گیاهان دارویی
سپیده هوشمند؛ سعیده علیزاده سالطه؛ صاحبعلی بلندنظر؛ الیاس آریاکیا
چکیده
از جمله گیاهان با ارزش ایران، گونههای جنس Artemisia متعلق به تیره کاسنی (Asteraceae) میباشند که پراکندگی نسبتاً وسیعی در نقاط مختلفی از ایران دارند. با توجه به اینکه پتانسیل آنتیاکسیدانی بهمیزان قابل توجهی با ماهیت حلال، روش استخراج گیاه جمعآوری شده از هر منطقه و نیز بستگی به پارامترهای زیادی از جمله آبوهوا، ارتفاع و نور دارد. در ...
بیشتر
از جمله گیاهان با ارزش ایران، گونههای جنس Artemisia متعلق به تیره کاسنی (Asteraceae) میباشند که پراکندگی نسبتاً وسیعی در نقاط مختلفی از ایران دارند. با توجه به اینکه پتانسیل آنتیاکسیدانی بهمیزان قابل توجهی با ماهیت حلال، روش استخراج گیاه جمعآوری شده از هر منطقه و نیز بستگی به پارامترهای زیادی از جمله آبوهوا، ارتفاع و نور دارد. در این مطالعه، گیاه دارویی درمنه کوهی با نام علمی Artemisia aucheri از سه ناحیه مختلف ایران (سمنان، مازندران و اصفهان) در سال 1400 جمعآوری و پتانسیل آنتیاکسیدانی این اکوتیپها ارزیابی شد. در این تحقیق، خواص دارویی از جمله محتوای آنتیاکسیدانی (با دو روش DPPH و FRAP)، مقدار فنل کل و فلاونوئید در عصارههای قطبی (اتانول) و غیرقطبی (اتیل استات) و درصد و تنوع ترکیبات اسانس مورد ارزیابی قرار گرفت. اکوتیپ سمنان دارای بیشترین فعالیت آنتیاکسیدان (95/15 درصد) میباشد. حلال غیرقطبی اتیل استات فعالیت احیاکنندگی بالاتری را نشان داده که این مورد بیانگر این است که نوع حلال مورد استفاده در عصارهگیری بر فعالیت آنتیاکسیدانی بسیار مؤثر میباشد. اکوتیپ اصفهان دارای بیشترین محتوای فنلی در عصاره قطبی (62/62 میلیگرم معادل اسید گالیک بر گرم وزن خشک) و اکوتیپ مازندران بیشترین محتوای فلاونوئیدی را در عصاره غیرقطبی (8/52 میلیگرم معادل کورستین بر گرم وزن خشک) نشان داد. اکوتیپ سمنان دارای بیشترین ترکیبات مونوترپن اکسیژندار، بیشترین ترکیب در اسانس را در بین دیگر اکوتیپها دارا بود. این نتایج بیانگر این مورد هستند که گونه A. aucheri دارای منابع غنی آنتیاکسیدانهای طبیعی بوده و میتوانند در صنایع غذایی و دارویی کاربرد فراوان داشته باشند. تنوع محتویات فنلی، ترکیبات اسانس و آنتیاکسیدانی مشاهده شده در سه اکوتیپ مورد مطالعه میتواند بهعلت عوامل مختلف اکولوژیکی، ژنتیکی، جغرافیایی و فاکتورهای تغذیهای باشد.
فاطمه سلیمی؛ محمد فتاحی؛ جواد حمزه ئی
چکیده
گیاهان دارویی به موجب داشتن ترکیبات آنتی اکسیدان در حفظ سلامت بشر بسیار مفید بوده و کرفس به عنوان یک گیاه دارویی، غنی از این ترکیبات است. بذر کرفس دارای اسانس قابل توجهی است و در تهیه عطر، ادویه و درمان بیماریها کاربرد دارد. در این تحقیق، اثر نسبت آب به بذر (375، 500 و 625 میلیلیتر به 35 گرم بذر)، زمان التراسونیک (10، 20 و 30 دقیقه) و زمان استخراج ...
بیشتر
گیاهان دارویی به موجب داشتن ترکیبات آنتی اکسیدان در حفظ سلامت بشر بسیار مفید بوده و کرفس به عنوان یک گیاه دارویی، غنی از این ترکیبات است. بذر کرفس دارای اسانس قابل توجهی است و در تهیه عطر، ادویه و درمان بیماریها کاربرد دارد. در این تحقیق، اثر نسبت آب به بذر (375، 500 و 625 میلیلیتر به 35 گرم بذر)، زمان التراسونیک (10، 20 و 30 دقیقه) و زمان استخراج با کلونجر (1، 2 و 3 ساعت) بر استخراج اسانس (درصد حجمی/وزنی) از بذر کرفس و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس به دو روش فرپ (FRAP) و درصدDPPH30min بررسی و برای بهینهسازی از روش سطح پاسخ (RSM) استفاده شد. براساس نتایج، بهترین نسبت تیمارها مربوط به نسبت 625 میلیلیتر آب به 35 گرم بذر، اعمال امواج التراسونیک 20 دقیقه و اسانسگیری با کلونجر در مدت زمان 3 ساعت بود. در همین شرایط بهینه، نسبت 625 میلیلیتر آب به 35 گرم بذر، عدم اعمال امواج التراسونیک و اسانسگیری در مدت زمان 3 ساعت به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. در شرایط بهینه، میزان اسانس، فعالیت آنتیاکسیدانی اسانس در روش فرپ و روش درصدDPPH30min بهترتیب 33/2 درصد حجمی/وزنی، 6/1513 میکرومولار Fe+2 در 50 میکرولیتر اسانس و 52/48 درصد بدست آمد. در تیمار شاهد نیز میزان اسانس، فعالیت آنتیاکسیدانی اسانس در روش فرپ و روش درصدDPPH30min بهترتیب 45/1 درصد حجمی/وزنی، 1064 میکرومولار Fe+2 در 50 میکرولیتر اسانس و 30/29 درصد حاصل شد. مقادیر دادههای حاصل از آزمایش با مدل پیش بینی شده توسط RSM تطابق داشت و این نشان میدهد که استفاده از این روش در بهینهسازی شرایط اسانسگیری، مناسب است. علاوه بر این، کاربرد التراسونیک میزان استخراج اسانس و ظرفیت آنتی اکسیدانی آن را افزایش داد.
غلامحسین داوری نژاد؛ سیده فائزه تقی زاده؛ جواد اصیلی
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی اثر تیمار حلالهای متانول، اتانول، استون (50، 90 و 100 درصد) و آب مقطر بر روی میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی (فنل کل، تانن ها، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها) میوه عناب (Ziziphus jujube Miller)، انجام شد. فعالیت آنتی اکسیدانی هر یک از عصارهها نیز به روشهای DPPH وFRAP مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استون 50 درصد در استخراج ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی اثر تیمار حلالهای متانول، اتانول، استون (50، 90 و 100 درصد) و آب مقطر بر روی میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی (فنل کل، تانن ها، فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها) میوه عناب (Ziziphus jujube Miller)، انجام شد. فعالیت آنتی اکسیدانی هر یک از عصارهها نیز به روشهای DPPH وFRAP مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استون 50 درصد در استخراج ترکیبات فنل و فلاونوئید کل به ترتیب با مقادیر (20/798 میلی گرم گالیک اسید در 100 گرم ماده خشک) و (73/1871 میلی گرم کوئرستین در 100 گرم ماده خشک)، بهترین عملکرد را در میان سایر حلالها داشته است. استخراج آنتوسیانین، با متانول 50 درصد (31/6 میلی گرم سیانیدین 3- گلوکوزید در 100 گرم ماده خشک) و استخراج تانن با متانول 100 درصد (4/669 میلی گرم کاتکین در 100 گرم ماده خشک)، دارای بالاترین بازده استخراج بوده است. در تمامی موارد آب از حداقل قابلیت استخراج متابولیتهای ثانویه در بین سایر حلالها برخوردار بود. در بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی میوه عناب به دو روش DPPH و FRAP مشخص گردید که خاصیت آنتی اکسیدانی آنها مستقیما تحت تاثیر مقادیر ترکیبات فنلی قرار گرفته است. در میان حلالهای مورد استفاده، استون 50 درصد بهترین بازده را در روش DPPH ( 02/29=IC50) و روش FRAP (11/5 میلی مول آهن II در 100 گرم ماده خشک) نسبت به سایر حلالها داشت. بر اساس نتایج میتوان گفت درصد مهار کنندگی DPPH و FRAP با کاهش غلظت حلالهای متانول و استون رابطه مستقیم دارد. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت در نوع، خلوص و قطبیت حلالها و تفاوت در جزئیات روش استخراج عصاره (مانند زمان استخراج، سرعت اختلاط، نسبت میزان پودر به حلال و اندازه ذرات پودر) بر میزان استخراج متابولیتهای ثانویه تاثیر میگذارند.