سمانه محمدی؛ مجید عزیزی؛ جمیل واعظی
چکیده
آویشن یکی از مهمترین گیاهان دارویی ایران و جهان است که به دلیل داشتن دو ترکیب تیمول و کارواکرول دارای خواص دارویی متنوعی میباشد. هدف از انجام این آزمایش بررسی خصوصیات میکروسکوپی و مورفولوژیکی آویشن باغی (Thymus vulgaris) در مقایسه با دو توده آویشن خراسانی (Thymus transcaspicus) در شرایط کشت شده آب و هوایی مشهد میباشد. بدین منظور آزمایشی به صورت طرح ...
بیشتر
آویشن یکی از مهمترین گیاهان دارویی ایران و جهان است که به دلیل داشتن دو ترکیب تیمول و کارواکرول دارای خواص دارویی متنوعی میباشد. هدف از انجام این آزمایش بررسی خصوصیات میکروسکوپی و مورفولوژیکی آویشن باغی (Thymus vulgaris) در مقایسه با دو توده آویشن خراسانی (Thymus transcaspicus) در شرایط کشت شده آب و هوایی مشهد میباشد. بدین منظور آزمایشی به صورت طرح بلوک کاملً تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار و در هر تکرار 9 بوته انجام شد. تیمارها شامل آویشن باغی و دو توده آویشن خراسانی (A و B) بود. نتایج نشان داد که تنوع در خور توجهی از نظر صفات مهم اصلاحی گیاهان دارویی بین تیمارها وجود دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از لحاظ خصوصیات مورفولوژیکی بزرگترین طول و عرض برگ، تعداد گل و طول گل، فاصله میانگره و طول گل‌آذین در توده Aآویشن خراسانی مشاهده شد و بیشترین عملکرد تر و خشک، ارتفاع گیاه، بزرگترین قطر تاج پوشش و درصد اسانس مربوط به بوتههای آویشن باغی بود. نتایج آنالیز GC-MS نشان داد که اسانس آویشن باغی دارای 31 ترکیب و اسانس آویشنهای خراسانی دارای 27 ترکیب بودند. با توجه به تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی در آویشنهای مورد مطالعه دو نوع کرک غدهای و پوششی تشخیص داده شد که کرک غدهای از نوع سپری بدون پایه بود. در آویشن باغی میانگین اندازه کرکهای سپری و کرکهای پوششی به ترتیب 11/73 و 33/57 میکرومتر بود که در مقایسه با آویشنهای خراسانی، تراکم کرکهای پوششی و سپری بیشتر بود. در مجموع نتایج بدست آمده حکایت از وجود پتانسیل ژنتیکی مناسبی از لحاظ کلیه صفات در آویشنهای خراسانی و باغی داشت که میتوان با انتقال صفات از آویشن باغی در برنامههای اصلاحی به عنوان پایه به آویشن خراسانی حداکثر استفاده را به عمل آورد و میتوان از این گونه بومی ایران به عنوان جایگزین مناسبی برای گونه اروپایی آویشن باغی جهت مقاصد مختلف، بالاخص کاربردهای دارویی استفاده کرد.
سمانه محمدی؛ مجید عزیزی
چکیده
به منظور بررسی اثر نانوکود فارمکس و تعداد دفعات محلولپاشی آن بر ویژگی‌های مورفولوژیکی، عملکرد گل تازه و خشک، درصد اسانس و کامازولن گیاه دارویی بابونه (Matricaria recutita L.) رقم بودگلد، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل تعداد دفعات محلولپاشی (مرحله پنجه دهی و دو هفته بعد از ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر نانوکود فارمکس و تعداد دفعات محلولپاشی آن بر ویژگی‌های مورفولوژیکی، عملکرد گل تازه و خشک، درصد اسانس و کامازولن گیاه دارویی بابونه (Matricaria recutita L.) رقم بودگلد، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل تعداد دفعات محلولپاشی (مرحله پنجه دهی و دو هفته بعد از محلولپاشی اول) و غلظت نانو کود فارمکس (0، 1، 3 و 5 میلی لیتر بر لیتر) بود. نتایج نشان دهنده اثر معنی‌دار تعداد دفعات محلولپاشی بر ارتفاع گیاه، تعداد پنجه، وزن تر کل بوته و عملکرد گل خشک بود، همچنین غلظت‌های مختلف نانوکود فارمکس بر اکثر صفات تأثیر معنی‌دار داشت. اثر متقابل این دو فاکتور نیز بر ارتفاع گیاه، طول ریشه و عملکرد گل خشک معنی‌دار بود. در مجموع، بیشترین ارتفاع بوته (5/103 سانتی‌متر) و عملکرد گل خشک (4/174 گرم در متر مربع) مربوط به تیمار دوبار محلولپاشی و غلظت 3 در هزار و بیشترین طول ریشه (15 سانتی‌متر) مربوط به تیمار یکبار محلولپاشی و غلظت 5 در هزار بود ولی تیمار دوبار محلولپاشی و غلظت 3 در هزار نانوکود فارمکس بیشترین اثر را بر صفات اندازه گیری شده از جمله درصد اسانس (753/0 درصد وزنی) داشت ولی از لحاظ آماری معنی دار نبود. با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد تیمار دوبار محلولپاشی و غلظت 3 در هزار نانو کود فارمکس بدلیل افزایش عملکرد و افزایش سایر صفات، بهترین تیمار بوده است.
هاجر نعمتی دربندی؛ مجید عزیزی؛ سمانه محمدی؛ ساجده کریم پور
چکیده
به منظور بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف محلول ورمی واش بر صفات مورفولوژیک، درصد و عملکرد اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) این آزمایش به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل چهار غلظت مختلف محلول ورمی واش (0، 3000، 6000 و 12000 پی‌پی‌ام) بودند. در مرحله ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف محلول ورمی واش بر صفات مورفولوژیک، درصد و عملکرد اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) این آزمایش به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل چهار غلظت مختلف محلول ورمی واش (0، 3000، 6000 و 12000 پی‌پی‌ام) بودند. در مرحله گلدهی صفات مورفولوژیک گیاه شامل ارتفاع بوته، تعداد گره و فاصله میانگرهها و همچنین وزن تر بوته، سطح برگ، وزن خشک بوته، درصد و عملکرد اسانس اندازهگیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارها بر روی صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد گره، فاصله میانگرهها، سطح برگ، وزن خشک بوته و عملکرد اسانس معنی‌دار بودند. بیشترین مقدار ارتفاع (91/84 سانتی‌متر)، تعداد گره (20/23)، سطح برگ (52/8853 سانتی‌متر مربع) و وزن خشک بوته (31/174 گرم بر بوته) مربوط به تیمار 3000 پی‌پی‌ام و بیشترین فاصله میانگره (02/7 سانتی‌متر) و عملکرد اسانس (6 گرم بر متر مربع) مربوط به تیمار 12000 پی‌پی‌ام بود. تیمار 3000 پی‌پی‌ام، به عنوان بهترین تیمار شناخته شد که حاکی از فعال بودن تنظیم کنندههای رشد در غلظت‌های کم و در شرایط دسترسی کامل به عناصر غذایی در محلول ورمی واش میباشد.
