حسن حسنی جیفرودی؛ مهدی محب الدینی؛ بهروز اسماعیل پور؛ اسماعیل چمنی
چکیده
شنبلیله با نام علمی Trigonella foenum– graecum گیاهی یکساله از تیره بقولات است. ریشه، برگ و بذر آن دارای ترکیبات دارویی مهمی می‌باشد. تحقیق حاضر به منظور تعیین مناسبترین غلظت تنظیم کننده‌های رشد گیاهی برای تولید گیاهچه‌های درون‌شیشه‌ای با استفاده از ریزنمونه‌های کوتیلدون و هیپوکوتیل دو ژنوتیپ ایرانی (اردستانی و نیشابوری) شنبلیله انجام ...
بیشتر
شنبلیله با نام علمی Trigonella foenum– graecum گیاهی یکساله از تیره بقولات است. ریشه، برگ و بذر آن دارای ترکیبات دارویی مهمی می‌باشد. تحقیق حاضر به منظور تعیین مناسبترین غلظت تنظیم کننده‌های رشد گیاهی برای تولید گیاهچه‌های درون‌شیشه‌ای با استفاده از ریزنمونه‌های کوتیلدون و هیپوکوتیل دو ژنوتیپ ایرانی (اردستانی و نیشابوری) شنبلیله انجام گرفت. ریزنمونه‌ها در محیط کشت MS حاوی تنظیم کننده‌های رشد گیاهی IBAو TDZ جهت القای کالوس و باززایی مستقیم کشت گردیدند. در این آزمایش از دو ترکیب TDZ + IBAاستفاده شد. در ترکیب اول، IBA دارای 4 سطح (0، 1/0، 3/0، 5/0 میلی‌گرم در لیتر) و TDZ دارای 5 سطح (0، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0 میلی‌گرم در لیتر) و در ترکیب دوم، IBA دارای 4 سطح (0، 05/0، 1/0، 15/0 میلی‌گرم در لیتر) و TDZ دارای 7 سطح (0، 2/0، 25/0، 3/0، 35/0، 4/0، 45/0 میلی‌گرم در لیتر) بودند. آزمایش‌ها بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که ریزنمونه‌های کوتیلدون و هیپوکوتیل ژنوتیپ‌های اردستانی و نیشابوری کالوس‌زایی کردند، در حالیکه باززایی مستقیم تنها در ریزنمونه‌های هیپوکوتیل ژنوتیپ‌ها مشاهده شد. بیشترین درصد کالوس‌زایی ریزنمونه‌های کوتیلدون (75 درصد) در ژنوتیپ نیشابوری و در محیط کشت MS حاوی IBAmg l-1 5/0 + TDZmg l-1 4/0 بدست آمد. همچنین بیشترین درصد کالوس‌زایی ریزنمونه‌های هیپوکوتیل (75 درصد) در ژنوتیپ اردستانی مشاهده شد که در محیط کشت MS حاوی IBAmg l-1 5/0 + TDZmg l-1 8/0 بدست آمد. بیشترین درصد باززایی مستقیم (5/37 درصد) در ریزنمونه‌های هیپوکوتیل ژنوتیپ نیشابوری در محیط کشت MS حاوی IBAmg l-1 05/0 +TDZmg l-1 35/0 حاصل شد.
حمیرا هادیزاده؛ مهدی محب الدینی؛ بهروز اسماعیل پور؛ اسماعیل چمنی
چکیده
کاسنی (Cichorium intybus L.) گیاه دارویی مهمی می‌باشد که به دلیل داشتن انواع مختلف ترکیبات دارویی حائز اهمیت می‌باشد. این تحقیق به منظور بهینه‌سازی کالوس‌زایی و باززایی گیاه کاسنی با استفاده از ریز نمونه‌های برگ و دمبرگ مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گردید.در این آزمایش از غلظت‌های مختلف نفتالین ...
بیشتر
کاسنی (Cichorium intybus L.) گیاه دارویی مهمی می‌باشد که به دلیل داشتن انواع مختلف ترکیبات دارویی حائز اهمیت می‌باشد. این تحقیق به منظور بهینه‌سازی کالوس‌زایی و باززایی گیاه کاسنی با استفاده از ریز نمونه‌های برگ و دمبرگ مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گردید.در این آزمایش از غلظت‌های مختلف نفتالین استیک اسید (NAA) (0، 1/0،3/0، 6/0، 1 میلی‌گرم در لیتر)، بنزیل آدنین (BA) (0، 1/0، 5/0، 1، 5/1 میلی‌گرم در لیتر) و کینتین (KIN)(0، 5/0، 1، 5/1 میلی‌گرم در لیتر) استفاده گردید. صفات درصد کالوس‌زایی، درصد باززایی، تعداد نوساقه‌های باززایی شده در هر ریز نمونه بررسی شد. در ترکیب هورمونی نفتالین استیک اسیدو بنزیل آدنین در هر دو ریز نمونه برگ و دمبرگ در همه ترکیب‌های هورمونی کالوس‌زایی مشاهده شد. در ترکیب هورمونی نفتالین استیک اسید و کینتین بیشترین درصد کالوس‌زایی در ریز نمونه برگ در محیط کشت حاوی 3/0 میلی‌گرم در لیتر نفتالین استیک اسید در ترکیب با هورمون کینتین با غلظت 1 و یا 5/1 میلی گرم در لیتر مشاهده شد و در ریز نمونه دمبرگ بیشترین درصد کالوس‌زایی در محیط کشت حاوی 3/0 میلی‌گرم در لیتر نفتالین استیک اسید و 1 میلی‌گرم در لیتر کینتینحاصل شد. در ترکیب هورمونی نفتالین استیک اسیدو بنزیل آدنین در هر دو ریز نمونه برگ و دمبرگ بیشترین باززایی از لحاظ درصد و تعداد نوساقه در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 3/0 میلی‌گرم در لیتر نفتالین استیک اسید و 1/0 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنینبدست آمد. در ترکیب هورمونی نفتالین استیک اسید وکینتیندر ریز نمونه برگ بیشترین باززایی از لحاظ درصد و تعداد نوساقه در محیط کشت موراشیگ و اسکوگحاوی 1/0 میلی‌گرم در لیتر نفتالین استیک اسید و 1 میلی‌گرم در لیتر کینتین و در ریز نمونه دمبرگ در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ حاوی 3/0 میلی‌گرم در لیترنفتالین استیک اسید و 5/0 میلی‌گرم در لیتر کینتین بدست آمد.
اسماعیل چمنی؛ بهروز اسماعیل پور؛ یونس پوربیرامی هیر؛ حسن ملکی لجایر؛ اکبر سعادتی
چکیده
به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف تیدیازرون (10، 20، 30، 40 و 50 مایکرومولار) و اسید هیومیک (1، 10، 100، 1000 و 10000 پی پی ام) روی عمر پس از برداشتی گل های بریده آلسترومریا، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تکرار در آزمایشگاه پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1388انجام شد. نتایج بدست آمده نشان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف تیدیازرون (10، 20، 30، 40 و 50 مایکرومولار) و اسید هیومیک (1، 10، 100، 1000 و 10000 پی پی ام) روی عمر پس از برداشتی گل های بریده آلسترومریا، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تکرار در آزمایشگاه پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1388انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت های پائین اسید هیومیک روی طول عمر، میزان آب بافت و میزان محلول جذب شده تأثیر مثبت از خود نشان داد ولی وزن تر نسبی و میزان کلروفیل برگ را تحت تأثیر قرار نداد. همچنین نتایج حاصل از هر دو آزمایش نشان داد که غلظت های بالای اسید هیومیک روی تمام صفات مورد مطالعه تأثیر منفی می گذارد به طوریکه طول عمر، وزن ترنسبی، میزان کلروفیل، میزان محلول جذب شده و میزان آب بافت را در غلظت 10000 پی پی ام به طور قابل توجهی در مقایسه با سایر تیمارها کاهش داد. غلظت 100 پی پی ام اسید هیومیک طول عمر گل را افزایش داد ولی غلظت های بالاتر باعث کاهش طول عمر گل ها شد. تیدیازرون نیز در غلظت 10 ماکرومولار بیشترین طول عمر را به خود اختصاص داد. غلظت های بالاتر این ماده نیز همانند اسید هیومیک تأثیر منفی روی طول عمر گل ها داشت. علاوه بر این، بیشترین میزان محلول جذب شده و میزان کلروفیل مربوط به تیدیازرون در غلظت 30 ماکرومولار بود در حالی که بیشترین وزن تر نسبی در غلظت 40 ماکرومولار بدست آمد6.
