سبزیکاری
کاظم حکم آبادی؛ سید حسین نعمتی؛ رضا توکل افشاری
چکیده
جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و حذف نژادهای محلی ضعیف و کم کیفیت در نسل اول و بررسی بهبود ژنتیکی در نسل دوم 10 نژاد محلی هندوانه ایران از طریق بررسی صفات رشدی و مرتبط با بذر، پژوهشی طی دو سال در شهرستان فاروج اجرا شد. بذر نژادهای محلی ̕جابانی̒ (چهار نژاد محلی)، ̓سنبک̒ (چهار نژاد محلی) و ̓کلاله̒ (دو نژاد محلی) از جوین، کاشان و گرگان، براساس رنگ ...
بیشتر
جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و حذف نژادهای محلی ضعیف و کم کیفیت در نسل اول و بررسی بهبود ژنتیکی در نسل دوم 10 نژاد محلی هندوانه ایران از طریق بررسی صفات رشدی و مرتبط با بذر، پژوهشی طی دو سال در شهرستان فاروج اجرا شد. بذر نژادهای محلی ̕جابانی̒ (چهار نژاد محلی)، ̓سنبک̒ (چهار نژاد محلی) و ̓کلاله̒ (دو نژاد محلی) از جوین، کاشان و گرگان، براساس رنگ پوست میوه و صفات مرتبط با بذر تفکیک و جمع‌آوری شدند. کشت مستقیم بذر در اراضی شهرستان فاروج صورت گرفت. ارزیابی 10 نژاد محلی در سال اول (نسل اول) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و10 نمونه در واحد آزمایشی اجرا شد. سپس گزینش بین تودهای و گزینش دورن تودهای از بین 10 نژاد محلی با توجه به یکنواختی و به‌ویژه دادههای صفات کلیدی مرتبط با بذر از جمله عملکرد بذر و درصد مغز به دانه انجام گردید. چهار نژاد محلی گزینش‌شده از سال اول مجدداً در سال دوم (نسل دوم) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 10 نمونه در واحد آزمایشی ارزیابی شدند. در نهایت، آنالیز دادههای نژادهای محلی گزینش‌شده در سال اول و دوم به‌صورت آزمایش اسپیلت پلات تجزیه واریانس گردید. بررسی تغییرات مورفوفیزیولوژیک و عملکردی نژادهای محلی مختلف هندوانه در نسل اول نشان داد که نژادهای محلی ̓کلاله 1̒ و ̕کلاله 2̒ و ̓جابانی 1̒ و ̓جابانی 3̒ از نظر صفات رشدی و عملکرد میوه دارای برتری نسبت به سایر نژادهای محلی می‌باشند، امّا در نسل دوم، ̓جابانی 1̒ بهترین عملکرد میوه را از نظر وزنی و درصد گوشت میوه داشت و این نژادها می‌توانند به‌عنوان نژادهای محلی مادری جهت اصلاح هندوانه آجیلی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین در نسل اول بررسی صفات تعیین‌کننده کیفیت و کمیت دانه مانند وزن هزاردانه، درصد وزن مغز به دانه، طول، عرض و ضخامت بذر، و ضخامت پوست بذر نشان داد که نژاد محلی ̓جابانی 1̒ و ̓جابانی 3̒ مطلوب‌ترین می‌باشند. در سال دوم نیز نژاد محلی ̓جابانی 1̒ و ̓جابانی 3̒ بالاترین کمیت و کیفیت دانه را به خود اختصاص داد و جهت کشت به‌عنوان هندوانه آجیلی مطلوب می‌باشند. مقایسه دو نسل هرکدام از نژادهای محلی برگزیده نشان داد که اکثر صفات میوه و دانه تحت تأثیر نسل بهبود می‌یابند و نسل دوم میوه‌های سنگین‌تر با عملکرد دانه بیشتری ایجاد کرد. همچنین این بهبود صفات مربوط به میوه در نژاد محلی ̓جابانی 1̒ و بهبود صفات دانه در نژاد محلی ̓کلاله 1̒ نسبت به سایر نژادهای محلی چشمگیرتر می‌باشد.
میوه کاری
پریسا صادقی؛ حمید حسن پور
چکیده
کمبود آب یکی از منابع مهم تنشهای غیرزنده است، بهطوریکه باعث کاهش رشد، نمو و عملکرد در طول مراحل رویشی و زایشی میگردد. پژوهشها نشان داده است که استفاده از نانو کودها میتواند ضمن کاهش میزان مصرف کود به دلیل جذب بالاتر آن به علت سطح ویژه زیاد، در جهت بدست آوردن عملکرد بالا مفید واقع شوند. در این پژوهش، بهمنظور بررسی ...
بیشتر
کمبود آب یکی از منابع مهم تنشهای غیرزنده است، بهطوریکه باعث کاهش رشد، نمو و عملکرد در طول مراحل رویشی و زایشی میگردد. پژوهشها نشان داده است که استفاده از نانو کودها میتواند ضمن کاهش میزان مصرف کود به دلیل جذب بالاتر آن به علت سطح ویژه زیاد، در جهت بدست آوردن عملکرد بالا مفید واقع شوند. در این پژوهش، بهمنظور بررسی تأثیر نانو ذرات کلات روی بر برخی از ویژگیهای کمی و کیفی توتفرنگی رقم ’سابرینا‘ در شرایط کممحلولدهی (مقادیر متفاوت محلول غذایی: 90، 110 و 130 میلیلیتر)، بوتههای توتفرنگی با نانو ذرات کلات روی (صفر، 1 و 5/1 گرم در لیتر) محلولپاشی شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. در پایان دوره آزمایش صفاتی از قبیل کلروفیل a وb برگ، pH، اسیدیته کل3، مواد جامد محلول4، کاروتنوئید کل، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، وزن، طول و عرض میوه و عملکرد بوته مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بر همکنش تیمارهای کممحلولدهی و تیمار استفاده از نانو ذرات کلات روی بر وزن میوه، وزن خشک اندام هوایی و عملکرد معنیدار بود، به طوری‌که بیشترین میزان، در تیمار 130 میلیلیتر محلول غذایی و در غلظت 5/1 گرم در لیتر نانو ذرات کلات روی مشاهده گردید. همچنین، در صفات طول و عرض میوه، pH، اسیدیته کل، مواد جامد محلول، کلروفیل a و b و کاروتنوئید کل اثرات اصلی تیمار محلولدهی و تیمار نانو ذرات کلات روی در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بودند. بهطوریکه در تیمار نانو ذرات کلات روی، بیشترین میزان این صفات در غلظت 5/1 گرم در لیتر نانو ذرات و در تیمار کممحلولدهی نیز بیشترین میزان، در تیمار شاهد (محلولدهی کامل) مشاهده شد. بهطور کلی نتایج حاصل از این پژوهش، نشان داد که غلظت 5/1 گرم بر لیتر نانو ذرات کلات روی، بیشترین تأثیر را در افزایش عملکرد توتفرنگی رقم ’سابرینا‘ تحت شرایط کممحلولدهی داشت.
فرزانه پایمرد؛ مختار حیدری؛ محمدحسین دانشور؛ نوراله معلمی
چکیده
انار (Punica granatum L.) یک محصول مهم باغبانی در ایران است که مصرف میوه تازه‌خوری و یا فرآورده‌های مختلف آن رایج است. تاخیر در برداشت میوه انار ممکن است موجب ترک‌خوردگی میوه و در نتیجه افزایش ضایعات شود، با این حال برداشت زود‌‌هنگام ممکن است شاخص های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه را تحت تاثیر قرار دهد. این آزمایش در سال 1390 به منظور تعیین اثر ...
بیشتر
انار (Punica granatum L.) یک محصول مهم باغبانی در ایران است که مصرف میوه تازه‌خوری و یا فرآورده‌های مختلف آن رایج است. تاخیر در برداشت میوه انار ممکن است موجب ترک‌خوردگی میوه و در نتیجه افزایش ضایعات شود، با این حال برداشت زود‌‌هنگام ممکن است شاخص های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه را تحت تاثیر قرار دهد. این آزمایش در سال 1390 به منظور تعیین اثر سه مرحله برداشت (بلوغ میوه) بر کیفیت سه رقم محلی انار (ملس پوست‌سبز، ملس پوست‌قرمز و ملس پوست‌زرد) در باغملک (شمال شرقی اهواز، استان خوزستان) انجام گردید. وزن میوه، چگالی، درصد آب، پوست و آریل، ویتامین ث، کل مواد جامد محلول، اسیدیته کل‌قابل تیتراسیون، آنتوسیانین، مواد ایجاد کننده رنگ قهوه ای و شاخص بلوغ (نسبت مواد جامد محلول به اسید) برای ارزیابی کیفیت مورد استفاده قرار گرفت. ارتباط نزدیکی بین کیفیت میوه و زمان برداشت (بلوغ میوه) وجود داشت. کیفیت میوه بر اساس مواد جامد محلول، شاخص بلوغ (نسبت مواد جامد محلول به اسید)، کیفیت و شدت رنگ آب میوه و آنتوسیانین در ارقام برداشت شده در برداشت دوم و سوم بهتر بود. نتایج نشان دادند بیشترین وزن آریل، مواد جامد محلول و کیفیت رنگ آب میوه در رقم پوست سبز بود. هم چنین، کمترین نسبت طول به قطر میوه، آب میوه، نسبت آنتوسیانین به مواد ایجاد کننده رنگ قهوه ای و شدت رنگ آب میوه در رقم پوست سبز بود. درصد آب میوه، نسبت طول به قطر میوه، ویتامین ث، نسبت آنتوسیانین به مواد ایجاد کننده رنگ قهوه ای و شدت رنگ آب میوه در میوه های پوست زرد بیشتر بود. در مجموع، میوه های انار برداشت شده در اواخر تابستان به طور معنی داری کیفیت پایین تری نسبت به میوه های برداشت شده در مراحل بعدی داشتند.
وحید روحی؛ انیسه اسماعیل زاده
چکیده
ترکیدگی میوه انار عارضهای است که در اکثر مناطق پرورش انار مشاهده میشود. با توجه به این که ترکیدگی میوه از جمله موانع اصلی تولید و صادرات انار است و سالانه خسارات اقتصادی زیادی را به همراه دارد، این تحقیق به منظور بررسی امکان کاهش ترکیدگی و افزایش خصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم ملس اصفهان با استفاده از غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک در ...
بیشتر
ترکیدگی میوه انار عارضهای است که در اکثر مناطق پرورش انار مشاهده میشود. با توجه به این که ترکیدگی میوه از جمله موانع اصلی تولید و صادرات انار است و سالانه خسارات اقتصادی زیادی را به همراه دارد، این تحقیق به منظور بررسی امکان کاهش ترکیدگی و افزایش خصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم ملس اصفهان با استفاده از غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک در زمانهای مختلف محلولپاشی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل محلولپاشی اسید جیبرلیک با چهار غلظت 0، 150، 300 و 450 میلیگرم در لیتر در سه زمان تمامگل، یک ماه و دو ماه پس از آن اعمال گردید. نتایج نشان دادند کاربرد اسید جیبرلیک میزان ترکیدگی میوه انار را در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنیداری کاهش داد. مراحل مختلف محلولپاشی اسید جیبرلیک روی درصد ترکیدگی تفاوت معنیداری نداشت، ولی با نزدیک شدن به مرحله سوم و زیاد شدن غلطت هورمون از میزان ترکیدگی میوهها کاسته شد. در مرحله اول تمام غلظتهای اسید جیبرلیک باعث ایجاد پارتنوکارپی شدند و میوهها رشد نکردند. اثر اسید جیبرلیک در مراحل مختلف و غلظتهای متفاوت بر روی وزن کل و وزن تر پوست میوه معنیدار بود. با افزایش غلظت اسید جیبرلیک، طول و قطر میوه، اسید کل، وزن و حجم میوه افزایش یافت. غلظت 450 میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را روی شاخصهای کمی و کیفی میوه داشت.
