فیزیولوژی پس از برداشت
سکینه ملایی محمد آبادی؛ سمیه رستگار
چکیده
نارنگی کینو، یکی از مهم‌ترین مرکبات کشت شده در کشور، پس از برداشت مستعد کاهش کیفیت به دلیل از دست دادن رطوبت و تغییرات فیزیولوژیکی است. حفظ کیفیت این میوه در طول دوره نگهداری، از جمله اهداف اصلی پژوهشگران میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کاربرد قبل و بعد از برداشت ملاتونین بر کیفیت میوه نارنگی کینو در زمان برداشت و همچنین در ...
بیشتر
نارنگی کینو، یکی از مهم‌ترین مرکبات کشت شده در کشور، پس از برداشت مستعد کاهش کیفیت به دلیل از دست دادن رطوبت و تغییرات فیزیولوژیکی است. حفظ کیفیت این میوه در طول دوره نگهداری، از جمله اهداف اصلی پژوهشگران میباشد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کاربرد قبل و بعد از برداشت ملاتونین بر کیفیت میوه نارنگی کینو در زمان برداشت و همچنین در مدت نگهداری در سردخانه میباشد. آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی روی درختان 10 ساله نارنگی کینو در باغی واقع در شهرستان رودان انجام شد. محلول‌پاشی درختان با سه غلظت ملاتونین (صفر، 100 و 200 میکرومولار)، یک ماه قبل از برداشت به فاصله 7 روز یکبار تکرار شد. میوه‌ها در مرحله‌ی بلوغ تجاری برداشت و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول بلافاصله پس از برداشت از نظر ویژگی‌های مختلف فیزیکوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه دوم به مدت 30 دقیقه در محلول ملاتونین (100 و 200 میکرومولار) غوطه‌ور شدند. سپس در دمای 5 درجه سانتی‌گراد به مدت 60 روز نگهداری شدند. ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی میوه در روزهای 30 و 60 انبارمانی انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، کاربرد قبل از برداشت ملاتونین نقش موثری در افزایش وزن میوه، وزن گوشت و حجم آب، اسید قابل تیتراسیون و محتوی آسکوربیکاسید میوه در زمان برداشت داشت. همچنین، محلول‌پاشی بطور معنیداری باعث افزایش محتوی آسکوربیکاسید، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه گردید. در پایان انبارمانی، میوه‌های تیمار شده نسبت به شاهد کاهش وزن کمتری نشان دادند. بطوریکه حداقل کاهش وزن در میوه‌های محلول‌پاشی شده با ملاتونین 200 میکرومولار و میوه‌های غوطه‌ور شده پس ازبرداشت در ملاتونین 200 میکرومولار مشاهده شد. همچنین میوه‌های تیمار شده محتوی آسکوربیکاسید و فلاونوئید بالاتری نسبت به شاهد نشان دادند. در روز 60 انبارمانی، بیشترین ظرفیت انتی‌اکسیدانی در میوه‌های محلول‌پاشی شده با غلظت 100 میکرومولار مشاهده شد. بطور کلی در ارزیابی بازارپسندی و خصوصیات ظاهری میوه، تیمارهای محلول‌پاشی شده وضعیت بهتری نسبت به سایر تیمارها نشان دادند.
فیزیولوژی پس از برداشت
پوران کریمی تزرجی؛ سمیه رستگار؛ حامد حسن زاده خانکهدانی
چکیده
رقم ’پیارم‘ یکی از ارقام مهم تجاری و اقتصادی خرما در ایران محسوب می‌شود که بازارپسندی بالایی دارد. حفظ خصوصیات ظاهری و کیفی میوه طی مدت انبار اهمیت زیادی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پوشش خوراکی ال-آرژنین و ژل آلوئه‌ورا بر حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت خرمای نیمه‌خشک ’پیارم‘ در طول انبارداری است. این آزمایش بهصورت ...
بیشتر
رقم ’پیارم‘ یکی از ارقام مهم تجاری و اقتصادی خرما در ایران محسوب می‌شود که بازارپسندی بالایی دارد. حفظ خصوصیات ظاهری و کیفی میوه طی مدت انبار اهمیت زیادی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر پوشش خوراکی ال-آرژنین و ژل آلوئه‌ورا بر حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت خرمای نیمه‌خشک ’پیارم‘ در طول انبارداری است. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. فاکتور اول شامل تیمارها (شاهد، غلظت‌های 1، 2 و 5 میلی‌مولار ال-آرژنین و غلظت‌های 25، 50 و 75 درصد ژل آلوئه‌ورا) و فاکتور دوم شامل ماههای مختلف نگهداری (9 ماه) بودند. نمونه‌ها هر ماه مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مختلف شامل درصد کاهش وزن، درصد کل مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتر، فنول کل، فلاونوئید، شاخصهای رنگ شامل L*، a*، b* و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بررسی شد. براساس نتایج بهدست آمده با گذشت زمان انبارمانی، شاخص رنگ L*، a* و b*، TSS و درصد کاهش وزن افزایش و صفات فنول، فلاونوئید و آنتیاکسیدان کاهش معنیداری یافتند. تیمارها بر صفات شاخص رنگ a* و b*، درصد کاهش وزن، فنول، فلاونوئید و آنتیاکسیدان اثرمعنی‌داری داشتند اما بر صفات TSS و اسید قابل تیتر اثر معنیداری نداشتند؛ بهطوری که بیشترین میزان شاخص رنگ a* و b* در تیمار ال-آرژنین 1 میلی‌مولار و فنول و فلاونوئید در ال-آرژنین 2 میلی‌مولار و کمترین میزان درصد کاهش وزن به‌ترتیب در تیمار ژل آلوئه‌ورا 25 و 75 درصد مشاهده شد. بطور کلی تیمار ال-آرژنین 1 میلی‌مولار و ژل آلوئه‌ورا با غلظت 75 درصد در حفظ کیفیت انبارمانی مناسب بودند.
فیزیولوژی پس از برداشت
معظمه شهابی؛ سمیه رستگار
چکیده
یکی از عمدهترین مشکلات در مرحله پسازبرداشت گل شاخهبریده نرگس رقم ’شهلای شیراز‘ (Narcissus tazetta L.cv. Shahla-e-Shiraz)، کوتاه بودن عمر پسازبرداشت آن است که بهطور عمده بهدلیل پژمردگی و قهوهای شدن سریع گلبرگهای آن میباشد. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار سدیمنیتروپروساید بر حفظ کیفیت و جلوگیری از فرآیند ...
بیشتر
یکی از عمدهترین مشکلات در مرحله پسازبرداشت گل شاخهبریده نرگس رقم ’شهلای شیراز‘ (Narcissus tazetta L.cv. Shahla-e-Shiraz)، کوتاه بودن عمر پسازبرداشت آن است که بهطور عمده بهدلیل پژمردگی و قهوهای شدن سریع گلبرگهای آن میباشد. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار سدیمنیتروپروساید بر حفظ کیفیت و جلوگیری از فرآیند قهوهای شدن گلبرگهای گل شاخهبریده نرگس انجام شد. آزمایش حاضر بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بهصورت فروبری کوتاهمدت در سدیمنیتروپروساید در دو غلظت (25 و 50 میکرومولار) بهمدت 24 ساعت برروی گلهای شاخهبریده نرگس انجام شد. محلول ساکارز 2 درصد و همچنین آبمقطر بهعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در این آزمایش شاخصهای مختلف بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بهدست آمده، بیشترین کیفیت ظاهری گل (03/3) و بیشترین محتوی نسبی آب گلبرگ (1/43 درصد) در پایان آزمایش در گلهای تیمار شده با 25 میکرومولار سدیمنیتروپروساید مشاهده شد. کمترین میزان قهوهای شدن (3/22 درصد) و تغییرات رنگ (ΔE) و بیشترین روشنایی رنگ گلبرگها (L*) (47/35) نیز در تیمار 25 میکرومولار سدیمنیتروپروساید مشاهده شد. تیمار 25 میکرومولار سدیمنیتروپروساید بهطور معنیداری فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز را به یک پنجم نسبت به شاهد کاهش داد. این غلظت همچنین تأثیر معنیداری در کاهش نشتیونی و حفظ پایداری غشایسلولی (3/73 درصد) نسبت به شاهد (5/69 درصد) داشت. نتایج نشان داد که غلظت مناسب سدیمنیتروپروساید با حفظ محتوی نسبی آب گلبرگ، کاهش نشتیونی وحفظ پایداری غشایسلولی و کاهش فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز (PPO) نقش موثری در مهار فرایند قهوهای شدن گلبرگهای گل شاخهبریده نرگس داشت.
فاطمه شنبه بور بندری؛ سمیه رستگار؛ مصطفی قاسمی
چکیده
کیفیت میوه مانند یکسانی رنگ، سفتی بافت میوه، اندازه و نسبت گوشت به هسته آن نقش مهمی در بازارپسندی میوه دارد. در این پژوهش اثر محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف کلریدکلسیم، پوترسین و سالیسیلیک اسید بر کیفیت و کمیت میوه کنار هندی رقم خرمایی بررسی شد. میوه‌ها از درختان هم‌سن طی دو مرحله قبل از بلوغ تجاری با کلریدکلسیم ( 0، 5/0 و5/1 درصد)، پوترسین ...
بیشتر
کیفیت میوه مانند یکسانی رنگ، سفتی بافت میوه، اندازه و نسبت گوشت به هسته آن نقش مهمی در بازارپسندی میوه دارد. در این پژوهش اثر محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف کلریدکلسیم، پوترسین و سالیسیلیک اسید بر کیفیت و کمیت میوه کنار هندی رقم خرمایی بررسی شد. میوه‌ها از درختان هم‌سن طی دو مرحله قبل از بلوغ تجاری با کلریدکلسیم ( 0، 5/0 و5/1 درصد)، پوترسین ( 0، 1 و 2 میلی مولار) و اسید سالیسیلیک ( 0، 1و2 میلی مولار) محلول‌پاشی شدند. از آب مقطر نیز به عنوان تیمار شاهد استفاده شد. میوه‌ها پس از برداشت، بلافاصله به آزمایشگاه منتقل و پارامترهای کمی و کیفی از قبیل میزان سفتی بافت، طول میوه، قطر میوه، حجم آب میوه، نسبت گوشت به هسته، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، اسید آسکوربیک، رنگریزه‌ها، پارامترهای رنگی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی ترکیبات شیمیایی به طور مطلوبی بر ویژگی‌های کمی و کیفی تاثیرگذار بود. میوه‌های تیمار شده در مقایسه با شاهد مواد جامد محلول، کاروتنوئید و درجه قرمزی رنگ کمتری داشتند ولی میزان سفتی بافت، طول و قطر میوه، حجم آب میوه، نسبت گوشت به هسته، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، کلروفیل a و b، شاخص کروما و درجه هیو آن‌ها بیشتر بود. درجه روشنایی و زردی رنگ میوه‌های تیمار شده با شاهد تفاوت معنیداری نداشتند. به طورکلی کلریدکلسیم درغلظت 5/0 درصد، سالیسیلیک اسید در غلظت 2 میلی‌مولار و پوترسین نیز در غلظت 2 میلی‌مولار نقش موثر‌تری در بهبود خصوصیات مختلف میوه داشتند.
سمیه رستگار؛ مجید راحمی
چکیده
در این پژوهش ترکیبات مختلف میوه شامل درصد رطوبت، پروتئین، عناصر غذایی، قندهای گلوکز و فروکتوز، کارتنوئید و اسیدهای آلی و فنولیک اسید ارقام خرمای شاهانی، پیارم و دیری مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه قندها از دستگاه کروماتوگرافی تبادل یونی با کارایی بالا (HPAEC-PAD) استفاده شد. برای تجزیه نوع و غلظت اسیدهای آلی و فنولیک اسید از دستگاه کروماتوگرافی ...
بیشتر
در این پژوهش ترکیبات مختلف میوه شامل درصد رطوبت، پروتئین، عناصر غذایی، قندهای گلوکز و فروکتوز، کارتنوئید و اسیدهای آلی و فنولیک اسید ارقام خرمای شاهانی، پیارم و دیری مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه قندها از دستگاه کروماتوگرافی تبادل یونی با کارایی بالا (HPAEC-PAD) استفاده شد. برای تجزیه نوع و غلظت اسیدهای آلی و فنولیک اسید از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده رقم شاهانی به عنوان خرمای نرم، رقم پیارم به عنوان خرمای نیمه خشک و رقم دیری به عنوان خرمای خشک از نظر برخی ترکیبات درونی تفاوت معنی داری با یکدیگر نشان دادند. رقم پیارم دارای اسید آلی بالاتری در مقایسه با دیگر ارقام بود در حالیکه دیری دارای عناصر غذایی، فنل کل و فنولیک اسید بالاتری نسبت به دو رقم دیگر بود. در هر سه رقم پتاسیم نسبت به دیگر عناصر مورد بررسی در سطح بالاتری (1170-244 میلی گرم در100 گرم) قرار داشت. شاهانی با داشتن 8/68 درصد قند دارای بیشترین قند کاهش یافته در بین ارقام مورد بررسی بود که تفاوت معنی داری با ارقام پیارم و دیری نشان داد. بیشترین میزان پروتئین در رقم دیری (3/ 7 درصد) مشاهده شد که تفاوت معنی-داری با دیگر ارقام داشت.
