فیزیولوژی پس از برداشت
عبداله احتشام نیا؛ شیرین تقی پور؛ سارا سیاه منصور
چکیده
میوه انگور در مراحل پس از برداشت، به دلیل نرم شدن بافت، بسیار فسادپذیر میباشد که همین امر عمر پس از برداشت آن را کوتاه میکند. پوششهای خوراکی مانند کیتوسان و ژل آلوئهورا با ایجاد ساختار محافظت کننده در برابر آسیبهای مکانیکی و تغییر اتمسفر درونی بافت، میتوانند کیفیت میوهها را افزایش دهند. به همین منظور، در این بررسی اثر محلولپاشی ...
بیشتر
میوه انگور در مراحل پس از برداشت، به دلیل نرم شدن بافت، بسیار فسادپذیر میباشد که همین امر عمر پس از برداشت آن را کوتاه میکند. پوششهای خوراکی مانند کیتوسان و ژل آلوئهورا با ایجاد ساختار محافظت کننده در برابر آسیبهای مکانیکی و تغییر اتمسفر درونی بافت، میتوانند کیفیت میوهها را افزایش دهند. به همین منظور، در این بررسی اثر محلولپاشی کیتوسان (در سه غلظت صفر، 2 و 3 درصد) قبل از برداشت و ژل آلوئهورا (صفر، 25 و 33 درصد) بعد از برداشت، بر کیفیت و ماندگاری میوه انگور رقم عسگری در پنج زمان مختلف (صفر، 7، 14، 21 و 28 روز پس از برداشت) در دمای 4 درجه سانتیگراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان دهنده معنیدار بودن اثر تیمار و زمان انبارمانی بر صفات مورد نظر در سطح یک درصد بود. میوههای تیمار شده با کیتوسان و ژل آلوئهورا دارای سفتی بافت، شاخص طعم، محتوای فنلی، فعالیت آنتیاکسیدانی و اسیدهای قابل تیتراسیون بالاتر و شاخص پوسیدگی و اسیدیته کمتر از شاهد بودند. بالاترین میزان محتوای فنل، آنتیاکسیدان، شاخص طعم و اسیدیته قابل تیتراسیون در هر پنج زمان اندازه گیری متعلق به تیمارهای کیتوسان 2 درصد به همراه هر دو غلظت ژل آلوئهورا (25 و 33 درصد) و کمترین میزان مربوط به تیمار شاهد بود. در تیمار شاهد، در مدت زمان انبارمانی درصد شاخص پوسیدگی افزایش یافت و در انگورهای تیمار شده با کیتوسان و ژل آلوئهورا روند پوسیدگی کندتر بود و کمترین میزان پوسیدگی در تیمار کیتوسان 2 درصد به همراه ژل آلوئهورا در روز 14ام مشاهده شد. به طور کلی، بر اساس نتایج به دست آمده مشاهده شد که کاربرد قبل از برداشت کیتوسان و پس از برداشت ژل آلوئهورا، عمر پس از برداشت انگور ’عسگری‘ را افزایش داد و موجب بهبود صفات کیفی در آن شد.
گیاهان زینتی و فضای سبز
وحید قاسمی؛ عبداله احتشام نیا؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ حسن مومیوند
چکیده
به منظور مطالعه اثر تنش شوری بر شاخصهای رشدی و تبادلات گازی در دو رقم قرنفل، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تنش شوری کلرید سدیم در ده سطح (صفر، 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80 و 90 میلی مولار) و رقم در دو سطح (’باربارین‘ و ’دیانا‘) اجرا شد. در این پژوهش، وزن تر و خشک اندام هوایی، برگ و ریشه، قطر ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر تنش شوری بر شاخصهای رشدی و تبادلات گازی در دو رقم قرنفل، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تنش شوری کلرید سدیم در ده سطح (صفر، 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80 و 90 میلی مولار) و رقم در دو سطح (’باربارین‘ و ’دیانا‘) اجرا شد. در این پژوهش، وزن تر و خشک اندام هوایی، برگ و ریشه، قطر و تعداد گل، سطح برگ، ارتفاع، قطر ساقه، تعداد شاخه جانبی، هدایت روزنهای، میزان فتوسنتز، درصد عناصر سدیم و پتاسیم و نیز نسبت این دو عنصر بررسی گردید. نتایج نشان داد که تنش شوری اثرات منفی بر رشد هر دو رقم داشت و بیشترین مقادیر صفات رشدی در تیمار کنترل (عدم کاربرد نمک کلرید سدیم) مشاهده شد. سطوح بالای تنش شوری، به شدت وزن تر و خشک و نیز ارتفاع و سطح برگ گیاه را کاهش داد، همچنین تنش در هر دو رقم منجر به کاهش تعداد و قطر گل شد. تنش شوری بر میزان فتوسنتز و هدایت روزنهای نیز اثر منفی برجای گذاشت و منجر به کاهش این دو صفت در شرایط سطوح بالاتر تنش شوری شد. غلظت عنصر سدیم به واسطه کاربرد کلرید سدیم با افزایش سطح تنش افزایش یافت و با اثر بر جذب پتاسیم منجر به کاهش درصد پتاسیم با افزایش سطح کلرید سدیم شد و در نهایت در گیاهان رشد یافته در شرایط تنش، نسبت سدیم به پتاسیم نیز افزایش نشان داد. بهطور کلی رقم باربارین در اکثر صفات نسبت به رقم ’دیانا‘ تحمل بالاتری نشان داد و جهت استفاده در مناطق با آب و خاک شور توصیه میشود.
میوه کاری
سارا سیاه منصور؛ عبداله احتشام نیا؛ عبدالحسین رضایی نژاد
چکیده
امروزه به دلیل تغییرات آب و هوا و کاهش بارندگی، تولید محصولات کشاورزی در بسیاری از مناطق، بخصوص مناطق خشک و نیمه خشک با مشکل مواجه شده است. از طرفی، استفاده از مواد تعدیل کننده تنش، یک راهکار بهینه و کم هزینه بوده و شناخت ویژگیهای گیاه در این شرایط، منجر به اتخاذ شیوههای مدیریت تولید مناسب خواهد شد. به همین منظور، آزمایشی به صورت ...
بیشتر
امروزه به دلیل تغییرات آب و هوا و کاهش بارندگی، تولید محصولات کشاورزی در بسیاری از مناطق، بخصوص مناطق خشک و نیمه خشک با مشکل مواجه شده است. از طرفی، استفاده از مواد تعدیل کننده تنش، یک راهکار بهینه و کم هزینه بوده و شناخت ویژگیهای گیاه در این شرایط، منجر به اتخاذ شیوههای مدیریت تولید مناسب خواهد شد. به همین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور تنش کم آبی (سه سطح 95، 85 و 75 درصد ظرفیت زراعی) و محلولپاشی سالیسیلیک اسید ( چهار سطح صفر، 5/0، 1 و 2 میلیمولار) در سال 1397 درگلخانه تحقیقاتی دانشگاه لرستان انجام شد. نتایج نشان داد که اثر تنش کم آبی و تیمار سالیسیلیک اسید بر صفات اندازهگیری شده شامل رنگیزههای فتوسنتزی، کلروفیل فلورسانس، وزن تر و خشک میوه، تعداد میوه، میزان ویتامین ث، پرولین، قند محلول، وزن تر و خشک برگ، سطح برگ، ارتفاع بوته و حجم ریشه معنیدار شد. محلولپاشی سالیسیلیک اسید با غلظت 2 میلیمولار در تنش کم آبی 75 درصد ظرفیت زراعی، موجب افزایش غلظت رنگدانههای فتوسنتزی شامل کلروفیل a (69/25 درصد)، کلروفیل b (08/14 درصد)، کلروفیل کل (70/6 درصد) و کارتنوئید (26/7 درصد) و افزایش میزان پارامترهای کلروفیل فلورسانس از جمله Fm (2/5 درصد) و Fv (92/1 درصد) نسبت به شاهد شد و در غلظت 1 میلیمولار بر صفات کمی و کیفی میوه از جمله تعداد میوه (67/2 درصد)، وزن تر میوه (61/10 درصد) و وزن خشک میوه (6/0 درصد)، نتایج مطلوبتری را نسبت به شاهد داشت. همچنین، در شرایط تنش 75 درصد ظرفیت زراعی، کاربرد سالیسیلیک اسید 2 میلیمولار موجب کاهش غلظت پرولین (2/31 درصد)، قند محلول (69/11درصد) و آنتوسیانین برگ (93/4 درصد) نسبت به شاهد شد. بنابراین طبق نتایج به دست آمده، میتوان از سطوح آبیاری 85 و 95 درصد ظرفیت زراعی، جهت پرورش گیاه عروسک پشت پرده و غلظت 2 میلیمولار سالیسیلیک اسید به عنوان یک تعدیل کننده طبیعی برای کاهش اثرات تنش کم آبی استفاده کرد.
گیاهان دارویی
شیرین تقی پور؛ عبداله احتشام نیا؛ حامد خدایاری؛ حسن مومیوند
چکیده
گل داوودی به دلیل حضور ترکیبات زیستی و آنتیاکسیدانی، فعالیت ضدباکتری، ضد التهاب و ضد ویروسی در ارقام مختلف بهعنوان یکی از گیاهان دارویی در عرضه جهانی محسوب میگردد. در این آزمایش، 25 رقم گل داوودی از نظر درصد اسانس، شاخص آنتیاکسیدانی، میزان فنول و فلاونوئید کل و اثرات ضدباکتریایی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه ...
بیشتر
گل داوودی به دلیل حضور ترکیبات زیستی و آنتیاکسیدانی، فعالیت ضدباکتری، ضد التهاب و ضد ویروسی در ارقام مختلف بهعنوان یکی از گیاهان دارویی در عرضه جهانی محسوب میگردد. در این آزمایش، 25 رقم گل داوودی از نظر درصد اسانس، شاخص آنتیاکسیدانی، میزان فنول و فلاونوئید کل و اثرات ضدباکتریایی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه لرستان در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارقام داوودی مورد مطالعه از نظر شاخص آنتیاکسیدانی به روش DPPH، میزان فنول و فلاونوئید کل دارای تفاوت معنیداری در سطح احتمال یک درصد بودند. بر اساس نتایج بهدست آمده در میان ارقام مختلف میزان کل ترکیبات فنلی بین 90/47-52/14 میلیگرم گالیکاسید بر گرم وزن خشک، میزان فلاونوئید کل بین 62/55-91/11 میلیگرم کوئرستین در گرم وزن خشک و IC50 بین 228-54 میکروگرم بر میلیلیتر متغیر بودند. بیشترین میزان فنل کل در ارقام آوادیس و دیلا (90/47-86/45 میلیگرم بر گرم وزن خشک) و رقم یاسمین (52/14 میلیگرم بر گرم وزن خشک) کمترین مقدار را داشت. همچنین از نظر مقدار فلاونوئید کل، ارقام گلنار و فرحناز بهترتیب با 62/55 و 01/53 میلیگرم کوئرستین بر گرم دارای بیشترین میزان فلاونوئید کل بودند. تجزیه خوشهای همه ارقام مورد مطالعه را به پنج گروه تقسیمبندی نمود. درصد اسانس در میان ارقام مختلف بین 41/0 تا 62/0 درصد متغیر بود و تنوع بالایی نیز از نظر میزان اسانس در ارقام مورد مطالعه مشاهده شد. همچنین در این مطالعه ارقام پریدخت، ثنا و اشرف از لحاظ شاخص آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی مورد بررسی و ارقام فرحناز و المیرا2 از نظر میزان اسانس تولیدی برتر از سایر ارقام موجود ظاهر شدند. بنابراین میتوان انتظار داشت تلاقی ارقام اشرف، ثنا و پریدخت با گروه پنجم بتواند ارقام موجود در این گروه را به لحاظ میزان ترکیبات زیستی، آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی ارتقا بخشد.
میوه کاری
عبداله احتشام نیا؛ شیرین تقی پور؛ سارا سیاه منصور
چکیده
پوترسین مادهای غیر سمی و زیست سازگار است که میتوان از آن در حفظ کیفیت و افزایش پس از برداشت میوهها استفاده نمود. میوه انگور بهدلیل پریکارپ نازک و بافت گوشتی میوه، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر محلولپاشی قبل از برداشت پوترسین در سه غلظت مختلف (صفر، 2 و 3 میلیمولار) و غوطهوری پس از برداشت میوه در ژل آلوئهورا ...
بیشتر
پوترسین مادهای غیر سمی و زیست سازگار است که میتوان از آن در حفظ کیفیت و افزایش پس از برداشت میوهها استفاده نمود. میوه انگور بهدلیل پریکارپ نازک و بافت گوشتی میوه، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر محلولپاشی قبل از برداشت پوترسین در سه غلظت مختلف (صفر، 2 و 3 میلیمولار) و غوطهوری پس از برداشت میوه در ژل آلوئهورا (25 و 33 درصد) بر صفات کیفی و ماندگاری میوه انگور رقم ’یاقوتی‘ طی پنج زمان (صفر، 9، 18، 27 و 36 روز) پس از انبارداری در دمای 4 درجه سانتیگراد بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر نوع تیمار و مدت زمان انبارمانی بر تمام صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بوده است. میوههای تیمار شده، در هر دو غلظت پوترسین از سفتی بافت، ویتامین ث، آنتوسیانین، مواد فنولی و مقدار مواد جامد محلول بیشتر و ماندگاری بهتری نسبت به شاهد برخوردار بودند. در هر پنج زمان اندازهگیری، بالاترین میزان محتوای فنل، آنتوسیانین کل و سفتی بافت مربوط به تیمار پوترسین 2 میلیمولار با پوشش ژل آلوئهورا 25 و 33 درصد و کمترین میزان مربوط به شاهد بود. سفتی بافت میوه طی انبارمانی به تدریج کاهش یافت اما این روند در میوههای تیمار شده بهطور قابل توجهی با سرعت کمتری مشاهده شد. بیشترین میزان سفتی بافت (6311/0 کیلوگرم نیرو) در تیمار ترکیبی پوترسین 2 میلیمولار و ژل آلوئهورا 25 درصد مشاهده شد که تفاوت معنیداری با شاهد نشان داد. بهطور کلی نتایج نشان داد کاربرد قبل از برداشت پوترسین 2 میلیمولار و غوطه وری پس از برداشت در ژل آلوئهورا 25 و 33 درصد، توانست عمر پس از برداشت این رقم را در مقایسه با شاهد 16 روز بهبود بخشد.