مسلم صالحی؛ وحیدرضا صفاری؛ شیما حسن زاده فرد
چکیده
گیاهان بستر ساز از جمله اطلسی با توجه به تنوع عادت رشد و رنگ از عناصر بسیار مهم فضای سبز در شهرها به شمار رفته و بسیار مورد توجه طراحان فضای سبز قرار گرفته است. این پژوهش روی گل اطلسی با هدف افزایش شاخص های رشد (طول شاخه جانبی، طول ریشه، قطر ساقه، قطر گل، تعداد گل، تعداد شاخه جانبی) و صفات بیو شیمیایی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، ...
بیشتر
گیاهان بستر ساز از جمله اطلسی با توجه به تنوع عادت رشد و رنگ از عناصر بسیار مهم فضای سبز در شهرها به شمار رفته و بسیار مورد توجه طراحان فضای سبز قرار گرفته است. این پژوهش روی گل اطلسی با هدف افزایش شاخص های رشد (طول شاخه جانبی، طول ریشه، قطر ساقه، قطر گل، تعداد گل، تعداد شاخه جانبی) و صفات بیو شیمیایی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنوئید، قند احیا)، در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار اجرا گردید. فاکتورها بر این اساس که دو ویتامین و یک تنظیم کننده رشد (اسید آسکوربیک، تیامین و اسید جیبرلیک هر سه با غلظت صفر و 100 میلی‌گرم در لیتر) مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل، GA3 نسبت به دو ویتامین کاربردی تاثیر قابل توجهی بر کلیه شاخص های اندازه‌گیری شده به جز کارتنوئید داشت و همچنین اثرهای ترکیبی GA3 و اسید آسکوربیک بر شاخص های مرتبط با رشد ساقه‌ها، ریشه و قطر گل و ترکیب GA3 و تیامین بر رنگیزه‌ها، میزان قند، کارتنوئید و تعداد گل در میان تیمارهای دو گانه قابل توجه بود. در کلیه شاخص‌های اندازه‌گیری شده در این پژوهش، اثرهای متقابل دو گانه و سه گانه معنی‌دار شد و در نهایت ترکیب توام هر سه ماده کاربردی (اسید آسکوربیک، تیامین و اسید جیبرلیک هر سه با غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر) موجب افزایش قابل توجه شاخص‌های مرتبط با رشد و نمو ریشه و ساقه‌ها، تعداد و قطر گل، رنگیزه‌ها و قند احیاء نسبت به شاهد و دیگر تیمارها شد و به عنوان بهترین تیمار، پیشنهاد گردید.
فاطمه بنی اسدی؛ وحیدرضا صفاری
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثرات برخی محرک‌های رشد در بهبود شرایط رشد و نمو گل پروانش، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل: محلول پاشی ساده و ترکیبی، چهار ماده محرک رشد اسید اسکوربیک، اسید جیبرلیک، تیامین و بنزیل آدنین بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که، تیمارهای به کاربرده شده بر کلیه پارامترهای اندازه ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثرات برخی محرک‌های رشد در بهبود شرایط رشد و نمو گل پروانش، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل: محلول پاشی ساده و ترکیبی، چهار ماده محرک رشد اسید اسکوربیک، اسید جیبرلیک، تیامین و بنزیل آدنین بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که، تیمارهای به کاربرده شده بر کلیه پارامترهای اندازه گیری شده به غیر از طول عمر گل تاثیر معنی داری داشتند. با توجه به نتایج مشخص گردید که تیمار ترکیبی بنزیل آدنین به همراه تیامین و اسید اسکوربیک تعداد گل در بوته را از 72/6 به 32/16 عدد رساند و موجب افزایش 71 درصدی وزن تر بوته گردید و نیز وزن خشک بوته را بیش از دو برابر افزایش داد. همچنین تیمار بنزیل آدنین به همراه اسید جیبرلیک قطر گل را به میزان 25 درصد افزایش و تعداد شاخه جانبی و قند احیاء در تیمار ترکیبی بنزیل آدنین، تیامین و اسید اسکوربیک بیش از 100 درصد افزایش یافتند. طول شاخه جانبی در ترکیب چهارماده دوبرابر شد. نتایج نشان داد تیامین موجب افزایش 81، 88 و 59 درصدی کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید شد.
سعیده منصور بهمنی؛ وحیدرضا صفاری؛ علی اکبر مقصودی مود
چکیده
با توجه به طرح استمرار تولید پیاز در نیمه دوم سال در مناطق نیمه‌گرمسیر و به منظور تعیین مناسب‌ترین مقدار و نحوه استفاده از کود اوره برای دستیابی به حداکثر عملکرد که در عین حال دارای حداقل تجمع نیترات در پیاز(Allium cepa L.) باشد، اثرات هفت سطح کودی (0، 90، 180، 270، 360، 450، 540 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و سه دوره مصرف (2، 3 و 4 بار تقسیط سطوح کودی) ...
بیشتر
با توجه به طرح استمرار تولید پیاز در نیمه دوم سال در مناطق نیمه‌گرمسیر و به منظور تعیین مناسب‌ترین مقدار و نحوه استفاده از کود اوره برای دستیابی به حداکثر عملکرد که در عین حال دارای حداقل تجمع نیترات در پیاز(Allium cepa L.) باشد، اثرات هفت سطح کودی (0، 90، 180، 270، 360، 450، 540 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و سه دوره مصرف (2، 3 و 4 بار تقسیط سطوح کودی) در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان جیرفت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که با افزایش مصرف نیتروژن طول برگ و ضخامت طوقه افزایش و درصد ماده خشک کاهش می‌یابد. مقدار کود تاثیر بسیار معنی‌داری بر عملکرد و طول و قطر پیاز نیز داشت. بیشترین عملکرد و طول و قطر پیاز با مصرف270 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار حاصل و مصرف مقادیر بیشتر کود از عملکرد و طول و قطر پیاز‌ها کاست. میزان نیترات پیاز‌ها به شدت تحت تاثیر مقدار کود قرار گرفت و بالاترین غلظت نیترات به مقدار8/126 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن تر از مصرف بیشترین مقدار کود نیتروژن حاصل شد. نیترات و درصد ماده خشک تحت تاثیر دوره تقسیط مصرف کود قرار گرفتند. با توجه به نتایج این آزمایش در صورتی که عملکرد و میزان نیترات پیاز مورد نظر باشند، تیمارهای بیش از 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در این منطقه و اراضی مشابه توصیه نمی‌شود.
