گیاهان دارویی
سعیده محتشمی؛ حسین غلامی؛ عسکر غنی؛ مجاهد کمالی زاده
چکیده
در این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف فسفر و محلولپاشی روی بر ویژگیهای رشد، میزان روغن و فاکتورهای بیوشیمیایی گیاه دارویی عدسالملک (Securigera securidaca)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح فسفر (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح محلولپاشی روی در ...
بیشتر
در این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف فسفر و محلولپاشی روی بر ویژگیهای رشد، میزان روغن و فاکتورهای بیوشیمیایی گیاه دارویی عدسالملک (Securigera securidaca)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح فسفر (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح محلولپاشی روی در دوره گلدهی (بدون محلولپاشی بهعنوان شاهد، محلولپاشی با غلظت چهار گرم در لیتر: دو هفته یکبار و هفتهای یکبار) بودند. مهمترین شاخصههای رشد و عملکرد شامل تعداد ساقه، طول ساقه، تعداد غلاف در بوته، تعداد بذر در هر غلاف، طول غلاف و عملکرد بذر اندازهگیری شد. همچنین مهمترین ویژگیهای بیوشیمیایی عصاره بذر (فلاون و فلاونول، فلاونوئید کل، ترکیبات فنلی کل، میزان تانن و فعالیت آنتیاکسیدانی)، درصد روغن و عملکرد روغن بذر نیز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد فسفر بهتنهایی در افزایش تعداد ساقه، طول ساقه اصلی، عملکرد بذر، عملکرد روغن، میزان فلاونوئیدها و فعالیت آنتیاکسیدانی بذر عدسالملک مؤثرتر از کاربرد تلفیقی فسفر و روی بود. کاربرد 50 کیلوگرم فسفر و محلولپاشی دو هفته یکبار موجب افزایش تعداد ساقه، طول ساقه اصلی، تعداد غلاف در هر بوته، عملکرد بذر، میزان ترکیبات فنلی و عملکرد روغن شد، درحالیکه کاربرد 100 کیلوگرم فسفر بدون کاربرد روی، در افزایش میزان فلاونوئیدها و فعالیت آنتیاکسیدانی مؤثرتر بود. بااینحال کاربرد روی در افزایش ترکیبات فنلی، میزان تانن، درصد روغن و عملکرد بذر مؤثر بود. بهطور کلی، با توجه به شرایط موجود در این تحقیق، علیرغم تفاوتهایی که در صفات اندازهگیریشده در پاسخ به مقادیر فسفر و روی دیده شد، غلظت 50 کیلوگرم فسفر و محلولپاشی دو هفته یکبار روی، در بیشتر صفات نتایج رضایتبخشی نسبت به سایر تیمارها داشت.
سبزیکاری
زهرا خلیلی؛ فاطمه نکونام؛ طاهر برزگر؛ زهرا قهرمانی؛ ملیحه فرهنگ پور
چکیده
بهمنظور مطالعه تأثیر محلولپاشی اسیدآسکوربیک و کلسیمکلرید و زمان برداشت بر کیفیت میوه گوجهفرنگی (Solanum lycopersicum L. SV8320TD)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسیدآسکوربیک در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلیگرم در لیتر) و کلسیمکلرید در چهار سطح (صفر، 3/0 ،6/0 و 9/0 درصد) ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه تأثیر محلولپاشی اسیدآسکوربیک و کلسیمکلرید و زمان برداشت بر کیفیت میوه گوجهفرنگی (Solanum lycopersicum L. SV8320TD)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسیدآسکوربیک در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلیگرم در لیتر) و کلسیمکلرید در چهار سطح (صفر، 3/0 ،6/0 و 9/0 درصد) و زمان برداشت میوه در دو مرحله نارنجی و قرمزرنگ بود. نتایج نشان داد که میوههای برداشت شده در مرحله قرمزرنگ دارای ویتامین ث، مواد جامد محلول، فنل، فلاونوئید و ظرفیت آنتیاکسیدانی بیشتری در مقایسه با میوههای نارنجیرنگ بودند. کاربرد اسیدآسکوربیک و کلسیمکلرید بهطور فزایندهای کیفیت میوه را بهبود بخشیدند. بیشترین میزان سفتی بافت (7/21 و 4/21 کیلوگرم بر سانتیمتر) بهترتیب در میوههای نارنجیرنگ تحت تیمار اسیدآسکوربیک 100 میلیگرم در لیتر و کلسیمکلرید 9/0 درصد و میوههای قرمزرنگ حاصل از تیمار اسیدآسکوربیک 200 میلیگرم در لیتر و کلسیمکلرید 9/0 درصد بهدست آمد. حداکثر مقدار مواد جامد محلول (9/4 درصد بریکس)، ویتامین ث (1/46 ملیگرم در 100 میلیلیتر)، فنل و فلاونوئید و ظرفیت آنتیاکسیدانی (36 درصد) در میوههای قرمزرنگ حاصل از گیاهان تیمار شده با اسیدآسکوربیک 300 میلیگرم در لیتر و کلسیمکلرید 9/0 درصد مشاهده شد. کمترین میزان اسیدیته و حداکثر اسید قابل تیتراسیون با کاربرد اسیدآسکوربیک 300 میلیگرم در لیتر و همه سطوح کلسیمکلرید در میوههای قرمزرنگ حاصل شد. با توجه به نتایج، کاربرد اسیدآسکوربیک 300 میلیگرم در لیتر و کلسیمکلرید 9/0 درصد جهت بهبود شاخصهای کیفی میوه گوجهفرنگی پشنهاد میشود.
فیزیولوژی پس از برداشت
فاطمه احمدی؛ محمد مهدی شریفانی؛ امیر موسوی؛ نگین اخلاقی امیری؛ مصطفی خوشحال سرمست؛ خلیل زینلی نژاد
چکیده
کیفیت بیرونی و درونی مرکبات از قبیل رنگ، شکل و طعم موجب افزایش سود اقتصادی میگردد. قدرت رشدی پایه نیز سبب تغییرات کمی و کیفی و عامل مؤثر بر زمان بلوغ تجاری میوه میباشد که برای باغداران و تولیدکنندگان حائز اهمیت است. با توجه به ویژگیهای میوه در درختان پیوندی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات سه پایه مختلف مرکبات بر برخی صفات ریختشناسی، ...
بیشتر
کیفیت بیرونی و درونی مرکبات از قبیل رنگ، شکل و طعم موجب افزایش سود اقتصادی میگردد. قدرت رشدی پایه نیز سبب تغییرات کمی و کیفی و عامل مؤثر بر زمان بلوغ تجاری میوه میباشد که برای باغداران و تولیدکنندگان حائز اهمیت است. با توجه به ویژگیهای میوه در درختان پیوندی، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات سه پایه مختلف مرکبات بر برخی صفات ریختشناسی، فیتوشیمیایی و مولکولی میوه پرتقال ’تامسونناول‘ صورت گرفت. این تحقیق در سال 1398 در ایستگاه تحقیقات باغبانی قائمشهر، مازندران در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با درختان یکنواخت و 10 ساله پرتقال ’تامسونناول‘ پیوند شده روی سه پایه ’پونسیروس‘، ’سیترنج‘ و ’سیتروملو‘ در چهار تکرار انجام شد. نمونهها در اواخر مهرماه جمعآوری شده و بهمنظور ادامه تحقیقات به آزمایشگاه تحقیقاتی گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان منتقل گردیدند. اندازهگیری روی صفات ریختشناسی، ویژگیهای کیفی و ترکیبات فنلی میوه و نیز بیان نسبی ژن ساکارزفسفاتسنتاز صورت گرفت. نتایج نشان داد که صفات طول، قطر، نسبت طول به قطر، وزن و چگالی میوه پرتقال ’تامسونناول‘ در زمان بلوغ تجاری روی پایه ’پونسیروس‘ نسبت به دو پایه دیگر میزان بیشتری داشت. در حالیکه میزان ویتامین ث در پایه ’سیتروملو‘ بالاتر بود. بیشترین میزان اسیدیته و EC متعلق به پایه ’پونسیروس‘ و کمترین میزان آن متعلق به پایه ’سیترنج‘ بود. میزان قندکل و مواد جامد محلول در پایه پاکوتاه ’پونسیروس‘ بالاتر از سایر پایهها مشاهده شد در حالیکه کمترین میزان آنها در پایه پابلند ’سیتروملو‘ ثبت گردید. اسیدیته قابل تیتراسیون و بیان نسبی ژن CitSPS1 در پایه ’سیترنج‘ نسبت به دو پایه دیگر بالاترین مقدار بود. بیشترین میزان فنلکل، فلاونوئیدکل و درصد فعالیت آنتیاکسیدانی در پایه ’پونسیروس‘ وجود داشت. قدرت رشدی پایههای مختلف مرکبات سبب شد که درختان پاکوتاه نسبت به درختان پابلند، میزان انباشت شاخصهای فیتوشیمیایی بالاتری داشته باشند. بهطور کلی پایه ’پونسیروس‘ بهدلیل بلوغ تجاری زودرس میوه از توان مناسبی برای تازهخوری برخوردار گردید.
میوه کاری
محمود حسن آبادی؛ مجید عزیزی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ حجت اله بداقی؛ حسین حکم آبادی
چکیده
در این مطالعه، تاثیر غلظتهای مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘ طی سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوتههای 13 ساله در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوتهها و خوشهها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر، ...
بیشتر
در این مطالعه، تاثیر غلظتهای مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘ طی سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوتههای 13 ساله در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوتهها و خوشهها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظتهای صفر، 1، 2 و 3 میلیمولار به صورت یکنواخت محلولپاشی شدند. ارزیابی صفات کمی و کیفی پس از برداشت میوهها صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک بر کلیه صفات اندازهگیری شده در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود. اثر بلوک به جزء در مورد صفت فنل کل و فلاونوئید در سایر صفات اندازهگیری شده معنیدار نبود. مقایسه میانگین دادهها نشان داد که در مورد صفات کلرفیلa، b، کل و کارتنوئیدها تیمار 2 میلیمولار اسید سالیسیلیک بهترین تیمار بود. در مورد صفات pH، نسبت قند به اسید و TSS تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین میزان عملکرد به میزان 3/31 کیلوگرم به ازای هر بوته در تیمار 2 میلیمولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار در تیمار شاهد به میزان 21 کیلوگرم به ازای هر بوته مشاهده شد. در مورد مقدار ترکیبات فنلی بیشترین میزان در تیمار 2 میلیمولار بر لیتر اسید سالیسیلیک (20/137 میلیگرم گالیک اسید در 100 گرم نمونه تازه) و کمترین مقدار در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین مقدار مواد جامد محلول در تیمار شاهد (34/18 درصد بریکس) و کمترین آن در تیمار 2 میلیمولار در لیتر اسید سالیسیلیک (95/16درصد بریکس) مشاهده شد. بر این اساس کاربرد غلظت 2 میلیمولار اسید سالیسیلیک بهترین غلظت بوده و شاهد کمترین تاثیر را در بهبود صفات ثبت شده داشت. بنابراین کاربرد اسید سالیسیلیک دو هفته پس از تشکیل میوه با غلظت 2 میلیمولار میتواند بعنوان تیمار مناسبی جهت افزایش خصوصیات کمی و کیفی انگور رقم ’شاهرودی‘ بکار برده شود.
لاله پورشاه آبادی؛ سید حسین میردهقان؛ حمیدرضا روستا
چکیده
میکروگرینها مرحلهای از رشد سبزیها هستند که به واسطه داشتن ارزش غذایی بالا محبوبیت خاصی در بین مصرف کنندگان پیدا کردهاند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر مرحله رشد گیاه (میکروگرین و برگهای بالغ) در سیستمهای کشت (آبکشت و کشت خاکی) بر ویژگیهای رشدی نظیر وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و سطح برگ، ترکیبات زیست فعال شامل ...
بیشتر
میکروگرینها مرحلهای از رشد سبزیها هستند که به واسطه داشتن ارزش غذایی بالا محبوبیت خاصی در بین مصرف کنندگان پیدا کردهاند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر مرحله رشد گیاه (میکروگرین و برگهای بالغ) در سیستمهای کشت (آبکشت و کشت خاکی) بر ویژگیهای رشدی نظیر وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و سطح برگ، ترکیبات زیست فعال شامل کلروفیل، کاروتنوئید، ترکیبات فنلی، فعالیت ضداکسیدانی، ویتامین ث، و عناصر معدنی شش نوع سبزی (ریحان سبز، ریحان بنفش، کاهو، تربچه، شوید و گشنیز) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که خصوصیات رشدی درتمام سبزیها بهجز تربچه و شوید؛ ترکیبات فنلی و فعالیت ضد اکسیداسیونی برگ سبزیهای کاهو، تربچه و گشنیز؛ محتوای ویتامین ث (در هر دو شرایط کشت خاکی و آبکشت) در تمام سبزیها بهجز شوید و گشنیز و محتوای تمام عناصر معدنی اندازهگیری شده (فسفر، منیزیم، کلسیم، پتاسیم، آهن، روی، منگنز و مس) به جز عنصر روی در مرحله میکروگرین نسبت به مرحله بالغ بیشتر بود. بر اساس نتایج این آزمایش میتوان نتیجه گرفت که تولید و پرورش گیاهان در مرحله میکروگرین میتواند به عنوان یک روش مناسب با ارزش غذایی بالا، مورد توجه پرورشدهندگان سبزی قرار گیرد.
روح اله منتقمی راد؛ ابراهیم احمدی؛ حسن ساریخانی
چکیده
شرایط نگه داری محصول پس از برداشت و طول دوره انبارمانی فاکتورهای مهمی هستند که بر خواص کیفی محصولات شامل اسیدیته، مواد جامد محلول، ترکیبات فنلی و چگالی تاثیر بسزایی دارند. دانش کافی از خواص فیزیکی محصولات نیز در طراحی دستگاه ها، حمل و نقل و فرآوری محصول بسیار مهم می باشد. در این تحقیق دو نوع زیتون تلخ و شیرین شده با سود 5/1 درصد، جمع آوری ...
بیشتر
شرایط نگه داری محصول پس از برداشت و طول دوره انبارمانی فاکتورهای مهمی هستند که بر خواص کیفی محصولات شامل اسیدیته، مواد جامد محلول، ترکیبات فنلی و چگالی تاثیر بسزایی دارند. دانش کافی از خواص فیزیکی محصولات نیز در طراحی دستگاه ها، حمل و نقل و فرآوری محصول بسیار مهم می باشد. در این تحقیق دو نوع زیتون تلخ و شیرین شده با سود 5/1 درصد، جمع آوری و خواص فیزیکی آن ها (طول، عرض، ضخامت، قطر میانگین حسابی و هندسی، ضریب کرویت، جرم، حجم، چگالی و رطوبت اولیه) پیش از دوره انبارمانی مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس جهت بررسی طول دوره انبارمانی، زیتون شیرین شده در دو دما (دمای °C25 و یخچال با دمای°C 4) به مدت 3 ماه نگه داری شد و در طول این مدت در فواصل زمانی 10 روزه نمونه برداری انجام و میزان اسیدیته کل، مواد جامد محلول، ترکیبات فنلی و چگالی محصول اندازه گیری گردید. با انجام آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، تاثیر فاکتورهای مستقل دما و زمان انبارمانی بر چگالی و برخی ویژگیهای شیمیایی میوه زیتون، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که زیتون شیرین شده با سود، از طول، عرض، ضخامت، جرم و حجم بیشتری نسبت به نوع تلخ برخوردار بود ولی در مقابل ضریب کرویت زیتون تلخ بیشتر از زیتون شیرین می باشد. همچنین با افزایش مدت زمان انبارمانی، چگالی زیتون شیرین افزایش و مواد جامد محلول و ترکیبات فنلی آن کاهش یافت. تغییرات اسیدیته زیتون طی دوره انبارمانی به صورت نوسانی بود و با افزایش دمای نگه داری از °C 4 به °C 25، مقدار چگالی و مواد جامد محلول افزایش یافت.
فاطمه روزدار؛ مجید عزیزی؛ عسکر غنی؛ غلامحسین داوری نژاد
چکیده
برای انجام این تحقیق، آزمایشی بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار اجرا شد. شش توان مختلف ماکروویو شامل 100، 180، 300، 450، 600 و 900 وات، دو دمای آون شامل 50 و 70 درجه سانتی گراد، روش خشککن، سایه مصنوعی و نمونه تازه به عنوان تیمارهای این آزمایش مورد مقایسه قرار گرفتند. در روشهای مختلف خشککردن، کاهش وزن نمونه ها تا رسیدن محتوای رطوبتی ...
بیشتر
برای انجام این تحقیق، آزمایشی بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 11 تیمار اجرا شد. شش توان مختلف ماکروویو شامل 100، 180، 300، 450، 600 و 900 وات، دو دمای آون شامل 50 و 70 درجه سانتی گراد، روش خشککن، سایه مصنوعی و نمونه تازه به عنوان تیمارهای این آزمایش مورد مقایسه قرار گرفتند. در روشهای مختلف خشککردن، کاهش وزن نمونه ها تا رسیدن محتوای رطوبتی به 10/0 بر پایه وزن خشک رسید ادامه داشت. پس از خشک شدن نمونه ها صفاتی مانند مدت زمان خشکشدن، درصد اسانس، خصوصیات رنگ (L*، a*، b*، هیو و درجه خلوص رنگ) و برخی خصوصیات بیوشیمیایی (میزان فنل کل، فلاوونوئید کل، فلاون و فلاونول کل، کربوهیدرات کل و فعالیت آنتیاکسیدانی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده تأثیر معنی دار روش های مختلف خشککردن بر تمامی صفات مورد مطالعه بود. کمترین و بیشترین زمان خشککردن (03/5 و 570 دقیقه) به ترتیب مربوط به تیمارهای خشککردن با توان 900 وات ماکروویو و روش خشککردن در خشک کن بود. بیشترین درصد اسانس (6/2 درصد) در روش خشککردن در خشک کن به دست آمد. بالاترین میزان شاخص b* و درجه خلوص رنگ در نمونه تازه و سپس در تیمارهای سایه مصنوعی و خشککن بود و کمترین میزان در تیمارهای ماکروویو 180 و 900 وات بود. همچنین بالاترین میزان فنل کل در نمونه تازه و سپس در نمونه های خشک شده در ماکروویو 900 وات و سایه مصنوعی بود در حالیکه کمترین میزان فنل کل در تیمار آون با دمای 70 درجه سانتی گراد به دست آمد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به نمونه تازه، نمونههای خشک شده در سایه مصنوعی و ماکروویو (600 و 900 و 450 وات) بود و کمترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در نمونه های خشک شده در آون با دمای 70 و 50 درجه سانتی گراد بود.
عسکر غنی؛ سید حسین نعمتی؛ مجید عزیزی؛ محمدجمال سحرخیز؛ محمد فارسی
چکیده
در این تحقیق به منظور بررسی تنوع بیوشیمیایی عصاره 25 جمعیت نعنای خوراکی، آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی با 25 تیمار (جمعیتها) و 3 تکرار به صورت گلدانی در شرایط طبیعی، به اجرا درآمد. بدین منظور، درون هر گلدان 3 عدد استولون به طول 5 سانتیمتر انتخاب و کشت گردید. در مرحله گلدهی کامل، بوتههای مربوط به هر تیمار برداشت شدند و مهمترین صفات ...
بیشتر
در این تحقیق به منظور بررسی تنوع بیوشیمیایی عصاره 25 جمعیت نعنای خوراکی، آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی با 25 تیمار (جمعیتها) و 3 تکرار به صورت گلدانی در شرایط طبیعی، به اجرا درآمد. بدین منظور، درون هر گلدان 3 عدد استولون به طول 5 سانتیمتر انتخاب و کشت گردید. در مرحله گلدهی کامل، بوتههای مربوط به هر تیمار برداشت شدند و مهمترین صفات بیوشیمیایی عصاره شامل: میزان کلروفیل (b,a و کل)، کاروتنوئید، فلاون و فلاونول، فلاونوئید کل، میزان ترکیبات فنلی کل، میزان فعالیت آنتیاکسیدانی و میزان کربوهیدرات اندازهگیری شد. همچنین جمعیتها از نظر صفات فوق مورد تجزیه خوشهای قرار گرفتند و همبستگی بین صفات بیوشیمیایی عصاره در این جمعیتها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده تفاوت معنیدار بین جمعیتها از نظر خصوصیات بیوشیمیایی اندازهگیری شده بود. بیشترین و کمترین میزان محتوای کلروفیل کل (77/35 و 5/10 میلیگرم بر گرم نمونه تر) به ترتیب مربوط به تیمارهای فارس (منطقه خفر 2) و مازندران (منطقه نور) بود. در بین جمعیتهای مورد مطالعه، تیمارهای اصفهان 2، مازندران- قائمشهر، مازندران- نور و یاسوج از نظر صفات ارزشمند بیوشیمیایی عصاره (فعالیت آنتیاکسیدانی، ترکیبات فنلی، فلاونوئید کل و میزان کربوهیدرات) برتر بودند. همچنین برخی از جمعیتهای مربوط به استان فارس از نظر رنگیزههای کاروتنوئید و محتوای کلروفیل نسب به سایر جمعیتها دارای برتری بودند. همچنین بین فعالیت آنتیاکسیدانی، میزان ترکیبات فنلی، میزان فلاونوئید کل همبستگی مثبتی وجود داشت.
زهرا ستایشمهر؛ علی گنجعلی
چکیده
به منظور بررسی واکنش گیاه دارویی شوید به تنش خشکی در مرحله رشد رویشی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این تحقیق صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه شوید در شرایط آبکشت و در محیط تنش با پتانسیل های اسمزی شامل: صفر (شاهد)، 5/1-، 2-، 5/2- و 3- بار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز واریانس مشاهدات نشان داد که، تنش خشکی تاثیر معنی ...
بیشتر
به منظور بررسی واکنش گیاه دارویی شوید به تنش خشکی در مرحله رشد رویشی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این تحقیق صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه شوید در شرایط آبکشت و در محیط تنش با پتانسیل های اسمزی شامل: صفر (شاهد)، 5/1-، 2-، 5/2- و 3- بار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز واریانس مشاهدات نشان داد که، تنش خشکی تاثیر معنی داری (01/0 p≤) بر ویژگیهای ظاهری مانند طول ساقه، طول ریشه، سطح برگ و تعداد برگ داشت. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که، با افزایش تنش خشکی کلیه صفات فوق کاهش یافتند. همچنین تنش خشکی تاثیر معنی داری (01/0p≤) بر میزان کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئید، پروتئین های محلول، ترکیبات فنلی و عناصر پتاسیم، فسفر و کلسیم بخش هوایی و ریشه داشت. همچنین تنش خشکی تاثیر معنی داری بر نسبت کلروفیل a/b داشت (05/0(p≤. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که، با افزایش تنش، میزان کلروفیل، کاروتنوئید، پروتئین های محلول، غلظت عناصر پتاسیم، فسفر و کلسیم بافت و نسبت پتاسیم بخش هوایی به ریشه کاهش یافت، در حالی که میزان ترکیبات فنلی بخش هوایی و ریشه افزایش یافت. در این آزمایش نسبت طول ساقه به ریشه و نسبت پتاسیم بخش هوایی به ریشه تحت تاثیر تنش خشکی قرار نگرفتند (05/0p≤). به طور کلی گیاه دارویی شوید به تنش خشکی توسط افزایش سطوح ترکیبات فنلی واکنش نشان می دهد.