احمد شریفی؛ فاطمه کیخا آخر؛ محبوبه یزدی؛ عبدالرضا باقری
چکیده
لیلیوم به عنوان چهارمین گل شاخه بریده دنیا مطرح است و روش کشت بافت، روش مناسبی را برای تکثیر این گیاه زینتی فراهم کرده است. در این پژوهش به منظور بررسی عوامل مؤثر بر باززایی لیلیوم از پیازک‌های تولید شده در شرایط درون شیشه‌ای دو آزمایش جداگانه انجام گرفت. در مرحله اول، اثر ریزنمونه‌های با لایه سلولی نازک (TCL) با ضخامت‌های 1، 3 و 5 میلی‌متر ...
بیشتر
لیلیوم به عنوان چهارمین گل شاخه بریده دنیا مطرح است و روش کشت بافت، روش مناسبی را برای تکثیر این گیاه زینتی فراهم کرده است. در این پژوهش به منظور بررسی عوامل مؤثر بر باززایی لیلیوم از پیازک‌های تولید شده در شرایط درون شیشه‌ای دو آزمایش جداگانه انجام گرفت. در مرحله اول، اثر ریزنمونه‌های با لایه سلولی نازک (TCL) با ضخامت‌های 1، 3 و 5 میلی‌متر در محیط کشت پایه موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی ترکیب‌های تنظیم کننده رشد گیاهی BA، 2ip و Kin با غلظت 1 میلی‌گرم در لیتر در ترکیب با 5/0 میلی‌گرم در لیتر NAA بررسی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که در هر سه تیمارتنظیم کننده رشد گیاهی، بیشترین میزان اندام زایی در ریزنمونه‌هایی با ضخامت 3 میلی‌متر بدست آمد. در واقع نتایج برهمکنش اندازه ریزنمونه با تنظیم کننده رشد گیاهی موجود در محیط کشت نشان داد درصد باززایی در ریزنمونه‌های با ضخامت 3 میلی‌متر بهتر افزایش داشته است. بیشترین تعداد برگ و وزن خشک گیاهچه‌ها در محیط کشت حاوی BA مشاهده شد که نسبت به سایر تیمارها تفاوت معنی‌داری داشت. در آزمایش دوم به منظور بررسی اثر رقم و نوع تنظیم کننده رشد گیاهی سیتوکینین، ریزنمونه‌های TCL ارقام Robina، Donato، Nymph، Lessoto و Roxana با ضخامت 3 میلی‌متر در محیط کشت MS حاوی ترکیبات تنظیم کننده رشد گیاهی مختلف (BA، Kin، 2ip و TDZ) با غلظت 1 میلی‌گرم در لیتر در ترکیب با 5/0 میلی‌گرم در لیتر NAA کشت شدند. نتایج نشان داد که رقم به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر اندام زایی بود. بیشترین تعداد ریشه، وزن خشک، تعداد پیازک و طول گیاهچه در رقم Roxanaمشاهده شد. بررسی درصد باززایی و شاخه‌زایی در ریزنمونه‌ها نشان داد که ارقام و هورمون‌های مختلف بر میزان باززایی و ریشه‌زایی مؤثر بوده و رقم Nymph در حضور TDZ نسبت به سایر ارقام و تنظیم کننده های رشد گیاهی کمترین باززایی و ریشه‌زایی را نشان داد. همچنین مقایسه وزن خشک در تیمارهای مختلف نشان داد که وزن خشک گیاهچه‌های رقم Roxana بطور معنی‌داری نسبت به سایر تیمارها افزایش یافته بود.
نسرین فرهادی؛ سعیده علیزاده سالطه
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر پیش تیمار و محلول‌پاشی فورکلرفنورون روی پیازچه‌زایی، ترکیبات فیتوشیمیایی و خواص آنتی‌اکسیدانی پیاز موسیر اجرا گردید. پیش تیمار پیازها از طریق غوطه‌ور سازی آن‌ها در غلظت‌های مختلف فورکلرفنورون (0، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر) به مدت 24 ساعت انجام شد، همچنین محلول‌پاشی با چهار غلظت فورکلرفنورون (0، 50، 100 و 150 ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر پیش تیمار و محلول‌پاشی فورکلرفنورون روی پیازچه‌زایی، ترکیبات فیتوشیمیایی و خواص آنتی‌اکسیدانی پیاز موسیر اجرا گردید. پیش تیمار پیازها از طریق غوطه‌ور سازی آن‌ها در غلظت‌های مختلف فورکلرفنورون (0، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر) به مدت 24 ساعت انجام شد، همچنین محلول‌پاشی با چهار غلظت فورکلرفنورون (0، 50، 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر) دو، چهار و شش هفته پس از کاشت صورت گرفت. پیش تیمار و محلول‌پاشی با فورکلرفنورون به‌طور معنی‌داری تعداد برگ در هر بوته، وزن تر و وزن خشک پیازها را نسبت به نمونه شاهد افزایش دادند، ولی تعداد پیازچه‌های تولیدی تحت تأثیر تیمارها تغییری نشان نداد. مقدار آلیسین پیازهای موسیر تحت تأثیر تیمارهای مورد بررسی تغییر معنی‌داری نداشت و به‌طور متوسط مقدار آن 859/0 میلی‌گرم در هر گرم بافت تازه پیاز بود. تیمار با فورکلرفنورون سبب افزایش معنی‌دار مقدار فنل کل پیازها گردید و بیشترین مقدار آن (585/1 میلی‌گرم گالیک اسید در هر گرم بافت تازه پیاز) در پیش تیمار 5 میلی‌گرم در لیتر و محلول‌پاشی 100 میلی‌گرم در لیتر فورکلرفنورون به‌دست آمد. فعالیت‌های آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز تحت تأثیر تیمارهای مختلف فورکلرفنورون افزایش معنی‌داری نسبت به نمونه شاهد نشان دادند. افزایش مقدار فنل و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان سبب افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدانی پیازهای موسیر تیمار شده گردید. بر اساس نتایج به‌دست آمده، پیش تیمار 10 میلی‌گرم در لیتر همراه با محلول‌پاشی 100 میلی‌گرم در لیتر با فورکلرفنورون می‌تواند راهکار مناسبی برای افزایش عملکرد و کیفیت پیازهای موسیر از طریق افزایش وزن و خواص آنتی‌اکسیدانی آن‌ها باشد.
