میوه کاری
عبداله احتشام نیا؛ شیرین تقی پور؛ سارا سیاه منصور
چکیده
میوه انگور در مراحل پس از برداشت، به دلیل نرم شدن بافت، بسیار فسادپذیر می‌باشد که همین امر عمر پس از برداشت آن را کوتاه می‌کند. پوشش‌های خوراکی مانند کیتوسان و ژل آلوئهورا با ایجاد ساختار محافظت کننده در برابر آسیب‌های مکانیکی و تغییر اتمسفر درونی بافت، می‌توانند کیفیت میوهها را افزایش دهند. به همین منظور، در این بررسی اثر محلولپاشی ...
بیشتر
میوه انگور در مراحل پس از برداشت، به دلیل نرم شدن بافت، بسیار فسادپذیر می‌باشد که همین امر عمر پس از برداشت آن را کوتاه می‌کند. پوشش‌های خوراکی مانند کیتوسان و ژل آلوئهورا با ایجاد ساختار محافظت کننده در برابر آسیب‌های مکانیکی و تغییر اتمسفر درونی بافت، می‌توانند کیفیت میوهها را افزایش دهند. به همین منظور، در این بررسی اثر محلولپاشی کیتوسان (در سه غلظت صفر، 2 و 3 درصد) قبل از برداشت و ژل آلوئهورا (صفر، 25 و 33 درصد) بعد از برداشت، بر کیفیت و ماندگاری میوه انگور رقم عسگری در پنج زمان مختلف (صفر، 7، 14، 21 و 28 روز پس از برداشت) در دمای 4 درجه سانتیگراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان دهنده معنیدار بودن اثر تیمار و زمان انبارمانی بر صفات مورد نظر در سطح یک درصد بود. میوههای تیمار شده با کیتوسان و ژل آلوئهورا دارای سفتی بافت، شاخص طعم، محتوای فنلی، فعالیت آنتیاکسیدانی و اسیدهای قابل تیتراسیون بالاتر و شاخص پوسیدگی و اسیدیته کم‌تر از شاهد بودند. بالاترین میزان محتوای فنل، آنتی‌اکسیدان، شاخص طعم و اسیدیته قابل تیتراسیون در هر پنج زمان اندازه گیری متعلق به تیمارهای کیتوسان 2 درصد به همراه هر دو غلظت ژل آلوئهورا (25 و 33 درصد) و کمترین میزان مربوط به تیمار شاهد بود. در تیمار شاهد، در مدت زمان انبارمانی درصد شاخص پوسیدگی افزایش یافت و در انگورهای تیمار شده با کیتوسان و ژل آلوئهورا روند پوسیدگی کندتر بود و کمترین میزان پوسیدگی در تیمار کیتوسان 2 درصد به همراه ژل آلوئهورا در روز 14ام مشاهده شد. به طور کلی، بر اساس نتایج به دست آمده مشاهده شد که کاربرد قبل از برداشت کیتوسان و پس از برداشت ژل آلوئهورا، عمر پس از برداشت انگور ’عسگری‘ را افزایش داد و موجب بهبود صفات کیفی در آن شد.
گیاهان دارویی
شیرین تقی پور؛ عبداله احتشام نیا؛ حامد خدایاری؛ حسن مومیوند
چکیده
گل داوودی به دلیل حضور ترکیبات زیستی و آنتیاکسیدانی، فعالیت ضدباکتری، ضد التهاب و ضد ویروسی در ارقام مختلف بهعنوان یکی از گیاهان دارویی در عرضه جهانی محسوب میگردد. در این آزمایش، 25 رقم گل داوودی از نظر درصد اسانس، شاخص آنتیاکسیدانی، میزان فنول و فلاونوئید کل و اثرات ضدباکتریایی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه ...
بیشتر
گل داوودی به دلیل حضور ترکیبات زیستی و آنتیاکسیدانی، فعالیت ضدباکتری، ضد التهاب و ضد ویروسی در ارقام مختلف بهعنوان یکی از گیاهان دارویی در عرضه جهانی محسوب میگردد. در این آزمایش، 25 رقم گل داوودی از نظر درصد اسانس، شاخص آنتیاکسیدانی، میزان فنول و فلاونوئید کل و اثرات ضدباکتریایی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه لرستان در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارقام داوودی مورد مطالعه از نظر شاخص آنتیاکسیدانی به روش DPPH، میزان فنول و فلاونوئید کل دارای تفاوت معنیداری در سطح احتمال یک درصد بودند. بر اساس نتایج بهدست آمده در میان ارقام مختلف میزان کل ترکیبات فنلی بین 90/47-52/14 میلیگرم گالیکاسید بر گرم وزن خشک، میزان فلاونوئید کل بین 62/55-91/11 میلیگرم کوئرستین در گرم وزن خشک و IC50 بین 228-54 میکروگرم بر میلیلیتر متغیر بودند. بیشترین میزان فنل کل در ارقام آوادیس و دیلا (90/47-86/45 میلیگرم بر گرم وزن خشک) و رقم یاسمین (52/14 میلیگرم بر گرم وزن خشک) کمترین مقدار را داشت. همچنین از نظر مقدار فلاونوئید کل، ارقام گلنار و فرحناز بهترتیب با 62/55 و 01/53 میلیگرم کوئرستین بر گرم دارای بیشترین میزان فلاونوئید کل بودند. تجزیه خوشهای همه ارقام مورد مطالعه را به پنج گروه تقسیمبندی نمود. درصد اسانس در میان ارقام مختلف بین 41/0 تا 62/0 درصد متغیر بود و تنوع بالایی نیز از نظر میزان اسانس در ارقام مورد مطالعه مشاهده شد. همچنین در این مطالعه ارقام پریدخت، ثنا و اشرف از لحاظ شاخص آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی مورد بررسی و ارقام فرحناز و المیرا2 از نظر میزان اسانس تولیدی برتر از سایر ارقام موجود ظاهر شدند. بنابراین میتوان انتظار داشت تلاقی ارقام اشرف، ثنا و پریدخت با گروه پنجم بتواند ارقام موجود در این گروه را به لحاظ میزان ترکیبات زیستی، آنتیاکسیدانی و ضدباکتریایی ارتقا بخشد.
میوه کاری
عبداله احتشام نیا؛ شیرین تقی پور؛ سارا سیاه منصور
چکیده
پوترسین ماده‌ای غیر سمی و زیست سازگار است که میتوان از آن در حفظ کیفیت و افزایش پس از برداشت میوهها استفاده نمود. میوه انگور به‌دلیل پریکارپ نازک و بافت گوشتی میوه، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر محلولپاشی قبل از برداشت پوترسین در سه غلظت مختلف (صفر، 2 و 3 میلیمولار) و غوطهوری پس از برداشت میوه در ژل آلوئهورا ...
بیشتر
پوترسین ماده‌ای غیر سمی و زیست سازگار است که میتوان از آن در حفظ کیفیت و افزایش پس از برداشت میوهها استفاده نمود. میوه انگور به‌دلیل پریکارپ نازک و بافت گوشتی میوه، عمر پس از برداشت کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر محلولپاشی قبل از برداشت پوترسین در سه غلظت مختلف (صفر، 2 و 3 میلیمولار) و غوطهوری پس از برداشت میوه در ژل آلوئهورا (25 و 33 درصد) بر صفات کیفی و ماندگاری میوه انگور رقم ’یاقوتی‘ طی پنج زمان (صفر، 9، 18، 27 و 36 روز) پس از انبارداری در دمای 4 درجه سانتیگراد بررسی گردید. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر نوع تیمار و مدت زمان انبارمانی بر تمام صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بوده است. میوههای تیمار شده، در هر دو غلظت پوترسین از سفتی بافت، ویتامین ث، آنتوسیانین، مواد فنولی و مقدار مواد جامد محلول بیشتر و ماندگاری بهتری نسبت به شاهد برخوردار بودند. در هر پنج زمان اندازه‌گیری، بالاترین میزان محتوای فنل، آنتوسیانین کل و سفتی بافت مربوط به تیمار پوترسین 2 میلیمولار با پوشش ژل آلوئهورا 25 و 33 درصد و کمترین میزان مربوط به شاهد بود. سفتی بافت میوه طی انبارمانی به تدریج کاهش یافت اما این روند در میوههای تیمار شده بهطور قابل توجهی با سرعت کمتری مشاهده شد. بیشترین میزان سفتی بافت (6311/0 کیلوگرم نیرو) در تیمار ترکیبی پوترسین 2 میلیمولار و ژل آلوئهورا 25 درصد مشاهده شد که تفاوت معنیداری با شاهد نشان داد. بهطور کلی نتایج نشان داد کاربرد قبل از برداشت پوترسین 2 میلیمولار و غوطه وری پس از برداشت در ژل آلوئهورا 25 و 33 درصد، توانست عمر پس از برداشت این رقم را در مقایسه با شاهد 16 روز بهبود بخشد.
حسن مومیوند؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ شیرین تقی پور؛ کبری سپهوند؛ بهنام مرادی
چکیده
خشککردن یکی از مهم‌ترین فرآیندهای پس از برداشت گیاهان دارویی است. در این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر روشهای مختلف خشککردن بر گیاه دارویی شمعدانی عطری، آزمایشی بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل خشککردن در ماکروویو (توان 300، 600 و 900 وات)، خشک کردن در آون (دمای 45، 55 و 65 درجه سانتیگراد)، ...
بیشتر
خشککردن یکی از مهم‌ترین فرآیندهای پس از برداشت گیاهان دارویی است. در این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر روشهای مختلف خشککردن بر گیاه دارویی شمعدانی عطری، آزمایشی بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل خشککردن در ماکروویو (توان 300، 600 و 900 وات)، خشک کردن در آون (دمای 45، 55 و 65 درجه سانتیگراد)، خشک کردن طبیعی (خشککردن در سایه محصور اتاق، سایه هوای آزاد، 5 ساعت آفتاب و سپس انتقال به سایه، 10 ساعت آفتاب و سپس انتقال به سایه، و آفتاب کامل) و نمونه گیاهی تازه (بهعنوان شاهد) بودند. در روشهای مختلف خشککردن، کاهش وزن نمونهها تا رسیدن محتوای رطوبت به 12 درصد (بر پایه ماده خشک گیاهی) ادامه یافت. نتایج تجزیه واریانس نشاندهنده تاثیر معنیدار روشهای مختلف خشککردن بر زمان خشککردن، فنل کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتیاکسیدانی با دو روش دی‌پی‌پی‌اچ و اف‌آر‌اِی‌پی و محتوای اسانس بود. کمترین و بیشترین زمان خشککردن (05/4 دقیقه و 6 روز) بهترتیب مربوط به تیمارهای خشککردن با توان 900 وات ماکروویو و خشککردن در سایه هوای آزاد بود. بالاترین محتوای فنل کل (78/14 میلیگرم گالیک اسید در صد گرم ماده خشک) و فلاونوئید کل (83/12 میلیگرم کوئرستین در صدگرم ماده خشک) بهترتیب در تیمار سایه محصور و سایه هوای آزاد و بیشترین ظرفیت آنتیاکسیدانی (02/1IC50=) در نمونه تازه مشاهده گردید. همچنین گیاهان خشکشده در آون با دمای 45 درجه نیز از نظر فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتیاکسیدانی غنی بودند. در حالیکه نمونه‌های خشکشده در سه توان ماکروویو و نمونه‌های خشکشده در آفتاب کامل کمترین میزان را برای این صفات نشان دادند. بالاترین محتوای اسانس (2/0 درصد وزنی/وزنی بر پایه ماده خشک گیاهی) نیز در تیمار خشککردن در آون با دمای 45 درجه مشاهده گردید. بهطور کلی میتوان گفت که خشککردن در دماهای بالای آون و توانهای بالای ماکروویو باعث کاهش میزان ترکیبات فنولی و فلاونوئید، فعالیت آنتیاکسیدانی و درصد اسانس شمعدانی عطری گردید. در حالیکه روشهای خشککردن در سایه محصور، سایه هوای آزاد و آون با دمای 45 درجه، کمترین کاهش را در این صفات نسبت به نمونه گیاه تازه نشان دادند.
