فاطمه قربانعلی زاده؛ مهناز کریمی؛ کامران قاسمی؛ مهرناز حاتمی
چکیده
یکی از عوامل تولید که در پرورش گل و گیاهان زینتی بسیار پر اهمیت است توجه به بستر کشت آنها می‌باشد. در این پژوهش از سنبل آبی که در سال‌های اخیر به‌عنوان یک علف هرز مشکل‌ساز در تالاب‌ها و آبگیرهای شمال کشور مطرح بوده به‌عنوان یک منبع قابل دسترس برای تهیه کمپوست و از هیومیک اسید به جای نهاده‌های شیمیایی در تولید گل ژربرا رقم Artist ...
بیشتر
یکی از عوامل تولید که در پرورش گل و گیاهان زینتی بسیار پر اهمیت است توجه به بستر کشت آنها می‌باشد. در این پژوهش از سنبل آبی که در سال‌های اخیر به‌عنوان یک علف هرز مشکل‌ساز در تالاب‌ها و آبگیرهای شمال کشور مطرح بوده به‌عنوان یک منبع قابل دسترس برای تهیه کمپوست و از هیومیک اسید به جای نهاده‌های شیمیایی در تولید گل ژربرا رقم Artist استفاده شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول کمپوست سنبل آبی (با نسبت‌های 0، ۲۵، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰ درصد حجمی) و فاکتور دوم هیومیک اسید (صفر، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرم در لیتر) بود. با توجه به نتایج بدست آمده اثر کمپوست، هیومیک اسید و برهمکنش آنها بر اکثر صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد با 117 درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد مربوط به کمپوست 50%+500 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید بود. در این تیمار زمان ظهور گل 40 روز زودتر نسبت به شاهد اتفاق افتاد. بیشترین محتوای کلروفیل با 52/155 درصد افزایش نسبت به شاهد در کمپوست 25% + 500 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید مشاهده شد. بیشترین میزان پتاسیم در بستر 50% کمپوست + 250 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید مشاهده شد. میزان عنصر کلسیم در کمپوست 50 % + 500 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید در حداکثر بود. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از بستر کشت 25 و 50 درصد کمپوست سنبل آبی به همراه هیومیک اسید با غلظت‌های 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر به منظور بهبود صفات رویشی، گلدهی و عمرگلجایی ژربرا توصیه می‌شود.
محمد علی خلج؛ مینا امیری؛ محمدحسین عظیمی
چکیده
برای بررسی تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر جذب عناصر غذایی، خصوصیات رشد و عملکرد گل ژربرا، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه ملی تحقیقات گل و گیاهان زینتی محلات انجام گرفت. تیمارها شامل موارد زیر بودند: ماسه، پیت + ماسه (25% + 75%)، پیت + ماسه (50% + 50%)، پرلیت + پیت (75% + 25%)، پرلیت + پیت (50% + 50%)، پرلیت + پیت (25% + 75%) و پرلیت ...
بیشتر
برای بررسی تأثیر بسترهای مختلف کاشت بر جذب عناصر غذایی، خصوصیات رشد و عملکرد گل ژربرا، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه ملی تحقیقات گل و گیاهان زینتی محلات انجام گرفت. تیمارها شامل موارد زیر بودند: ماسه، پیت + ماسه (25% + 75%)، پیت + ماسه (50% + 50%)، پرلیت + پیت (75% + 25%)، پرلیت + پیت (50% + 50%)، پرلیت + پیت (25% + 75%) و پرلیت + پیت + پوکه صنعتی (25% + 70% + 5%)، پرلیت + پیت + پوکه صنعتی (50% + 25% + 25%)، پرلیت + پیت + پوکه صنعتی (25% + 50% + 25%)، پیت + پوکه صنعتی (50% + 50%). تمام تیمارها با محلول غذایی یکسان تغذیه و آبیاری شدند. نتایج نشان داد که بسترهای کاشت تفاوت معنی‌داری از لحاظ آماری در خصوصیات ریخت‌شناسی و غلظت عناصر غذایی پر مصرف و کم مصرف در گیاه داشت. داده‌ها نشان داد که بستر کاشت پرلیت + پیت + پوکه صنعتی (25% + 70% + 5%) مناسب‌ترین تیمار می‌باشد. دراین بستر کاشت، تعداد گل، قطر دیسک گل، قطر ساقه، قطر گردن ساقه، ارتفاع گل و عمر پس از برداشت گل به ترتیب 207 عدد در متر مربع در سال، 4/12 سانتی‌متر، 8/0 سانتی‌متر، 58/0 سانتی‌متر، 5/54 سانتی‌متر و 6/11 روز بدست آمد. همچنین در این تیمار میزان غلظت عناصر پر مصرف ازت، فسفر و پتاسیم در برگ گیاه به ترتیب 17/4، 8/0 و 34/4 درصد و میزان غلظت عناصر کم مصرف آهن، منگنز، روی، مس و بُر در برگ‌های گیاه رشد یافته در این بستر به ترتیب 73/155، 83/194،56/148، 92/44 و 5/51 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن خشک بدست آمد.
