیولوژیکی گل نرگس (Narcissus tazetta cv. Shahla)، آزمایشی مزرعهای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سالهای زراعی 1402-1400 در شهر قائن، استان خراسان جنوبی، اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دو فاکتور زمان کاشت (10 تیر و 10 شهریور) و زمانهای مختلف آبیاری (بدون آبیاری، همراه با آبیاری و آبیاری با کود EM) بودند. نتایج نشان داد بیشترین مقدار طول برگ (38/27 سانتیمتر) و ارتفاع گیاه (15/25 سانتیمتر) از سوخهای کاشته شده در شهریور همراه با کود زیستی EM بهدست آمد. با این وجود بیشترین تعداد برگ و عرض برگ نیز از سوخهای کاشته شده در تاریخ 10 تیر ماه همراه با آبیاری با کود زیستی EM مشاهده شد. بیشترین صفات زایشی مانند قطر تاج گل، طول گل، قطر گل، طول ساقه گلدهنده و تعداد گل در متر مربع از کاشت سوخ در تیر ماه همراه با آبیاری به ثبت رسید. علاوه بر این، بیشترین مقادیر کلروفیل کل، کارتنوئید، ازت و پتاسیم در کشت شهریور مشاهده شد. بهطور کلی نتایج بیانگر آن است که کاشت سوخهای نرگس در تاریخ 10 تیر ماه، همراه با آبیاری تابستانه باعث افزایش قابل توجهی در صفات رویشی و زایشی مزرعه گل نرگس در استان خراسان جنوبی میگردد.
مقالات پژوهشی
مینا غزائیان؛ داراب حسنی؛ صدیقه زمانی؛ محمد ادیبی
چکیده
پکان با نام علمی Carya illinoensis متعلق به خانواده Juglandaceaeاست. پکان نیاز سرمائی پائینی داشته و شرایط گرم را بخوبی تحمل کرده و محصولی تجاری و با ارزش تولید مینماید. درختان پیوندی پکان شامل 4 ژنوتیپ برتر استان گلستان (G4,G3,G43,G63) و 2 رقم تجاری ماهان و کومانچ در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در دو منطقه در استان گلستان به مدت 3 سال مورد ارزیابی قرار ...
بیشتر
پکان با نام علمی Carya illinoensis متعلق به خانواده Juglandaceaeاست. پکان نیاز سرمائی پائینی داشته و شرایط گرم را بخوبی تحمل کرده و محصولی تجاری و با ارزش تولید مینماید. درختان پیوندی پکان شامل 4 ژنوتیپ برتر استان گلستان (G4,G3,G43,G63) و 2 رقم تجاری ماهان و کومانچ در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در دو منطقه در استان گلستان به مدت 3 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. در فاز دوم آزمایش خصوصیات میوه و عملکرد بر اساس دسکریپتور پکان بررسی شد. اثر مکان و سال تنها بر روی صفت وزن میوه معنیدار گردید. بر این اساس بیشترین وزن میوه در ژنوتیپ G43 (11.75 گرم) بود. ژنوتیپ G43 در بین ارقام و ژنوتیپهای مورد مطالعه در هر دو منطقه دارای میزان رشد قویتربوده و حجم تاج بالاتری نشان داد. بر اساس نتایج حاصله، از نظر عملکرد در میان ژنوتیپهای استان و رقم موجود بالاترین عملکرد در سال دوم و متعلق به ژنوتیپ G43 ( 1.62 کیلوگرم به ازای هر درخت) و پس از آن G63 (با میزان 1.17 کیلوگرم به ازای هر درخت) و کمترین عملکرد در رقم کومانچ (با میزان 0.8 کیلوگرم به ازای هر درخت) بوده است.همچنین از نظر وزن میوه نتایج نشان داد که ژنوتیپ G43 در گرگان در سال دوم بیشترین وزن میوه (12.2 گرم) را داشته است. همچنین این ژنوتیپ از نظر ابعاد میوه دارای بیشترین طول میوه (4.22 سانتیمتر) می باشد. ژنوتیپ G4 در گرگان در سال دوم دارای کمترین وزن میوه (5.74 گرم) بوده است. مقایسه میانگین درصد مغز نشان داد ژنوتیپهای G3 و G4 اختلاف معنی داری نداشته و در یک گروه قرار میگیرند. بیشترین درصد مغز در ژنوتیپهای G3 ( 53.31-53.4 درصد) و G4 (54.83- 55.43 درصد) در هر دو مکان و هر دو سال میباشد. در این صفت ژنوتیپهای G43 و G63 و رقم کومانچ تفاوت معنیداری نداشته و هر سه در یک گروه قرار گرفتند. بر اساس نتایج فاز اول اجرای طرح که مطالعه خصوصیات رویشی بود بیشترین ارتفاع در رقم ماهان (242.5 سانتیمتر) و کمترین در ژنوتیپ G63 (118.66 سانتیمتر) بود. همچنین کمترین گسترش تاج در ژنوتیپ G63 (90.11 سانتیمتر) و بیشترین در رقم کومانچ (138.72) بدست آمد. اختلاف معنیداری بین دو منطقه از نظر تاثیر بر صفات رویشی بدست آمد. طول فصل رشد در بین ارقام در منطقه گنبد 257 روز و در گرگان از 237 تا 247 روز متفاوت بود. بر اساس ارزیابی این دو فاز و با در نظر گرفتن شرایط رشد و باردهی، دو ژنوتیپ G4 ، G43 و G63 میتوانند بعنوان ژنوتیپهای امیدبخش جهت توسعه مد نظر قرار داده شوند.
مقالات پژوهشی
مهراب یادگاری
چکیده
با توجه به ارزشمندی گیاه آگاو آمریکانا رقم مارجیناتا از خانواده آگاواسه در صنایع مختلف غذایی و دارویی، پژوهش حاضر بصورت طرح کرتهای دوبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد در سالهای 1402-1403 انجام شد. در این تحقیق سطوح تنش خشکی (D) ]میزان تبخیر از تشت تبخیر کلاس A در سه سطح ظرفیت مزرعه ...
بیشتر
با توجه به ارزشمندی گیاه آگاو آمریکانا رقم مارجیناتا از خانواده آگاواسه در صنایع مختلف غذایی و دارویی، پژوهش حاضر بصورت طرح کرتهای دوبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد در سالهای 1402-1403 انجام شد. در این تحقیق سطوح تنش خشکی (D) ]میزان تبخیر از تشت تبخیر کلاس A در سه سطح ظرفیت مزرعه (D1)، 50 درصد (D2) و 75 درصد تخلیه رطوبتی (D3)[ به عنوان کرتهای اصلی، سطوح پلیمر سوپر جاذب (S) ]استفاده (S1) و عدم استفاده (S2)[ در کرتهای فرعی و 15 ترکیب محلولپاشی (F) ]کودهای گرومور1 (F1)، گرومور 2 (F2)، گرومور3 (F3)، لیبفر آهن (F4)، لیبفر روی (F5)، گرومور1+لیبفر آهن (F6)، گرومور1+لیبفر روی (F7)، گرومور2+لیبفر آهن (F8)، گرومور2+لیبفر روی (F9)، گرومور3+لیبفر آهن (F10)، گرومور3+لیبفر روی (F11)، گرومور1+لیبفر آهن+لیبفر روی (F12)، گرومور2+ لیبفر آهن+لیبفر روی (F13)، گرومور3+لیبفر آهن+لیبفر روی (F14)، تیمار شاهد(عدم استفاده از تیمارهای مغذی-F15) [در کرتهای فرعی فرعی قرار گرفتند. پس از رسیدن گیاهان به مرحله 6 الی 8 برگی، در 6 مرحله با فواصل 14 روزه، تیمارهای مغذی به خاک گلدانها به صورت محلولپاشی اضافه گردیدند. صفات مورفولوژیکی (وزن تر و خشک ریشه و برگ، ضخامت و طول برگ)، فیزیولوژیکی (مقادیر کلروفیل a، کلروفیل b، کل کلروفیل، مقادیر عناصر روی، آهن و نیتروژن ساختارهای برگ و ریشه)، فیتوشیمیایی (هکوژنین، ساپونین، پروتئین برگ و ریشه) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بهدست آمده نشاندهنده اثرگذاری معنیدار تیمارهای مورد استفاده بر صفات مورد ارزیابی بود. افزودن کودها بهویژه کود گرومور 1 (20-20-20) به همراه محلولپاشی ریزمغذی آهن و روی در غالب صفات مورد بررسی، بیشترین مقادیر را تولید نمود. در دو سال انجام تحقیق، بیشترین مقادیر صفات وزن خشک برگ (11/30 گرم در گیاه)، وزن خشک ریشه (82/3 گرم در گیاه)، کل کلروفیل (82/2 میلیگرم در گرم وزن تر)، هکوژنین (48/35 میلیگرم در کیلوگرم وزن تر) و ساپونین (86/66164 میلیگرم در کیلوگرم وزن تر) غالباً در تیمار D1S1F12 بدست آمد، هر چند که در برخی موارد با تیمارهای D1S1F14 و D2S1F14 در یک گروه آماری قرار گرفت. کمترین مقادیر صفات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی در گیاهان تحت تیمار تنش خشکی شدید-عدم کاربرد سوپرپلیمر جاذب-عدم تیمار مغذی (D3S2F15) تولید شدند. در مجموع با توجه به انجام کار تحقیق به صورت دوساله، میتوان کود کامل گرومور (NPK) با ترکیب 20-20-20 را به عنوان برترین تیمار در جهت افزایش صفات برتر مورد ارزیابی گیاه آگاو، از جمله مقادیر هکوژنین و ساپونین تحت شرایط گلخانهای جهت کارهای پژوهشی آینده پیشنهاد نمود.
مقالات پژوهشی
غلامحسین همایونی؛ محمدرضا راجی؛ عبداله احتشام نیا؛ مصطفی عالی فر
چکیده
آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی بر رشد، کیفیت و خصوصیات فیتوشیمیایی درختان در فضای سبز شهری تأثیر بسزایی دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تغییرات اقلیم و آلایندههای محیطی بر روی خصوصیات شیمیایی درختان چنار در 4 منطقه از شهر تهران (مناطق 1، 3، 6 و 11) اجرا شد، داده برداری در سه زمان 1، 15 و 30 آبان ماه در سال 1402 انجام و نتایج تی تست نشان داد تفاوت ...
بیشتر
آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی بر رشد، کیفیت و خصوصیات فیتوشیمیایی درختان در فضای سبز شهری تأثیر بسزایی دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تغییرات اقلیم و آلایندههای محیطی بر روی خصوصیات شیمیایی درختان چنار در 4 منطقه از شهر تهران (مناطق 1، 3، 6 و 11) اجرا شد، داده برداری در سه زمان 1، 15 و 30 آبان ماه در سال 1402 انجام و نتایج تی تست نشان داد تفاوت معنی داری بین این سه زمان برای صفات مورد ارزیابی وجود ندارد. نتایج نشان داد در مناطق آلوده 6 و 11 بیشترین میزان نشت یونی و در منطقه 11 بالاترین محتوای مالون دیآلدئید حاصل گردید. آلودگی هوا در مناطق 3 و 6 منجر به افزایش بالاترین محتوای نسبی آب برگ شد. بیشترین محتوای فلاونوئید در زمان-های مختلف نمونهبرداری در منطقه 11 که دارای بالاترین میزان آلودگی هوا بودند، مشاهده گردید. افزایش آلایندههای محیطی در مناطق 3 و 11 در مقایسه با منطقه 1 (منطقه پاک) با افزایش معنیدار میزان آنتوسیانین و بالاترین فعالیت آنتیاکسیدانتی را در منطقه 11 همراه بود. همچنین بیشترین میزان فنل در مناطق 6 و 11 به ترتیب با میزان 64/54 و 70/45 میلی گرم بر گرم حاصل شد. علاوه بر آن، در مناطق با آلودگی بیشتر (11، 6 و 3) و ارتفاع از سطح دریا و شیب کمتر در مقایسه با منطقه پاک 1 فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در برگ درخت چنار افزایش معنیداری را نشان داد. به طور کلی آلودگی هوا و کاهش ارتفاع از سطح دریا و شیب منجر به افزایش نشت یونی، مالون دیآلدئید، محتوای نسبی آب برگ، فلاونوئید، آنتوسیانین، آنتیاکسیدانت، فنل و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی گردید.
مقالات پژوهشی
معصومه وکیلی قرطاول؛ حسین آروئی؛ شیوا گل محمدزاده؛ محبوبه ناصری؛ لیلا بندیان
چکیده
گوجهفرنگی گیلاسی بدلیل داشتن مواد مغذی ضروری مانند قندها، اسیدها، ویتامینها، مواد معدنی، ترکیبات فنلی، کارتنوئیدهایی مانند لیکوپن نقش کلیدی در رژیم غذایی انسان دارند. با این حال، این میوه به دلیل خاصیت پسرسی، فسادپذیر بوده و ماندگاری کوتاهی دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر غلظتهای مختلف (025/0، 05/0، 075/0، 1/0 و 2/0 درصد) اسانس نعناع ...
بیشتر
گوجهفرنگی گیلاسی بدلیل داشتن مواد مغذی ضروری مانند قندها، اسیدها، ویتامینها، مواد معدنی، ترکیبات فنلی، کارتنوئیدهایی مانند لیکوپن نقش کلیدی در رژیم غذایی انسان دارند. با این حال، این میوه به دلیل خاصیت پسرسی، فسادپذیر بوده و ماندگاری کوتاهی دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر غلظتهای مختلف (025/0، 05/0، 075/0، 1/0 و 2/0 درصد) اسانس نعناع فلفلی و نانوذرات لیپیدی جامد حاوی اسانس نعناع فلفلی بر خواص فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی میوه گوجهفرنگی گیلاسی رقم سانتیاگوی هلندی بذر F1 به مدت 28 روز نگهداری در سردخانه با دمای 8 درجه سلسیوس انجام شد. نتایج نشان داد که میوههای تیمار شده با تیمار نانوذرات لیپیدی جامد حاوی اسانس بهویژه در غلظت 2/0 درصد میزان آب میوه (حدود 85 درصد)، اسیدیته کل (حدود 51 درصد)، محتوای کلروفیل کل، محتوای آنتوسیانین، فلاونوئید و فلاونول بیشتری در مقایسه با میوههای تیمار شده با اسانس آزاد و گروه شاهد داشتند. با این حال، این تیمار میزان مواد جامد محلول (حدود 54 درصد)، چگالی آب میوه (حدود 75 درصد)، محتوای کارتنوئید، لیکوپن و pH آب میوه کمتری در مقایسه با میوههای تیمار شده با اسانس آزاد و گروه شاهد داشتند. این تیمار همچنین بهطور موثری میزان نشت الکترولیت غشای سلولی میوه (حدود 56 درصد) را کاهش داد. ولی میزان نشت الکترولیت میوههای تیمار شده با اسانس آزاد نعناع فلفلی در غلظتهای 1/0 و 2/0 درصد در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود. بنابراین، ترکیب اسانس با نانوذرات لیپیدی جامد میتواند کیفیت میوه را حفظ کرده و از آسیب بافتی جلوگیری کرده و فرایند رسیدن را به تاخیر بیندازد.
مقالات پژوهشی
سکینه ملایی محمد آبادی؛ سمیه رستگار
چکیده
نارنگی کینو، یکی از مهمترین مرکبات کشت شده در کشور، پس از برداشت مستعد کاهش کیفیت به دلیل از دست دادن رطوبت و تغییرات فیزیولوژیکی است. حفظ کیفیت این میوه در طول دوره نگهداری، از جمله اهداف اصلی پژوهشگران میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کاربرد قبل و بعد از برداشت ملاتونین بر کیفیت میوه نارنگی کینو در زمان برداشت و همچنین در ...
بیشتر
نارنگی کینو، یکی از مهمترین مرکبات کشت شده در کشور، پس از برداشت مستعد کاهش کیفیت به دلیل از دست دادن رطوبت و تغییرات فیزیولوژیکی است. حفظ کیفیت این میوه در طول دوره نگهداری، از جمله اهداف اصلی پژوهشگران میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کاربرد قبل و بعد از برداشت ملاتونین بر کیفیت میوه نارنگی کینو در زمان برداشت و همچنین در مدت نگهداری در سردخانه میباشد. آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی روی درختان 10 ساله نارنگی کینو در باغی واقع در شهرستان رودان انجام شد. محلولپاشی درختان با سه غلظت ملاتونین (صفر، 100 و 200 میکرومولار)، یک ماه قبل از برداشت به فاصله 7 روز یکبار تکرار شد. میوهها در مرحلهی بلوغ تجاری برداشت و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول بلافاصله پس از برداشت از نظر ویژگیهای مختلف فیزیکوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه دوم به مدت 30 دقیقه در محلول ملاتونین (100 و 200 میکرومولار) غوطهور شدند. سپس در دمای 5 درجه سانتیگراد به مدت 60 روز نگهداری شدند. ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی میوه در روزهای 30 و 60 انبارمانی انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، کاربرد قبل از برداشت ملاتونین نقش موثری در افزایش وزن میوه، وزن گوشت و حجم آب، اسید قابل تیتراسیون و محتوی آسکوربیکاسید میوه در زمان برداشت داشت. همچنین، محلولپاشی بطور معنیداری باعث افزایش محتوی آسکوربیکاسید، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه گردید. در پایان انبارمانی، میوههای تیمار شده نسبت به شاهد کاهش وزن کمتری نشان دادند. بطوریکه حداقل کاهش وزن در میوههای محلولپاشی شده با ملاتونین 200 میکرومولار و میوههای غوطهور شده پس ازبرداشت در ملاتونین 200 میکرومولار مشاهده شد. همچنین میوههای تیمار شده محتوی آسکوربیکاسید و فلاونوئید بالاتری نسبت به شاهد نشان دادند. در روز 60 انبارمانی، بیشترین ظرفیت انتیاکسیدانی در میوههای محلولپاشی شده با غلظت 100 میکرومولار مشاهده شد. بطور کلی در ارزیابی بازارپسندی و خصوصیات ظاهری میوه، تیمارهای محلولپاشی شده وضعیت بهتری نسبت به سایر تیمارها نشان دادند.
مقالات پژوهشی
محمد بهزاد امیری؛ وحید محمدزاده کاخکی؛ محمدحسین امینی فرد
چکیده
امروزه تولید محصولات کشاورزی سالم بهویژه در حوزه گیاهان دارویی بسیار مورد تأکید بوده و در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار استفاده از نهادههای بومسازگار جایگزین نهادههای مخرب شیمیایی امری اجتنابناپذیر است. بهمنظور بررسی اثر مقادیر مختلف بیوچار و گوگرد معمولی و نانوکود گوگرد در مرزه، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده ...
بیشتر
امروزه تولید محصولات کشاورزی سالم بهویژه در حوزه گیاهان دارویی بسیار مورد تأکید بوده و در راستای نیل به اهداف کشاورزی پایدار استفاده از نهادههای بومسازگار جایگزین نهادههای مخرب شیمیایی امری اجتنابناپذیر است. بهمنظور بررسی اثر مقادیر مختلف بیوچار و گوگرد معمولی و نانوکود گوگرد در مرزه، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی طی دو سال زراعی (1401-1399) در مجتمع آموزش عالی گناباد با سه تکرار انجام شد. مقادیر مختلف زغال زیستی (شامل مقادیر صفر، 5، 10 و 20 تن در هکتار) بهعنوان عامل اصلی و تیمارهای تغذیهای گوگردی (شامل کاربرد خاکی گوگرد، محلولپاشی نانوکود گوگرد و شاهد) بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که در هر دو سال زراعی بیشترین ارتفاع بوته (بهترتیب با 41 و 39 سانتیمتر ارتفاع بوته در سال زراعی اول و دوم) و تعداد شاخه فرعی (با ترتیب با 28 و 30 شاخه فرعی در سال زراعی اول و دوم) در تیمار کاربرد تلفیقی 20 تن در هکتار زغال زیستی و محلولپاشی نانوکود گوگرد بدست آمد و در هر دو سال زراعی، استفاده از گوگرد معمولی و محلولپاشی نانوکود گوگرد در سطوح بالاتر زغال زیستی (10 و 20 تن در هکتار) منجر به تولید سطح برگ و قطر ساقه بیشتری نسبت به کاربرد این نهادههای تغذیهای گوگردی در سطوح پایینتر زغال زیستی شد. نتایج اثرات متقابل مقادیر مصرفی زغال زیستی و تیمار تغذیهای در سال زراعی 1400-1399 نشان داد که با افزایش مقادیر زغال زیستی تا سطح 10 تن در هکتار، اثرات مثبت گوگرد معمولی و نانوگوگرد در بهبود میزان اسانس محسوستر بود، بهطوریکه بیشترین میزان اسانس (40/2 درصد) در تیمار کاربرد همزمان 10 تن در هکتار زغال زیستی و مصرف خاکی گوگرد معمولی بدست آمد. در هر دو سال زراعی، بیشترین میزان اسانس (بهترتیب با 10/2 و 13/2 درصد اسانس در سالهای زراعی اول و دوم) در تیمار 10 تن در هکتار بیوچار بدست آمد. بیشترین تأثیر تیمارهای تغذیهای گوگردی بر میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل زمانی بروز یافت که از آنها همزمان با زغال زیستی استفاده گردید، بهعنوان مثال میزان کلروفیل a در شرایط محلولپاشی نانوکود گوگرد همزمان با کاربرد 5، 10 و 20 تن در هکتار زغال زیستی بهترتیب 42، 54 و 72 درصد در سال زراعی اول و بهترتیب 43، 54 و 73 درصد در سال زراعی دوم بیشتر از مقدار این صفت در شرایط محلولپاشی جداگانه نانوکودگوگرد بود. بهطور کلی بر اساس نتایج این پژوهش، بهنظر میرسد مصرف تلفیقی زغال زیستی با گوگرد معمولی و یا نانوکود گوگرد ضمن بهبود خصوصیات کمی مرزه میتواند منجر به بهبود ویژگیهای فیزیولوژیکی آن شده و تولید محصول عاری از مواد شیمیایی را در این گیاه دارویی ارزشمند تضمین کند.
مقالات پژوهشی
کاظم حکم آبادی؛ سید حسین نعمتی؛ رضا توکل افشاری
چکیده
چکیده
جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و حذف نژادهای محلی ضعیف و کم کیفیت در نسل اول و بررسی بهبود ژنتیکی در نسل دوم 10 نژاد محلی هندوانه ایران از طریق بررسی صفات رشدی و مرتبط با بذر، پژوهشی طی دو سال در شهرستان فاروج اجرا شد. بذر نژادهای محلی جابانی (4 نژاد محلی)، سنبک (4 نژاد محلی) و کلاله (2 نژاد محلی) از جوین، کاشان وگرگان، بر اساس رنگ پوست میوه ...
بیشتر
چکیده
جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و حذف نژادهای محلی ضعیف و کم کیفیت در نسل اول و بررسی بهبود ژنتیکی در نسل دوم 10 نژاد محلی هندوانه ایران از طریق بررسی صفات رشدی و مرتبط با بذر، پژوهشی طی دو سال در شهرستان فاروج اجرا شد. بذر نژادهای محلی جابانی (4 نژاد محلی)، سنبک (4 نژاد محلی) و کلاله (2 نژاد محلی) از جوین، کاشان وگرگان، بر اساس رنگ پوست میوه و صفات مرتبط با بذر تفکیک و جمع آوری شدند. کشت مستقیم بذر در اراضی شهرستان فاروج صورت گرفت. ارزیابی 10 نژاد محلی در سال اول (نسل اول) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و10 نمونه در واحد آزمایشی اجرا شد. سپس گزینش بین توده ای و گزینش دورن تودهای از بین 10 نژاد محلی با توجه به یکنواختی و به ویژه دادههای صفات کلیدی مرتبط با بذر از جمله عملکرد بذر و درصد مغز به دانه انجام شد. 4 نژاد محلی گزینش شده از سال اول مجددا در سال دوم( نسل دوم) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و10 نمونه در واحد آزمایشی ارزیابی شدند. نهایتا آنالیز داده های نژادهای محلی گزینش شده در سال اول و دوم به صورت آزمایش اسپیلت پلات تجزیه واریانس شد. بررسی تغییرات مورفوفیزیولوژیک و عملکردی نژادهای محلی مختلف هندوانه در نسل اول نشان داد نژادهای محلی کلاله1 و2 و جابانی 1 و 3 از نظر صفات رشدی و عملکرد میوه دارای برتری نسبت به سایر نژادهای محلی میباشند اما در نسل دوم جابانی 1 بهترین عملکرد میوه را از نظر وزنی و درصد گوشت میوه داشت و میتوانند به عنوان نژادهای محلی مادری جهت اصلاح هندوانه آجیلی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین در نسل اول بررسی صفات تعیین کننده کیفیت و کمیت دانه مانند وزن هزاردانه، درصد وزن مغز به دانه، طول، عرض و ضخامت بذر، ضخامت پوست بذر نشان داد نژاد محلی جابانی 1 و 3 مطلوبترین میباشند. که در سال دوم نیز نژاد محلی جابانی 1 و 3 بالاترین کمیت و کیفیت دانه را به خود اختصاص داده است و جهت کشت به عنوان هندوانه آجیلی مطلوب میباشند. مقایسه دو نسل هر کدام از نژادهای محلی برگزیده نشان داد اکثر صفات میوه و دانه تحت تاثیر نسل بهبود میابند و نسل دوم میوههای سنگینتر با عملکرد دانه بیشتری ایجاد کرد. همچنین این بهبود صفات مربوط به میوه در نژاد محلی جابانی 1 و بهبود صفات دانه در نژاد محلی کلاله 1نسبت به سایر نژادهای محلی چشمگیرتر میباشد.
مقالات پژوهشی
محمدرضا اصغری؛ پری زاهدی پور ششگلانی؛ صفا محمد علی کاظم صفا محمد علی کاظم الجنابی
چکیده
توتفرنگی میوهای پرمصرف با ارزش تغذیهای بالا میباشد که مصرف آن نقش مؤثری در کاهش بیماریهای مزمن در انسان دارد. استفاده از محرکهای سالم بهمنظور بهبود کیفیت و بازارپسندی این محصول میتواند در عینحال ارزش تغذیهای این محصول را نیز بهبود ببخشد. تیمار پس از برداشت میوههای توتفرنگی با 24- اپی براسینولید در غلظتهای 1 و 3 ...
بیشتر
توتفرنگی میوهای پرمصرف با ارزش تغذیهای بالا میباشد که مصرف آن نقش مؤثری در کاهش بیماریهای مزمن در انسان دارد. استفاده از محرکهای سالم بهمنظور بهبود کیفیت و بازارپسندی این محصول میتواند در عینحال ارزش تغذیهای این محصول را نیز بهبود ببخشد. تیمار پس از برداشت میوههای توتفرنگی با 24- اپی براسینولید در غلظتهای 1 و 3 میکرومولار تأثیر مثبت در افزایش غلظت ترکیبات زیست فعال نظیر فنول کل به میزان 5/16 % و 5/19 %، فلاونوئید کل به میزان 5/5 % و 9 % و آنتوسیانین کل به میزان 12 % و 17 % در پایان دوره نگهداری (10 روز در دمای 1 ± 1 درجه سانتیگراد و سپس 24 ساعت در دمای اتاق) نسبت به شاهد داشت که این افزایش همبستگی مثبت و معنیداری با افزایش فعالیت آنتیاکسیدانی کل میوههای توتفرنگی نشان داد. فعالیت آنزیمهای فنیل آلانین آمونیالیاز و تیروزین آمونیالیاز بهعنوان آنزیمهای مهم مسیر فنیل پروپانوئید در پاسخ به تیمار پس از برداشت 24- اپی براسینولید نیز افزایش پیدا کردند. 24- اپی براسینولید علاوه بر تأثیر مثبت در افزایش متابولیتهای ثانویه و ترکیبات آنتیاکسیدانی که موجب بهبود ارزش تغذیهای میوه توت فرنگی شد، همچنین بهبود خواص حسی و بازارپسندی محصول را نیز بههمراه داشت. بهطوریکه توتفرنگیهای تیمار شده با 24- اپی براسینولید اسیدیته کم، مواد جامد محلول بیشتر، طعم و سفتی بهتری در مقایسه با نمونه شاهد داشتند. تأثیر مثبت 24- اپی براسینولید در افزایش میزان متابولیتهای ثانویه با فعالیت آنتیاکسیدانی موجب شد که در پایان دوره نگهداری میوههای تیمار شده کیفیت، ماندگاری و بازارپسندی بهتری در مقایسه با میوههای شاهد داشته باشند.
مقالات پژوهشی
عبدالله گودرزی؛ مهراب یادگاری؛ سیداصغر موسوی؛ حبیب الله نوربخش
چکیده
این پژوهش با هدف مطالعه صفات مورفولوژیکی، عملکردی و غلظت برخی عناصر غذایی در 12 رقم تجاری انگور) بیدانه قرمز، فلیم، پرلت، کاشمری1، شاهرودی، یاقوتی، کاشمری2، عسگری دایی نصرالله، ریش بابا، سیاه محلی، عسگری و سیاه حسن آباد) طی دو فصل رشد 1401-1400 و 1402-1401 در باغ کلکسیون ارقام انگور در ایستگاه تحقیقات باغبانی منطقه سامان در استان چهارمحال و ...
بیشتر
این پژوهش با هدف مطالعه صفات مورفولوژیکی، عملکردی و غلظت برخی عناصر غذایی در 12 رقم تجاری انگور) بیدانه قرمز، فلیم، پرلت، کاشمری1، شاهرودی، یاقوتی، کاشمری2، عسگری دایی نصرالله، ریش بابا، سیاه محلی، عسگری و سیاه حسن آباد) طی دو فصل رشد 1401-1400 و 1402-1401 در باغ کلکسیون ارقام انگور در ایستگاه تحقیقات باغبانی منطقه سامان در استان چهارمحال و بختیاری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. نتایج بیانگر تفاوت معنیدار ارقام مورد مطالعه از نظر خصوصیات رشدی (قطر ساقه، طول شاخه فصل جاری، تعداد و فاصله میانگره و سطح برگ) می-باشد. همچنین صفات مربوط به عملکرد بوته شامل طول خوشه، عرض خوشه، وزن خوشه، طول حبه و عرض حبه بهطور معنیدار تحت تأثیر نوع رقم انگور بود و بیشترین عملکرد در رقم فلیم (19/7 کیلوگرم در بوته) ثبت گردید. بر اساس نتایج حاصل ارقام مورد ارزیابی انگور از نظر غلظت عناصر غذایی پرمصرف و کم مصرف در برگ تفاوت معنیداری با یکدیگر داشتند. نتایج همبستگی بیانگر اثر مثبت و معنیدار سطح برگ، مشخصات خوشه، و غلظت عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم و منیزیم، آهن، منگنز، روی و بور بر عملکرد بوته انگور میباشد. نتایج تجزیه خوشهای، ارقام مورد مطالعه انگور را در سه گروه عملکرد بالا، متوسط و پایین طبقهبندی کرد. نتیجه تجزیه به مؤلفههای اصلی نیز مطابق با نتایج حاصل از آنالیز تجزیه خوشهای بود. بر اساس یافتههای این پژوهش ارقام پرلت، فلیم، بیدانه قرمز، سیاه حسن آباد و ریش بابا از نظر صفات مورد ارزیابی نسبت به سایر ارقام برتر بوده که می-توان برای مطالعات و برنامههای اصلاحی بیشتر مورد بررسی قرار داد.